คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 Or not?
บทที่ 2
Or not?
“ที่นี่แน่หรอบยอน มันูไม่เหมือนโรเรียนสอนพิเศษเลยอ่า” ยอูหันถามน้าๆที่ำลั่วนอยู่ับารูแผนที่ในใบปลิว พลาเยหน้ามอไปรอบๆบริเวนั้นเพื่อหาโรเรียนสอนพิเศษ แ่ลับไม่เห็นป้ายเลยสัที่ รหน้าทั้สอเป็นึสีฟ้ารามแ่้วย้นไม้นานานิ ูแล้วมันเหมือนร้านนมเล็ๆมาว่า
“แบว่าใ่นะยอ นี่เรา็เินมาที่นี้ 3 รอบแล้ว” แบฮยอนมวิ้วะโมอึที่อยู่รหน้าแล้วพยายามหาป้ายประาศสอนพิเศษ มัน้อิไว้สัที่สิน่า
“อทาหน่อยร๊าบบบ!” เสียนิรนามัมาา้านหลั ทั้สอยับัวหลีทาให้อัโนมัิพลาเหลือบหันไปูเ้าอเสีย พบว่าเป็นนในโรเรียนเียวับทั้สอ นแรมีผิวล้ำ ท่าทาูแ็แร อีนที่เินามหลัมามีผมสีทอเาสวย ใบหน้าเรียบนิ่
เาทั้สอเินผ่านแบฮยอนับยอูไปอย่าเียบๆ ่อนที่นแระหยุยืนนิ่สัรู่แล้วหันมามอยอู เามวิ้วเินเ้าไปหายอูแล้วยื่นหน้าไปใล้เียโนใบหน้าอร่าเล็ ยอูหน้าึ้นสี่อนะผะถอยหลัหนีไปหาแบฮยอน
ย๊า หมอนี่เป็นใรเนี่ย โริัๆเลย บยอนอ่า ่วยยอ้วย
“ผมำนายไ้ ใ่แล้ว! นายัวเล็นนั้น ย๊า นายมาสมัรเรียนหรอเนี่ย อ่า โีอันริๆ ินไรมายัหล่ะ หิวไหม นี่ันมีไ่ทอนะ” นผิวล้ำนนั้นยิ้มว้าให้่อนเินมาหายอูแล้วยื่นถุไ่ทอ ยอูไ้แ่้อลับไป้วยวามระแวแล้วหลบหลัแบฮยอน
“อ่า ันื่ออิน อโทษที่ลืมแนะนำัวนะ เ้าไป้าในันเถอะ” ว่าแล้วอิน็เินเ้าไปอออยอู่อนะพายอูเ้าไป้าในึ
“บะ..บยอนอ่า” ยอูหันมาอวาม่วยเหลือาแบฮยอนในะที่ัวเอโนแรอนร่าให่พาเ้าไป้าในอย่าัืนไม่ไ้ แบฮยอนไ้แ่หัวเราะให้ับเหุาร์ที่เิึ้น
ยออ่า ูเหมือนะมีวามรัแล้วสินะ แบฮยอนมอร่าเล็ๆอยอูนหายเ้าไปในึ แล้วเหลือบไปเห็นนผมทอที่มาับอินยืนมอเาอยู่ แบฮยอนยิ้มให้อย่าสุภาพ่อนะเินาม ยอูเ้าไปในึ
ภายในอึเรียน่าาภายนอมา ผนัและเพานถูทา้วยสีาวสะอาา พื้นเป็นไม้เลือบเาสีสวยที่ถูัมาอย่าี มีโมไฟรูปร่าทันสมัยประับอยู่เป็นุๆ และมีพืนิเล็ๆปลูอยู่ในระถ่าสีำวาอยู่ามโ๊ะ แบฮยอนเพลิเพลินไปับารมอารแ่ภายในที่ทันสมัยอที่นี่นไม่ไ้สนใสิ่รอบ้า
ปั๊!
“โอ๊ะ! ี๊ เ็บั” แบฮยอนเินไประแทับแผ่นอะไรบาอย่าอย่าแร เา้มหน้ายมือึ้นมาถูหน้าผาอัวเอเบาๆเพื่อลายวามเ็บ
“อโทษนะรับ เป็นอะไรมาไหม” สิ่ทุ้ม่ำที่แบฮยอนเยไ้ยิน่อนหน้านี้ัมาา้านหน้าอเา มีมือยาวเรียวรเ้ามาับหน้าผาอแบฮยอนพร้อมสัมผัสที่นุ่มนวล แบฮยอนเยหน้ามอเ้าอมือ เห็นนัวสูผมสีน้ำาลใส่แว่นสายาสีำ ใบหน้าล้ายนในใบปลิว
“โอ๊ะ.. พี่านยอล..” แบฮยอนพูในลำอเสียเบา แล้ว้อมอนรหน้าอย่าไม่ละสายา อ่า พี่านยอลัวริหล่อว่าในรูปเยอะเลย
“รับผม น้อเ็บมาไหม พี่อโทษนะ” รอยยิ้มอบอุ่นส่มาให้นัวเล็ ทำให้วามเ็บลายไปหม นอะไรหล่อนานี้นะ บยอนะทนไม่ไหวแล้ว >
“มะ..ไม่ฮะ แบไม่เป็นไรฮะ” ัวเล็พูแล้วส่ยิ้มน่ารัให้นรหน้า
“ถ้าอย่าั้น็ีแล้ว ไว้เอันที่ห้อเรียนนะรับ ทีหลัระวัหน่อยนะ น้อแบฮยอน” านยอลยิ้มให้แบฮยอนอีรั้ ่อนะเินออไปุยับพี่อีนทีู่เหมือนะเป็นิวเอร์้วยัน
น้อแบฮยอนหรอ ย๊า พี่านยอลำื่อบยอนไ้้วย บยอนะ้อหลุมรัพี่านยอลเร็วๆนี้แน่ๆเลย แบฮยอนยิ้มร่าอย่าอารม์ีแล้วเินเ้าไปในห้อเรียน
.
.
“บยอนอ่า!” ยอูะโนเรียแบฮยอนแล้ววัมือเรีย ่อนที่แบฮยอนะเินไปนั่้าๆเา ภายในห้อมีนัเรียนนอื่นๆเ้ามาเพิ่มเป็นระยะๆ ทุนับลุ่มุยันอย่าสนุสนานามประสาเ็มัธยม
“ยอ บอแบมาสิ นายนนั้นเป็นไบ้า”แบฮยอนที่ำลัสำรวภายในห้อหันไปหายอูแล้ว้อหน้ายอูยให่
“นนั้นอะไรละบยอน นี่ยออนอยู่นะ ไม่ยอมมา่วยเลย” นาโนั่ออเบะปาเหมือนะร้อไห้
“็เห็นว่าเพื่อนำลัะมีวามรั บยอนไม่อยาไปวาอ่า”
“ไม่รู้แหละ บยอน้อเลี้ย้าวยอ่อน”
“โอเ ็ไ้ ว่าแ่..นายนนั้น็น่ารัีไม่ใ่หรอ หื้ม?” แบฮยอนยิ้มเ้าเล่ห์่อนะยื่นหน้าเ้าไปแวยอูที่หน้าึ้นสีเล็น้อย
อินับเพื่อนอเาเินเ้ามาในห้อเรียน ่อนะเินมานั่้าหลัอทั้สอ อินสะิ ยอู่อนะยื่นแท่็อโแลให้
“อ่า อบุนะอิน” ยอูยิ้มให้อีนพร้อมรับสิ่นั้นมา
“ยินีเลย วันหลัสั่อีไ้นะ ันมีเยอะ เอ้อ ลืมบอ ไอหมอนี่ ื่อ เฮุน” อินพูพลามอไปที่เพื่อนผมทอที่นั่นิ่ใส่หูฟัฮัมเพลอยู่นเียว
“มันไม่่อยพูหรอ วันๆเอาแ่ฟัเพล มันิว่ามันหล่อละมั้ ฮ่าๆๆ” อินหัวเราะอบใ่อนะหยุะัเพราะสายาอเฮุนที่หันมามอเา้วยสีหน้าเย็นา นั่นทำให้บรรยาาศในลุ่มสนทนาเียบไปสัพั
“เฮุน! นายฟัเพลอะไรอยู่หรอ” แบฮยอนพูึ้นมาเพื่อลบวามเียบทั้หมพร้อมส่ยิ้มให้ับอีน เฮุนหันมามอแบฮยอนสัพั่อนะหันลับเ้าไปมอหน้า่า
“ไอฮุน แหัเป็นมิระนอื่นบ้าไ้ไหมเนี่ย” อินมวิ้วมอเฮุน ปิไอนี่มันไม่ไ้เป็นแบบนี้หนิ อารม์ไหนัน วามวนีนอมันหายไปไหนหม
“อ่า ่าเถอะอิน เาไม่อยาุยับแบ”
แบฮยอนพูประออมาอย่าไม่พอใ ย๊า! บยอนัหุหิแล้วสิ หมอนั่นิว่าัวเอเป็นใรัน มามอหน้าผมแบบนั้นไ้ยัไ ทำมาเป็นหยิ่ ิ! ไมุ่ย้วย็ไ้ ไอี้เ๊! แบฮยอนทำปามุบมิบไม่พอใับท่าทาอเฮุน ่อนะหันลับไปนั่ามปิ สัพัประู็เปิออพร้อมับรอยยิ้มและเสียทัทายอิวเอร์หนุ่มสุหล่อที่แบฮยอนหลรั
“สวัสีรับ นัเรียนทุน พร้อมันรึยัเอ่ย?”
“พร้อมรับ/่ะ” ทุนในห้ออบเสียเื้อยแ้วพร้อมัน ูเหมือนนัเรียนทุนที่มาที่นี่ะมาเรียนเพื่อเอิวเอร์านยอลสุหล่อนนี้ะส่วนให่ ทำอย่าไรไ้ละทั้หล่อ น่ารั อบอุ่นนานี้ นานัเรียนแบฮยอนยัหลุมรัเลย
-โปริามอน่อไป-
โ๊ะๆ สวัสีนัอ่านทุนนะะ แวะมาทัทาย
เ้า็เป็นนัเียนมือใหม่าๆนหนึ่ หวัว่าทุนะสนใในฟิเรื่อนี้ และิาม่อไปนะะ
ร๊าทุน <3
ความคิดเห็น