ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic KHR]รักหมดใจนายผมขาว [10051,1827]

    ลำดับตอนที่ #3 : Take 3

    • อัปเดตล่าสุด 28 ก.พ. 53


    ก่อนเข้าอ่านเนื้อเรื่อง อยากบอกไว้ว่า จะอัพ 10051 สลับกับ 1827 นะคะ



    ณ เช้าวันใหม่อันสดใส แต่มีเด็กหนุ่มที่ไม่สดใสเอาซะเลย เด็หนุ่มผมฟูฟองสีน้ำตาลไหม้ ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเหม่อมองไปข้างนอกอย่างเลื่อนลอย

    ข้างหน้ามีแบบทดสอบคณิตที่สุดโหด (ปล.ฟิคนี้สึนะเรียกเก่ง เล่นกีฬาเก่งนะคะ) 

    "เฮ่อ เบื่อจังออกไปข้างนอกดีกว่า"เด็กหนุ่มลุกขึ้นเดินออกไปข้างนอก

    ระหว่างทางที่เดินนั้น เด็กหนุ่มเผลอไปชนกับร่าง ร่างหนึ่ง

    "โอย เจ็บง่า"เด็กหนุ่มเผลอร้องออกมา

    "เอ่อ ขะ ขะ ขอโทษนะครับคุณฮิบาริ ผมเดินไม่ดูทางเองอ่ะครับ"เด็กหนุ่มเมื่อเงยหน้ามองคนที่ล้มอยู่ข้างๆตนเอง พลางพูดขอโทษ ขอโพยอย่างเอาเป็นเอาตาย ยกมือไหว้เหนือหัว ก้มหน้างุดๆ ตัวสั่นระริก

    "ไม่เป็นไร"ชายหนุ่มตรงหน้าตอบด้วยสีหน้าเยือกเย็น ทำเอาเด็กหนุ่มขอบคุณอย่างเอาเป็นเอาตายอีกครั้ง พลางนึกสงสัย

    "แล้วมาเดินทำไมแถวนี้"ร่างสูงร่างหนึ่งลุกขึ้นมาแล้วถามด้วยความสงสัย

    "คือผมเบื่อหน่อยๆน่ะครับ เลยออกมาเดินเล่น"ร่างบางก้มหน้างุด ทำเอาร่างสูงไม่พอใจที่มันแต่ก้มหน้า พลางคิดว่า เขามันน่ากลัวมากเลยหรอ

    "นี่ ทำไมเอาแต่ทำหน้างุดล่ะ"ร่างสูงถาม

    ".....ไร้การตอบสนองโดยสิ้นเชิง....."ร่างบางยังคงก้มหน้างุดต่อไป

    "นี่เงยหน้าขึ้นมาหน่อยได้ไหม อย่าให้ฉันโมโห"ร่างสูงชักโมโหกว่าเดิม

    ".....ไร้การตอบสนองโดยสิ้นเชิง....."

    ร่างสูงที่ไม่รู้จะบอกยังไง เลยเชยคางร่างบางตรงหน้าขึ้นมา ก็พบว่ามัน

    สลบไปแล้ว!

    "เฮ้ย สลบเลยรึเนี่ย!"ร่างสูงแบกร่างบางไปที่บ้านของคน 

    ณ บ้านฮิบาริ

    บ้านทรงญี่ปุ่นขนาดใหญ่ ที่มีบ่อน้ำเล็กๆอยู่ข้างๆ ร่างสูงแบกร่างบางที่สลบอยู่เข้าบ้าน ที่บ้านกว้างใหญ่ โซฟาสีน้ำตาลอ่อน ตัดกับสีกำแพงบ้านสีน้ำตาลเข้ม ร่างสูงบรรจงวางร่างบางไปที่โซฟา พลางตบหน้าร่างบางเบาๆ เบื่อให้ได้สติ 

    "งืม งืม"ร่างบางที่เริ่มได้สติมาบ้างแล้ว ลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ ภาพที่ร่างบางเห็นเป็นอย่างแรกคือ หน้าของร่างสูงที่อยู่ใกล้กันแค่คืบ

    "เอ่อ คุณฮิบาริครับ ช่วย O//////O"ร่างบางก้มหน้าที่แดงลงไปมองกับพื้น ร่างสูงค่อยๆถอดใบหน้าออกมา

    "หน้าเธอนี่เหมือนผู้หญิงจริงๆ"ร่างบางแทบตกโซฟาในคำพูดของฮิบาริ

    "แต่ผมเป็นผู้ชายน๊า"ร่างบางบอก

    "รู้แล้วๆ แค่บอกว่าเหมือนเท่านั้นเอง"

    "แล้ว ที่นี่ที่ไหนครับ"ร่างบางถามร่างสูงที่เอนกายพิงโซฟา

    "บ้านฉันเองแหละ"ร่างสูงตอบ

    "นอนพักซักครู่ก็แล้วกัน เดี๋ยวฉันให้เท็ตสึไปส่ง"ร่างสูงหมายความถึง คุซาคาเบะ เท็ตสึยะนั่นเอง

    "คะ ครับ"ร่างบางหลับตาลงช้าๆ พลางอธิษฐานว่า ขอให้ไม่เกิดอะไรกับตัวของผมด้วยเถิด สาธุ

    "งืม ไปอาบน้ำดีกว่าเรา"ร่างสูงเดินเข้าห้องน้ำอย่างสบายอารมณ์ ทิ้งให้ร่างบางนอนหลับอย่างผวา เมื่อได้ยินคำพูดลอยมาแตะหู แต่สติของร่างบางก็ทนกับความง่วงไม่ไหว เลยหลับตาลงไปซะ



    อ่า ถ้าไม่สนุกก็ขอโทษนะคะ เพราะไม่ถนัด 1827 น่ะคะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×