คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : เห็นหรือไม่เห็น
มองซ้ายไม่มีคน
มองขวาปลอดภัย
โอเคออกมาได้
ลูเคียสำรวจเส้นทางก่อนออกมาจากห้อง หลังจากที่หลบเข้าไปในห้องจนเผลอหลับไป ก่อนที่จะตื่นมาแบบไม่รู้ว่าตอนนี้มันกี่โมงกี่ยามแล้ว
ซู่ม
พลังกดดันวิญญาณของฮอลโลว์ที่อยู่บริเวณใกล้ๆ ทำเอาลูเคียถึงกับสะดุ้งเฮือก ก่อนจะเปลี่ยนจากเส้นทางที่จะกลับบ้านอิจิโกะเป็นวิ่งไปในทิศทางที่มีพลังกดดันวิญญาณนั้นที่ โดยยังไม่รับรู้อีกสิ่งมีชีวิตหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆกับเป้าหมายนั้นแม้แต่น้อย
ร่างฮอลโลว์ตัวใหญ่ยืนอยู่กลางสนามของโรงเรียน ที่โชคดีที่ตอนนี้มันเป็นเวลาเย็นแล้วจึงไม่มีใครอยู่แถวนี้ ทำให้ไม่มีใครเจ็บตัวจากสิ่งที่มองไม่มีเห็น หรือไม่ก็พวกที่พลังวิญญาณแรงกล้าระดับหนึ่งก็จะเป็นลมกับพลังกดดันวิญญาณของฮอลโลว์
กึก
ลูเคียที่คิดอย่างสบายใจได้ชั่วครู่นิ่งไปทันที่ เมื่อเห็นกับเด็กสาวที่อายุราวสิบห้าสิบหกยืนนิ่งอยู่ไม่ห่าง
หญิงสาวที่ยืนนิ่งมองไปยังฮอลโลว์ราวกับว่ามองเห็น แต่ไม่มีอาการแตกตื่นหรือวิ่งหนีไปไหนแม้แต่น้อย
เหมือนจะเห็นแต่ก็เหมือนไม่เห็น
เป็นอาการนิ่งที่น่ากลัวจนเดาไม่ถูก
ขวับ
มือใหญ่ของฮอลโลว์นั้นกวาดพุ่งตรงดิ่งมาที่ร่างของหญิงสาวที่ยืนนิ่งอยู่ การกระทำที่รวดเร็วซะจนลูเคียไม่มีเวลาตัดสินใจอะไรมาก ได้แต่รีบถอดร่างสำรองออกคว้าดาบมากั้นเอาไว้ก่อน
เพราะไม่ว่าจะเห็นหรือไม่เห็นยังไงมนุษย์ก็มีทางหลบการโจมตีของฮอลโลว์ได้แน่ เดี๋ยวเอาไว้หลบความทรงจำที่หลังก็แล้วกัน
ตูม
ฝุ่นตลบอบอวน ลูเคียถอยหลังออกไปตั้งการ์ดก่อนจะหรี่ตามองหาร่างของเด็กสาว ก่อนจะพบว่ายังยืนอยู่ได้เหมือนเดิมไม่ได้ถูกโจมตีแม้แต่น้อย แถมยังยืนนิ่งอยู่เหมือนเดิมอีกไม่มีอาการรับรู้แม้แต่น้อยว่าพึ่งเฉียดตายได้
ชัวร์ เด็กนี้มองไม่เห็นแน่ๆ
ลูเคียสรุปเอาเองอย่างมั่นใจ
โดยไม่เอะใจแม่แต่น้อยว่าตำแหน่งที่อีกฝ่ายยืนอยู่นั้นห่างจากเดิมประมาณครึ่งเมตรเห็นจะได้
“เบียคุไร”
ลูเคียใช้วิถีมารสกัดการเคลื่อนที่ของฮอล์โลว์ที่ตรงดิ่งไปหาหญิงสาวที่ยื่นนิ่งอยู่ ก่อนที่อนุภาคของวิถีมารนั้นจะรอดผ่านรูใหญ่ที่ตรงหน้าอกของฮอล์โลว์ไม่ได้อย่างไม่น่าเชื่อ
ทำเอาลูเคียถึงกับหน้าถอดสี โดนตรงไหนดันไปโดนดันไปโดนตรงเป็นรู ทำให้สายฟ้าสังหารนั้นวิ่งพุ่งตรงดิ่งไปหาอีกคนที่ยื่นอยู่คนละฟาก
ขวับ
หญิงสาวเอียงคอราวกับว่าลองโยกหัวเล่นๆเท่านั้น นัยน์ตาสีนิลไม่มีอาการตระหนกอะไรทั้งสิ้นกับสายฟ้าสังหารที่เข้ามาใกล้
ก่อนที่จะ
ก่อนที่สายฟ้าสังหารนั้นจะพุ่งผ่านหัวสวยๆไปแบบฉิวเฉียด การกระที่ที่โยกหัวได้ถูกจังหวะทำเอาลูเคียถึงกับถอยหายใจเฮือกใหญ่
“ เฮ้ย”
ลูเคียถึงกับร้องออกมาเมื่ออยู่ถูกฮอล์โลว์อีกตัวที่ไม่รู้โผล่มาจากไหนเงื้อเท้าจะเหยียบหลังจากที่มัวแต่สนใจกับหญิงสาวตรงหน้าจนไม่รับรู้ถึงฮอล์โลว์อีกตัวที่โจมตีในระยะเผาขนชนิดจะหลบก็หลบไม่ได้
เอาว่ะ ลองซักตั้ง ใช้โล่กันก็แล้วกัน
ลูเคียประมวลผลเอาเจ็บน้อยดีกว่าเจ็บมากเพราะก้าวพริบตาระดับเธอหนีไม่พ้นแน่
ทำไมตอนท่านพี่สอนก้าวพริบตาทำไมข้าไม่ตั้งใจให้มันมากกว่านี้เนี้ย
วูบ
อะไรบางอย่างที่โผล่เข้ามาใกล้ตัวลูเคียอย่างความเร็วสูง ก่อนที่จะคว้าเอาตัวของลูเคียออกมาจากฮอล์โลว์ ทำให้แผนการที่คิดเลือกเลือดของลูเคียนั้นต้องเป็นอันพับเข้าลงกระเป๋าเนื่องจากหญิงสาวนัยนืตาสีนิลที่ลูเคียวิเคราะห์ผิดว่าอีกฝ่ายมองไม่เห็นวิญญาณ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
กรี๊ด เจดีใจจนจะเป็นลมแล้วจะถึง 100 แล้วแล้ว จะถึง 100 แล้ว แต่เจมีโปรโมชั่น ใครเป็นคนที่ 113 เจจะให้ขอเรื่องสั้นตอนพิเศษได้หนึ่งเรื่อง จะเป็นใครก็ได้ที่อยู่ในตัวละครฟิคของเจแล้วก็จะเป็นแนวไหนก็ได้ยกเว้นแนวสยองเพราะเจไม่มีปัญญาแต่ง(กลัวผีขี้ขึ้นสมอง)
รักทุกคนนะจ๊ะ
เจเจจ้า
ความคิดเห็น