คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 ถ้าเพียงแต่.......
Chapter 1 ถ้าเพียงแต่.......
@ โรงเรียนเซนต์เทเรซ่า
อากาศวันนี้อากาศหนาวเย็นจับขั้วหัวใจ หลายคนคิดแบบนั้นแต่ไม่ใช่กับสองร่างที่กำลังกอดกันอยู่
เพราะตอนนี้อุณหภูมิร่างกายของทั้งสองดูเหมือนจะพุ่งสูงขึ้นดูได้จากเม็ดเหงื่อที่เกาะอยู่เต็มใบหน้าของทั้ง 2 คน
"อ๊ะ....อ๊า...อือ.." เสียงครางไม่เป็นภาษา ดังเล็ดลอดออกมาจากริมผีปากบาง
เมื่อลิ้นร้อนจากชายหนุ่มร่างสูง ไล้เลียบนยอดอกขาว
ชายหนุ่มไล้ลิ้นต่ำ ลงไปเรื่อย จนถึงจุดอ่อนไหว ร่างสูงไม่รอช้า
จัดการถอดปราการด่านสุดท้ายของร่างบางข้างใต้ทันที
และเหมือนร่างบางจะพึ่งรู้ตัว ว่ากางเกงของตัวเองกำลังจะถูกถอดออก
"พะ..พะ...พี่..เยซอง...อ๊ะ...อย่า" เสียงร่างบางร้องห้าม
"ทำไมล่ะ เรียวอุค" ร่างสูงเอ่ย
"ออดเข้าเรียนดังแล้วนะครับ" ร่างบางเอ่ยตอบอย่างยากลำบาก
คำบอกเล่าของร่างบางดูเหมือนจะไม่เป็นผลนัก เพราะร่างสูงยังคงพยายามจะถอดกางเกงต่อไป
"พะ..พี่..อื๊อ.." เสียงร่างบางขาดหายไปเพราะเยซองจัดการปิดปากด้วยปากของตัวเอง
ลิ้นร้อนควานไปทั่วโพรงปากเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกคนนึง และดูเหมือนจะได้ผล
ร่างบางที่เคยปฏิเสธตอนนี้เริ่มอ่อนแรง จากเสียงร้องห้ามกลายเป็นเสียงร้องครวญครางแทน ร่างสูงจัดการรูดซิบกางเกงของเรียวอุคลง และล้วงมือลงไปยังส่วนอ่อนไหวทันที ร่างบางดูเหมือนจะหมดแรงต้านทานไปเสียแล้ว
' หึ หมดแรงแล้วสินะ'ร่างสูงคิดในใจ
ร่างสูงจัดการรูดกางเกงของเรียวอุคลง และไล้ลิ้นไปตามร่างกายขาวเนียนทันที
เยซองลากลิ้นผ่านไปตามจุดต่างๆโดยไม่ลืมที่จะฝากรอยความเป็นเจ้าของไปทุกๆที่
แอ๊ด..............แอ๊ดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงเปิดประตูดาดฟ้า ร่างสูงส่งสายตาไม่พอใจไปยังร่างที่เพิ่งเข้ามาทันที
"เอ่อ ชั้นก็ไม่อยากจะขึ้นมาขัดจังหวะพวกนายหรอกนะ แต่อาจารย์ตามหานายอยู่น่ะเยซอง"ร่างสูงที่เพิ่งเข้ามารีบบอก
"แล้วทำไม นายไม่บอกไปว่าหาชั้นไม่เจอ" เยซองบอก ดูน้ำเสียงจะติดหงุดหงิดนิดหน่อย
เรียวอุคที่รีบอาศัยจังหวะนี้ รีบจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเอง แต่ก็ติดที่อ้อมแขนแกร่งของเยซอง ที่ยังกักตัวเค้าไว้อยู่ไม่ยอมปล่อย
"พะ...พี่..เยซอง ปล่อยผมก่อนเถอะครับ”
"เห๊อะ..." เสียงสบถของเยซอง
"คยู...นายนี่มันขัดจังหวะฉันจริงนะ" พูดพร้อมกับส่งสายตาไม่พอใจตามไปด้วย
"เออ ขอโทษละกัน ใครจะไปคิดว่านายจะกล้าทำเรื่องอย่างนี้ที่โรงเรียน"
คยูฮยอนพูดกับเยซอง แต่ตากลับมองเรียวอุคไม่วางตา ซึ่งการกระทำนั้นก็ไม่พ้นสายตาเฉียบคมของเยซองไปได้
"เออ งัยก็ช่างเหอะ ขอบใจนายละกัน"
"เรียวอุคพี่ไปหาอาจารย์ก่อนนะ นายกลับไปห้องเรียนเถอะ " พูดพร้อมกับก้มลงไปหาความหอมจากแก้มใส
"ครั้งนี้รอดไปนะ แต่ครั้งหน้านายเสร็จพี่แน่" เยซองกระซิบเสียงแผ่วพอให้ได้ยินกันแค่สองคนแต่กลับสามารถทำให้สีหน้าของอีกคนแดงกล่ำได้มากทีเดียว การกระทำของเยซองก็ไม่พ้นสายตาของคยูฮยอนเช่นกัน
' นายหน้าแดงเพราะเยซองอีกแล้วนะเรียวอุค' คยูฮยอนคิดในใจ
"งั้นฉันไปก่อนนะ คยู" เยซองพูดพร้อมกับลากเรียวอุคไปด้วย
'ทำไมจะไม่รู้สายตาที่คยูฮยอนมองเรียวอุค ว่ามันหมายถึงอะไรเขารู้แต่แกล้งไม่รู้
ไม่ใช่ว่ารักเรียวอุคมากมาย เพราะก็พึ่งคบกันแค่ไม่กี่วัน แต่เขาก็รู้สึกหวงคนนี้
เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่ที่แน่ๆคือไม่พอใจมากๆที่คยูฮยอนมองเรียวอุคแบบนี้
อาจจะเพราะว่าเรียวอุคยังไม่ได้เป็นของเขาก็ได้' เยซองคิด
ร่างสองร่างได้ลับหายไปจากสายตาแล้ว แต่ชายหนุ่มอีกคนกลับไม่ได้ขยับไปไหน
ในใจเค้าคิดทบทวนเรื่องราวอะไรมากมาย ความคิดสับสนไปหมด
' เรียวอุคถ้าเพียงแต่ฉันเจอนายก่อน นายก็คงจะชอบฉัน
ถ้าเพียงแต่นายไม่รู้จักเยซอง นายก็คงจะมองฉันบ้าง
ถ้าเพียงแต่ฉันขอนายคบก่อน นายก็คง.............' ร่างสูงหยุดความคิดไว้แค่นั้นและก็หมุนตัวเดินตามสองร่างไป
TBC.
ความคิดเห็น