[Fic reborn]~@รักหมดใจยัยซึนจัง@~[1896]

ลำดับตอนที่ #14 : ซึน10:เข้าโรงพยาบาล

ซึน10:เข้าโรงพยาบาล

มุคุโร่:นางิของผมอยู่ไหน!! เธออยู่ไหน!!
มุคุโร่กระชากคอเสื้อโกคุเดระ
โกคุเดระ:Stoppppp!! โว้ยยย!!
มุคุโร่ปล่อยมือออกจากคอเสื้อ
มุคุโร่:นางิ......
โกคุเดระ:ซอย คุฟุฟุ คึหึหึ สายหมอก บ้านเลขที่ นางิจัง
/มันคือบ้านหรืออะไรหว่า??/:มุคุโร่:คุณคิดไม่ใช่หรอครับ?? :เซบาสเตียน:แฝดผู้...?? ของผม อย่าเพิ่งเครียดขอรับ
/เฮ้ย!! เซบาสเตียนมาไงอ่ะ?? คนละเรื่องนี่!! ละ..และชิเอล!!! จิ้นนนนนน วายยย นายน้อยย/:เซบาสเตียน:แวะมาเฉยๆขอรับ นายน้อยอยู่คฤหาสน์ครับ ผมกลับล่ะ /เชิญๆ/<โทษทีไรท์เป็นสาววายน่ะ>

เข้าเรื่อง

มุคุโร่สลายไปทันใด

ด้านพระเอก-นางเอก

ในครัวบ้านฮิบาริ

นางิ:ฮิบาริคุงกินอะไรดีล่ะ??^^
ฮิบาริ:หัวใจเธอ^^
นางิ:ฮะ..ฮิบาริคุง!!-/////-
นางิหน้าแดงแปร๊ดด
ฮิบาริ:ล้อเล่นน่ะ!!^^
ฮิบาริยิ้มมม
ฮิบาริ:เอา...ข้าวหน้าปลาไหล
นางิ:ค่ะ-////-
ฮิบาริ:มัวหน้าแดงอยู่นั้นแหละ หิวแล้วล่ะ อยากกินฝีมือเธอ
นางิ:ฮิบาริคุงใจร้อนจัง
นางิเตรียมวัตถุดิบ
ฟุบบ!!ร่างมุคุโร่ปรากฏที่หน้าฮิบาริที่ยืนอยู่
มุคุโร่:นางิ!! นางิของผม!!
มุคุโร่วิ่งไปกอดนางิ
ฮิบาริ:อะ..ไอสัปปะรด!!
นางิ:มุคุโร่คุง!!
มุคุโร่ตกใจที่นางิเรียกตนว่า มุคุโร่คุง
เพราะเธอเคยเรียกเขาแบบนี้ตอนเด็กๆ
มุคุโร่:นางิ!! ความทรงจำกลับมาแล้วใช่ไหมครับ!!
นางิ:คุณกักบริเวณฉันทำไมคะ?? คุณไม่ให้ฉันออกมาจากโกคุโยแลนด์เลย!!
มุคุโร่:ก็ผมไม่อยากให้คุณมาหาหมอนี่หนิครับ!!
มุคุโร่ตะโกน
นางิ:ทำไมคุณถึงไม่ให้นางิมาเจอฮิบาริคุงล่ะคะ!!
มุคุโร่:ฮิบาริคุงอะไรครับ!! มันจะทำให้คุณเกลียดผมขึ้นทุกวัน!!
ฮิบาริ:ยังไง??-.-'
ฮิบาริทำหน้าเบื่อหน่ายพร้อมคว้านางิเข้ามากอด
ฮิบาริ:และอีกอย่างผมกับนางิก็สัญญาว่าจะแต่งงานกันตั้งแต่เล็กมาแล้วล่ะ-.-'
นางิ:ใช่ค่ะ!! เรารักกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว!!-///-
มุคุโร่:อะไรครับ!! คุณเคยสัญญากับผมว่าจะดูแลผมหนิ!!
นางิ:ดูแลนะคะ ไม่ใช่แต่งงาน^^'
ฮิบาริ:เฮ้อ!! ไอหมอนี่มันไม่เข้าใจอะไรเลยเนอะ
มุคุโร่:นะ..นางิ ยังไงผมก็จะไม่ให้คุณไปโอซาก้ากับไอ้นี่!!!
ฮิบาริ:แล้วนายมีสิทธิ์อะไร-__-
นางิ:ที่มุคุโร่คุงคอยปกป้องนางิ นางิขอบคุณค่ะ
แต่...มุคุโร่คุงแทบไม่มาให้ฉันเจอหน้าเลยนะคะ!!
นางิตะโกนทั้งน้ำตา
มุคุโร่:นะ....นางิ ไอ้ทอนฟา!! แกทำให้นางิเกลียดผม!! ย๊ากกก!!
มุคุโร่ใช้สามง่ามแทงเข้าท้องฮิบาริ<ไม่น้าาT.T>
เคร้ง!! ตุ๊บ!!
ฮิบาริปัดสามง่ามร่วงลงพื้น พร้อม ชกท้องและหยิบขึ้นมาแทงมุคุโร่ด้วยความโกรธที่มาทำให้นางิร้องไห้
มุคุโร่:อั๊ก!! อ๊อก!!
มุคุโร่นอนกระอักเลือดที่พื้น<ไม่นะ!! พื้นเลอะแล้ว!!>
นางิ:มุคุโร่คุง!! ฮิบาริคุงทำอะไรน่ะ!!
นางิน้ำตาคลอ
ฮิบาริ:มันจะฆ่าผม!! นางิจังก็เห็นหนิ!!
นางิ:แต่ไม่เห็นต้องทำขนาดนี้หนิ!!
ฮิบาริ:งั้นผมตายก็ได้-__-
มุคุโร่:อั๊ก!! อ๊อก!!
ฮิบาริหยิบมีดขึ้นมาแทงท้องของตน
ฉึก!!<ไม่น้า!! มันง่ายไปแล้ว!!>
นางิ:ฮิบาริคุง!! หยุดนะ!!T.T
ฮิบาริ:อั๊ก!! นะ..ในเมื่อเธอไม่สนฉัน..ฉันก็จะ..อั๊ก!!...ตายให้เธอ..แล้วไปจากชีวิตเธอ
นางิ:ฮิบาริคุง!! มุคุโร่คุง!!
นางิร้องไห้ไม่หยุด
ตึก!!
หญิงสาวนาม ยุย ตกใจ<มาได้ยังไงหว่า??>
ยุย:กรี๊ดดดดดดดดดด!! คุณฮิบาริ!! คุณมุคุโร่!!
นางิ:ยุย..จัง. ช่วยฮิบาริคุงที!! มุคุโร่คุงด้วย!!
ยุย:เธอ... อะ..อืม!!
ยุยเรียกรถพยาบาล
ยุย:เขาบอกว่าอีก1นาทีจะถึง<ไวไปป่ะ>
นางิ:อะ..อืม
ยุย:โคลมจัง หน้าเธอเลอะเลือดนะ^^'
ยุยยื่นผ้าเช็ดหน้าให้
นางิ:อื้ม
นางิเช็ดรอยเลือดออก
ยุย:ว่าแต่..ทำไมทั้งสองคนเป็นแบบนี้ล่ะ-.-'
นางิ:ยุยจัง คือว่า...ฉัน....ฉันชื่อนางิน่ะ-_-'
ยุย:หา! นา...นางิเหรอO[]O เธอชื่อนางิเหรอ!!
นางิ:อืม! พอดีฉันความจำเสื่อมแล้วมุคุโร่คุงช่วยไว้แล้วเปลี่ยนชื่อให้ฉันน่ะ แต่ตอนนี้ความจำกลับมาแล้ว
ยุย:ความจำเสื่อมหรอ...
ยุยงง
นางิ:อืม!
ปิ๊ป๊อปิ๊ป๊อปิ๊ป๊อ
นางิ,ยุย:รถพยาบาลมาแล้ว!!
2นาทีต่อมา<เร็วๆสิ!! ท่านฮิจะสลายแล้วน้าา!!>
ณ ห้องICU<กรี๊ดดดดดดด!! ท่านฮิต้องรอดนะ!!>
นางิ:ฮิบาริคุง!! มุคุโร่คุง!!ToT
นางิร้องไห้ไม่หยุด
ตึกตึกตึก!!
พยาบาล:คนอื่นห้ามเข้านะคะ!!(☄ฺ◣д◢)☄ฺ
นางิ:ตะ..แต่ว่า...ฮิบาริคุงกับมุคุโร่คุง....
พยาบาล:กรุณาลงไปด้านล่างก่อนนะคะ เดี๋ยวฉันพาไปค่ะ!!
นางิ:อะ..อืม

ณ ห้องICU<ฉันมองเธอ>
"อั๊ก อ๊อก!!"
เสียงของร่างสูงนามมุคุโร่ ร้องด้วยความเจ็บปวด
หมอผ่าตัด:ผมจะฉีดยาสลบและตรวจสอบอวัยวะภายในให้นะครับ!!
หมอทำสีหน้าไม่สู้ดี
หมอเอ็กซเรย์:นิ่งๆนะครับ!!
หมอผ่าตัด:ส่วนคุณผมดำ เอ้ย! คุณฮิบาริ ผมจะทำการรักษาเองครับ
40นาทีผ่านไป
หมอผ่าตัด,เอ็กซเรย์:ญาติเชิญเข้าเยี่ยมได้เลยครับ!!
ยุย:ง่ำๆ...อายายหยอ??
ยุยที่เพิ่งตื่นสงสัย
นางิ:ฮิบาริคุง!! มุคุโร่คุง!!
นางิรีบวิ่งเข้าไป
ตึก ตึก ตึก!!
ตึง!!
เสียงประตูเปิดออกอย่างแรง
นางิ:ฮะ...ฮิบาริ..คุง!!
ร่างบางเข้าสวมกอดร่างสูงที่นอนอยู่ซึ่งมีสายพันอยู่เต็มตัว
ฮิบาริ:นา..งิ....ฉัน...รัก....เธอนะ-///-[ง่ายๆเลยรึ]
นางิ:อะ...อื้อ!![บร๊ะเจ้า!!]