[Fic reborn]~@รักหมดใจยัยซึนจัง@~[1896]

ลำดับตอนที่ #11 : ซึน9:คอร์สเลิกซึน!! (แก้ไขแล้ว)

ผมยื่นนามบัตรให้นางิ

นางิ:นะ...นี่มัน...รร.เสริมรัก โอซาก้า!!!
ผม:อืม ช่วงนี้หยุดหน้าร้อนหนิ ไปนะ

แล้วผมก็กดโทรศัพท์ไปที่สนามบิน นามิโมริ

นางิ:กะ..ก็ได้

นางิหน้าแดงเหมือนมะเขือเทศสุก(โบราณอ่ะ!!)

ผม:ฮัลโหลครับ ครับ!! จองโอซาก้า4ครับ ครับ!!

ติ๊ดดด!! ผมวางโทรศัพท์ลง

นางิ:เอ๋!! ใครจะไปด้วยหรอคะ??
ฮิบาริ:ความลับ
นางิ:ซะงั้นอ่ะ!!

ณ บ้าน(รังร้าง) ของมุคุโร่

Mukuro'Talk

มุคุโร่:นางิครับ....คุณอยู่ที่ไหน??

ชายตาสองสี นาม"โรคุโด มุคุโร พูดอย่างเศร้าสร้อย เพราะเขารักเธอเหลือเกิน ที่เขาช่วยเธอไม่ใช่จะหลอกใช้ แต่...เขารักเธอเกินจะบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้

7ปีก่อน ณ รร.คุสึนิ ตรงม้านั่งยาวในสนามบอล

มุคุโร่:นางิครับ คุณไม่รังเกลียดผมหรอ??
นางิ:ไม่หรอกค่ะ คุณน่ะนิสัยดีมากนะคะ ฉันไม่ค่อยเจอคนแบบนี้หรอกค่ะ

นางิพูดอย่างเขินอาย ผมรู้สึกดีใจมาก เพราะเมื่อผมเกิดมาพอครอบครัวผมเห็นดวงตาสองสีของผม....ทุกคนก็ทิ้งผมไป ปล่อยให้ผมนอนอยู่ที่สวนดอกไม้ คุสึมิเนะ
และแล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเลี้ยงผม จนอายุ8แปดปี ผมรู้สึกดีใจที่เธอไม่เกลียดผม ผมรักเธอมาก
และผมก็สัญญากับเธอว่าจะรักคนที่ที่ยอมรับดวงตาผมได้เท่านั้น

นางิ:เป็นอะไรไปหรอ??

นางิถามผมอย่างเป็นห่วง

มุคุโร่:อ้ะ!! เปล่า..ไม่มีอะไรหรอกครับ
นางิ:แน่นะคะ??
มุคุโร่:อืม!! แค่รู้สึกดีใจที่คุณยอมรับได้น่ะ^///^
นางิ:-///////-

นางิหน้าแดงเหมือนสีสตรอว์เบอรี่ที่เธอชอบ

[กริ๊งงงง!! นักเรียนประถมเข้าเรียนได้แล้วค่ะ!!]

มุคุโร่&นางิ:อ้ะ!!! รีบไปเถอะ!!^^

พวกเรายิ้มให้กัน

กลับมาที่ปัจจุบัน

มุคุโร่:นางิ.....นางิ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเคนและจิคุสะเคาะประตูเน่าๆ(โดนFcมุคุตื้บ)

เคน:ท่านมุคุโร่!!! ยัยโคลมหายไปไหน??
จิคุสะ:เราหาตัวเธอไม่เจอเลย
มุคุโร่:ผมก็....ไม่รู้เช่นกันครับ

ผมทำหน้าเศร้า

ตึง ตึง ตึง!!!

มีคนพังประตูเข้ามาอย่างแรง(แบบว่า.....) ซึ่งเขาก็ไม่ใช่ปลาหมึกร้านไหน เขาผู้นั่นคือเจ้าของหัวปลาหมึก หรือ โกคุเดระ ฮายาโตะ นั่นเอง

โกคุเดระ:นี่แกทำอะไรฟะ!! ไอ้หัวสัปปะรด!!

เขากระชากคอเสื้อผม แล้วตวาดใส่

มุคุโร่:อะ...อะไรหรอครับ -.-
โกคุเดระ:อย่ามาทำไม่รู้เรื่อง!! รู้ไหม นายส่งโคลมไปอยู่นามิโมริแล้วเจ้าฮิบาริมันติดแค่ไหน!!! มันไม่ยอมมาซ้อมกับพวกเรา!!! เขาไปเดทกัน!!! รู้ไหม!!!
เคน:เฮ้ย!! แกทำอะไรท่านมุคุโร่แฟะ!!
จิคุสะ:เราจะฆ่าเจ้า!!
มุคุโร่:อะ..อะไรนะ!!! นางิไปเดทกับไอ้บ้านั่น!!! บ้านมันอยู่ไหน!! ฉันจะไปฆ่ามัน!! ปล่อย!!

เคนกับจิคุสะรัดตัวผมไว้ เพราะผมทุบโกคุเดระ จนจะมีเรื่องกัน!!

โกคุเดระ:เฮ้!! นี่นายไม่รู้เรื่องเลยรึไงฟระ!!
มุคุโร่:นางิย้ายไปเมื่อไหร่!!! วัน##/##/####ใช่ไหม!! แล้วไปรักกันเมื่อไหร่!!

ผมโกรธมากจนเริ่มบ้าไป...

Gokudera'Talk

อะไรฟะ!! ไอ้สัปปะรดไม่รู้เรื่องเนี่ยนะ!!! หรือโคลมจะหนีออกมา?? เป็นไปไม่ได้ เจ้าสัปปะรดทั้ง2มีเรื่องกันแน่!!

โกคุเดระ:แกไม่รู้เรื่องเลยจริงเหรอฟะ??
มุคุโร่:บอกมาสิ!!! นางิอยู่ไหน!!! ไอบ้านั่นอยู่ไหน!! นางิล่ะ!! เจ้าฮิบาริมันอยู่ไหน!!!

อะไรฟะ!! ยัยโคลมคงหนีไปน่ะแหละ เฮ้อออ!!

โกคุเดระ:ไอหมาป่า!! ไอแว่น!! ลากเจ้านายแกไปก่อน แล้วฉันจะบอกให้!!
เคน:ไรฟะ!!

เคนกับจิคุสะลากตัวไอสัปป้ารั่วไปแล้ว

โกคุเดระ:สองคนนั่นจะไปโอซาก้าแล้ว

ผมพูดอย่างเรียบเฉย

มุคุโร่&เคน&จิคุสะ:หา!!!
มุคุโร่:เขาไปทำไม!! บอกผมสิ!! บอกผม!!!

สัปป้ากระชากคอเสื้อผม

โกคุเดระ:เฮ้ย!! เดี๋ยวดิ!! เดี๋ยวพ่อปั๊ดฆ่าหมกป่าเลย!!

เคน:เฮ้ย!! ไอฟาย!! บอกครูแน่!! ครูอังคณา!!

ผมอยากจะบอกครูอังคณาเลยล่ะ ว่าอย่ามา ผมล่ะขี้เกียจดูคลิปอีก!!

มุคุโร่:บอกผมสิ!! นางิล่ะ!!
โกคุเดระ:Stop!! Stop Your Mouth And Body!!
เคน&มุคุโร่&จิคุสะ:ไออวดเก่งอังกฤษ!!
โกคุเดระ:จะให้บอกไหม!!
มุคุโร่&เคน&จิคุสะ:คร้าบบบเพ่!!
โกคุเดระ:โคลมหรือนางิน่ะ...ได้...ได้ความทรงจำกลับมาแล้ว!!
มุคุโร่&เคน&จิคุสะ:ไอ๊ย๊ะ!!