รักเธอจนได้นะยัยตัวแสบ

เนื้อเรื่อง

1

“ ฉันคือนางฟ้าตัวน้อย ๆ ที่น่ารัก  โบยบินล่องลอยอยู่บนท้องฟ้าอย่างมีความสุข

 ฉันเป็นนางฟ้าผู้เลอโฉม  ที่น่าอิจฉาที่สุดในโลก” 

“ว้าว ! …….วันนี้อากาศดีมาก ๆ เลย  บินอยู่บนฟ้าอย่างนี้ดีจังเล้ย....วู้.....”

(- o -).....................

ก๊อก ๆ  ๆ  ๆ  ก๊อก  ๆ  ๆ  ๆ.................

“เอ๊ะ! นั่นเสียงอะไร?

สงสัยคงเป็นเสียงของชาวโลกเรียกขอความช่วยเหลือ”

นอกจากจะเป็นนางฟ้าที่น่ารักแล้วยังเป็นนางฟ้าที่ใจดีอีกต่างหาก (^o^)

“พี่ส้มเปรี้ยว  ตื่น ๆ  ๆ    ได้แล้ว....... ”  /OoO/

“ เอ๊ะ! นั่นเสียงใคร?  คุ้น ๆ ๆ”

ปึก ! ! ปัก ! !  ๆ  ๆ ...........

เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดขึ้น อยู่ ๆ ท้องฟ้าก็สั่นสะเทือนเหมือนดั่งแผ่นดินไหว

และเหมือนกับว่าร่างกายฉันจะได้รับการกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง

ราวกับมีก้อนหินก้อนใหญ่หล่นทับตัวฉ้านนนน

นางฟ้าผู้น่ารักกำลังจะหล่นลงไปข้างล่างแล้ว.............ทำยังดี  ”

“  ช่วยด้วยยยยย   ช่วยด้วย ค้า..............แผ่นดินไหว”  (o O o) !

ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย! 

…………………………… OoO///

+o+///………………???????????

ฉันกรี๊ดร้องด้วยความตกใจ แล้วค่อย ๆหรี่ตามองอย่างช้า ๆ

......ตู๊บ! …… (>O<)

“ ตื่น ๆ ๆ  ๆ”

โอ้พระเจ้า! ยัยหวานจังน้องสาวตัวแสบ กำลังเขย่าตัวฉ้านนนน

ยังกะเห็นฉันเป็นนมกล่อง UHT (ที่ต้องเขย่าก่อนดื่ม)

“จะบ้าหรือไง! เรียกกันดี ๆ ก็ได้

เขย่าซะจนความน่ารักกระเด็นกระดอนหมดแล้ว”  (มีกะเค้าด้วยเหรอ)

  “ตื่นได้แล้วพี่หวานจัง  มัวแต่หลับฝันลม ๆ แล้ง ๆ อยู่ได้”

“อย่ามายุ้งกับฉันนะ  ยัยพะยูนขึ้นอืด”

ว๊าก ................... {>o<}   

เสียงยัยพยูน ลงไปนอนกลิ่งกับพื้นชักดิ้นชักงอ

มันคงจะคิดว่าท่านี้แอ๊บแบ้วน่ารักสุด ๆ  {-_- ่}

แต่ยัยหวานจังจะรู้ตัวหรือเปล่านะ ว่าท่าเนี๊ย เหมือนปลาพยูนโดนเชือด ฮิ ฮิ ๆ  ๆ

ฉันหัวเราะก๊ากกก.... ก๊ากกก.... กับท่าชักดิ้นชักงอของยัยหวานจัง

  “ก็คงจะดีกว่า ขาตะเกียบ หน้าตาอุบาต ชิ ! !”

ยัยหวานจังส่วนกับพร้อมกับลุกขึ้นปาดน้ำตา

   ….! ! ! หื่อ ! !....... พูดแทงใจดำ ควันออกหูแล้วนะ ( ปีศาจกำลังแปลงร่าง )

 ใครบอกยะคนสวยกำลังโมโหต่างหาก!

ไม่ทันที่ฉันกำลังจะอ้าปากโว้ยวาย แม่ก็ขึ้นมาห้ามซะก่อน

“แอ๊ะอะอะไรกันแต่เช้า เมื่อไรจะเลิกทะเลาะกันซักที”

มันเป็นเหตุการณ์ปกติค่ะ เพราะฉันกับยัยพยูนไม่ค่อยถูกกันซักเท่าไร

“แม่จ๋าพี่เค้าแกล้งหนู หึ หึ”ยัยพยูนรีบวิ่งไปกอดแม่ และอ้อนแม่ทันที

“สตรอเบอแหร จริง ๆ นะยัยพยูนขี้ฟ้อง”

“พอ พอ ได้แล้วเรานะโตแล้วนะ เลิกแกล้งน้องซักที”

“แม่ก็” ฉันพูดเสียงอ่อย ๆ พร่างนึกในใจ แม่ชอบเข้าข้างน้อง แต่ก็ได้แค่นึกเท่านั้นแหละค่ะ

เพราะไม่กล้าที่จะพูดอะไรในขณะที่แม่กำลังโมโห

“ส้มเปรี้ยว เดี๋ยวแม่กับพ่อจะพาหวานจังไปเที่ยวสวนสัตว์นะ”

“จริงเหรอค่ะ ! งั้นหนูไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ” ฉันดีใจรีบวิ่งไปอาบน้ำ

“โจ๊กหมูใส่ไข่ กับน้ำเต้าหู้ ของโปรดของหนู อยู่บนโต๊ะนะจ๊ะ”

แม่ของฉันก็อย่างนี้แหละค่ะ รู้ใจป็นที่ซู้ด ..........แต่ฟังดูแปลก ๆ นะ

“แม่รู้ว่าหนูคงจะไม่ชอบไปเที่ยวแบบนี้ อีกอย่างหนูก็โตแล้ว เฝ้าบ้านดี ดี นะจ๊ะ”

“เออ...แม่ค่ะ........คือว่า.......อือ.......” (+ o +)’

“แม่ต้องรีบไปก่อนนะ เดี๋ยวสายแล้วรถติด”

“ฮิ.... ฮิ .....ฮ้า..... ฮ้า.....”(* O *)

เสียงหัวเราะเยอะของยัยพยูน  (สงสัยจะดีใจได้ไปเจอเพื่อน)  

 กรี๊ดดด!............   ( ในใจค่ะ )  {>o<}   

ฉันเก็บอาการแล้วเดินเข้าห้องน้ำด้วยความโมโหอย่างสุดขีด

! ! ปัง ! ! ฉันปิดประตูอย่างแรง

“อะไรกันเนี๊ยยยย! ..... ทำไมเรี่องนี้แม่ไม่รู้ใจเราเล้ยยยย!..........

รู้ได้ยังไงกันว่าเราไม่ชอบเที่ยวสวนสัตว์

อีกอย่างเราก็ยังเด็กอยู่เลย ( เด็กผีล่ะซิ ) ความจริงยัยพยูนอ่อนกว่าเราแค่ 2 ปีเอง

แม่ใจร้ายที่ซู้ดดดดด.........”   ฉันบนพึมพำคนเดียว

ซู่........ซ่า..........

พอน้ำเย็น ๆ ที่ไหลจากฝักบัวสำผัสตัวทำให้ฉันรู้สึกสดชื่น ผ่อนคลายขึ้น

ฉันบรรจงถูสบู่ไปทั่วเรือนร่างที่แสนจะเซ็กส์เสื่อม.......เฮ้อ.........เซ็กส์ซี่ต่างหาก!

ฮู  ฮู  ~   ฮา  ~ ลัน ~  ลา  ~  ล้าาาาาาา……………. (^O^)

ร้องเพลงเบา ๆ ด้วยเสียงที่สุดแสนจะไพเราะ (เสียงเหมือนตัวอะไรเกิดลูกซักอย่าง)

จ๊อกกกกกกๆ ๆ ๆ

    อุ๊ย! ! เสียงกบร้อง (ใช่ที่ไหนล่ะยัยบ๋องเสียงท้องร้องต่างหาก)

 จริงซิ ! ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลยนี่น่า  มัวแต่อารมณ์เสียกับยัยพยูน

แต่............เอ๊ะ! แม่ทำโจ๊กหมูกับนมสดให้เรานี่น่า ! !

2

ฉันสวาปามโจ๊กหมูชามใหญ่ตามด้วยนมสด 1แก้ว ด้วยความตะกละ

 เฮ้ย! !................      (หิวต่างหาก)         

 “เอิ๊ก.... (* O *) ”

พออิ่มแล้ว ฉันก็จัดการล้างภาชนะอย่างเสร็จสับเรียบร้อย

ฉันเปิดทีวีในห้องนั่งเล่นเมื่อเห็นว่านาฬิกาบอกเวลา 11 โมงครึ่ง

รายการโปรดที่ฉันรอคอยกำลังมา ..........ตื่นเต้นที่สุดเลย

“รายการต่อไป เป็นรายการพิเศษเนื่ยงในวันเด็กแห่งชาติ เชิญชมบรรยากาศสด ๆ

ภายใต้ท้องสนามหลวงเชิญชมกันเลยค่ะ”

“กรี๊ดดดดดดด!     {>o<}!!!”

นี่ฉันต้องอดดูละครน้ำเนา ที่พี่แตงแม (พี่สาวฉ้าน) แสดงเหรอเนี๊ย....

นี้มันเป็นวันอะไรก๊านนนนนน! ! !

ทำไมฉ้าน……ถึงได้เจอแต่เรื่องยุ่ง ๆ ตั้งแต่เช้า

เด็กน้อยที่น่ารักน่าชังอย่างฉันถึงต้องเป็นอย่างงี้ ! ! !

“เด็กมีปัญหา หา ~ หา ~  แฟนไม่ได้เลย  ~ ~ ~” เสียงโทรศัพย์ที่คอยตอกย้ำปมด้อยของฉ้าน

เป็นฝีมือของน้องสาวตัวแสบฉันเองค่ะ

“ฮาโย้” ฉันกรอกเสียงที่คิดว่าแอบแบ้วที่สุด  (u__u)

“ส้มโอเอง ทำไมแกต้องทำเสียงสยองขวัญขนานนั้น”

“สงสัยหูแกจะมีปัญหา เสียงฉันออกจะน่ารักจะตาย ”

“โทรมาหาคนหน้าตาดีมีอะไรอ่ะเปล่า”

“สงสัยว่ากล่องเสียงกับสมองเธอน่าจะมีปัญหามากกว่า” (ส้มโอพูดถูกใจคนอ่านม๊าก..ค่ะ)

“กรี๊ดดดดดดด!  แกว่าให้บ้าหรือไงยะ”

! ! !หือ.... ! ! ! (คนสวยโมโห ควัญออกหูแล้วน๊า..........)

“โอเค โอเค สวยก็สวย สวยม๊าก...สวยมาก.... ม๊าก”

“เห็นไหมฉันสวยจริง ๆ ด้วย ฮิ ฮิ”

“แล้วโทรมามีอะไรเหรอจะเพื่อนเลิฟ”

“แหมม....พอบอกว่าสวย  เอาใหญ่เลยน๊า.........................