ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic KHR]Wonderful valkyrie

    ลำดับตอนที่ #2 : เป้าหมายที่ 1

    • อัปเดตล่าสุด 2 มี.ค. 53


    -เป้าหมายที่ 1

         ผม ซาวาดะ สึนะโยชิ วันนี้ผมกับทุกคนในวองโกเล่มาเดินเที่ยวเล่นกัน ไม่เว้นแม้แต่คุณฮิบาริ และมุคุโร โดยที่มีเสียงทะเลาะของโกคุเทระคุงกับยามาโมโตะ และสายตาอาฆาตของคุณฮิบาริและมุคุโร เสียงสุดขั้วของคุณพี่ชาย เสียงวิ่งไล่ของแรมโบ้กับอี้ผิง 

    "ไอ้บ้าเบสบอล แกว่าไงนะ"โกคุเทระคุงที่กำลังทะเลาะกับยามาโมโตะตะโกนขึ้น

    "ก็ไม่ว่ายังไงหรอกน๊า โกคุเทระก็ แค่เมื่อวานฉันไปเจอ กาง อุ๊บ!"ยามาโมโตะที่กำลังหลุดปากพูดบางอย่างออกมาก็ถูกโกคุเทระคุงปิดปากไว้

    "(กระซิบ)แกอย่าบอกใครนะว่าแกเจอ"

    "(กระซิบ)อ๋อ กางเกงลิงลายปลาทองของนายน่ะเหรอ อ๊ากกกก"

    "ไอ้บ้าเบสบอล แกตายยยยยยย!"คู่นี้เหมือนเดิมเลยแฮะ

    ( -*-)>>>ฮิบาริ

    (-*- )>>>มุคุโร

    สองคนนี้ก็จ้องกันอยู่ได้ เดี๋ยวก็ท้องเป็นคู่ Y กันหรอก (คนนะเว้ย ไม่ใช่ปลากัด//Sanuri)

    หลังจากนั้นประมาณ 10 นาที อยู่ดีๆพื้นเรียบๆที่ไม่มีอะไรเลยซักอย่าง ก็ปรากฏเป็นวงกลมสีฟ้าขนาดใหญ่ และมีลวดลายเหมือนมนต์มายาผุดขึ้นมา

    "อะ อะ อะไรน่ะ"ผมร้องเสียงหลงในขณะที่คนอื่นก็ยังอึ้ง

    "ระ ระ รุ่นที่ 10 นะ นั่นมันอะไรหรอครับ"ถามฉัน ฉันจะไปรู้ไหม

    "มะ ไม่รู้ซิ"เอ๊ะ เอ๋ นั่นอะไรน่ะ

    "ยู้ฮู้~พวกวิญญาณทั้งหลาย ข้ามีร่ามารับตัวพวกเจ้าแว้ว"เฮือก ตัวอะไรล่ะนั่น ยังจะมาหาว่พวกผมเป็นวิญญาณด้วย พวกผมยางม่ายตาย

    "เอ่อ เข้าใจอะไรผิดรึป่าวน่ะ พวกเรายังไม่ตายนะ 555"จะถูกคนบ้าที่ไหนไม่รู้พาตัวไป ยังจะมาหัวเราะอีกนะยามาโมโตะ

    "ไม่จริ๊งงงงงง ข้าจับสัญาณได้วิญญาณดีอย่างพวกเจ้าได้"แห้วกินเลยเรา เด็กนี่ก้ไม่ยอมฟังอะไรเล้ย =_=

    "แล้วไหนล่ะหลักฐาน"โกคุเทระคุงถามเด็กคนนั้น

    "ก็นั่นไง ร่างของพวกเจ้า อยู่นู้นน่ะ"เด็กผมฟ้าเข้มชี้ไปที่ม้านั่ง

    "เฮ้ยยยยยยย ร่างฉันไปอยู่นั้นได้ยังไง"คนนี้ตกใจ

    "อ๊อคผมอยากเป็นลม"คนนี้อยากเป็นลม

    "555 สงสัยฉันจะตายจริงๆซะแล้ว"คนนี้หัวเราไม่มีหยุด

    "วะ วองโกเล่ ผมแน่ใจว่าผมเคยไปเที่ยวทั้ง 6 พิพภมาแล้วด้วยความตาย แต่ทำไมตอนนี้ผมถึงตายได้ ผมอยากจะเข้าร่างคุณซะแล้ว โหโห แต่ร่างผมล่ะ"คนนี้ตกใจจนสติแตก

    "บอส โคลมยังไม่ตายใช่ไหมคะ โคลมยังม่ายตายช่ายม๊าย"คนนี้ช๊อคจนบ้า

    "555 คุณแรมโบ้มี สอง คนล่ะซือน๊า"คนนี้เด็กเกินกว่าจะรับรู้อะไรได้

    "สุดขั้ววววววววว ฉันมีสองคน ส๊องคน"คนนี้บ้าอยู่แล้ว

    "ชิ คนอย่างฉันไม่น่าตายง่ายๆ แต่ก็ช่างเหอะ"คนนี้ไม่มีทุกข์ไม่มีร้อน รักษามาดเดิมไว้ได้ (นับถือท่านจริงๆ//Sanuri)

    "อ่า ไม่จริง อี้ผิงจะไม่ตายใช่ไหม ยังไม่ตายใช่ไหม"คนนี้ก็ช๊อค

    "เอาล่ะ ในเมื่อพวกเจ้ารู้ว่าตายกันแล้ว พวกเจ้าก็..."

    "เธอจะพาพวกเราไปไหน"ผมถามเสียงหนักแน่น แต่ กลัวง่า

    "ตามข้ามาก็จะรู้เอง"เด็กคนนั้นยังไงก็ไม่ยอมตอบ

    "งั้นถ้าพวกเธอไม่บอก พวกฉันก็ไม่ไป"ผมกล่าวเสียงหนักแน่นเหมือนเดิม แต่ในใจ กลับภาวนาขอให้ผมไปสู่สุขติกับทุกคนที่เถอะ

    "หึ พวกเจานี่ดื้อด้านกันจริงๆ ถ้าไม่บอกก็คงไม่ยอมไปกันใช่ไหม"ผมกับทุกคน ยกเว้นคุณฮิบาริ แรมโบ้ อี้ผิง พยักหน้ารับ

    "ก็ได้ๆ ข้าจะบอกให้ก็ได้ ข้าจะพาพวกเจ้าทั้งหลายไปฮาวัลลา"เด็กสาวตอบ

    "แล้วเธอชื่ออะไร"โกคุเทระคุงเปิดประเด็นถามบ้าง

    "มีร่า วัลคีรี่"เธอแนะนำตัว

    "ฉันโกคุเทระ ฮายาโตะ ส่วนนี่ก็รุ่นที่ 10 หรือท่านซาวาดะ สึนะโยชิ นี่ก็ไอ้บ้าเบสบอล ยามาโมโตะ ทาเคชิ เจ้าหัวสนามหญ้า ซาซางาวะ เรียวเฮ มุคุโร โรคุโด โคลม โดคุโร ฮิบาริ เคียวยะ แรมโบ้ และอี้ผิง"โกคุเทระตอบรวดเดียวจบ

    "งั้นก็ตามข้าไปได้แล้วใช่ไหม"เธอถาม แต่ทุกคน (-*- ) ( -*-)

    "ทำไมอ่ะ"เธอถามต่อ

    "ก็ ไม่รู้จะรอดรึป่าว"

    "ไม่เป็นไรหรอกน่า ที่นั่นสวยจะตายไป"เธอตอบ ทำให้ทุกคนยอมตามไปอย่าง(ที่จะ)ไม่ขัดขืนแม้แต่น้อย

     

    เบื้องหลังที่ทำให้พวกสึนะม่อง

    "ขอบใจมาก"รีบอร์นยืนคุยกับผู้ชายผมเหลือง ให้หมวกลายสีเขียวสลับขาว มีหนวดหร่อมแหร่ม และร่างสูง

    "ไม่เป็นอะไร ร้านของเรายินดีต้อนรับเสมอครับ"

    "อืม ขอบใจจริงๆอุราฮาร่า ที่มาช่วยเสยด้วยไม้เท้าใส่หน้าผากของพวกนั้นให้ โดยที่ไม่รู้ตัว" ใช่ ผู้ชายคนนั้นคือ อุราฮาร่า คิซึเกะ นั่นเอง

    "งั้นเงินข้าจ้างจะครับ 1500 เยน ครับ"อุราฮาร่ายืนมือมาที่รีบอร์น

    "ไปเอากับ เจ้าซามันนู้น"

    "โอเคคร๊าบบบบ อ่าซานูริคุง รีบอร์นคุงให้มาเอาเงินค่าจ้างจากเธอ"

    "ค่าจ้างไรหรอฮะ">>>ตีหน้าซื่อ

    "ค่าจ้างที่ทำให้พวกนั้นม่องไง"

    "ผมไม่มีงบอ่ะ ถ้าบองให้คนเม้นเยอะๆ ผมจะจ่ายให้ก็ได้"

    "งั้นหรอๆ อืมๆ งั้นก็ขอพูดเต็มแรงว่า"

    "เม้นกันด้วย ผมจะได้ได้ค่าจ้างไปซ่อมร้านที่เมื่อวานเมนอสโพล่มาพังร้านของผมซะเละ"

    'เอิ๊กๆ โดนหลอก'



    คุยกันท้ายเรื่อง

    คนที่เคยอ่านฟิคของนัทมาบ้างแล้ว

    จะเห็นแค่มีนัทเป็นคนปิดท้าย แต่ดันมีคนชื่อ ซานูริ โพล่มาซะได้

    ต่อไปนี้ ซานูริซัง หรือที่นัทเรียกว่า ท่านซา จะมาเป็นพิธีกรเคียงข้างกับนัทเองล่ะคะ 

    Sanuri&Nutshiga

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×