คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ข้ารักเจ้าทั้งสองคน
6 ข้ารักเจ้าทั้งสองคน
“เวลาเจ้าดูดาวเจ้าคิดถึงใครลูเคีย”
เบียคุยะถามขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำเอาลูเคียนั้นคิดตอบกลับไปไม่ทัน ทำให้คนถามนั้นตอบคำถามของตัวเองแทนเมื่อเห็นคนถูกถามนั้นเงียบไป
“เจ้าคงคิดถึงฮิซานะซินะ เวลาที่ข้าดูดาวข้าก็ชอบคิดถึงท่านพ่อท่านแม่ที่ลาลับจากข้าไปแล้ว แล้วก็”
“ฮิซานะ”
เบียคุยะเอ่ยชื่อคนสุดท้ายออกมาจากที่เว้นวรรคไว้ นัยน์ตาสีน้ำเงินนั้นก็เหม่อลอยออกไปไกล อาการที่ทำให้ลูเคียรู้สึกไมชอบอย่างน่าประหลาด ความไม่ชอบที่ไม่มีเหตุผล
“ระหว่างข้ากับท่านพี่ฮิซานะ ท่านพี่ว่าเหมือนกันรึเปล่า”
คำถามหลุดออกมาจากปากของลูเคียแบบไม่รู้ตัว มือบางนั้นก็เอื้อมไปปิดปากของตัวเองเมื่อรับรู้ว่าตัวเองนั้นได้เอ่ยคำต้องห้ามออกไป แต่จะพูอะไรแก้ไขก็ไม่กล้าเมื่อถูกนัยน์ตาสีน้ำเงินนั้นหันมาสบสายตา
เวลาเพียงชั่วพริบตาแต่ก็ราวกับนับๆสิบปีสำหรับลูเคีย กว่าที่เบียคุยะนั้นจะหันกลับไปสนใจดวงดาวบนฟากฟ้า
ข้านี้มันโง่ อยู่ๆดันถามอะไรอย่างนั้นไปได้
แย่ เจ้านี้แย่ที่สุดลูเคีย
แย่ แย่ที่สุด
“เจ้ากับฮิซานะไม่เหมือนกันหรอก” เบียคุยะพูดเสียงเรียบๆตามปกติ แต่คำพูดนั้นกลับยิ่งตอกย้ำให้ลูเคียไม่กล้าที่เงยหน้าขึ้นมามากขึ้น
ใช่ ท่านพี่พูดถูกต้องแล้ว คนอย่างข้ามีหรือจะไปเทียบกับท่านพี่ฮิซานะได้
ไม่ ไม่มีทางเด็ดขาด
“เจ้าก็คือเจ้า ฮิซานะก็คือฮิซานะ มีข้อดีที่แตกต่างกันออกไป ไม่เหมือนกันแต่”
แต่ท่านพี่ฮิซานะคงดีกว่าข้าซินะ เพราะยังนั้นท่านพี่ถึงได้รักท่านพี่ฮิซานะ
“ข้าก็รักทั้งสองคน ทั้งฮิซานะแล้วก็เจ้า”
ใช่แล้ว ท่านพี่ก็ต้องรักท่านพี่ฮิซานะกับข้าอยู่แล้ว
เดี๋ยว
ตะกี้นี้ ท่านพี่เบียคุยะบอกว่า
บอกว่ารักข้างั้นเหรอ
“ลูเคีย ดูนั่นฝนดาวตก”
เบียคุยะชี้ให้ลูเคียที่กำลังอยู่ในภาวะตกใจอย่างหนักไปสนใจกับห่าฝนดาวตกที่น้อยครั้งจะเกิดขึ้นมาในโซโซไซตี้ ห่าฝนดาวตกที่ตกลงมาติดต่อกันแบบไม่ขาดสาย
“สวยจัง”
ลูเคียพูดออกมาแบบไม่รู้ตัว อาการที่เกิดขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดแปลกๆ นั้นหายไปแทบจะทันที่ เบียคุยะนั้นก็ได้แต่ยิ้มกับท่าที่ ที่เหมือนเด็กของหญิงสาว
“ใช่ สวย สวยจริงๆลูเคีย”
เบียคุยะพูดเบาๆราวกับกระซิบกับตัวเอง แต่สายตานั้นกลับไม่ได้จับจ้องที่ท้องฟ้าอย่างที่ควรเป็น ตาสีน้ำเงินนั้นกลับหันไปทางใบหน้าหวานของหญิงสาวใกล้ตัว
ความคิดเห็น