คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3
3
วันนี้ลาอนเ้า็เหมือนเิม ฮโยยอนเินไปอย่าเนือยๆเพราะเหุาร์ระเบิมอเอร์อิมแทเมื่อวานทำให้วันนี้เธอ้อออมาื้อมอเอร์ให้แทยอนใหม่ แทยอน่อน้าที่ะไม่อบลาทำให้เธอ้อออมาื้ออให้แทยอนแ่นเียวเป็นประำ ร่าบาเินเลี้ยวไปามทาอย่าเยินแ่เพราะเธอเินใล้่วึไปทำให้นับนที่เินสวนมาัๆ
“โอ๊ย!!”ร่าบาราเมื่อเธอล้ม้นระแทไปับพื้นอย่าแร แ่นที่นเธอแ่เอียไปเล็น้อย
“เป็นอะไรมั้ย”เสียนุ่มทุ้มพร้อมับแนเรียวยาวยื่นมาหาเธอ ฮโยยอนเอื้อมมือไปับพลามอหน้าอีน
“อบุ่ะ”ฮโยยอนเอ่ยามมารยาท นที่นเธอเป็นสาวสวยทีู่หล่อไปในัว ผมยาวำลับเ้าับใบหน้าเรียว ามเียบเ้าันับสีผิวเ้มๆอเา ร่าายทีู่สูสมส่วนเหมือนนาแบบ เสื้อแนยาวสีน้ำาลเ้มับาเรัรูปสีำส่ให้น้าหน้าูีึ้นไปอี ถึะเป็นผู้หิ้วยันแ่ฮโยยอน็ล้ามเ็มปาว่าน้าหน้าูีอย่าหาที่ิไม่ไ้
“เธอเป็นอะไรมามั้ย”ร่าสูเอ่ยพลสมอสำรวเธอ ฮโยยอนื่นาภวั์พลา้อหน้าอีนที่ยัมอเธออยู่
“ไม่เป็นอะไร่ะ แล้วุเป็นอะไรมั้ย”ฮโยยอนถามลับ ร่าสูส่ายหัวเล็น้อยเป็นเิบอว่าไม่เป็นไรแล้วส่ยิ้มให้
“อโทษนะที่เินไม่ระวั เอาไว้ราวหลัะระวัว่านี้นะ”ร่าสูเอ่ยพลายิ้มให้เธอ ฮโยยอนเล็น้อย แ่็ยิ้มอบ
“ันื่อวอนยูริ แล้วเธออ่ะ?”
“ิมฮโยยอน่ะ”ฮโยยอนอบ อนนี้เธอนึออแล้ว ยูริเป็นพรานสาวที่เป็นที่หมายาทั้อผู้หิและผู้ายหลายนในหมู่บ้าน เธอึเป็นนที่มีื่อเสียนหนึ่หมู่บ้าน
ยูริยิ้มให้เธอเล็น้อย่อนะเินออมา ฮโยยอน็เลยเิน่อไปยัุหมายปลายทาอเธอเอ
โยที่ไม่รู้เลยว่า...
ยูริหันลับมามอเธอ้วยแววาเป็นประายอย่าถูใ
“น่าสนใีนะ ิมฮโยยอน”ร่าสูเอ่ย ่อนเินไปามทาที่ั้ใไว้แ่แร
.
.
.
“เยส!!!!! อบุนะิมฮโย”แทยอนพูพลาระโอฮโยยอน
“ทีหน้าทีหลั็ระวับ้านะิมแท” ฮโยยอนส่ายหัวน้อยๆให้แทยอน ่อนะผละไปให้อาหารไ่หลับ้านปล่อยให้แทยอนทำานอเธอามปิ
“เป็นไบ้าโมแร”ฮโยยอนเอ่ยพลาลูบแผนม้าัวให่อเธอ โมแรมีสีน้ำาลอ่อนล้ายๆสีทรายในทะเลทราย มันเป็นม้าที่แสนลาัวหนึ่ มันมีวามอทนสูสามารถเินทาไลๆไ้ และนอานี้มันยัเป็นสิ่สุท้ายที่พ่อแม่อเธอทิ้ไว้ให้
ม้าให่โน้มอมาให้เธอเา้วยวามเยิน ฮโยยอนรัมันเหมือนเป็นน้อายนหนึ่ มัน็รัฮโยยอนและแทยอนมาเ่นัน
“โมแร!”เสียใสอแทยอนัึ้น ร่าเล็เินผิวปามาหาน้อสาวับม้าู่ใอย่าอารม์ี่อนที่ะร่วมเาอให้โมแรอีน
“อารม์ีเียว”ฮโยยอนเอ่ยแว
“ทำสิ่ประิษ์เสร็แล้ว”แทยอนอบพลายิ้มภูมิใ
“่ะ..แล้วถ้าไปถึที่านมันะระเบิมั้ยอ่ะิมแท”
“บ้า!!...”แทยอนหันไป้อนฮโยยอนวโ “เมื่อวานแ่ใส่มอเอร์ผิที่แ่วันนี้ใส่ถูที่แล้ว ไม่ั้นมัน็ระเบิอีรอบแล้วล่ะ”
“อย่านะ”ฮโยยอนเอ่ยอย่าวัเสีย “ฮโยไม่อยาออไปื้อให้แล้ว”
“หืม...ปิเห็นอบไปนี่”แทยอนพูพลาหันไปมอหน้าอีน
“็วันนี้ไปเินนยูริมา”ฮโยยอนอบ
“อ่ะโห นันะนั่น”แทยอนพูพลาเอามือทาบออย่าโอเว่อร์
“บ้า!” ฮโยยอนหันไป้อน “อนแร็ไม่อะไรหรอ แ่อนที่ลับมาาร้านายมอเอร์็มีแ่นมอที่ฮโยแล้ว็ุบิบอะไรัน็ไม่รู้”
“็ี้แหละ นเาอิา”แทยอนพูพลาปลอบใฮโยยอน
“ฮโยน่าะระวัว่านี้”
“ไม่เอาน่า อาะเป็นยูริที่เินไม่ระวัเอ็ไ้”แทยอนปลอบ “ปล่อยให้โมแรินห้าเถอะ เราไปเที่ยวันีว่า” แทยอนเอ่ยวน ฮโยยอนสบาพี่สาว ร้อยวันพันปีไม่เยพาไปไหนทำไมวันนี้วนไปเที่ยวไ้หว่า??
“อย่าทำหน้าอย่าั้นสิ เี๋ยวแทแท็้อไปแ่แล้ว ไปเที่ยว้วยันมั่”แทยอนอบพลาทำหน้ามึนๆ ฮโยยอนยิ้มอบ่อนะพาันออเินไป้านอ
“อ้าาาาาาาาาาาา~ สบายั”แทยอนพูพลาสูอาาศไปเ็มปอ อนนี้เธอและฮโยยอนมานั่ที่ริมทะเลสาบหลัหมู่บ้าน ฮโยยอนนัู่พี่สาวัวเอแล้วอมยิ้ม ็นานๆทีแทยอนะออมานอบ้าน มันทำให้เธอรู้สึผ่อนลายึ้นเยอะ แทยอนน่ะวันๆเอาแ่ลุอยู่ในห้อ ะออมาแ่เวลาิน้าวอาบน้ำแ่นั้นแหละ ารที่ออมา้านอบ้ามันทำให้เธอและฮโยยอนเิมวามสุให้ันไ้มาึ้นอีนิ
“ิมฮโย แทแทอยาไปเล่นน้ำั”แทยอนหันมาวนฮโยยอนเป็นเ็ๆ ฮโยยอนแ่ยิ้มอบพลาส่ายหัวบอเป็นนัยๆว่าไม่อยาไป แทยอนเลยำ้อเินลไปแ่น้ำเล่นนเียว แ่ปา็ยัวนฮโยยอนูนั่นูนี่ไปเรื่อยๆ ฮโยยอน็ยิ้มอบให้ับวามเป็นเ็เล็อแทยอน
โยที่ไม่ไ้สัเเลยว่า...
มีสายาอีู่มอเธอมาาในป่าทึบอีฝั่อทะเลสาบ!!!
.
.
.
“อ์ราินี”เสียเรียาเสสิ้าทำให้อฮยอนอนละสายามาาผู้หินนั้น เสสิ้าออมาหาอป่าไปทำอาหารเลี้ยนานในรัว เธอึเินออมา้วยหวัะมาเล่นน้ำให้สบายัว แ่็บัเอิมาพบนสอนที่มาเล่นน้ำอยู่้วยัน แล้วสายาเธอ็มาหยุอยู่ที่เรือนผมสีทอสวยเมื่อยาม้อับแสแ ผิวาวราวับไ้รับารทะนุถนอมมาเป็นอย่าี รอยยิ้มที่แสนรึใ ถึะรู้ีว่าเป็นผู้หิ้วยัน แ่อาารอย่านี้เธอ้อยอมรับแล้วว่า...
หลุมรัั้แ่แรพบเลย...
“ฝ่าบาท”เสียเรียอเสสิ้าทีุ่เอานหลุมรัเปลี่ยนมาหลุมอาาศทันวัน อฮยอนหันวับไปมอนาฬิาล ่อนที่ะถอนใไม่โรธเมื่อเห็นว่าเสสิ้าเ็บอป่าเสร็แล้ว
“ไปันเถอะ”ร่าสูเอ่ยวน่อนะหยิบอมาาเสสิ้าแม้ว่าเ้านาฬิาะยืนยันว่าัวเอถือไ้็ามที อฮยอนอมยิ้มน้อยๆ่อนะเินาไป
เอาไว้เอันราวหน้านะสาวน้อย...
.
.
.
บไปอีอน
ม๊าฮโยายีเนอะว่ามั้ย
ทั้ยูลทั้อเลย
อน่อไปะเป็นยัไ ิามัน้วยนะ ><
ความคิดเห็น