[Fic reborn]~@รักหมดใจยัยซึนจัง@~[1896]

ลำดับตอนที่ #10 : ซึน8:ความทรงจำหวนคืน!!!(แก้ไขแล้ว)

Chrome'talk

ฮิบาริ:ก็เอาสิ

ทันใดนั้นหน้าของฉันก็เริ่มแดง-////-

ฉัน:ขอบคุณค่ะ พอดีนอนไม่หลับน่ะค่ะ-////-

แล้วร่างบางก็เดินเข้าไปในห้อง

กึก!!

เอ๋!!! ทะ...ทำ..ทำไมคุณ...คุณฮิบาริหยุดเดิน!!
ตึง!!! ร่างใหญ่ผลักร่างบางจนล้มทับกัน
คุณ..ฮิบาริ..ทะ..ทำไม..!!

ฮิบาริ:เป็นอะไรล่ะ...นางิ!!!

เอ๋!!! ทำไมคุณฮิบาริถึงรู้ล่ะ ว่าฉันชื่อนางิน่ะ

ฉัน:ใครนางิหรอคะ??-.-'
ฮิบาริ:อย่ามาเสแสร้งนะ นางิ!!
ฉัน:เอ๋!! คุ..คุณรู้
ฮิบาริ:ฮิบาริคุงกับนางิจังจะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป ไงล่ะ

นะ...นี่...นี่มัน..โอ๊ย!! ปวดหัว

ฉัน:โอ๊ยย!! ปวดหัว!!
ฮิบาริ:นางิ!! ความทรงจำใช่ไหม!!

ฟุ๊บ!!! ร่างบางสลบไป เพราะความทรงจำเริ่มหวนคืน

Hibari'talk

นางิสลบ!! หรือว่า!! ความทรงจำ!!

เมื่อนางิตื่น

นางิ:อะ..อืม หืม??
ผม:นางิ!!

ผมตกใจมากเมื่อนางิตื่นขึ้นมา ผม..ผมคิดว่าเธอจะไม่ลุกขึ้นมาเจอหน้าผมแล้วซะอีก

นางิ:อะ!! ฮิบาริคุง!!

ผม..ผมดีใจมาก..ที่..ที่นางิ..นางิได้ความทรงจำคืนมา


ผม:นางิ!! ฉันรักเธอนะ!!
นางิ:อะ..อืม!!

ร่างบางเริ่มหน้าแดง

ผม:จำได้แล้วสินะ^^

ผมถามอย่างสงสัย

นางิ:ค่ะ!!
ผม:งั้น..เธอก็จะแต่งงานกับผมไหม??
นางิ:ไม่ค่ะ!! ฉันไม่ชอบคุณ!!
ผม:ซึนเดเระจังน๊า~~

ผมรู้นิสัยนางิดี ว่านางิเธอซึนเดเระแค่ไหน (นางิไม่เขินกับฮิบาริหรอกนะ แต่ซึนกับฮิบาริ)

นางิ:ฉันเกลียดคุณ!! ไม่ว่าจะสัญญาไปแล้วก็ตาม!!

นางิตวาด

ผม:พอเถอะนะ นางิ^^
นางิ:เกลียด!!
ผม:รักเด็กดีนางิจัง
นางิ:เกลียด!!!!
ผม:คำสัญญา
นางิ:เกลียด!!
ผม:งั้นไปละ
นางิ:เดี๋ยว!! ฉัน..
ผม:รักฮิบาริคุง!! ใช่ไหม??
นางิ:ผิด!! เกลียดต่างหาก!!

ทันใดนั้นผมก็ยื่นนามบัตรให้นางิ