สิ่งมีค่า..ที่แท้จริง ...

เนื้อเรื่อง

มีเรื่องที่ดีมากๆๆๆๆ มาให้อ่านกัน
สำหรับเพื่อนที่เคยอ่านแล้ว ก็เอาแง่คิดดีๆไปทำให้เกิดประโยชน์ด้วยนะจ๊ะ

เช้าวันหนึ่ง..ที่โรงพยาบาล...

"ขอให้ชั้นดูหน้าลูกหน่อย..ได้มั๊ยคะ"
 
คุณแม่คนใหม่เอ่ยขึ้น.. เมื่อห่อผ้าน้อย ๆ
..อยู่ในอ้อมกอดเธอ เธอค่อย ๆ คลี่ผ้าที่ห่อออก.. เพื่อมองใบหน้าเล็ก ๆ

.. กรี๊ดดดด.....
เธอกรีดร้อง หมอต้องอุ้มเด็ก..ออกไปอย่างรวดเร็ว
 
**เด็กทารกที่เกิดมา...ไม่มีใบหู*
และแล้ว....กาลเวลาพิสูจน์ว่า.... การได้ยินของเจ้าหนู..ไม่มีปัญหา
ปัญหา..มีเฉพาะสิ่งที่มองเห็นภายนอก คือ....ใบหูที่หายไป
หลายครั้ง..ที่เจ้าหนูกลับจากโรงเรียน แล้ววิ่งมาบอกแม่

เธอรู้ว่า..หัวใจลูกปวดร้าวแค่ไหน...
เจ้าหนูพูดโพล่งออกมา..อย่างน่าเศร้า


"พวกเด็กตัวโต ..พวกมันล้อผมว่า ..

 --ไอ้ตัวประหลาด--"

จนกระทั่ง...
 

เจ้าหนูเติบโตขึ้น..หล่อเหลา..
 
เป็นที่รักของเพื่อน ๆ..
เค้ามีพรสวรรค์ ในด้านอักษรศาสตร์.. วรรณคดี..และดนตรี..

เค้าอาจได้เป็นหัวหน้าชั้น ...

แต่เพราะเจ้าสิ่งนั้น... ทำให้เค้า..ไม่อยากเจอใคร

>> >>"ลูกต้องพบปะกับผู้คนบ้างนะลูก" แม่กล่าว..ด้วยความสงสารลูก

>> >>พ่อของเด็กชาย.. ปรึกษากับหมอประจำครอบครัว
>>และได้รับข่าวดีจากหมอว่า...
 >>"ผมสามารถปลูกถ่ายใบหูได้ครับ ถ้ามีผู้บริจาค..แต่ใครล่ะ..
>>จะเสียสละใบหู..เพื่อเด็กน้อยคนนี้" คุณหมอกล่าว
 

>> >>จนกระทั่ง ...2 ปีผ่านไป พ่อบอกกับลูกชาย..
>>"ลูกเตรียมตัวไปโรงพยาบาลนะ พ่อกับแม่..หาคนบริจาคใบหู >>ที่ลูกต้องการได้แล้ว...

>>แต่นี่เป็นความลับ"

>> >> >>การผ่าตัด..สำเร็จด้วยดี และแล้ว...คนคนใหม่ก็เกิดขึ้น..
>> >>....เค้ากลายเป็น..ผู้มีพรสวรรค์...
>>เป็นอัจฉริยะในโรงเรียน...ในวิทยาลัย
>>จนเป็นที่กล่าวขานกัน..รุ่นต่อรุ่น
>> >>ต่อมาได้แต่งงาน... และทำงาน.. เป็นข้าราชการในสถานทูต

>> >>วันหนึ่ง.. ชายหนุ่มถามผู้เป็นพ่อว่า..
 >> >>"พ่อครับ.. ใครเป็นคนมอบใบหูให้ผมมา ใครช่างให้ผมได้มากมาย..
>>แต่ผมไม่เคยทำอะไร.. เพื่อเค้าได้เลยสักนิด"

>> >>"พ่อไม่เชื่อว่า.. ลูกจะตอบแทนเค้าได้หมดหรอก..
>>เรื่องนี้..เป็นความลับ เราตกลงกันแล้ว"
>>พ่อตอบ..


>> >>หลายปีผ่านไป....
>>มันยังคงเป็นความลับ

>> >>และแล้ว..วันนึง..วันที่มืดมิดที่สุด.. ผ่านเข้ามา..ในชีวิตของลูกชาย
>> >> >>แม่เค้าได้เสียชีวิตลง..

>> >>เค้ายืนข้าง ๆ พ่อ... ใกล้หีบศพของแม่

>> >>พ่อเรียกเค้า..
>>"มานี่สิลูก..มานั่งใกล้ ๆ นี่"
>>พ่อลูบผมแม่อย่างช้า ๆ..และนุ่มนวล
>> >>ผมสีน้ำตาลแดง..ถูกเสยขึ้น จนมองเห็นใบหน้า..
>>ที่มองดูเหมือนคนนอนหลับ
>> >>...และแล้ว.. สิ่งที่ทำให้ลูกชาย..ถึงกับต้องตะลึง.. >>...ใบหูของแม่...หายไป!..

>> >>แม่ไม่มีใบหู...
>>"นี่เป็นคำตอบ.. ที่ลูกอยากรู้มาตลอดชีวิต"...

>>พ่อกระซิบผ่านลูกชาย
>> >>"แม่บอกพ่อว่า..เธอดีใจ.. ที่ได้ทำอย่างนี้..ตั้งแต่วันผ่าตัด..
>> >>แม่ไม่เคยตัดผมอีกเลย..
>>ไม่มีใคร..มองเห็นว่า.. เธอไม่สวยจริงมั๊ย? >>- - - - - - - - - - - - - - >>- - - - - - - -

>> >>จงจำไว้..
 >> >>~สิ่งมีค่า..ที่แท้จริง~
>>ไม่ได้อยู่ที่..การมองเห็น.. หากแต่อยู่ที่..
>>~สิ่งที่เรา..มองไม่เห็น~
>>- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
 
>> >>~ความรัก..ที่แท้จริง~
>> >>ไม่ได้อยู่ที่.. เราได้ทำอะไร.. แล้วมีคน..รับรู้..
>> >>หากแต่อยู่ที่.. สิ่งที่เรา..กระทำ..แล้วไม่มีใคร..รับรู้ ..
 
>>- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

>> >>~ความรัก~
 >> >>บางครั้ง.. ไม่จำเป็น.. ต้องพูดพร่ำเพรื่อ..
>> >>หากแต่อยู่ที่....การกระทำ.. ซึ่งเรา..อาจรับรู้..
 >> >>เพียงแค่..ฝ่ายเดียว..

>> >>- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

>> >> >>อ่านจบแล้ว..ใช้สมอง..ตรึกตรองสักนิด..
>> >>ถ้าพรุ่งนี้..เราตายไป..
>> >>บริษัท..
>>สามารถหาคนมาแทนเราได้
>>ภายในไม่กี่วัน..

>> >>แต่ครอบครัวเรา..
>>ต้องสูญเสีย..
>>และคิดถึงเรา..ไปตลอด

>> >>เราได้ใช้ชีวิต..กับการทำงาน
 >>มากกว่าครอบครัว..หรือเปล่า?
>>ถ้ามากกว่า... >>ก็เป็นการลงทุน.. >>ที่ไม่ฉลาดเลยจริง ๆ..