คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ข้ า ง ๆ หั ว ใ จ ต อ น ที่ 2 : ระยะประชิด
ร่างบางไม่รู้แล้วว่าโทรหาร่างหนากี่สายแต่ขอแค่ว่าให้เขาได้รับสายได้ไหมเค้าใจไม่ค่อยดีเลยที่คนที่เค้ารักที่สุดเป็นแบบนี้เค้ากลัวว่าจะโดนผู้ร้ายยิงหรือว่าอะไรต่างๆนานาๆหัวของเขาแทบหัวระเบิดออกเพราะเป็นห่วงคนรัก น้ำตาค่อยไหลออกมาช้าๆแต่ก็ต้องหยุดชะงักเพราะมีเสียงเรียกชื่อเขา…
“แบมเป็นไรว่ะ” ร่างหนาถามเพราะเห็นออกมาโทรศัพท์นานเกินกลัวจะเป็นอะไร
“อือออ…เฮียย..” แบมเขาไปกอดเฮียแล้วร้องไห้ออกมาโดยไม่กลัวคนตรงหน้าดุเขาเพราะเขาเสียใจจริงๆ
“ทำไมเฮีย…ทำไมพี่มาร์คถึงทำอย่างนี้กับแบมอ่ะทำไมอือออ..”แบมร้องออกมาพร้อมกำหมัดทุบไปที่หน้าอกของแจ็คสัน
“แบมมึงจะซีไรว่ะ..มาร์คมันก็ไปทำงานของมันไงมึงก็น่าจะรู้นะว่าอาชีพมันเป็นไง”ถึงร่างหนาจะพูดไปอย่างนั้นแต่การกระทำกลับต่างกันอย่างสินเชิงเขาลูบหัวร่างบางพร้อมกับกอดไปอย่างแรงและกดหัวร่างบางมาซุดลงที่อกของเขา
“แต่พี่มาร์คเขาไม่บอกแบม..แถมตอนเย็นการกระทำแบบนั้นมันคืออะไรอ่ะพี่แจ็ค แบมไม่อยากอยู่แล้วววถ้าพี่มาร์คทำแบบนี้แปลว่าพี่มาร์คไม่รักแบมแล้วว”ร่างบางผลักร่างหนาที่โอบกอดเขาจนร่างหนาล้มไปกับพื้นบ้าน ก่อนที่จะวิ่งไปที่ห้องครัว
“แบมอย่าคิดสั้นนะเห้ยยย !” แจ็คก่อนที่จะพยุงตัวเองขึ้นมาก่อนและวิ่งตามร่างบางไปอย่างเร็ว
และภาพที่แจ็คเห็นก็คือ ..
ร่างบางคว้ามีดเล่มยาวมาแล้วมองมีดนั้นและยกแขนอีกข้างมาเตรียมที่จะกรีดแต่พอร่างหนาเห็นเขาจับข้อมือของร่างบางแล้วหักข้อมือให้ร่างบางได้ปล่อยมีดออกมา..ร่างหนาพร้อมโอบกอดไปยังร่างบางจากด้านหลัง
“มึงเป็นไรมากป่ะวะหัดรักตัวเองมั้งสิ ไม่ใช่เอาแต่ใจมึงอย่างนี้..คนที่เสียใจที่สุดมันคือมึงนั้นแหละ ”
“ไม่มีใครรักแบม…ไม่มีใครรักมีแต่คนทิ้งทิ้งทิ้งคนอย่างแบมมันไม่ดีตรงไหนน!!” ร่างบางถึงขีดสุดแล้วจริงเขาพร้อมบอกความในใจที่เขาคิดอยู่
“กูไม่รักมึงรึไงแบม ที่กูช่วยมึงกูไม่รักมึงเหรอแบมกูแม่งเป็นพี่ที่ไม่ได้อยู่ในสายตามึงเลยเหรอแบมกูทำขนาดนี้มึงไม่เคยฟังเหตุผลใครขนาดมึงยังไม่รักตัวเองแล้วใครจะมารักมึงว่ะ” ร่างหนาพูดพร้อมร้องไห้ออกมาเขาสุดจะทนจริงๆเขาคิดว่าถ้าเค้ามาช่วยร่างบางไม่ทันมาร์คเพื่อนที่เขารักที่สุดจะเสียใจและเขาเองก็คงเสียใจมากไม่แพ้กัน
“หยุดทำร้ายตัวเองซะทีและจำใส่สมองของมึงด้วยว่ากูยังรักมึงและไม่ทิ้งมึงไปไหน”
ร่างหนาจับหน้าร่างบางให้มองเขาแต่เพียงผู้เดียวถึงแม้ใจเขาจะไม่อยากทำอย่างนี้
“ที่กูด่าที่กูไม่พูดดีด้วยเพราะกูรักมึงนะแบม อย่าทำแบบนี้อีกนะกูขอ”
ขณะที่มาร์คกำลังนั้งรอเพื่อนคนสนิทกลับมาเขาก็ได้นั้งคุยกับจินยองหลายๆเรื่องแต่หน้าแปลกที่เวลาคุยกับจินยองทีไรเขาก็หัวใจเต้นแรงทุกครั้งแต่เขาไม่อยากจะบรรยายเป็นอย่างอื่นอย่างใดเพราะเขาจะมีแค่รักเดียวเท่านั้นคือ แบมแบม แต่เขาก็พยายามจะห้ามความรู้สึกนั้นให้หยุดลงก่อนที่จะมีเสียงประตูเปิดเข้ามา
“โทษทีว่ะมาร์คพอดีไปรับยองแจมาอ่ะเลยมาช้าแต่เดี๋ยวตามขึ้นมา” คนที่เข้ามาไม่ใช่ใรแต่เป็น เจบีนั้นเอง
“ไม่เป็นไร..กำลังคุยกับจินยองรอนายนั้นแหละ” มาร์คพูดพร้อมพิงตัวไปที่โซฟาตัวกว้างที่พอจะพิงความเมื่อยได้
“เออ..ห้องนอนของคอนโดฉันมีอยู่สองห้องนะคือห้องฉันกับห้องจินยอง”
“นายไม่ต้องให้ฉันเลือกหรอกยังไงซะฉันก็นอนกับนาย เจบี”
“เสียใจว่ะเพื่อน พอดีว่ายองแจจะนอนกับฉันคืนนี้ เชิญไปนอนกับน้องชายของผมนะคับ คุณมาร์คต้วน”
“เอ่อ จะดีหรอว่ะ”
“ดีสิ..เห็นถูกคอกันดีไม่ใช่หรอจะได้สนิทกัน” เจบีพูดพร้อมเขานิ้วชี้ทั้งสองข้างมาคู่กันและส่งไปให้ทั้งคู่
“พี่เจอ่ะ พอเลยๆ พี่มาร์คเข้าห้องคับเหอะเดี๋ยวผมช่วยถือของ”
“ครับ..จินยองไม่ต้องถือใบใหญ่นะเดี๋ยวพี่ถือเอง”
“ฮ่ะ” จินยองถือของเล็กๆน้อยๆไปแล้วก็รีบเข้าห้องร่างหนาก็ถือกระเป๋าใบใหญ่ตามไปเช่นกัน
“คู่นี้มันชักจะยังไงๆอยู่นะเนี้ย เข้าห้องอาบน้ำดีกว่าเดี๋ยวยองแจบ่น” ร่างหนาพูดพร้อมเข้าห้องไปอย่างเร็วและบรรยากาศในห้องรับแขกก็เริ่มเงียบอีกครั้ง
“พี่มาร์คจะอาบน้ำก่อนมั้ยเดี๋ยวผมจะจัดของให้” ร่างบางยิ้มไปให้ร่างหนาเพราะเขารู้ว่าร่างหนาคงเหนื่อยมากแล้ว
“ไม่เป็นไร จินยองเดี๋ยวพี่ออกมาเก็บเอง พี่เกรงใจ”
“อ่าแล้วแต่นะ” ร่างบางใช้หางตามองเพื่อท้าทายกับร่างหนา
“เราใช่ย่อยนะ จินยอง” มาร์คพูดก่อนที่จะยิ้มแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ
“น่ารักใช่มั้ยล่ะ “ร่างบางพูดออกมาอย่างแผ่วเบาเพื่อไม่ให้ร่างหนาได้ยินแต่เขาก็แอบยิ้มกับการพูดของมาร์คต้วนเหมือนว่าเขาแคร์ร่างบางมากเลย แต่ประตูห้องน้ำก็เปิดออกแค่นิดนึง
“เอาอะไรพี่มาร์ค” จินยองเดินไปทางประตูแล้วร่างหนาก็โผล่มา “พี่จะบอกว่า จินยองน่ารักไง” แล้วกลับไปต่อ
อีพี่มาร์คบ้าทำให้หน้าแดงแล้วก็จากไปเดี๋ยวจินยองจะหยิกให้แขนเขียวเลยยยยยย -////-
ติดตามตอนต่อไป
ไรท์เตอร์ กุกุ
งื้อล้าการลงมานานเลยวันศุกร์มาแล้วววว ตอนนี้ก็ยังสั้นๆได้ใจความเหมือนเดิมนี้เป็นเรื่องแรกของไรท์จริงๆนะหวังว่าคงจะชอบกันนะคะ ให้กำลังใจให้ไรท์ด้วยช่วงนี้ยุ่งกับนิยายเพื่อนเยอะไปหน่อยพอดีเพื่อนอยากเขียน งื้อๆ ฝากติดตามกันตอนต่อไปด้วยนะ ชอบไม่ชอบยังไงคอมเม้นท์เลยค้า ไรท์จะได้ไปแก้ไขนะ
1 เม้น 1 กำลังใจ
ความคิดเห็น