ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    This life I Choose (ชีวิตนี้ผมลิขิตเอง)

    ลำดับตอนที่ #3 : บทที่2 ก้าวแรก

    • อัปเดตล่าสุด 18 ก.พ. 58


    บทที่2 ก้าวแรก
     
      ผมโผล่ออกมาภายในป่าที่ไหนสักแห่งนึงบนโลกใบใหม่นี้แต่ก่อนอื่นเลยผมคงต้องมาดูสถานะของผมก่อนละนะ
     
    Name Max

    Lv.1  Class 0 Job -

    status

    Str 20 

    Dex 15

    Sta 18

    Int 15

    Skill:

     
      Buff Skill
     
      1.พรสื่อสารไร้พรมแดน - Saturn Buff

      - สื่อสารได้ทุกภาษา ทุกเผ่าพันธุ์

      2.ตรวจสอบทุกสรรพสิ่ง - Saturn Buff

      - สมารถตรวจสอบได้ทุกอย่างไร้ข้อยกเว้น

      3.เรียนรู้ว่องไวดุจสายฟ้า - Saturn Buff

      - เรียนรู้ไวกว่าคนธรรมดา100เท่า รวมทั้งได้ค่าประสบการณ์100เท่า

      4.ผ่านตาไม่ลืมเลือน - Saturn Buff

      - เมื่ออะไรผ่าตาจะไม่มีทางลืม

      5.ที่รักของปวงชน - Saturn Buff

      - มีความน่าเชื่อถือเพิ่มขึ้น 50 เปอร์เซ็น  

      6.อาชีพไร้เทียมทาน - Saturn Buff

      - ได้รับอาชีพขั้นสุดยอดตามที่ได้กำหนดมาให้เลือกซึ่งมีอาชีพดังต่อไปนี้ 1. Time User 2. Element Master 3. Immortal warrior 4. Gravity controller  Etc. หลังจากที่เลือกแล้วสกิลนี้จะหายไป

      "ดูสถานะตัวเองแล้วอนาจใจจริงๆน้อยเป็นขี้เลยวุ้ย" ผมพูดพลางเอามือกุมหัวตัวเองไว้

      "อืม ก่อนอื่นคงต้องเลือกอาชีพก่อนสินะ ว่าแต่จะเลือกอะไรดีหว่าดูแล้วน่าสนใจทุกอันเลย"

      "กลุ้มใจจังเว้ย! เลือกอาชีพไม่ได้สักทีงั้นเอาไว้ก่อนละกันเดียวเลือกทีหลัง ตอนนี้คงต้องหาวิธีเข้าเมืองให้ไก้ก่อนสินะ" ผมพูดพลางหาวิธีเข้าเมืองโดยการมองหาถนนดูแต่ดูเหมือนผมจะไม่ได้โชคดีลุงซาตานส่งผมมาอยู่ในส่วนไหนของป่าไม่รู้มองไม่เห็นถนนเลยแม่แต่นิดเดียว

     
      ผมพยายามเดินมองหาถนนจนผมเลิกคิดเรื่องหาถนนละ ผมเปลี่ยนไปคิดถึงการหาอาหารและแหล่งน้ำเพื่อจะหาที่อยู่ชั่วคราวดีกว่า

      ผมเดินไปเรื่อยๆตามถนนจนผมเหนื่อยจะเป็นลมแต่ในที่สุดผมก็ได้ยินเสียงน้ำซึ่งเปรียบเสมือนเสียงสวรรค์สำหรับผมเลยทีเดียวแต่เหมือนจะเป็นโชคร้ายในโชคดี(เอ๊ะยังไง)ผมเจอกับหมีตัวไม่ใหญ่มากสีน้ำตาลสูงประมาณเมตรครึ่งพร้อมกับเสียงที่ดังขึ้นในหัวผมว่า

    ท่านเจอหมีสีน้ำตาล ระดับ5 1 ตัว

      "ชิบหายละมันระดับ 5 กูระดับ1 จะเอาไรไปสู้ว่ะเฟดเฟ้" ผมร้องออกมาอย่างตกใจแต่แม้ว่าผมจะตกใจผมก็พยายามมองหาอะไรที่ใช้เป็นอาวุธได้รอบๆตัวผมจนผมเจอกับหินขนาดพอดีมือจำนวนมากที่อยุ่รอบๆน้ำตก

      เจ้าหมีนั้นพุ่งเข้ามาโดยหวังจะเอาเล็บข่วนผมแต่ผมหลบได้พร้อมกับวิ่งทิ้งระยะเพื่อหยิบหินขึ้นมาเพื่อนำมาปาใส่เจ้าหมีตัวนั้น 

      ผมทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนหมีตัวนั้นเริ่มเหนื่อยและได้แผลไปมากมาย ส่วนผมก็เริ่มเหนื่อยเหมือนกันแต่ยังดีที่ไม่มีแผลอะไรและบังเอิญว่าผมไปเห็นไม้ปลายแหลมที่อยู่ในน้ำผมจึงวิ่งไปหยิบไม้นั้นในน้ำส่วนเจ้าหมีนั้นด้วยความหิวโหยจึงวิ่งตามผมลงมาในน้ำแต่เนื่องจากขาของเป็นแผลจากที่โดนผมปาหินใส่ทำให้ผมสบโอกาศและหยิบไม้ปลายแหลมมาแทงเข้าไปที่หัวของหมีตัวนั้น

      - ท่านสังหารหมีน้ำตาลเลเวล 5 เลเวลท่านอัพเป็น 8

      - ท่านได้รับ เนื้อหมี 1 ชิ้น

      - ท่านได้รับ หนังหมี 1 ชิ้น

      - ท่านได้รับสกิลขว้างอาวุธลับ ระดับ 20

      - ท่านได้รับสกิลใช้หอก ระดับ 5

      - ท่านได้รับทักษะว่องไว ระดับ 25

      หลังจากผมฆ่าหมีแล้วผมก็ก่อไฟพร้อมกับย่างเนื้อหมีที่ผมได้มากินอย่างไม่อร่อยนัก

     ก็จะไปอร่อยได้ยังไงหล่ะเครื่องปรุงก็ไม่มีจืดชืดชิบหาย แต่ก็อย่างว่าละนะคนเราอยู่เพื่อกินไม่ได้กินเพื่ออยู่ เอ่ย ผิดละ กินเพื่ออยู่ไม่ได้อยู่เพื่อกิน

      หลังจากกินเสร็จผมก็เก็บเนื้อที่เหลือเพื่อเป็นเสบียงในวันพรุ่งนี้หลังจากเก็บเนื้อแล้วผมก็ดับไฟและล้มตัวลงนอนอยู่ที่ซอกหินข้างๆลำธารพร้อมเอาหนังหมีมาห่มไว้คลายความหนาว

      แม็คนอนหลับไปเพราะความเหน็ดเหนื่อยที่เขาได้รับแต่ในวันพรุ้งนี้เขาจะตื่นขึ้นมาพร้อมกับความสมารถที่โหดขึ้นกว่าเดิม



      
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×