(Fic Conan | Gin x Sherry) Monochrome - นิยาย (Fic Conan | Gin x Sherry) Monochrome : Dek-D.com - Writer
×

    (Fic Conan | Gin x Sherry) Monochrome

    โดย ccarcharia

    (GinSherry) เขาทำสิ่งสำคัญหล่นหาย แต่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร

    ผู้เข้าชมรวม

    5,719

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    29

    ผู้เข้าชมรวม


    5.71K

    ความคิดเห็น


    47

    คนติดตาม


    170
    จำนวนตอน : 2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  15 ธ.ค. 66 / 16:27 น.

    แท็กนิยาย

    conan ไฮบาระ gin ยิน

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    Monochrome

     

     

    Rate M

    Gin/Sherry

    Republished: 11/03/2010

    Canon Compliant | Lovers to Enemies to Lovers | Hurt and Comfort | Childhood Friends | Age Gap | Age Difference | Power Imbalance | Power Dynamic | Overpropective | Jealousy | Violence | PTSD

    Disclaimer: I own nothing, but plot and narrative of this fan fiction are mine.

     

     

    Summary: เขาทำสิ่งสำคัญหล่นหาย แต่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร - He has lost something precious, but he couldn't recognise what it was.



     

         ครั้งแรกที่เขาเห็นเธอ เธอเดินตามพี่สาวที่กำลังจูงมืออยู่อีกฝั่งของระเบียงในคฤหาสน์ของท่าน

         ปีนั้น เขาอายุได้สิบปี เธอเพิ่งห้าขวบ

         เขาเป็นเด็กตาขวาง ใคร ๆ ก็บอกแบบนั้น ผมเผ้าสีเงินรุงรัง ผมด้านหน้ายาวลงมาระดวงตา เขาไว้ผมข้างหน้าให้ยาว ตอนฝึกจะได้ไม่มีใครเห็นสีหน้าหรือแววตาข่มกลั้นอดทนของเขา และเวลาเขารู้สึกยากลำบากหนักหนาสาหัส ก็จะไม่มีใครรู้ ถ้าเขาซ่อนมันไว้ อย่างที่เขาคิดว่าจะซ่อนได้ด้วยผมที่ปรกลงมาแค่นั้น

         เขาเดินตามพ่อบ้านและชำเลืองมองเธอ

         หนทางเราไปบรรจบกันที่หน้าห้องของท่าน

         พ่อบ้านให้เขานั่งรอที่หน้าห้อง เธอนั่งลงข้าง ๆ กัน เขาแอบมองเธอผ่านไรผม เธอน่ารักเหมือนตุ๊กตากระเบื้องเคลือบ ผิวพรรณดี ที่สะดุดตาเขาคือผมสีน้ำตาลอมแดงนั่น

         เธอหันมา

         เขารีบเบือนหน้าหนี อายที่ถูกจับได้ ไม่อยากให้เธอรู้ว่าเขามอง

         เธอมองเขาแวบหนึ่ง แล้วก็หันกลับไปเหมือนเดิม

         ตอนนั้น ไม่รู้ว่าทำไม เขาถึงหันไปดึงผมเธออย่างกับเด็กผู้ชายขี้แกล้ง

     

     

     

         เขาอายุสิบสอง เจอเธอที่อายุเจ็ดขวบ

         เขากำลังฝึกการต่อสู้ระยะประชิดอยู่กับครูฝึกในสนามขององค์กร

         ครูฝึกหยุดมือ เขาจึงได้พัก ปาดคราบเหงื่ออกจากใบหน้า ครูฝึกบอกว่าท่านผู้นั้นต้องการให้เธอฝึกพื้นฐานการป้องกันตัว ถึงได้ให้คนพามาที่นี่

         เขาเดินไปนั่งข้างเธอที่เก้าอี้พักข้างสนาม

         ในฐานะเด็กเพียงไม่กี่คนในองค์กรที่อยู่ใกล้ตัวท่านผู้นั้น เราพบปะกันบ่อย และมีปฏิสัมพันธ์กันไม่น้อยทีเดียว

         เขาก้มหน้าลง ใช้ปอยผมบังตาด้วยความเคยชิน

         แต่เธอเดินเข้ามาหาและชะโงกหน้าจากมุมด้านล่าง ก่อนจะเสยปอยผมเขาขึ้น

         เธอบอกว่าทำแบบนี้แล้ว ใบหน้าเขาดูเย็นชาห่างเหินน้อยลงหน่อย

         เขาไม่คิดอย่างนั้น แต่ก็ไม่เคยว่าอะไร เพราะใบหน้าเธอที่มาอยู่ตรงหน้าเขานี้ชัดเจนเหลือเกิน

     

     

     

         ปีนั้น เขาอายุสิบห้า ได้รับโค้ดเนมมาสองปีแล้ว ใครต่างก็อิจฉากันทั้งนั้น ด้วยอายุที่น้อยเพียงเท่านี้ กลับได้นั่งตำแหน่งสำคัญ ได้รับความไว้วางใจ มีโค้ดเนมเป็นของตัวเอง แต่ไม่มีใครรู้ว่าทั้งหมดนั่นแลกมาด้วยความเยาว์วัยที่สูญเสียไปแบบใดบ้าง เขาถูกตามตัวมาพบท่านผู้นั้นเพื่อรับภารกิจสำคัญ

         เขาพบว่าตนได้รับมอบหมายให้คอยเป็นคนดูแลเธอ

         เธออายุสิบปี องค์กรเพิ่งรับตัวกลับมาจากสหรัฐอเมริกา และกำลังจะถูกส่งให้ไปศึกษายังโรงเรียนประจำที่สหราชอาณาจักร

         เขาไปส่งเธอด้วยตัวเอง ดูแลให้จัดการให้ชีวิตความเป็นอยู่ของเธอเข้าที่ลงตัวอยู่หลายวัน จึงค่อยปล่อยเธอไว้ในแฟลตที่องค์กรจัดหาให้

         เขามีภารกิจอื่นที่ต้องไปทำอยู่อีก แต่ยืดเวลาออกมาเพื่อดูให้แน่ใจว่าเธอปรับตัวได้แล้ว

         เธอมาส่งเขาที่หน้าประตู แต่ก่อนเขาจะเดินออกมาจริง ๆ เด็กผู้หญิงคนนั้นก็คว้ามือเขาเอาไว้ มือที่เคยเปื้อนเลือดมาแล้ว

         เธอรู้ว่าเขาจะไปทำอะไร

         แต่เธอไม่พูดอะไร

         ขอแค่จำสัมผัสได้ว่าคนมีเลือดเนื้อจิตใจเป็นอย่างไรได้ก็พอ

     

     

     

         เขาเป็นคนไปพบอาจารย์ใหญ่ของเธอด้วยตัวเอง ตอนนั้นเขาอายุสิบแปดแล้ว ตามกฎหมายของประเทศนั้นที่เขาถือสัญชาติอยู่ เขาเป็นผู้ปกครองของเธอได้เต็มตัว

         เขาไม่เคยคิดว่าคนแบบเธอจะก่อเรื่องให้เขาต้องไปนั่งในห้องอาจารย์ใหญ่ได้

         เธออายุสิบสาม

         นั่งหน้ามุ่ย ดูไม่ได้เลยสักนิด กอดอกทำหน้าตาขึงขังอย่างกับเป็นผู้ใหญ่เต็มตัวแล้ว เขาเห็นแล้วนึกขันขึ้นมาอย่างอารมณ์ดี

         เขาเห็นเธอเป็นเหมือนคนที่เขาต้องปกป้อง

         เป็นคนที่มีไว้ให้เอ็นดู ไม่ได้มีไว้ให้รักใคร่ชอบพอ

         เขาไม่มีอะไรให้ต้องปกป้อง แต่กับเด็กผู้หญิงที่เวียนมาบรรจบพบเจอกันครั้งแรกในวันนั้น เขาก็ยังคงเป็นเด็กผู้ชายตาขวางที่ดึงปลายผมเธออยู่เสมอ เด็กผู้ชายคนที่เกิดความรู้สึกว่าต้องปกป้องเธอยามที่อยู่ในองค์กรแห่งนี้

         คงเพราะเราสองคนยังเด็ก

         เธอกับเขาที่มีชะตาคล้าย ๆ กัน มาอยู่ในโลกแห่งนี้เหมือนกัน ผูกพันข้องแวะกัน เขารู้สึกเหมือนมีแค่เราสองคนเท่านั้นในโลกของผู้ใหญ่แห่งนี้

         เราสองคนที่เข้าใจกันว่ามันเป็นอย่างไร

     

     

     

         เธอจะเรียนข้ามชั้นก็ได้ ด้วยความสามารถแบบเธอแล้ว

         แต่เขาแนะนำให้เธอเรียนไปตามจังหวะ เพราะมันคือช่วงเวลาที่เธอจะได้มีอิสระจากองค์กร ยืดช่วงเวลาออกไปให้มากที่สุด เพื่อเธอจะได้เป็นเด็กสาวธรรมดาต่อไปได้อีกสักหน่อย

         แต่องค์กรไม่ยินยอม

         เธออายุสิบห้า กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัยฯ

         ปีนั้น เขาวนเวียนทำภารกิจที่ภาคพื้นยุโรปบ่อยครั้ง เธอเลยบอกว่าจะไปเรียนที่เคมบริดจ์ เขาไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่ก็โล่งใจที่เธอมาอยู่ใกล้ตัว

         เขาอายุยี่สิบเอ็ด แต่ไม่เคยคบหาผู้หญิงคนไหนได้นาน

         พวกเธอเหล่านั้นต่างบอกว่าเพราะเขามีผู้หญิงอยู่แล้ว

         แต่เขาไม่ได้มีพันธะ ไม่ได้มีใครเลย

         จะมีก็แค่ผู้หญิงคนที่ไม่ได้เป็นอะไรกับเขาทั้งนั้น

         แต่เมื่อโทรศัพท์ดังกลางดึก และเป็นเสียงเธอที่ปลายสาย เขาจะลุกจากไออุ่นของผู้หญิงอีกคน สวมกางเกงใส่เสื้อทั้งที่โทรศัพท์ยังแนบอยู่กับหู และข้ามน้ำข้ามประเทศไปหาเธอทันที

     

     

     

         เขาถือดอกไม้ช่อใหญ่ไปแสดงความยินดีกับเธอในวันสำเร็จการศึกษา เป็นช่อดอกไม้ตามมารยาท

         แต่เพื่อนของเธอบอกว่าแฟนหนุ่มมาหาแล้ว

         เขาอายุยี่สิบสาม เธอเพิ่งสิบแปด

         เธอยืนอยู่ในชุดกาวน์สีดำขลิบขนสีขาวที่ปก ส่งยิ้มยียวนมาให้

         เขาไม่ใช่แฟนหนุ่มของเธอ เป็นเพียงผู้ดูแล เธอก็แค่บังเอิญรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับตัวเขา และเขาก็แค่บังเอิญรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับตัวเธอ เพราะความสัมพันธ์อันมีต่อกันมาในโลกฝั่งหนึ่งที่มีแค่เราสองคนได้เห็น ได้รับรู้ เท่านั้นเอง

     

     

     

         เธอบอกว่าจะศึกษาต่อในระดับปริญญาโททันที เขาเห็นด้วย พร้อมทั้งกลับไปรายงานองค์กรว่าจะเป็นประโยชน์แก่งานวิจัยของเรา แต่ใจลึก ๆ อยากให้เธอได้มีโอกาสถ่วงเวลาให้มาก ๆ เข้าไว้

         ตอนเธออายุสิบเก้า และบอกว่าจะทำปริญญาเอก เขาก็ไม่ขัด

         ปีนั้น เขาอายุยี่สิบห้า วุ่นวายอยู่กับภารกิจไล่สังหารขององค์กร

         แต่เขาก็ยังปลีกเวลาไปหาเธอเสมอ

         เธอมักอยู่ทำแลปดึกดื่นในภาควิชาของตัวเอง เขาชอบตอนที่เธอสวมชุดกาวน์สีขาวนั่น แต่ไม่นานนักก็ได้รู้ว่าตนชอบยิ่งกว่าตอนที่ได้เป็นคนถอดมันออก

     

     

     

         ในวันที่เธอสำเร็จปริญญาเอกนั้น องค์กรให้เธอกลับมาญี่ปุ่นและเริ่มงานวิจัยทันที เขาเป็นคนพาตัวเธอกลับมาเอง

         เรานั่งข้างกันในเคบินชั้นหนึ่ง

         แต่ไม่พูดอะไรกันตลอดการเดินทาง

         ปีนั้น เธออายุยี่สิบสาม เขาอายุยี่สิบแปด

         ความสัมพันธ์ของเราไม่ใช่แค่ผู้ดูแลกับตัวประกันในความดูแลมานานแล้ว

     

     

         สามปีหลังจากนั้น เธอหนีหายไปจากเขา

     



     


     

    Author's Note:

    สวัสดีค่ะ แฟนฟิคนี้เป็นเรื่องยาว เปลี่ยนชื่อเรื่องมาจาก A Candle in the Darkness ที่เคยลงในเว็บไซต์เด็กดีค่ะ เป็นฟิครุ่นบุกเบิกของคู่นี้เลยทีเดียว ใครยังจำกันได้ ขอฝากฟิคเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจทุกท่านอีกครั้งนะคะ ขอบคุณค่ะ (っ´ ▽ `) っ

    ฟิค Gin/Sherry เรื่องอื่นของผู้เขียน

    During Rain: Umbrella (Dek-D | RAW)
    Present the Present (Dek-D | RAW)
    Blooming (Dek-D | RAW)

     

    Please comment.

    คอมเม้นท์พูดคุยกันนะคะ xx

     

     


    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น