คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [OS] Candy & Sky - chanbaek
ในะที่ทุนบนเรื่อหลับสนิทร่าเล็ยุยิัวไปมาล้ายไม่สบายัวอยู่ๆร่าาย็ทรยศเสียอย่านั้นานยอลอุส่าห์พาไปเที่ยวแท้ๆทำไมร่าายลับทรยศันแบฮยอนัฟันทนับอาารปวหัวที่เป็นอยู่ านยอลยัหลับสนิทอยู่ๆ้าศีรษะเล็สะบัไปมานร่าสูรู้สึัว านยอล้มระิบ้าหูอนที่นอนพิไหล่เาอยู่
"เป็นอะไร หื้ม?"
"ปวหัว"
ร่าเล็หันไปเบะใส่อาารแบบนี้านยอลรู้ทันทีว่าแบฮยอนำลัะป่วยแน่ๆ ถ้าเาไม่ลืมาื่นึ้นมา็อทนปวอยู่แบบนั้น านยอลัารหายาให้นป่วยทานแ่แบฮยอน็ือแบฮยอนยามๆับร่าเล็ไม่
่อยะถูันเท่าไหร่
"มันมนะานยอล รอมันหายเอไม่ไ้หรอ"
"ถ้าไม่ินอนนี้ไปถึ็อยู่แ่โรแรมไม่้อออไปไหน"
"โห อุส่าห์ไ้มาเที่ยว"
แบฮยอนรับยาเ้าปาื่มน้ำนาหยีเพราะวามมอยาร่าเล็ึสะิานยอลอีรั้้อหาอหวานๆล้าปาไม่ั้นะหลับ่อไม่ไ้แน่
"านยอลอลูอมน่อยสิ"
"ไม่มีแล้วเพิ่ินไปนี่"
านยอลใ้ฟันัลูอมที่เพิ่ินไปโว์ให้แบฮยอนูร่าเล็หน้าบึ้ทันทีทั้ๆที่านยอล็รู้อยู่แท้ๆว่าแบฮยอน้อหาอหวานมาินแ้มแบบนี้มันแล้ันัๆ ยิ่ท่าทายัิ้วแบบผู้นะนั่นน่ะแบฮยอนไม่ยอมหรอนะ
"ไม่เป็นไรเราินไ้"
ร่าเล็มอรอบัวเมื่อเห็นว่าทุนบริเวนี้หลับไม่มีใรสนใมือนุ่มเลื่อนไปปิาร่าสู้าๆประบริมฝีปาทับลไปบนริมฝีปาหนาทันที ส่ลิ้นเรียวเลียริมฝีปาหนาให้เปิปาราอื้อเิสั่แ่านยอลยัื้อปิปาอยู่แบบนั้นไม่ยอมให้แบฮยอนโมยลูอมเ้าปัหาไปไ้ ร่าเล็ทาบสอมือับแ้มสาบเม้นที่ริมฝีปาหนาานยอล็ยัแล้ปิปาอยู่แบบนั้น าสอมือทาบแ้มสาึเปลี่ยนไปึหูาๆนั่นพร้อมันนานยอลราออมาเบาเบาาวามเ็บ แบฮยอนใ้โอาสนั้นส่ลิ้นเรียวไปยึลูอมอานยอลทันทีแล้วผละออ้อยัิ้วให้ร่าสูแบบผู้นะ
"แสบนันะ"
านยอลลูบหูที่ถูึแบฮยอนออแรึน้อยๆเสียที่ไหนแล้วูอนนี้มานั่เะาไปมาสบายใ ถ้าไม่โนลโทษ็อย่ามาเรียว่าปาร์านยอลเลย
"ทำไมมอเราแบบนั้นล่ะานยอล"
"ัวแสบมานี่เลย"
านยอลึแบฮยอนให้ลุเินามร่าเล็ยืัวเล็น้อยแ่็สู้แรานยอลไม่ไ้อยู่ี านยอลเินรไปท้ายเรื่ออย่าไม่รีรอหรือฟัเสียโวยวายออีนที่ถูลามา้วยแม้แ่นิ ร่าสูเปิประูห้อน้ำันแบฮยอนเ้าไปแล้วเินามเ้าไปทันทีห้อน้ำท้ายเรื่อนี่แหละเหมาะะทำโทษัวแสบอเานั
"อะไรเนี่ยานยอลมันแบออไปเลยนะ"
"ทำโทษ"
"เห้ย อื้อ.."
เสียที่ำลัะโวยวายหยุลเมื่อานยอลประบริมฝีปาปิปาเล็นั่น ร่าสูรั้เอวบาเ้าหาัวมืออี้าเยาแบฮยอนให้รับูบไ้ถนัึ้นพื้นที่ห้อน้ำบนเรื่อยิ่เล็ยิ่ทำให้สอร่า้อเบียเ้าหาัน านยอลบเม้นริมฝีปาบาส่ลิ้นสำรวโพรปาหวานที่อนนี้เลือบไป้วยลิ่นลูอมรสนมรสาิหวานั
"อื้อ อื้ม"
านยอลสอมือหนาเ้าใ้เสื้อัวบาอแบฮยอนลูบไล้ามเอวอไปมานแบฮยอนฟามือเล็ลไปที่ไหล่หนาอย่าแร
"านยอล! นี่มันบนเรื่อ!"
"แล้วยัไนี่ในห้อน้ำไม่มีนไ้ยินหรอน่า"
"ไม่ไ้นะ!"
...
C U T
...
"เราะป่วยหนัเพราะานยอลนี่แหละ"
"ถึป่วยเรา็ูแลอยู่ี"
านยอลโอบเอวเล็เปิประูห้อน้ำพาแบฮยอนลับมาที่นั่ัารห่มผ้าับหัวเล็พิไหล่นไ้ยินเสียหายใสม่ำเสมออแบฮยอน มือหนาับมือเรียวมาไว้บนัอัวเอใ้นิ้วโป้ลึหลัมือบานหลับามไป ทริปเที่ยวรั้นี้ะไ้เที่ยวมั้ยยัไม่ทันลเรื่อ็นานี้เสียแล้ว านยอลนนี้แพ้แบฮยอนโหมอแสุๆนลำบาเป็นแบฮยอนนั่นแหละ
ว่า้วยนั่เรื่อว่าๆไม่มีอะไรทำ
ัทหาาไบโอทวินะะ เล้ิฟ
เอาไปแ้ั่อนโนะ ฟิรึ่วลมรอนินึ
เม้นือหนึ่ำลัใยิ่ให่อเ้าเลยนะ ☺
ความคิดเห็น