เธอบอกว่ารัก...แต่ไม่มีคนอย่างฉันในหัวใจ

ลำดับตอนที่ #1 : วันแรกฉันพบเธอ...:)ทำให้เรายิ้มได้

27 มิถุนายน 2549
                                    วันนี้เป็นวันที่ฉันคนนี้ได้คุยกับเธอเธอช่างน่ารักอะไรปานนี้...แม้เธอจะไม่เหมือนใครแต่ครั้งแรกที่เจอกับเธอมันทำให้ฉันรู้สึกชอบเธอขึ้นมาทันที..เพราะเธอเปรียบเสมือนนางฟ้าที่มีความงดงามในใจฉันตลอดเวลา ระว่างที่ฉันนั่งอยู่หน้าคอมเพื่อเขียน จดหมายถึงเธอ  และสุดท้ายวันนี้แหละเป็นวันที่ฉันได้รู้จักกับเธอ วันนี้เป็นวันที่เรียนกิจกรมพละศึกษา และเธอก็ได้โทรกลับมาหลังจากที่ส่งจดหมายให้เธอบนโต๊ะ ที่เขียนไปบอกว่า  โต๊ะคนที่นั้งอยู่นี้ น่ารักจัง อยากรู้จัก กรุณาติดต่อที่ เบอร์ 057455856 เท่านี้เธอก็โทรกลับมา มันทำให้ฉันรู้สึกดี ใจ อย่างบอกไม่ถูก เพราะเธอโทรกลับทั้ง ๆที่ไม่รู้ว่าเป็นใคร  และเป็นบ้าอะไรประมาณนี้
เธอก็พูดคุยด้วยอย่างเป็นกันเอง..แม้ว่าเธอจะเป็นรุ่นพี่ของผมอยู่ 1 ปีแต่มันก็ทำให้ผมเข้าใจความรู้สึกว่าเธอช่างแสนดีอะไรอย่างนี้...ซึ่งเธอเป็นคนน่ารัก  เอกลักษณ์ส่วนตัวของเธอ  นั้นจะเป็นเสียงห้าว  แก้มป๋อง เหมือนกินซาลาเปาเอาไว้สอง ลูก  มันก็ใช่นะสิ  เพราะผมก็เป็นคนที่ชอบคนที่อมซาลาเปาไว้อยู่แล้ว  เพราะผลเป็นขนมจีบอยู่แล้วไง555+ 
   รู้จักกันไม่นานก็ได้คบกันคับ...เพราะผลดีกับเธอเธอถึงเชื่อใจกัน...ผมหน้าตาไม่ค่อยดี...แต่รักจริง....เธอพูดกับผมว่า...ผมนะรักเธอไหม?  ผมไม่อยากบอกหรอกว่ารักแต่ทุกเวลาตลอกเวลาผลก็รักเธออยู่แล้ว  ผมก็เลยบอกกับเธอไปว่ารัก...เธอก็ยิ้ม..ดีใจ เหมือนกับผมนี้แหละ คือความรักของผม....ผมเดินไปส่งเธอทุกวันที่บ้าน..แม้บ้างครั้งเธอจะกลับบ้านกับเพื่อน...แต่ผม็ไปหาเธอ ไม่ทุกวันหรอกนะ เกือบทุกวัน มากกว่า เพราะก็อยากให้เธอมีเวลาส่วนตัวบ้าง  ผมก็ต้องมีเวลาส่วนตัวบ้าง  บ้างวันผมก็ไปนอนเป็นเพื่อนกับเธอ ... ซึ่งเธอก็อยู่กับเพื่อนอีก 2 คน ที่อยู่เป็นบ้านจัดสรรค์  ผมไปอยู่ด้วยแล้วผมรู้สึกอบอุ่น  ซึ่งบ้างเวลาที่ผมป่วย...ผมเป็นโรคเจ็บท้องบ่อย นะคับ...เธอก็ตื่นขึ้นมาเพื่อดูแลผลว่าป่วยมากไหม...ทำทุกอย่างเพื่อให้ผมห่ายปวดท้อง...และก็หายจริง ๆ รู้สึกดีเมื่ออยู่ในอ้อมกอดของเธอ 555+