ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ดัดสันดาน
ภายใต้บรรยากาศร่มรื่น ณ ริมน้ำตกแห่งหนึ่ง มีชายแก่ ไม่สิ!!เรียกว่าชายมีอายุสองคน กำลังสนทนากันอย่างเคร่งเครียด ชายคนหนึ่งตะโกนเสียงดังด้วยอารมณ์ตกใจสุดขีด
“เอางั้นเลยหรอวะ!!! ” มินจุนชายแก่ท่าท่าทางใจดีหันมาถามเพื่อนเก่าเพื่อนเกลอคนสนิท
“ก็เออซิวะ!!! รึแกไม่อยากเป็นทองแผ่นเดียวกับชั้นแล้ว”แทคยอนตอบด้วยแววตากังขาในเพื่อนสนิทที่คบกันมาตั้งแต่อนุบาล
“เฮ้ย ไม่ใช่ๆโว๊ย แต่ลูกข้าน่ะไม่มีทางยอมหรอกแกก็น่าจะรู้ว่าลูกข้าน่ะมันดื้อและแสบแค่
ไหนแถมยังฉลาดเป็นกรด”มินจุนถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง
ไหนแถมยังฉลาดเป็นกรด”มินจุนถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง
“ลูกมันจะฉลาดกว่าพ่อมัน ก็ให้มันรู้ไป”แทคยอนพูดอย่างเชื่อมัน
“แต่ชั้นเป็นห่วงลูกแกสิวะ กลัวมันจะน่วมซะก่อน ชั้นรับรองได้เลยว่าลูกชั้นต้องเล่นงานลูกชายแกแน่ ไอ้ลำพังไอจินยองนะชั้นไม่กังวลหรอก แต่ไอ้เจ้าลูกชายสุดแสบไอ่เจบีของชั้นนะสิไอ้เนี่ยมันเจ้าแผนการนัก แถมมันยังหวงน้องมันยั่งกับอะไรดี แกจำไม่ได้หรอว่าทั้งหมู่บ้านของชั้นนะมีใครกล้าหือไอ้สองคนนี้บ้าง แล้วยังไม่พอนะแกจำไอ้เด็กข้างบ้านชั้นได้มั้ยเจ้านั่นน่ะไม่แพ้ไอ้สองคนนั้นหรอกถ้าไอ้สามตัวนี้รวมตัวกันได้เมื่อไหร่ละก็…ชั้นไม่อยากจะคิด”
มินจุนเดินเข้ามาตบบ่าเพื่อนและอมยิ้มน้อยๆเมื่อนึกถึงลูกชายคนเล็กน่ารักแต่แสบเข้าขั้นจนขัดกับน่าตาที่ดูเรียบร้อยว่านอนสอนง่าย และลูกชายสุดกวนประสาท ฉลาดแกมโกงแถมยังน่าตาหล่อเหลาเอาการจนเรียกได้ว่าเป็นพระเอกหนังได้สบายๆ และไอ้เจ้าเคนเด็กข้างบ้านที่ทุกวันนี้ทำตัวราวกับว่าจะมาเป็นลูกชายเค้าอีกคน ส่วนน่าตาเจ้าเด็กนี่นะหรือบอกได้ว่าไม่แพ้เจ้าลูกชายตนส่วนนิสัยนี่เรียกได้ว่าคัดลอกมาจากเจ้าสองคนนั่นเลย เพียงแค่คิดก็กลุ้มใจจะแย่แล้ว และแล้วเสียงของแทคยอนก็ได้เข้ามาทำลายภวัง
มินจุนเดินเข้ามาตบบ่าเพื่อนและอมยิ้มน้อยๆเมื่อนึกถึงลูกชายคนเล็กน่ารักแต่แสบเข้าขั้นจนขัดกับน่าตาที่ดูเรียบร้อยว่านอนสอนง่าย และลูกชายสุดกวนประสาท ฉลาดแกมโกงแถมยังน่าตาหล่อเหลาเอาการจนเรียกได้ว่าเป็นพระเอกหนังได้สบายๆ และไอ้เจ้าเคนเด็กข้างบ้านที่ทุกวันนี้ทำตัวราวกับว่าจะมาเป็นลูกชายเค้าอีกคน ส่วนน่าตาเจ้าเด็กนี่นะหรือบอกได้ว่าไม่แพ้เจ้าลูกชายตนส่วนนิสัยนี่เรียกได้ว่าคัดลอกมาจากเจ้าสองคนนั่นเลย เพียงแค่คิดก็กลุ้มใจจะแย่แล้ว และแล้วเสียงของแทคยอนก็ได้เข้ามาทำลายภวัง
“โอ๊ย ไม่หรอก ชั้นเชื่อมือลูกชายชั้นและชั้นแค่มองปราดเดียวชั้นก็รู้เลยว่าลูกชายชั้นน่ะเหมาะสมกับลูกชายแกมาก”
“แต่ชั้นกลัวไอ่จินจะโกรธนะสิ ยิ่งถ้าได้รู้ว่าชั้นคลุมถุงชนเค้า”มินจุนตอบด้วยสีหน้ารู้สึกผิด
“เฮ่ย เพื่อนใครว่าคลุมถุงชนกันวะเค้าเรียกว่าทำให้ลูกๆรู้จักกันแค่นั้นเอง”แทคยอนตอบด้วยแววตาเจ้าเล่ห์
“ทำความรู้จักด้วยการแต่งงานเลยเนี่ยนะ!”
“เอาน่า แกอย่าคิดมากสิดเราจะได้ดัดสันดานพวกมันงัยต้องเล่นกันแรงๆแบบนี้แหละ แล้วอีกอย่างนึงนะแกก็คิดซะว่าให้ลูกชายชั้นช่วยปราบพยศลูกๆแกแล้วก็ไอ้เด็กข้างบ้านนั่นด้วยเลยงัย ดีมั้ย? ส่วนลูกชั้นมันจะเปิดปากพูดจากับเค้าบ้างสะที”
“เออชั้นก็ว่ามันก็ดี ถ้าลูกแกทำได้”
“หื้มมมม มันต้องได้ซี่”
มินจุนส่ายหน้าด้วยความละอากับความดื้อรั้นและความความคิดของเพื่อน ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเชื่อมั่นว่า “เอ้า…เอาก็เอาวะ”
ว่าแต่เราสองกำลังบ้าอยู่แน่ๆไอ่ที่เราจะจับลูกของเรามาแต่งงานกันเนี่ย ดันเป็นผู้ชายกับผู้ชายนะสิเพียงเราอยากดันสันดานลูกชายแท้ๆ
นี่ถ้ามันชอบกันจริงขึ้นมองนี่คงต้องยอมรับสินะ เอางัยก้อเอาวะ ลูกของเค้ามันจะได้ถูกดัดสันดานซักหน่อย นิสัยดื้อรั้นเล่นพิเรนนี่จะได้หายไปซะทีพอนึกถึงหน้าไอ่พวกนั้นก็รู้สึกขำจนหายใจไม่ออก
ว่าแต่เราสองกำลังบ้าอยู่แน่ๆไอ่ที่เราจะจับลูกของเรามาแต่งงานกันเนี่ย ดันเป็นผู้ชายกับผู้ชายนะสิเพียงเราอยากดันสันดานลูกชายแท้ๆ
นี่ถ้ามันชอบกันจริงขึ้นมองนี่คงต้องยอมรับสินะ เอางัยก้อเอาวะ ลูกของเค้ามันจะได้ถูกดัดสันดานซักหน่อย นิสัยดื้อรั้นเล่นพิเรนนี่จะได้หายไปซะทีพอนึกถึงหน้าไอ่พวกนั้นก็รู้สึกขำจนหายใจไม่ออก
ปล.เรื่องนี้เป็นนิยายที่ไรท์แต่งมานานแล้วเป็นนิยายตามปกติไม่ใช่ชาย-ชาย
แต่มาปรับเปลี่ยนให้เป็มาร์คเนียร์เพราะความฟินส่วนตัว ฮ่าๆๆ ถ้าลืมแก้ตรงไหนก็ของอภัยด้วยนะคะ
แต่มาปรับเปลี่ยนให้เป็มาร์คเนียร์เพราะความฟินส่วนตัว ฮ่าๆๆ ถ้าลืมแก้ตรงไหนก็ของอภัยด้วยนะคะ
ความคิดเห็น