คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : แผนที่ 2 สลับตัว
แจ็คสันและมาร์ค รวมทั้งทนายอูยอง ต้องข่มอารมณ์เป็นอย่างหนักกว่าจะเดินมาถึงบ้านที่เจ้าพวกนี้ยืนอยู่ ก็ไอ่สองคนไม่ทั้งแซว ทั้งกัด หาคำพูดคำจามาถากถาง พวกเค้าตั้งแต่หัวจรดเท้า ไม่เข้าใจว่าไอ่เจ้านินจานี่มันขังหมาไว้ในปากรึงัย ถึงได้กัดไปได้ทุกเรื่องขนาดนี้ พอพวกเค้ามาถึงเจ้านี่ก็กอด อก และส่งเสียงออกมา
“ชิ!!” จินยองส่งเสียงทันที ที่สามคนมายืนประจันหน้ากับพวกเค้า พร้อมทั้งเบะปากแล้วมองหัวจรดเท้า ดีนะที่เค้าใส่แว่น ถ้าถอดแว่นมีหวังเค้าคงได้หมัดแจ็คสันเป็นแน่แท้ เพราะดูท่าว่านายนี่จะอารมณ์ขึ้นไม่น้อย
“เอ่อ สวัสดีครับทุกคน” ทนายอูยองเอ่ยคำทักทายเพื่อให้บรรยากาศดีขึ้น
“สวัสดีคร้าบ”มีเพียงแบมแบมเท่านั้นที่ทักทายตอบ และส่งร้อยยิ้มหวานกลับมา
“ตายจริง มากันแล้วหรอค่ะคุณทนาย”คิมออมม่าเอ่ยทักทาย
“ครับ”
“มาค่ะ เข้ามาข้างในกันก่อนนะคะ”
“อ่าวคุณๆคะ พาแขกเค้ามาในบ้านสิคะ”คิมออมม่าบอกเด็กทั้งสี่
“ขาก็มี ก็เดินไปสิ” จินยองบอกออกมาอย่างไม่เกรงใจแขก
“คุณหนู”คิมออมม่ากดเสียงต่ำเพื่อปรามเด็กไม่มีมารยาท
“ไม่เป็นไรครับ”มาร์คยิ้มให้คิมออมม่า
“คุณหนูนี่ น่ารักจัง เข้าไปข้างในกันเถอะนะคะ”คิมออมมาเอ่ยชมมาร์ค
“สร้างภาพ”
“คุณหนูคะ”คิมออมม่าดุเด็กแสบอีกครั้ง
“ไปค่ะ เข้าไปคุยกันในบ้านเถอะนะคะ”
“ผม ไม่ ไป”จินยองเน้นชัดๆ
“ใครอยากไปก็เชิญ ไปข้างนอกกัน ไอ่ยูค”พูดพร้อมกอดคอยูคยอม
“เดี๋ยวครับ”
“ผมว่าไหนๆก็เจอกันแล้ว ผมว่าเราควรจะทำความรู้จักกันก่อนดีมั้ยครับ”มาร์คพูด พร้อมมองคิมออมม่าเพื่อถามความคิดเห็น
“มันเป็นมารยาทที่ดีนะครับ”พูดพร้อมหันไปทางเด็กแสบ
จินยองพอได้ยินดังนั้นก็ปรี้ดแตก มันด่าเราไม่มารยาทนี่หว่า ไอ่นี้ต้องโดนสั่งสอน
“ว่าใคร?”จินยองถกแขนเสื้อพร้อมเดินมุ่งหน้าไปหามาร์ค แต่เจบีกันไว้ก่อน
“ใจเย็นๆสิ”เจบีบอกกับน้อง ไม่รู้วันนี้มันเป็นไร เดี๋ยวปรี้ดๆ ขึ้นตล้อด
“งั้นผมขอเป็นคนแนะนำเลยนะครับ นี่คุณมาร์คครับ และนี่ก็คุณแจ็คสัน คนดูแลคุณมาร์ค”
“สวัสดีครับ”สองหนุ่มเอ่ยขึ้นมาพร้อมกัน
“นี่คิมออมม่า ผู้ดูแลพวกคุณๆครับ”คิมออมม่ายิ้มให้สองหนุ่มอย่างเอ็นดู
“นี่ก็คุณเจบีพี่ชายคุณจินยอง”
“หวัดดี”เจบีทักทายตามมารยาท
“นี่คุณยูคยอมลูกชายเจ้าของไร่ใกล้ที่เราผ่านมาเมื่อสักครู่นะครับ”ทั้งสองคนพยักหน้าเข้าใจ
“นี่ก็...”ยังไม่ทันที่ทนายจะแนะนำแบมแบมแจ็คสันก็โพร่งขึ้นมา
“น้องจินยองคู่หมั่นของไอ้มาร์คใช่มั้ยครับ น่ารักอย่างนี้ต้องใช่แน่ๆ”แจ็คสันยิ้มกว้างพร้อมไปจับมือแบมๆ พร้อมเรียกมาร์คให้มาใกล้ๆแล้วจับมือมาร์คให้มาจับกับแบมแบม
“เอ่อ”แบมแบมตกใจกำลังเอ่ยปฏิเสธ
Bam part
แต่....อยู่ๆมาร์คก็เดินเข้ามาด้วย
.
.
.
"ยินดีที่ได้รูจักนะครับ น้องจินยอง"มาร์คยิ้มให้แบมแบม และยื่นมือไปจับมือกับแบมแบม แบมแบมยื่นมือมาอย่าง งงๆ
"คือผม ไม่ใช่จิน...."ยังไม่ทันที่แบมจะพูดจบก็ร้องออกมาซะก่อน
"โอ้ยยย....."จะอะไรซะอีกละ ก็พี่จินยองบิดหลังผมจนเนื้อแทบขาด แถมยังมากระซิบข้างหลังผมอีกด้วยว่า
"นาย คือ จิน ยอง"จินยองกระซิบเน้นที่ละคำอย่างชัดเจน
"ไม่เอานะพี่"ผมส่ายหัวพรืดดดด
"นี่ คือ คำ สั่ง"พี่จินยองเน้นคำอย่างชัดเจน ใครๆก็รู้ว่าไม่มีใครสามารถปฏิเสธพี่เค้าได้ ใครไม่ทำตามที่เค้าสั่งคนนั้นที่ว่าซวยโคตรๆที่กล้าลองดีด้วย ผมอะ เคยหือมาแล้วครั้งนึง พี่จินยองก็เล่นงานผมซะต้องหยอดน้ำข้าวต้มไปหลายอาทิตย์ ยังไม่ทันที่ผมจะเถียงอะไรพี่เค้าก็พูดมาอีกว่า
"จะทำดีๆ หรือว่าต้องให้เสียน้ำตาก่อน"นี่ขู่กันใช่มั้ย
"พี่จินยองอ่า ไม่เอาน้า ถ้าเกิดพ่อพี่รู้เรื่องขึ้นมาละ"ผมอ้าง
"เหอะ ชั้นจัดการได้"พี่จินยองตอบแบบส่งๆ คือมั่นใจใช่มั้ย
"แต่ว่า..."ผมค้าน
"เอาน่า ไหนนายบอกชอบคนหล่อ ถ้านายสปาร์คกัน ชั้นจะบอกพ่อให้ ทุกคนต้องเข้าใจ ดูหน้านายนั่นสิหล่อจะตาย รวยก็รวย"จินยองพูดกล่อมผม แต่ก็หล่อจริงนะ
"แต่...."
"เฮ้ย ไม่ต้องเขิน ลุยเลยน้อง"มายุยง จะหาทางเอาตัวเองรอดสิไม่ว่า
"เอาน่า ถ้าไม่ใช่ยังไง เดี๋ยวชั้นรับผิดชอบเอง คิดดีๆ หล่อนะ รวยนะ สบายไปเป็นชาติ"พี่จินยองพูดพร้อมทั้งเปล่าหูผมเบาๆหนึ่งที พี่แม่งดูหนังมากไปป่าววะ
"ไม่เอาอะ"ผมคิดดูแล้ว ไม่เอาดีกว่านะ
"ไอ่แบม"พี่จินยองพูดน้ำเสียงใส่อารมณ์ พร้อมทั้งบิดเนื้อผมแทบขาด โอ้ย ผมเจ็บ
"กูมีสองทางให้มึงเลือก
หนึ่งคือ มึงยอมทำตามที่กูบอกโดยไม่เจ็บตัว
หรือสอง มึงต้องทำตามที่กูบอกโดยเจ็บตัวก่อน"ห่านเอ้ย พี่แม่งเลวได้ที่ ยังไงผมก็ต้องทำอยู่ดีนี่หว่า
"หนึ่ง สอง ..."พี่จินยองนับพร้อมทั้งบิดเนื้อด้านหลังของผม โอ้ย เจ็ยนะเนี่ย
"โอเคครับ แต่พี่ห้ามทิ้งผมนะ"ผมตั้งข้อแม้ไว้
"เออ"พูดพร้อมตบหลังผมดังปลัก
"เอ่อ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมจินยองครับ"ผมตอบพี่มาร์ค และส่งรอยยิ้มแหยไปให้ มาร์คยิ้มตอบ เอาวะอย่างน้อยก็หล่อรวยไม่เสียหายอะไร
ทันที่ผมตอบไปแบบนั้นทุกคนก็ตกใจที่ผมตอบว่าผมคือปาร์คจินยองทั้งที่มันไม่ใช่ มีแต่ไอ่พี่จินยองคนเดียวเท่านั้นแหละที่ดูจะอารมณ์ดี
"เออ คุณไม่ใช่ จิน..."ทนายอูยองกำลังจะขัด
"เฮ้ย ทนาย ผมมีเรื่องจะคุยด้วยอะ"ไอ่พี่จินยองมันก็ขัดขึ้นมาทันที่
"มีอะไรหรือครับคุณจิ.."
"จะพูดอะไร ก็ระวังหน่อยนะครับ เดี๋ยวจะหาว่าผมไม่เตือน"จินยองพูดพร้อมทั้งทำท่าว่าจะเข้าไปซัดทนาย แต่โดนเจบีดึงตัวไว้ซะก่อน
"คุณทนายน่าจะเข้าใจที่น้องผมพูดนะฮะ"เจบีพุดขึ้น
"คะครับ ขะขะเข้าใจครับ"ทนายอูยองยอมสงบปากสงบคำทันที
“เอ่อ แล้วนี่ก็คุณ..... คุณ.....เอ่อ”ทนายกำลังจะแนะนำจินยอง ทั้งมาร์คและแจ็คสันช้อนตามองอย่างสงสัยที่อยู่ก็ดูท่าว่าทนายจะกลัวไอ่เด็กนินจานั่นอย่างไม่มีสาเหตุ
“ผมชื่อ จูเนียร์ ”จินยองเห็นทนายมัวแต่อ้ำๆอึ้งเลยตอบแทน ทนายนี่มีพิรุธทำเพื่อเดี๋ยวแผนก็แตกหมดจินยองคิดในใจ
“แล้วนายเป็นใคร”มาร์คถามด้วยความสงสัยเพราะที่เค้ารู้มาลุงจุนซูมีลูกชายแค่สองคน
“เอ้า ก็เป็นลูกชายของบ้านนี้งัยถามมาได้”จินยองพูดอย่างโมโห
“แต่ที่ผมรู้มา คุณลุงมีลูกแค่สองคนนี่ครับ” มาร์คหันไปขอคำตอบจากคิมออมม่า
เอาแล้วจินยองเอ้ย
“ก็ชั้นเป็นลูกเมียน้อย!!!”จินยองโพร่งขึ้นมา
“เมียน้อย!!!!”คราวนี้ทุกคนตะโกนพร้อมกันอย่างพร้อมเพรียง
โดยเฉพะเจบีที่หันไปถลึงตาใส่น้องชาย ไปว่าพ่อมีเมียน้อยแบบนั้นได้ยังไง
“ใช่นะสิ จะตะโกนกันทำไม อยากให้ชาวบ้านได้ยินรึงัยฮะว่าชั้นเป็นลูกเมียน้อยอะ”
“ไม่เคยได้ยินแฮะ ว่าคุณลุงมีเมียอีกคน”มาร์คทำหน้าสงสัย
“ก็ได้ยินแล้วนี่”จินยองยักไหล่
“แล้วคุณจะกรุณาถอดแว่นได้มั้ยครับ”
“.....”เรื่องมากจังวะ
“นั่นสิคะ วันนี้ทำไมคุณจิน เอ่อ คุณหนูเนียร์แต่งตัวแปลกๆ”คิมออมมม่าเห็นด้วย
“แปลกที่ไหนผมแต่งแบบนี้ทุกวัน”นี่มันเป็นวิธีพรางตัวตังหากใครว่าแปลก
“หรอ ครับ”มาร์คทำเป็นเลิกคิ้วกวนๆ
ชิ นายนี่กวนนัก เดี๋ยวก่อนเห้อะ จะกวนไม่ออก
“ไปไอ่ยูค แนะนำตัวเสร็จก็ไปกันเหอะ อยู่แถวนี้แล้วอารมณ์ไม่ค่อยดีวะ”จินยองพูดพร้อมกอดคอยูคเตรียมเดินออกไป
“เดี๋ยวสิพี่เนียร์”แบมแบมดึงเสื้อไว้ จินยองสะบัดทันที
“อะไร”ทำหน้าหงุดหงิดใส่
“ดูท่าลูกเมียหลวงจะไม่ถูกกับลูกเมียน้อยวะ”แจ็คสันกระซิบ
“ดูแล้วน้องจินยองคงจะถูกไอ่ปากเสียนี่รังแกตลอดแน่ แกดูหน้าน้องเค้าสิ เจี๋ยมเจี้ยม เป็นลูกแง่น่าสงสารจัง”แจ็คสันพูดพร้อมทำท่าทางสงสารแบมแบมจับใจ มาร์คส่ายหน้าแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย
“แกว่ามั้ย”แจ็คสันถามมาร์คอีก
“ก็น่าจะเป็นอย่างนั้น”ตอบแบบขอไปที
“แกต้องดูแลน้องเค้าดีๆนะเว้ย ชั้นได้กลิ่นว่าบ้านนี้มันมีแต่แรงอิจฉาริษยาของลูกเมียน้อย”แจ็คสันฝากฝังมาร์ค มึงมาแต่งแทนกูเลยมั้ยเป็นห่วงเป็นใยซะขนาดนี้
“คุณเนียร์คะ วันนี้ออมม่าว่าต้อนรับแขกก่อนดีมั้ยคะ อย่าพึ่งออกไปไหนเลยนะคะ”
“ก็ให้พี่บี กะ คู่หมั้นเค้าดูแลสิฮะ”
“ใช่มั้ย น้องจินยอง”จินยองพูดพร้อมเอามือขยี้หัวแบมแบม
“ไหนบอกไม่ทิ้ง”แบมแบมพูดแบบงอน
“ทิ้งที่ไหน เดี๋ยวชั้นมาน่า”จินยองอารมณ์เสียใส่แบบมแบมอีก ไอ่เด็กนี่นิทำเป็นทวงสัญญา
“ถ้าแผนแตกนายเจ็บตัวแน่”จินยองกระซิบของหูแบมแบมให้ได้ยินกันสองคน
โอ้ยไอ่พี่จินยองบ้า เห็นแก่ตัว เห็นแก่ตัวที่สุด แบมแบมทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
จินยองพูดกับแบมแบมเสร็จก็เดินออกมา โดยไม่ลืมที่จะกวนบาทาชายหนุ่มทั้งสองคนโดยการเดินผ่ากลางแล้วกระแทกมาร์คกับแจ็คสันอย่างแรง
“โอ้ย”แจ็คสันร้องออกมา
“ว้าย คุณหนูเนียร์”คิมออมม่าตกใจ
“โอ้ะ โทดทีนะ มองไม่เห็น”จินยองยักคิ้วกวนๆ
“โอ้ย”คราวนี้มาร์คกับแจ็คสันร้องออกมาพร้อมกัน
จะอะไรหรอก็ยูคยอมเพื่อนจินยองสิทำตามจินยองเป้ะ แต่คราวนี้ทั้งสองคนคงเจ็บหนักก็ยูคยอมตัวอย่างกับช้าง
“โอ้ะ ขอโทดนะฮะ มองไม่เห็น”พูดตามไอ่เพื่อนซี้เป้ะ จินยองหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี
เจบีก็ยิ้มให้กับความแสบของไอ่เด็กสองคนนี้ พ่อนะพ่อ จะรู้ไม่เนี่ยว่าทำให้เรื่องมันวุ่นวายมากขึ้นเฮ้ออออ เจบีถอนหายใจเดินเข้าบ้านไป
ส่วนแบมแบมก็ได้แต่ทำหน้าเศร้าพี่เนียร์ทิ้งเค้า เค้าอยากไปเที่ยวกับพี่ด้วยอ่า ผมอุตส่าห์หนีงานแม่มาทั้งที ให้ผมทำอะไรเนี่ย ฮื่อๆๆๆ แบมแบมเดินขอตกตามเจบีเข้าไป
“ขอโทษแทนเจ้าสองคนด้วยนะคะ เข้าบ้านเถอะคะ”คิมออมม่าแสดงความเสียใจที่เจ้านายทำตัวไม่น่ารัก
“ไม่เป็นไรครับ”มาร์คบอก
“แต่ชั้นเป็น”แจ็คสันกระซิบ
“คอยดูนะ ไอ่เด็กแสบนั่น ต้องเจอชั้นจัดการ”
“จัดการยังงัย”มาร์คถาม
“จับจูบซะให้เข็ด”แจ็คสันหัวเราะกับมุขตัวเอง
“นายห้ามทำอะไรแบบนั้นเด็ดขาด”มาร์คหันมาดุ
“เห้ย ชั้นพูดเล่น แต่นาย..”แจ็คสันตกใจที่อยู่มาร์คก็ไปเข้าข้างเด็กนั่นซะงั้น
“คือ หมายถึงว่า เดี๋ยวเรื่องมันจะยุ่งนะ”มาร์คตอบอย่างขอไปที
“เออนะ ป้ะเข้าไปพักผ่อนเหอะ”แจ็คสันเดินตามคิมออมม่าไป
แต่มาร์คก็มองตามเจ้าเด็กแสบนั่นไปจนลับตา ทำตัวน่าสงสัย.....
เรื่องเนียร์ดื้อนะคะ ไม่ใส
รอคอมเม้นท์อยู่นะคะ อิอิ
ความคิดเห็น