รักวุ่นๆของร.ด.สาวสุดซ่า

ลำดับตอนที่ #1 : ความโชคร้ายกะการเรียน ร.ด. วันแรก

"โอ้ย......สายแล้ว มามี้ทำไมไม่ปลุกเนื่ย.........ถ้าเค้าไปเรียน ร.ด. สายนะเป็นความผิดของมี้ด้วย"

ฉันมีมี่อายุ16ปีเรียนร.ด.ปีหนึ่งที่วิภาวดีคะแล้วก็เรียนอยู่ม.4ที่ร.ร.มัธยมมีชื่อจังหวัดปริมณฑลคะ

แล้วฉันก็แต่งตัวเรียบร้อยวันนี้เป็นวันเรียน ร.ด. วันเเรกต้องไปถึงเร็วๆหน่อยแล้วก็ไปรอรถ 129 บรืน...................6.45  ถึงศูนย์แล้ว

" ติ๊ด......ครืดๆๆๆๆ(เสียงโทรศัพท์) " ใครโทรมาเวลานี้เนี่ยบ้ารึเปล่าวะ
"หกสิบ  (ห้าโหล มีค่าเท่ากับ หกสิบอะ) ใครคะ"
"ชั้นเองมิกกี้" อ๋อนังมิกกี้แม่พระตีนหนักของเรานี่เอง  "เออๆ โทรมาทำหยังละอีหล่า (ภาษาบ้านเกิดออกแล้ว)  "
"ชั้นมาถึงศูนย์แล้วนะยะแกอยู่ไหนเนี่ย"  มิกกี้ถามอย่างเสียอารมย์สุดๆ
"เหรอ มาถึงแล้วเจอกันที่โรงอาหารละกันนะจ๊ะที่รัก"(ต้องตอบดีดีเด๋วมันเตะเอามันเป็นนักเทควันโดอะ)
"เออ..รีบมาละกัน"..ตู๊ด...ตู๊ด..

  พวกเราเป็นกลุ่มสาวแกร่งคะมีกกันสามคน คนแรกคือฉันเอง มีมี่ มินทรวดี  เอกอำพล  ต่อไปคือ มิกกี้  วสิตา  กิ่งกมล  และคนสุดท้าย แป้งแก้ว รติพร  เพียรวนิช  พวกเราเรียน ร.ด. ปีหนึ่งโดยมาจากการสอบสมรรถภาพร่างกายอันยากลำบาก(นิดหน่อย) แล้วพวกเรายังเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกันห้องเดียวกันอีกด้วย แต่ที่โรงเรียนเราอยู่คนละกลุ่มนะแต่ที่นี่ละก็ซี้กันมากๆเลยที่เดียว
ถ้าถามเหตุผลที่เราเรียนร.ด.ก็จะได้คำตอบเหมือนกันว่า  "เรียนเอามันไปงั้นแหละ..มันว่าง" 

12.00น. (เวลาเจ๊ผ่านไปเร็วมากเลย) "เย้....เรียนเสร็จแล้วไปหาไรกินก่อนกลัยบ้านกัน" ยัยมิกกี้ชวนแล้วพวกเราก็เห็นด้วย "อืมไปสิไปโรงอาหารกัน"

"โครม!"   "โอ้ย...ชนมาได้ไม่เห็นคนรึไง" ฉันก็ไม่รู้อะไรมากหรอกรู้ตัวอีกทีตัวเอก็กองอยู่ที่พื้นแล้วก็พูดประโยคนั้นออกไป

"นี่เธอมาชนคนอื่นเค้าแล้วยังมาว่าชั้นอีกไม่รู้จักมั่งเลยหรือไงคำว่าขอโทษนะ" 

พูดงี้ก็สวยเด้นายนี่มันมีสิทธิอะไรมาว่าชั้นเนี่ย "นี่นายใครกันแน่ที่ผิดหล่อก็ไม่หล่อแล้วยังไร้มารยาทอีก สะกดเป็นมั้ยคำว่าสุภาพบุรุษนะ "  เปงไงหละอึ้งไปเลย หุ..หุ..หุแต่จริงๆแล้วมันก็หล่อนะผิวขาวตาคมคิ้วเข้มปากสีชมพูน่า...ชะมัดไม่ติดว่าปากเสียนะแม่ไม่ปล่อยไว้หรอก

"พี่แพท"  ไรกันแกยัยแป้งรู้จักไอ้หน้าหล่อนี่ด้วยเหรอ
"ยัยแป้ง  เป็นไงไม่ได้เจอกันนานเลย" ไอ้หน้าหล่อตอบ
"ก็....."  ยัยแป้งกะลังจะตอบ ก็โดนนางมารร้ายที่สวยที่สุดในโลกคนนี้ขัดจังหวะ "เดี๋ยวแป้งแกรู้จักไอ้หน้าลิงนี่ด้วยเหรอ"
"เออ...ลืมไป  พี่เค้าเป็นเพื่อนกะพี่ปอนด์อะเรียนอยู่มหาลัยเดียวกันชื่อพี่แพท"แป้งแก้วตอบ
"เดี๋ยว  ยัยแป้งเธอรู้จักยัยขนุนนี่ด้วยเหรอ" แพทถามแป้ง
"คะคือว่า..เค้าเป็นเพื่อนสนิดแป้งเองคะชื่อมีมี่"แป้งตอบแล้วก็พูดต่ออีกว่า"ไหนๆก็ผิดกันทั้งสองผ่ายแล้วก็เลิกเเล้วต่อกันนะคะ พี่แพท ยัยมี่ " แป้วแก้วพยายามไกล่เกลี่ย "ได้พี่เห็นแก่เเป้งนะถึงไม่อยากเอาเรื่อง"แพทพูด
ฝ่ายมีมี่หลังจากที่ฟังบ้างแล้วก็พูดขึ้นว่า "มี่หิวแล้วแป้งไปกินข้าวมิกกี้ไปกินข้ากัน"แล้วก็ลากเพื่อนทั้งสองคนไปซื้อข้าวกินด้วยอารมย์ขุ่นมัว

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
  คุยกันนะคะ
น้องขนุน
คือว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกช่วยให้กำลังใจด้วยนะคะ  ขอบคุณคะ