ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The Legend Of Mortal ตำนานอวสานวันสิ้นโลก

    ลำดับตอนที่ #3 : Hello and Goodbye

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 931
      101
      19 ก.ย. 63

                                  

    “หึ...แค่ระยะแรกตัวเดียวยังต้องใช้กระสุนถึงสามนัด นายยังอ่อนหัดเกินกว่าที่จะเป็นผู้นำของพวกเรานะเซโร่ ”

     

    โฟร์ทมองเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดผ่านบานหน้าต่างอีกฝั่งหนึ่งของห้อง ไม่ใช่ตนไม่อยากจะยอมรับหรอกนะว่า เขาคือคนที่จะมาเป็นหัวหน้าทีม เพียงแต่ว่ามันอาจจะเร็วเกินไปที่จะทำให้หลายๆคนยอมรับในตัวเขา   โฟร์ทละสายตาจากเซโร่ก่อนจะเดินไปหยุดอยู่หน้าห้องหนึ่งอย่างลังเล 

     

                ฝ่ายข้อมูล’ 

     

                            “สักสามสี่นาทีก็คงจะไม่เป็นไรหรอกมั้ง” 

     

            โฟร์ทพึมพำกับตนเอง ก่อนผลักประตูเดินเข้าไป เผื่อจะเจออะไร เขาอยากจะสืบหาข้อมูลบางอย่างที่แม้แต่ไฟล์ข้อมูลของบอสไม่มี ซึ่งที่นี่มันน่าจะมีอะไรเพิ่มเติมซักอย่าง เขาเดินไปเปิดลิ้นชัก ชั้นเก็บข้อมูลต่างๆก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไรนอกจากเอกสารทั่วๆไป.. 

     

    จากสามสี่นาที..กลายเป็น..สิบนาที..จากสิบนาทีกลายเป็นครึ่งชั่วโมง โฟร์ทก็ยังไม่หยุดค้น จนกระทั่งเจ้าตัวเกือบจะถอดใจแล้ว จึงเงยหน้าขึ้นมองไปรอบๆ ก็เจอคอมพิวเตอร์เก่าๆอยู่ตัวหนึ่งมันมีไฟกระพริบเหมือนยังไม่ได้ปิดเครื่อง โฟร์ทรีบเดินไปกดแป้นเบาๆ แล้วคำว่า ดาวน์โหลดเสร็จสมบูรณ์ก็ปรากฏขึ้นบนจอทันที ไม่รอช้า โฟร์ทรีบกดเปิดเพื่อดูข้อมูลในไฟล์น่าสงสัยนี้ทันที

     

    ‘Recorder for 72 hours ago’

     

    ‘Sir...We can’t wait no longer please command right now!’

     

    No! We’ve just wait here `till agent’s come’

     

    ‘But Sir...’

     

    ‘...’

     

    ‘Sir...we have problem!. The first floor had destroy already all infected are coming!’

     

    ‘Ahhhhhhhhhhhhh!!’

     

    ‘No..!! Goddamm !!! Its get back’

     

    ‘Noooooo...’

    ------------

     

    “..สามวันก่อนงั้นเหรอ.. พวกเรามาช้าไป.. แต่ที่มันน่าแปลกก็คือ ‘Agent’ ที่คนพวกนี้พูดถึงเป็นใคร? ทำไมทหารถึงกับต้องมาตายกันหมดเพียงเพื่อที่จะรอแค่ ‘Agent’ เพียงคนเดียว?”

     

    โฟร์ทรีบก็อปปี้ไฟล์ และรวบรวมเอกสารเท่าที่หาได้บางส่วน เพื่อวิเคราะห์รายละเอียดของ Agent ทั้งบันทึกและตารางการปฏิบัติการของกองทัพ รวมทั้งแฟ้มประวัติของทหาร เขาค้นเอกสารกระจุยกระจายไปทั่วอีกครั้ง แต่แล้วกลับต้องหยุดชะงักลงเมื่อจู่ๆก็มีสายเรียกเข้าจากชิโร่ โฟร์ทรีบกดรับสายผ่านบลูทูธและค้นหาเอกสารต่อไป 

     

    “โฟร์ทตอนนี้นายอยู่ที่ไหน? ฉันรวบรวมอาวุธมาเก็บไว้ที่เฮลิคอปเตอร์เรียบร้อยแล้ว”

     

    “ขอเวลาสิบนาที ตอนนี้ฉันอยู่ที่ห้องของฝ่ายข้อมูล”

     

    โฟร์ทตอบรัวเร็วและเร่งความเร็วในการหาเอกสารมากขึ้นกว่าเดิมเป็นเท่าตัว

     

                            “เดี๋ยวฉันไปช่วย” ชิโร่รีบเสนอ

     

                            “ไม่ต้อง นายมาก็เสียเวลาเปล่า..ปึ๊ด”

    โฟร์ทปฏิเสธเสียงกร้าวใส่เครื่องแปลงเสียงและตัดสายชิโร่ทิ้งทันที

     

                 เมื่อเดินมาจนถึงที่ห้องเชื้อเพลิง แต่ทว่าเขากลับพบปัญหาใหม่เพราะห้องนี้น้ำมันเพียงสามแกลลอนเท่านั้น และมันคงจะไปได้ไม่ไกลเท่าไหร่ และเขาคงต้องเปลี่ยนแผนใหม่ เขาก้มลงหยิบถังน้ำมันและกำลังจะกลับไปที่เฮลิคอปเตอร์ 

     

    ชิโร่ก็โทรหาเขาอีกครั้งด้วยน้ำเสียงร้อนรน โฟร์ทส่ายหัวอย่างรำคาญก่อนจะรับสาย

     

    โฟร์ทตอนนี้นายอยู่ที่ไหน!?

     

    “ฉันกำลังจะออกจากห้องเก็บเชื้อเพลิง นายรอไม่ได้หรือไง?

     

    “รีบออกมาจากตรงนั้นเร็วเข้า!!”

     

                                                                โครมมมมมม

     

                สิ้นเสียงชิโร่ โฟร์ทล้มลงแทบจะทันทีเพราะจู่ๆ กำแพงฝั่งประตูก็ถล่มลงมา และด้วยความที่เขาถือทั้งน้ำมันและเอกสารในมือมันทำให้เขาพยายามดันตัวลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล แต่ยังไม่ทันจะทรงตัวได้ จู่ๆพื้นตรงที่ตนเหยียบอยู่ มันก็โน้มเอียงทำให้ร่างกำลังจะไถลตกลงไปทางหน้าต่าง โฟร์ทรีบควักปืนติดตะขอยิงไปอีกฝากหนึ่งของตึก และดีดตัวเองออกก่อนที่เพดานมันจะทับลงมาได้อย่างฉิวเฉียด

     

                            “บ้าเอ๊ย! 

     

    โฟร์ทสบถอย่างหัวเสีย เมื่อน้ำมันและเอกสารมันร่วงหล่นลงไปหมด แถมตัวเขายังต้องมาห้อยโตงเตงอยู่กลางอากาศ แทนที่สถานการณ์มันจะดีขึ้นเพราะตนออกมาจากตัวอาคารได้แล้ว แต่มันกลับยิ่งเลวร้ายลงกว่าเดิม ในเมื่อบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวบริเวณใต้อาคารที่จอดเฮลิคอปเตอร์ โฟร์ทติดต่อชิโร่กลับไปทันที 

     

    “โฟร์ทนายเป็นอะไรหรือเปล่า? ฉันจะรีบไปช่วย”

     

    ไม่ต้อง!! นายรีบบินออกไปเลย ตอนนี้พวกระยะสามมันกำลังจะทำลายอาคารตรงที่นายอยู่ รีบไปซะ!

     

    “แล้วนายล่ะ!?”

     

    “ฉันจะตามไปสมทบทีหลัง นายไปรอที่วอชิงตันก่อน เพราะน้ำมันที่หามาได้มันตกลงไปหมดแล้ว” โฟร์ทรีบอธิบายเสียงรัว

                

    “แต่ว่า...”

     

    “หุบปากเน่าๆของนาย แล้วรีบไปจากที่นี่ซะ!

    โฟร์ทตะเบ็งสุดเสียงอย่างหมดความอดทน

      

    “...”

     

    สถานการณ์ตอนนี้มันเหมือนกับว่าเขากำลังทิ้งเพื่อนร่วมทีมให้ตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก นี่เขาเป็นหัวหน้าทีมนะ แต่ตอนนี้ ตนเริ่มแน่ใจอย่างที่สุดก็คือ โฟร์ทไม่เชื่อมั่นในตัวเขาเลยสักนิด ไม่สิ ไม่ใช่แค่โฟร์ท แต่น่าจะเป็นทุกคนเลยด้วยซ้ำ..  

     

    ชิโร่กัดฟันกรอด เจ็บใจตัวเองที่ตัดสินใจ ทำอะไร ช่วยเหลืออะไรไม่ได้สักอย่าง

     

                หลังจากที่เห็นว่าเฮลิคอปเตอร์ บินออกไปแล้วและฝุ่นควันเริ่มจางลง โฟร์ทก็เริ่มเห็นมันชัดขึ้น

     

    การ์กันเทียน (Gargantuan) หรือถ้าจะให้พูดง่ายๆก็ ระยะสามนั่นแหล่ะ ขนาดของพวกมันมีความสูงประมาณตึกสามชั้น ตลอดลำตัวมีผลึกสีเขียวเข้ม มีดวงตาถึงสี่ข้าง ใบหน้าตะปุ่มตะป่ำ นอกจากผลึกเขียวๆนั่นแล้ว ยังมีระยางเลือดและหนามแหลมคมอยู่ทั่วทั้งตัว ทีแรกพวกมันเล็งไปที่เฮลิคอปเตอร์ แต่ดูเหมือนตอนนี้พวกมันกำลังจะเปลี่ยนเป้าหมายเป็นเขาแทน

     

                            “หึ…คิดจะเล่นกับฉันงั้นเหรอ..ได้…”

     

                 โฟร์ทปลดตะขอและกระโดดลงพื้นพร้อมกับควักปืน Desert Eagle.50 สองกระบอก 

     

                            “แล้วพวกแกจะได้รู้ว่า เล่นกับโฟร์ทแห่งรีเปอร์ (Reaper) แล้วจะเป็นยังไง” 

     

                ‘ปังๆๆๆ

     

                            Desert Eagle .50 ดังติดๆกันที่เล็งไปยังลูกกะตาของมันทั้งสี่ข้างอย่างไม่พลาดเป้า ก่อนที่มันจะหวดแขนมหึมาใส่เขาอย่างหวุดหวิด โฟร์ทเหวี่ยงตัวเองกระโดดไปเกาะที่แขนของมันพร้อมกับสลับเปลี่ยน Desert Eagle เป็น P90 อย่างรวดเร็ว เขากระหน่ำยิงไปที่ผลึกตรงลำคอของมันจนแตกเป็นรูขนาดใหญ่พอที่จะฝังระเบิดมือเข้าไปหมายจะปลิดชีพ แต่ยังไม่ทันที่จะทำตามใจคิด ระยะที่สามอีกตัวนึงได้เข้ามาตบเขา จนกระเด็นติดกำแพงจนเลือดทะลักออกจากปาก

     

    อั้กก!’

                

    “บ้าเอ๊ย ฉันประมาทพวกมันเกินไป”

     

                ใช่ เขายอมรับว่าตนประมาทพวกมันเกินไป เพราะคิดว่ามันเป็นแค่ปรสิตโง่ๆ แต่ดันลืมไปว่าไอ้ปรสิตที่ว่ามันเป็นระยะสามแถมพวกมันยังมีถึงสามตัว 

     

    โฟร์ทรีบตั้งสติ ก่อนพุ่งเข้าไปหาพวกมันอีกรอบ ในขณะที่มันพยายามจะเหยียบเขาให้แหลกละเอียด แต่ด้วยความที่ตัวมันใหญ่ทำให้เคลื่อนไหวเชื่องช้า ทำให้เขาใช้ปืนติดตะขอเร่งความเร็วจนพ้นระยะอันตรายของมันออกมาได้หวุดหวิด ก่อนเล็ง Desert Eagle ใส่มันทันที และครั้งนี้ไม่พลาด แต่ดูเหมือนจะไม่ง่ายอย่างที่คิด 

     

                “ต้องขอชมว่าเกราะหนาๆของพวกแกแข็งแรงมาก มันต้องมีสิ..จุดอ่อนของพวกแก ที่ไหนสักแห่ง” 

     

    ‘….’

     

    “หลังเข่า!”

     

                ไม่รอช้า โฟร์ทรีบหันกระบอกปืนเล็งไปที่หลังเข่าของมันและกระหน่ำยิงอีกครั้ง จนขาข้างหนึ่งของมันขาดกระเด็น และหงายท้องล้มลง เปิดโอกาสให้เขายัดระเบิดเข้าปากได้อย่างสบายๆ

     

    ตู้มมมม

     

                เสียงระเบิดดังสนั่นกึกก้องไปทั่วบริเวณพร้อมกับระยะสามตัวหนึ่งนอนแน่นิ่งอย่างหมดสภาพ

     

    “เหลืออีกสอง”

     

                เขาตั้งใจจะพุ่งตัวเองเข้าไปจัดการอีกตัวหนึ่งแต่ทว่า พวกมันทั้งสองตัวกำลังจู่โจมเขาพร้อมกันทั้งสองทิศทาง 

     

    “ดี! เข้ามาเลย”

     

                โฟร์ทตั้งท่าเตรียมรับมือ และรอจังหวะที่พวกมันวิ่งเข้ามาหาอย่างบ้าคลั่ง จนเกือบจะถึงตัวแล้ว ทันเขารีบใช้ปืนติดตะขอดึงตัวเองขึ้นไปด้านบน ทำให้พวกมันชนกันอย่างจังและหงายหลักล้มลงไปจนกระแทกกับตึกด้านข้างจนฝุ่นคลุ้งตลบไปทั่ว

     

    “พวกแกรู้จักระเบิดฝุ่นไหม”  โฟร์ทยิ้มเยาะก่อนว่าต่อว่า

     

    “ถ้าไม่รู้จัก ฉันจะสอนให้”

     

    ตู้มมม!’

     

                เสียงระเบิดพร้อมกับเปลวไฟพวยพุ่งทั่วบริเวณ โฟร์ทย่างสามขุมลงมาดูผลงานของตัวเองอย่างพึงพอใจ พร้อมกับเล็งปลายกระบอกปืนไปที่พวกมันเผื่อว่าถ้าหากพวกมันยังไม่ตายสนิท

     

                            “ต้องรีบออกไปจากที่นี่ ขืนชักช้าเดี๋ยวเซโร่เกิดโวยวายน่ารำคา..”

     

                            ยังไม่ทันพูดจบจู่ๆใต้เท้าก็เกิดแผ่นดินไหวรุนแรง ทำให้เขาทรงตัวแทบไม่อยู่ และรีบใช้ปืนติดตะขอดึงตัวเองออกจากที่นั่น ขณะที่เขากำลังลอยอยู่กลางอากาศ 

     

    แต่แล้วมือของระยะสามที่ไหม้เกรียมได้ผุดขึ้นมาจากใต้ดิน และคว้าร่างเขาอย่างรวดเร็วพร้อมกับกำลังบีบร่างเขาช้าๆ

     

    “อะ..อะ..อะไรกัน...ทะ..ทำไมในไฟล์ไม่เห็นระบุไว้เลยว่าพวกมันทำแบบนี้ได้!..”

     

                            โฟร์ทหน้าซีดเผือดพร้อมกับดิ้นอย่างทุรนทุรายเพราะร่างเขากำลังจะแหลกละเอียดในไม่ช้า

     

    เปรี้ยง!!’

     

    “หึ..กระจอก..”

     

                จู่ๆมือของระยะสามที่กำลังบีบร่างเขาจู่ๆก็ขาดกระจุย ทำให้ร่างเขาร่วงลงพื้น และมีคนใช้ M19 ยิงใส่กลางหัวของมันที่อยู่ด้านล่างเละ ไม่เหลือซาก..

     

    “นะ..นาย!”

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×