ลา ฟลอร่า กับเพื่อนจอมซ่าในวันธรรมดา

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1- การกลับมาของเพื่อนเก่า

สวัสดีค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองของไรต์นะ อาจจะไม่สนุกนะคะ เเต่ก็เม้นด้วยนะคะ

" เเส้วหลาย! สายเเล้ว!" เสียงใสๆที่ดังจนทำให้เเก้วเเตกได้ ดังมาเเต่ไกล " ลื้อหัดตื่นให้ช้าวหน่อย"เสียงสาวๆคุยกัน ในขณะที่วิ่งไปเรื่อยๆ จนถึงท่าเรือ

เมื่อทั้งสองมาถึงท่าเรือก้อพากันหอบบ้าง นอนเเผ่บ้าง จนกระทั่ง "คุณทิวาาาาาาา คุณเหมยฮัวววววววววววววว " เสียงใสๆที่มาจากสาวน้อยตัวเล็ก(เเต่ไม่เท่าทิวา) เรือนผมสีเขียววิ่งมาเเต่ไกล พอมาถึงก้อมากอดจนวิญญานของทางสองจะออกจากร่าง " ม.. มีอะไร..ร.หรอ ยูริ" เจ้าของชื่อรีบตอบทันที "คือ....อีกไม่กี่นาทีพวกนั้นก็จะมาเเล้วนะเจ้าค่ะ" "งั้นรีบไปกันเถอะน่อ" เหมยฮัวรีบพูดในน้ำเสียงตื่นเต้นพร้อมจับมือเพื่อนทั้งสองไปที่นั่ง ใกล้ๆท่าเรือ" "อ้าว ไหนๆดูสิว่าใครมา" ทั้งสามหันไปตามเสียงของเด็กหญิงคนหนึ่ง " นาซิสซ่า" "เออสิย้ะ จะให้เป็นครูมารีรึไง" นาซิสซ่ารีบทักก่อนที่เพื่อนของเธอจะทำให้หูเธอเเตก "ให้เป็นกิ่งก่ายังดีกว่าอีก" ทิวาบ่นเบาๆ เเต่นาซิสซ่าได้ยิน เลยถลึงตาใส่   "ช้าก่อนน่อ อาโรซารี่อยู่ไหนน่อ" "แบร่"สาวน้อยสไตล์พั้งส่งเสียงดังให้เพื่อนทั้งหมดกลัว "5555555 ชั้นฮาหน้าพวกเทอมากเลยรู้ไหม 55" ในขณะที่โรซารี่ขำอยู่ภายใต้รังสีสังหารของทุกๆคนเเล้ว ก้อมีประกาศขึ้นมาใหม่ "มันมาเเล้วค่ะะะ" เสียงของผู้ประกาศดูตื่นเต้นเเละตกใจมาก เด็กนักเรียนทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นตั้งเเต่ คลาสเฟิร์สเลดี้ จนถึงคลาสเอ็มเพลส งมายืนอยู่ที่จุดๆเดียวกันเพื่อดู สิ่งๆนั้น................................................................................................................................................ สิ่งนี้ที่ว่านั้นก้อคือ คือ คือ คือ คืออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ ไรต์เอง ซะเมื่อไหร่ มันก็คือ   ฝูงวาฬนั้นเอง มันสะกดตาทุกคนให้จับจ้องเเละยิ้มออกมาโดยไม่ต้องทำอะไรมาก น้ำกระเซ็นออกมาสะท้อนกับเเสงเเดดเกิดเป็น รุ้งกินน้ำสักพัก ฝูงวาฬก็จากไป "ไม่ว่าจะอยู่กี่ปี ฝูงวาฬก็ทำให้เรามีความสุขเนอะ" โรซารี่บอกกับเพื่อนๆของเทอ "มันก็เหมือนเป็น เพื่อนเก่า ของเราเนอะ" จากนั้นสาวๆทั้งห้าในเสื้อคลุมกับกระโปรงสีเขียวก้อเดินจากไปจากท่าเรือ โดยมีเพียงเเค่ทิวาที่หันกลับมาดูท้องทะเลผืนใหญ่ ก่อนจะคิดในใจว่า จะเจอพวกคนๆนั้นอีกมั้ยนะ