คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : chapter six [NC+18]
Ep.6
ร่าสูเินไปที่ห้อพร้อมับถุนมสีหวานแหวว
เท้าหนาเินรไปที่โ๊ะเรียนแล้ววาถุนมไว้ทำให้เพื่อนทั้สอนที่นัุ่ยันแปลใอย่ายิ่
“หิ้ววว..ใรให้นมมาว่ะ”ไอ้ไหันมามอผมพร้อมับยิ้มอย่ามีเลิศนัยแล้ว็เอามือมาิ้มแนผม
“อน้อนไหนเอ๋ย...น้อแบรึเปล่า~”ไอ้ไ็แวผม
ผมยัิ้ว่อนที่ะเ็บมันลไปในระเป๋านัเรียน
“ไม่้ออยารู้หรอ”ผมพูเสียเรียบ่อนะหันมาเรียมหนัสือ
ไอมยิ้มแล้ว็เอาหนัสือมาีผมเบาๆ
“เินเหรอออ..หิ้ววว”ผมหันไปมวิ้วใส่มัน่อนที่ะเอาสันหนัสือเาะ
ไร้อโอ้ย
“เินพ่อ!หันลับไปป่ะ”มือหนาผลัให้ไหันลับไป่อนที่ะมอออไปที่นอหน้า่า
ริมฝีปาหนาผุยิ้มเบาๆ
ปั!
“สวัสีะ..นัเรียนทุน”ผมสะุ้เบาๆ่อนที่ะหันไปมอ
ผมเลิิ้วเบาๆแล้วหยิบาราเรียนึ้นมาู
อาารย์หวัแ็สัน..อ้าวทำไมเป็นอาารย์มินอาไปไ้
หัวหน้าห้อบอทำวามเารพส่วนผม็ทำาม
ร่าสมส่วนยิ้มให้ับทุน่อนที่ะพูธุระสำั
“วันนี้อาารย์แ็สันลาป่วย
รูเลย้อมาสอนแทนอให้ทุนเรียมหนัสือึ้นมา้วยนะะและ็ปาร์านยอลหลัเลิเรียนมาพบรู้วย”ผมมวิ้วเบาๆ่อนที่ะอบรับ
“รับ”อาารย์มินอา็สอนามปิแ่ที่ไม่ปิือเาะอบเินมาแถวผมบ่อยๆแล้วะอบ้มมาสอน้อนู้น้อนี้ทั้ทีผมไม่ไ้ถาม
เวลาผ่านไปนระทั่เลิเรียน อาารย์มินอาเินออไป
ส่วนผม็นั่เ็บออยู่ในห้อเรียน
“มึระวััวไว้็ีบ้านะ”ผมหันไปมอไ
ส่วนไ็มอผมแ่ิ้วอเามวแน่นนั้นเป็นสิ่บ่บอไ้ว่าเาำลัิอะไร
“ู็ระวัอยุ่แล้ว”ไพยัหน้า่อนที่มันะมา่วยผมเ็บอ่อ
ส่วนผม็นั่ัหนั
สืออยู่
“นับวันอาารย์ยิ่แปลไป..ูอย่าวันนี้ินมอาารย์แะทิ่มาูอยู่ละ”ผมำเบาๆ
่อนที่ะิาม
มัน็ริเพราะทุรั้ที่อาารย์้มลมาเสื้ออวีมัน้มลมาามแรแ่ผม็ไม่ไ้สนใ
“เอันพรุ่นี้นะ”ผมลุึ้นพร้อมับบอลาไ
แล้วเินออาห้อไปผมเินไปเรื่อยๆนระทั่ถึห้อพัรูผมออนุา้ำปในห้อแล้วไปเินไปที่โ๊ะอาารย์มินอา
“มาแล้วเหรอ๊ะานยอล”อาารย์มินอาเยหน้ามาาารรวาน่อนะโปรยยิ้มให้ผมแบบหวานๆ
ผมยืนนิ่ๆ
“อาารย์มีอะไรรึเปล่ารับ”ผมพูพร้อมับยืนมอ
อาารย์ยิ้ม่อนะสั่ให้ผมไปเอาานในห้อีวะ ผมพยัหน้าพร้อมับรับุแมา ผมเินไปเรื่อยๆแบบเหม่อนิหน่อยนถึห้อีวะผมไุแเ้าไป่อนที่ะยานออมาแล้ว็ล็อไว้เหมือนเิม
“พี่านฮ่ะ”ผมสะุ้นิหน่อยะที่ำลัเินไปห้อพัรู
ผมหันไปมอามเสีย ร่าบาวิ่มาหาผมแล้ว็ยานามือผมไปนิหน่อย
“เี๋ยวแบ่วยนะฮ่ะ”ผมพยัหน้า่อนที่ะเินไปห้อพัรูในระหว่าทาแบฮยอน็วนผมุยทำให้ผมไม่เหาเท่าไรึ่มัน็เป็นเรื่อี
“มาแล้วรับ”อาารย์มินอาเยหน้าึ้นมายิ้มให้ผมแ่พอเห็นบุลที่สามอาารย์็หุบยิ้มแบบับพลัน
ผมยานวาบนโ๊ะ
“นั้นใรเหรอ๊ะ”อาารย์หันมอผมแล้วยิ้มให้
ผมหันไปมอแบแล้วแบ็หันมอผม ผมแอบยิ้มนิหน่อย
“รุ่น้อนะรับ”อาารย์มินอาพยัหน้า่อนที่ะให้พวผมนั่ล
ผมับแบฮยอนนั่้าๆันหลัานั้นอาารย์็ให้พวผม่วยรวานโยารปั๊มราลในสมุและแบบฝึหั
ส่วนผม็้อ่อยอธิบายให้แบฮยอนเป็นบ้า้อเพราะเายัไม่เยเรียน
ในะที่ผมำลัะหยิบสมุเล่มใหม่มือ้าผม็แะโนับแบฮยอนโยบัเอิ
แบฮยอนสะุ้นิหน่อย่อนะรีบเอามือออส่วนผม็หันไปมอร่าเล็ที่ำลัแ้มแ
“ทั้สอนนี้น้ำแนะ๊ะะเหนื่อยน่าูเลยใ่ไหม”อาารย์มินอายิ้ม่อนะวาน้ำแลบนโ๊ะ้าผมับแบฮยอน
ผมหยิบมาื่มแล้วรีบรวาน่อส่วนแบฮยอน็่วยผมรว
“อาารย์รับผมลับ่อนนะรับพอีรวเสร็แล็ว”ผมลุึ้นโยที่อาารย์มินอายัไม่ไ้พูอะไร
ส่วนแบฮยอน็วิ่ามผมมา
“พี่านฮ่ะ..แบไป้วยย”ร่าเล็ะโนผมหันไปมอพร้อมับวัมือให้เ้ามาในรถ
ร่าเล็รีบวิ่เ้ารถแล้วร่าสู็ับออไปอย่ารวเร็ว..เพราะอนนี้ร่าายอเามันแปลไปอย่าผิปิ
ร่าสูรีบอรถแล้วเินเ้าหอพัอย่ารวเร็วส่วนร่าบา็เินามมา
ในอนนี้ร่าสูมีเหื่ออเ็มัว หัวใเ้นแรึ้นเรื่อยๆ
ร่าเล็่อยเ็เหื่อให้ร่าสูะที่ลิฟ์ำลัึ้น
“บ..แบอย่าเพิ่”มือหนาันแบฮยอนออแล้วรีบเินออาลิฟ์แ่ร่าเล็็ไม่ละที่เลิาม
“หยุามไ้แล้ว!”ร่าสูวาใส่
เพราะเาลัวว่าถ้าแบเ้ามาใล้ว่านี้ะเป็นอันราย
แบฮยอนส่ายหัวพร้อมับเอามือประอานยอลไว้
วาม้มมอในอนนี้านยอลที่เยสุุม
สุภาพไ้หายไปแล้วเหลือเพียแ่รอยยิ้มที่มุมปาที่ผุึ้นมา
“ผมเือนแล้วนะ”ร่าสูรวบเอวบาเ้ามาใล้่อนะพาเ้าไปในห้อ
___________________________________________________________________________________________
ิามไ้ในเว็บีเียนน้าา
___________________________________________________________________________________________
Talk with writer
ในที่สุ็มาถึอนที่ 6แล้ววว ไรท์แ่ncไม่่อยเ่เนอะ
แถมลในไบโอทวิ็ไม่เป็น5555
ยัไ็ฝาิมาม้วยน้าาา
ความคิดเห็น