ลำดับตอนที่ #92
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #92 : เจ้าเป็นเมียพี่ จักให้ใช้ใครเล่า
“พิลึกคน มายิงฟันเป็นลิงเป็นค่าง”
คนถูกว่าไม่สลด ยังยิงฟันยิ้มหน้าเป็นใส่ ก็พอดีพี่เย็นเคลานเข่าเข้ามาบอกว่าเตรียมน้ำไว้ให้เขาอาบเรียบร้อยแล้วนั่นล่ะ ขุนแสนถึงลุกขึ้นเดินไปยังส่วนที่ทำเป็นห้องอาบน้ำที่เขาทำไว้ให้ตั้งแต่ตอนมีข่าวลือเรื่องอาบน้ำคราโน้นนั่นล่ะ
“เตรียมผ้าให้พี่ แลเอามาให้ด้วยหนาแม่กำไล”
เสียงขุนแสนตะโกนสั่ง ทำเอาคนถูกใช้งง ยกนิ้วชี้เข้าหน้าตัวเอง
“ฉัน?”
“ก็เจ้าเป็นเมียพี่ จักให้ใช้ใครเล่า”
คนถูกใช้หันมองพี่เย็น ก็เห็นรอยยิ้มเอ็นดู ล้อเลียนบนใบหน้าสีดำๆ ด่างๆ ปนขาวที่เธอพอกให้แตกออกจนตลก
“เออพี่เย็นไปล้างหน้าเถอะ เดี๋ยวฉันเตรียมเอง”
กรวลัยเดินถือผ้านุ่งผืนยาว และผ้าฝ้ายสำหรับซับน้ำ เอาไปให้คุณพี่ที่ห้องสำหรับอาบน้ำ เสียงคนตักน้ำราดตัวดังซ่าๆ
“คุณพี่คะ ผ้าสำหรับผลัดกับเช็ดตัวค่ะ”
“เอาเข้ามาซี”
“บ้าเหรอท่านขุน ก็คุณโป้อยู่”
ครืด! หมับ!
“ว้าย ท่านขุน”
กำไลหวีดร้อง ที่จู่ๆ ท่านขุนก็แง้มประตูแล้วฉุดแขนเธอเข้าไปในห้องเล็กนั้น
มือบางกางออกใช้ฝ่ามือดันแผงอกเปลือยเปล่าเปียกชื้นไว้ แสงเทียนวับแวมตามลมพัด ส่องให้เห็นใบหน้าพี่ขุนที่ก้มต่ำมาหา แต่ที่ชัดตาเธอสุดคือแผงอกตรงมือตรงหน้านี่ล่ะ ปกติเห็นบ่อยๆ ก็ยังไม่ชินดี นี่เล็นใกล้ติดหน้าไม่พอ ได้ลูบจับอีก ไม่อยากจะคิดว่าถ้าเลื่อนไปลูบตรงหน้าท้อง
“จักใช้มือเช็ดตัวให้พี่ฤาเจ้า”
“เอ่อ ป..ปล่อยค่ะท่านขุน”
“มิใช่ว่า..พี่เคยบอกให้เจ้าเรียกคุณพี่ฤา เหตุใดกะกี้เรียกมิถูก”
“หา…”
“พี่จักลงโทษ ให้เจ้าเช็ดตัวและนุ่งผ้าให้”
กำไลอ้าปากหวอ ตาโตเท่าไข่ห่าน เขาจะให้เธอใส่ผ้าให้ บ้าไปแล้ว… ขุนนี่รุกเธอหนักไปแล้ว กำไลคิดในใจ พลางยกมือประสานตรงอกที่เต้นรั่วสนั่น กลัวเขาจะได้ยินเสียงหัวใจตัวเองนัก
“บ้าแล้ว นุ่งเองสิตัวโตเป็นคว…ชายหญิงอยู่ด้วยกันแบบนี้ไม่งาม ฉันออกไปนะ”
“มิให้ไป ชายหญิงที่ว่าคือคนหนุ่มสาวยังมิออกเรือน แต่เจ้าเป็นเมียพี่ หน้าที่เมียคุณแม่สอนฤาไม่หืม”
ขุนแสนแกล้งเย้าคนตรงหน้าเล่น ไม่คิดจะทำแบบที่พูดกรอก แต่เห็นคนตรงหน้าอายจนไปไม่เป็นก็นึกอย่างแกล้งเล่นเท่านั้น แต่พอถูกมือเล็กๆ นั้นแอบลูบอกโดยเจ้าตัวเองก็คงไม่รู้ พาลรู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมา
“ส..สอนค่ะ แต่ว่าไม่มีให้เช็ดตัวนะคะ คุณพี่เจ้าขา อย่าแกล้งกำไลเลยหนาเจ้าคะ”
คนถูกแกล้งใช้เสียงสองเข้าสู้ ถ้าเขายังเฉยคงต้องมีเสียงสามตามมา มองสบตาคมที่ตอนนี้ดูหวานชอบกล แอบเหล่ตาต่ำลงมาที่อกที่ได้จับเมื่อครู่ มันลื่นมือแน่นตึงมือดีเหลือเกิน อยากจะลองแอบเหล่ต่ำดูกล้ามหน้าท้องที่มืดมัวให้เต็มตาก็พอดีมีเสียงกระแอมขึ้นมาก่อน
“อะแฮ่ม…พี่จักผลัดผ้าแล้ว”
………
พี่ขุนนนนน
คนถูกว่าไม่สลด ยังยิงฟันยิ้มหน้าเป็นใส่ ก็พอดีพี่เย็นเคลานเข่าเข้ามาบอกว่าเตรียมน้ำไว้ให้เขาอาบเรียบร้อยแล้วนั่นล่ะ ขุนแสนถึงลุกขึ้นเดินไปยังส่วนที่ทำเป็นห้องอาบน้ำที่เขาทำไว้ให้ตั้งแต่ตอนมีข่าวลือเรื่องอาบน้ำคราโน้นนั่นล่ะ
“เตรียมผ้าให้พี่ แลเอามาให้ด้วยหนาแม่กำไล”
เสียงขุนแสนตะโกนสั่ง ทำเอาคนถูกใช้งง ยกนิ้วชี้เข้าหน้าตัวเอง
“ฉัน?”
“ก็เจ้าเป็นเมียพี่ จักให้ใช้ใครเล่า”
คนถูกใช้หันมองพี่เย็น ก็เห็นรอยยิ้มเอ็นดู ล้อเลียนบนใบหน้าสีดำๆ ด่างๆ ปนขาวที่เธอพอกให้แตกออกจนตลก
“เออพี่เย็นไปล้างหน้าเถอะ เดี๋ยวฉันเตรียมเอง”
กรวลัยเดินถือผ้านุ่งผืนยาว และผ้าฝ้ายสำหรับซับน้ำ เอาไปให้คุณพี่ที่ห้องสำหรับอาบน้ำ เสียงคนตักน้ำราดตัวดังซ่าๆ
“คุณพี่คะ ผ้าสำหรับผลัดกับเช็ดตัวค่ะ”
“เอาเข้ามาซี”
“บ้าเหรอท่านขุน ก็คุณโป้อยู่”
ครืด! หมับ!
“ว้าย ท่านขุน”
กำไลหวีดร้อง ที่จู่ๆ ท่านขุนก็แง้มประตูแล้วฉุดแขนเธอเข้าไปในห้องเล็กนั้น
มือบางกางออกใช้ฝ่ามือดันแผงอกเปลือยเปล่าเปียกชื้นไว้ แสงเทียนวับแวมตามลมพัด ส่องให้เห็นใบหน้าพี่ขุนที่ก้มต่ำมาหา แต่ที่ชัดตาเธอสุดคือแผงอกตรงมือตรงหน้านี่ล่ะ ปกติเห็นบ่อยๆ ก็ยังไม่ชินดี นี่เล็นใกล้ติดหน้าไม่พอ ได้ลูบจับอีก ไม่อยากจะคิดว่าถ้าเลื่อนไปลูบตรงหน้าท้อง
“จักใช้มือเช็ดตัวให้พี่ฤาเจ้า”
“เอ่อ ป..ปล่อยค่ะท่านขุน”
“มิใช่ว่า..พี่เคยบอกให้เจ้าเรียกคุณพี่ฤา เหตุใดกะกี้เรียกมิถูก”
“หา…”
“พี่จักลงโทษ ให้เจ้าเช็ดตัวและนุ่งผ้าให้”
กำไลอ้าปากหวอ ตาโตเท่าไข่ห่าน เขาจะให้เธอใส่ผ้าให้ บ้าไปแล้ว… ขุนนี่รุกเธอหนักไปแล้ว กำไลคิดในใจ พลางยกมือประสานตรงอกที่เต้นรั่วสนั่น กลัวเขาจะได้ยินเสียงหัวใจตัวเองนัก
“บ้าแล้ว นุ่งเองสิตัวโตเป็นคว…ชายหญิงอยู่ด้วยกันแบบนี้ไม่งาม ฉันออกไปนะ”
“มิให้ไป ชายหญิงที่ว่าคือคนหนุ่มสาวยังมิออกเรือน แต่เจ้าเป็นเมียพี่ หน้าที่เมียคุณแม่สอนฤาไม่หืม”
ขุนแสนแกล้งเย้าคนตรงหน้าเล่น ไม่คิดจะทำแบบที่พูดกรอก แต่เห็นคนตรงหน้าอายจนไปไม่เป็นก็นึกอย่างแกล้งเล่นเท่านั้น แต่พอถูกมือเล็กๆ นั้นแอบลูบอกโดยเจ้าตัวเองก็คงไม่รู้ พาลรู้สึกร้อนรุ่มขึ้นมา
“ส..สอนค่ะ แต่ว่าไม่มีให้เช็ดตัวนะคะ คุณพี่เจ้าขา อย่าแกล้งกำไลเลยหนาเจ้าคะ”
คนถูกแกล้งใช้เสียงสองเข้าสู้ ถ้าเขายังเฉยคงต้องมีเสียงสามตามมา มองสบตาคมที่ตอนนี้ดูหวานชอบกล แอบเหล่ตาต่ำลงมาที่อกที่ได้จับเมื่อครู่ มันลื่นมือแน่นตึงมือดีเหลือเกิน อยากจะลองแอบเหล่ต่ำดูกล้ามหน้าท้องที่มืดมัวให้เต็มตาก็พอดีมีเสียงกระแอมขึ้นมาก่อน
“อะแฮ่ม…พี่จักผลัดผ้าแล้ว”
………
พี่ขุนนนนน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น