คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Hello and Goodbye
“หึ...แค่ระยะแรกตัวเดียวยังต้องใช้กระสุนถึงสามนัด นายยังอ่อนหัดเกินกว่าที่จะเป็นผู้นำของพวกเรานะเซโร่ ”
โฟร์ทมองเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดผ่านบานหน้าต่างอีกฝั่งหนึ่งของห้อง ไม่ใช่ตนไม่อยากจะยอมรับหรอกนะว่า เขาคือคนที่จะมาเป็นหัวหน้าทีม เพียงแต่ว่ามันอาจจะเร็วเกินไปที่จะทำให้หลายๆคนยอมรับในตัวเขา โฟร์ทละสายตาจากเซโร่ก่อนจะเดินไปหยุดอยู่หน้าห้องหนึ่งอย่างลังเล
‘ฝ่ายข้อมูล’
“สักสามสี่นาทีก็คงจะไม่เป็นไรหรอกมั้ง”
โฟร์ทพึมพำกับตนเอง ก่อนผลักประตูเดินเข้าไป เผื่อจะเจออะไร เขาอยากจะสืบหาข้อมูลบางอย่างที่แม้แต่ไฟล์ข้อมูลของบอสไม่มี ซึ่งที่นี่มันน่าจะมีอะไรเพิ่มเติมซักอย่าง เขาเดินไปเปิดลิ้นชัก ชั้นเก็บข้อมูลต่างๆก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรนอกจากเอกสารทั่วๆไป..
จากสามสี่นาที..กลายเป็น..สิบนาที..จากสิบนาทีกลายเป็นครึ่งชั่วโมง โฟร์ทก็ยังไม่หยุดค้น จนกระทั่งเจ้าตัวเกือบจะถอดใจแล้ว จึงเงยหน้าขึ้นมองไปรอบๆ ก็เจอคอมพิวเตอร์เก่าๆอยู่ตัวหนึ่งมันมีไฟกระพริบเหมือนยังไม่ได้ปิดเครื่อง โฟร์ทรีบเดินไปกดแป้นเบาๆ แล้วคำว่า ‘ดาวน์โหลดเสร็จสมบูรณ์’ก็ปรากฏขึ้นบนจอทันที ไม่รอช้า โฟร์ทรีบกดเปิดเพื่อดูข้อมูลในไฟล์น่าสงสัยนี้ทันที
‘Recorder for 72 hours ago’
‘Sir...We can’t wait no longer please command right now!’
‘No! We’ve just wait here `till agent’s come’
‘But Sir...’
‘...’
‘Sir...we have problem!. The first floor had destroy already all infected are coming!’
‘Ahhhhhhhhhhhhh!!’
‘No..!! Goddamm !!! Its get back’
‘Noooooo...’
------------
“..สามวันก่อนงั้นเหรอ.. พวกเรามาช้าไป.. แต่ที่มันน่าแปลกก็คือ ‘Agent’ ที่คนพวกนี้พูดถึงเป็นใคร? ทำไมทหารถึงกับต้องมาตายกันหมดเพียงเพื่อที่จะรอแค่ ‘Agent’ เพียงคนเดียว?”
โฟร์ทรีบก็อปปี้ไฟล์ และรวบรวมเอกสารเท่าที่หาได้บางส่วน เพื่อวิเคราะห์รายละเอียดของ Agent ทั้งบันทึกและตารางการปฏิบัติการของกองทัพ รวมทั้งแฟ้มประวัติของทหาร เขาค้นเอกสารกระจุยกระจายไปทั่วอีกครั้ง แต่แล้วกลับต้องหยุดชะงักลงเมื่อจู่ๆก็มีสายเรียกเข้าจากชิโร่ โฟร์ทรีบกดรับสายผ่านบลูทูธและค้นหาเอกสารต่อไป
“โฟร์ทตอนนี้นายอยู่ที่ไหน? ฉันรวบรวมอาวุธมาเก็บไว้ที่เฮลิคอปเตอร์เรียบร้อยแล้ว”
“ขอเวลาสิบนาที ตอนนี้ฉันอยู่ที่ห้องของฝ่ายข้อมูล”
โฟร์ทตอบรัวเร็วและเร่งความเร็วในการหาเอกสารมากขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัว
“เดี๋ยวฉันไปช่วย” ชิโร่รีบเสนอ
“ไม่ต้อง นายมาก็เสียเวลาเปล่า..ปึ๊ด”
โฟร์ทปฏิเสธเสียงกร้าวใส่เครื่องแปลงเสียงและตัดสายชิโร่ทิ้งทันที
เมื่อเดินมาจนถึงที่ห้องเชื้อเพลิง แต่ทว่าเขากลับพบปัญหาใหม่เพราะห้องนี้น้ำมันเพียงสามแกลลอนเท่านั้น และมันคงจะไปได้ไม่ไกลเท่าไหร่ และเขาคงต้องเปลี่ยนแผนใหม่ เขาก้มลงหยิบถังน้ำมันและกำลังจะกลับไปที่เฮลิคอปเตอร์
ชิโร่ก็โทรหาเขาอีกครั้งด้วยน้ำเสียงร้อนรน โฟร์ทส่ายหัวอย่างรำคาญก่อนจะรับสาย
“โฟร์ทตอนนี้นายอยู่ที่ไหน!?”
“ฉันกำลังจะออกจากห้องเก็บเชื้อเพลิง นายรอไม่ได้หรือไง?”
“รีบออกมาจากตรงนั้นเร็วเข้า!!”
‘โครมมมมมม’
สิ้นเสียงชิโร่ โฟร์ทล้มลงแทบจะทันทีเพราะจู่ๆ กำแพงฝั่งประตูก็ถล่มลงมา และด้วยความที่เขาถือทั้งน้ำมันและเอกสารในมือมันทำให้เขาพยายามดันตัวลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล แต่ยังไม่ทันจะทรงตัวได้ จู่ๆพื้นตรงที่ตนเหยียบอยู่ มันก็โน้มเอียงทำให้ร่างกำลังจะไถลตกลงไปทางหน้าต่าง โฟร์ทรีบควักปืนติดตะขอยิงไปอีกฝากหนึ่งของตึก และดีดตัวเองออกก่อนที่เพดานมันจะทับลงมาได้อย่างฉิวเฉียด
“บ้าเอ๊ย!”
โฟร์ทสบถอย่างหัวเสีย เมื่อน้ำมันและเอกสารมันร่วงหล่นลงไปหมด แถมตัวเขายังต้องมาห้อยโตงเตงอยู่กลางอากาศ แทนที่สถานการณ์มันจะดีขึ้นเพราะตนออกมาจากตัวอาคารได้แล้ว แต่มันกลับยิ่งเลวร้ายลงกว่าเดิม ในเมื่อบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวบริเวณใต้อาคารที่จอดเฮลิคอปเตอร์ โฟร์ทติดต่อชิโร่กลับไปทันที
“โฟร์ท! นายเป็นอะไรหรือเปล่า? ฉันจะรีบไปช่วย”
“ไม่ต้อง!! นายรีบบินออกไปเลย ตอนนี้พวกระยะสามมันกำลังจะทำลายอาคารตรงที่นายอยู่ รีบไปซะ!”
“แล้วนายล่ะ!?”
“ฉันจะตามไปสมทบทีหลัง นายไปรอที่วอชิงตันก่อน เพราะน้ำมันที่หามาได้มันตกลงไปหมดแล้ว” โฟร์ทรีบอธิบายเสียงรัว
“แต่ว่า...”
“หุบปากเน่าๆของนาย แล้วรีบไปจากที่นี่ซะ!”
โฟร์ทตะเบ็งสุดเสียงอย่างหมดความอดทน
“...”
สถานการณ์ตอนนี้มันเหมือนกับว่าเขากำลังทิ้งเพื่อนร่วมทีมให้ตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก นี่เขาเป็นหัวหน้าทีมนะ แต่ตอนนี้ ตนเริ่มแน่ใจอย่างที่สุดก็คือ โฟร์ทไม่เชื่อมั่นในตัวเขาเลยสักนิด ไม่สิ ไม่ใช่แค่โฟร์ท แต่น่าจะเป็นทุกคนเลยด้วยซ้ำ..
ชิโร่กัดฟันกรอด เจ็บใจตัวเองที่ตัดสินใจ ทำอะไร ช่วยเหลืออะไรไม่ได้สักอย่าง
หลังจากที่เห็นว่าเฮลิคอปเตอร์ บินออกไปแล้วและฝุ่นควันเริ่มจางลง โฟร์ทก็เริ่มเห็นมันชัดขึ้น
การ์กันเทียน (Gargantuan) หรือถ้าจะให้พูดง่ายๆก็ ระยะสามนั่นแหล่ะ ขนาดของพวกมันมีความสูงประมาณตึกสามชั้น ตลอดลำตัวมีผลึกสีเขียวเข้ม มีดวงตาถึงสี่ข้าง ใบหน้าตะปุ่มตะป่ำ นอกจากผลึกเขียวๆนั่นแล้ว ยังมีระยางเลือดและหนามแหลมคมอยู่ทั่วทั้งตัว ทีแรกพวกมันเล็งไปที่เฮลิคอปเตอร์ แต่ดูเหมือนตอนนี้พวกมันกำลังจะเปลี่ยนเป้าหมายเป็นเขาแทน
“หึ…คิดจะเล่นกับฉันงั้นเหรอ..ได้…”
โฟร์ทปลดตะขอและกระโดดลงพื้นพร้อมกับควักปืน Desert Eagle.50 สองกระบอก
“แล้วพวกแกจะได้รู้ว่า เล่นกับโฟร์ทแห่งรีเปอร์ (Reaper) แล้วจะเป็นยังไง”
‘ปังๆๆๆ’
Desert Eagle .50 ดังติดๆกันที่เล็งไปยังลูกกะตาของมันทั้งสี่ข้างอย่างไม่พลาดเป้า ก่อนที่มันจะหวดแขนมหึมาใส่เขาอย่างหวุดหวิด โฟร์ทเหวี่ยงตัวเองกระโดดไปเกาะที่แขนของมันพร้อมกับสลับเปลี่ยน Desert Eagle เป็น P90 อย่างรวดเร็ว เขากระหน่ำยิงไปที่ผลึกตรงลำคอของมันจนแตกเป็นรูขนาดใหญ่พอที่จะฝังระเบิดมือเข้าไปหมายจะปลิดชีพ แต่ยังไม่ทันที่จะทำตามใจคิด ระยะที่สามอีกตัวนึงได้เข้ามาตบเขา จนกระเด็นติดกำแพงจนเลือดทะลักออกจากปาก
‘อั้กก!’
“บ้าเอ๊ย ฉันประมาทพวกมันเกินไป”
ใช่ เขายอมรับว่าตนประมาทพวกมันเกินไป เพราะคิดว่ามันเป็นแค่ปรสิตโง่ๆ แต่ดันลืมไปว่าไอ้ปรสิตที่ว่ามันเป็นระยะสามแถมพวกมันยังมีถึงสามตัว
โฟร์ทรีบตั้งสติ ก่อนพุ่งเข้าไปหาพวกมันอีกรอบ ในขณะที่มันพยายามจะเหยียบเขาให้แหลกละเอียด แต่ด้วยความที่ตัวมันใหญ่ทำให้เคลื่อนไหวเชื่องช้า ทำให้เขาใช้ปืนติดตะขอเร่งความเร็วจนพ้นระยะอันตรายของมันออกมาได้หวุดหวิด ก่อนเล็ง Desert Eagle ใส่มันทันที และครั้งนี้ไม่พลาด แต่ดูเหมือนจะไม่ง่ายอย่างที่คิด
“ต้องขอชมว่าเกราะหนาๆของพวกแกแข็งแรงมาก มันต้องมีสิ..จุดอ่อนของพวกแก ที่ไหนสักแห่ง”
‘….’
“หลังเข่า!”
ไม่รอช้า โฟร์ทรีบหันกระบอกปืนเล็งไปที่หลังเข่าของมันและกระหน่ำยิงอีกครั้ง จนขาข้างหนึ่งของมันขาดกระเด็น และหงายท้องล้มลง เปิดโอกาสให้เขายัดระเบิดเข้าปากได้อย่างสบายๆ
‘ตู้มมมม’
เสียงระเบิดดังสนั่นกึกก้องไปทั่วบริเวณพร้อมกับระยะสามตัวหนึ่งนอนแน่นิ่งอย่างหมดสภาพ
“เหลืออีกสอง”
เขาตั้งใจจะพุ่งตัวเองเข้าไปจัดการอีกตัวหนึ่งแต่ทว่า พวกมันทั้งสองตัวกำลังจู่โจมเขาพร้อมกันทั้งสองทิศทาง
“ดี! เข้ามาเลย”
โฟร์ทตั้งท่าเตรียมรับมือ และรอจังหวะที่พวกมันวิ่งเข้ามาหาอย่างบ้าคลั่ง จนเกือบจะถึงตัวแล้ว ทันเขารีบใช้ปืนติดตะขอดึงตัวเองขึ้นไปด้านบน ทำให้พวกมันชนกันอย่างจังและหงายหลักล้มลงไปจนกระแทกกับตึกด้านข้างจนฝุ่นคลุ้งตลบไปทั่ว
“พวกแกรู้จักระเบิดฝุ่นไหม” โฟร์ทยิ้มเยาะก่อนว่าต่อว่า
“ถ้าไม่รู้จัก ฉันจะสอนให้”
‘ตู้มมม!’
เสียงระเบิดพร้อมกับเปลวไฟพวยพุ่งทั่วบริเวณ โฟร์ทย่างสามขุมลงมาดูผลงานของตัวเองอย่างพึงพอใจ พร้อมกับเล็งปลายกระบอกปืนไปที่พวกมันเผื่อว่าถ้าหากพวกมันยังไม่ตายสนิท
“ต้องรีบออกไปจากที่นี่ ขืนชักช้าเดี๋ยวเซโร่เกิดโวยวายน่ารำคา..”
ยังไม่ทันพูดจบจู่ๆใต้เท้าก็เกิดแผ่นดินไหวรุนแรง ทำให้เขาทรงตัวแทบไม่อยู่ และรีบใช้ปืนติดตะขอดึงตัวเองออกจากที่นั่น ขณะที่เขากำลังลอยอยู่กลางอากาศ
แต่แล้วมือของระยะสามที่ไหม้เกรียมได้ผุดขึ้นมาจากใต้ดิน และคว้าร่างเขาอย่างรวดเร็วพร้อมกับกำลังบีบร่างเขาช้าๆ
“อะ..อะ..อะไรกัน...ทะ..ทำไมในไฟล์ไม่เห็นระบุไว้เลยว่าพวกมันทำแบบนี้ได้!..”
โฟร์ทหน้าซีดเผือดพร้อมกับดิ้นอย่างทุรนทุรายเพราะร่างเขากำลังจะแหลกละเอียดในไม่ช้า
‘เปรี้ยง!!’
“หึ..กระจอก..”
จู่ๆมือของระยะสามที่กำลังบีบร่างเขาจู่ๆก็ขาดกระจุย ทำให้ร่างเขาร่วงลงพื้น และมีคนใช้ M19 ยิงใส่กลางหัวของมันที่อยู่ด้านล่างเละ ไม่เหลือซาก..
“นะ..นาย!”
ความคิดเห็น