ณ ห้วงภวันดร

ลำดับตอนที่ #61 : อย่าให้ต้องร้าย

กรวลัยนั่งใช้พัดโบกลมไปมา ด้วยวันนี้อากาศที่บ้านริมน้ำอบอ้าว แม้จะอยู่ชายคลองแต่กลับไร้ลมพัด ขนาดใบไม้ยังไม่กระดิก

“ร้อนจัง ที่นี่เวลาร้อนเค้าทำอะไรกันอ่ะพี่เย็น”

“ก็อาบน้ำ ประแป้งผสมพิมเสน นั่งรับลม”

“อยากจะไปรับลมตรงชานใกล้ชายคลอง ขุนแสนก็ห้ามอีก แต่เอ๊ะ! เค้าให้พี่หมายมาอยู่ด้วยแล้วแบบนี้เราลงเล่นน้ำกันไหมพี่”

“อย่าเทียวเจ้าค่ะ ต่อให้มีอ้ายหมายก็มิได้ จักมิงามผัวไม่อยู่ ตนเทียวลงเล่นน้ำให้บ่าวผู้ชายดู ประเดี๋ยวร่ำรือไปทั่วคุ้งน้ำอีก”

“แล้วต้องทำยังไงล่ะ”

คนร้อนหงุดหงิดทบทวี ไหนจะร้อนกายจะออกไปรับลมก็ถูกห้าม จะเล่นน้ำก็ไม่ได้ ถ้าเป็นที่บ้านเธอคงนอนผึ่งแอร์ดูซีรีย์สบายใจไปแล้ว

“นั่นใคร?”

กำไลเห็นหัวคนไวๆ ตรงลันไดทางขึ้น จึงร้องถามเสียงดัง

“อีฉันเอง”

“อ้อนาง มีอะไร”

“คุณหญิงให้มาเชิญไปพบ”

“ชิชะอีคางคกขึ้นวอ มึงเป็นบ่าวจักพูดจากับนายไม่มีหางเสียงเช่นนี้รึ อย่าให้มันปากนักอีนาง ระวังจักโดนเฆี่ยน”

พี่เย็นด่ายืดยาว แต่คนถูกด่าก็ไม่สนใจ ซ้ำยังด่ากลับอีกด้วย

“มึงจะทำไมกู ห๊ะ! อีเย็น ใครจะกล้าเฆี่ยนกู มึงรึ หรือ…”

“นาง! เธอไม่มีสิทธิ์มาจิกหัวคนของฉัน เธอไม่ชอบฉันเพราะหึงหวงพี่ขุน แล้วจะปั้นปึ่งใส่ก็เรื่องของเธอ แต่อย่ามาทำวุ่นวายกับฉัน หรือคนของฉัน ไม่อย่างนั้นได้เห็นดีกันแน่ ระหว่างทาสแบบเธอกับเมีย คิดว่าขุนแสนจะเลือกใครฮึ!”

กำไลตวาดก้องขี้หน้าบ่าวที่ชื่อนางตาเขม็ง เธอไม่อยากจะมีเรื่องหรอก แต่ถ้ายอมเฉยนางก็จะได้ใจ คงต้องรู้บ้างว่าเธอไม่ใช่คนที่จะยอมคนเช่นกัน

นางมองแม่กำไลนิ่ง แม้ใจจะตื่นกลัวอยู่บ้างเพราะไม่คิดว่าคนตัวเล็กดูบอบบางอย่างเมียขุนแสน เวลาเอาเรื่องจักดูขึงขังเยี่ยงนี้

“เธอกับขุนแสนจะอ่อยขุนแสนยังไง หรือต่อให้เป็นเมียเขาฉันก็ไม่สนใจ ต่อต่างคนต่างอยู่ เข้าใจไหม”

“เข้าใจ...”

“เจ้าค่ะด้วย ต่อให้ไม่ชอบเธอก็ต้องมีเจ้าค่ะ เรียกฉันว่าคุณกำไล ถ้าทำไม่ได้ฉันจะเป็นนางฟ้องบอกขุนแสน”