ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3 ข้อแลกเปลี่ยน/รักแรกพบ/หวั่นไหว
"ไหนกันดี ?" ซอนมีถามขึ้น
"ไปกินไอติมกันไหม ?" ฉันเสนอบ้างง ^^
"ร้านเดิ๊ มมม ^^ " พวกเราไปกินไอติมร้านนี้กันเป็นประจำ แต่ทำไมฉันรู้สึกเหมือนว่ามีคนตามเรามาเลยแฮะ หรือว่าที่เฮนรีพูด ไม่น่า ๆ อย่าคิดมาก
** Love Let's ยินดีต้อนรับค่ะ**
"อ่าวน้องคริสตัล ทำไมใส่เครื่องโซวอนหละ ?" พี่แทยอนเป็นเด็กเสริ์ฟร้านนี้ถามขึ้นอย่างแปลกใจ
"ฉันย้าย โรงเรียน แล้วค่ะพี่ ^^!"
"อ่าวหรอ ๆ สู้ ๆ นะจ๊ะ ในการหาเพื่อน ^^" ฉันควรจะขอบคุณกับคำให้กำลังใจนี้ดีไหม ?
**สวัสดีค่า Love Let's ยินดีต้อนรับค่ะ**
"นาย !" เอ๋? ยัยชอลลีเจอคนรู้จักหรอ ? ฉันกับซอนมีจึงหันไปมอง
"ว่าไงจ๊ะบอกแล้วว่าเราต้องเจอกันอีก ^^" นายเฮนรี อยากถามจิง ๆ ว่างานอดิเรกนี่ใช่ บริหารเสน่ห์รึป่า ว?
"ว่าไง ยัยเด็กใหม่ ? แปลกใจล่ะสิ๊ " รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฎอีกแล้วว
"ชอลลี นั่งเถอะฉันไม่อยากมีเรื่อง " ฉันไม่อยากมีเรื่องจริง ๆ ฉันเบื่ออิตานี่เต็มทน
"รุจักกันด้วยหรอจ๊ะ ? ดีแล้ว โต๊ะมันเต็มน่ะ โต๊ะ น้องคริสตัลเป็นโต๊ะใหญ่ รบกวนด้วยนะจ๊ะ" พี่แทยอน !! ตายแน่ ๆ
"ค่าาา" เจ้าของเสียงนั่นไม่ใช่ใคร ยัยซอนมีที่ดูจะตกลงหลุมรักรุ่นพี่คยูซะแล้ว ~
"ซอนมี !" ฉันกะชอลลีเรียกเตือนสติ ยัย ซอนมีพร้อม ๆ กัน
"เอาน่า ๆ ก็พวกพี่เค้าไม่มีที่นั่งหนิ เราต้องแสดงน้ำใจ ไม่เป็นไรหรอกหน่าแก !" ยัยซอนมีเอ๊ ย !
"น้องซอนมีนี่น่ารั๊ก จริง ๆ เลย"เฮนรีพูดขึ้น
"^^" ยัยซอนมีได้แต่ยิ้มรับ
"พี่มารับแมนูแล้วจ้า"
คุ้กกี้&ชิพ" ฉันกับฮันคยองพูดขึ้นพร้อมกัน
"แหม ใจตรงกันเชียว" พี่แทยอน !! ฉันไม่ได้ใจตรงกะหมอนี่ซะหน่อย ~
"สตอ&ช๊อก"ชอลลีสั่งบ้าง
"ร้านนี้มีไอติมรส สตอ ด้วยหรอคับ ^^" 55. อันนี้ฉันขอขำนะ ยัยชอลลี ถูกของเฮนรี
"นี่ !"
"พี่คยูไม่สั่งหรอคะ ?" ซอนมีถามพี่คยู แหมยัยนี่
"เทอหละ ?" พี่คยูเพิ่งพูดประโยคแรกออกจากปาก
"ฉันรอให้พี่สั่งก่อนน่ะ ^^"
"อืม ๆ ก็ได้ คุ้กกี้&มะนาว ครับ" ในที่สุดพี่คยู ก็สั่ง ดูซิว่ายัยซอนมีจะเอาไงต่อ
"งั้นเทอก็สั่งได้แล้ว ฉันสั่งแล้ว"
"สั่งได้แล้วจ้ะน้อง ซอนมี" พี่แทยอนยืนรอยุนานจึงขอให้ซอนมีสั่งซะที
"เอาแบบพี่คยูอ่ะค่ะ ^^" กะเร้วว่ายัยนี่ต้องสั่งแบบนี้
"งั้นผมก็เอาแบบน้องซอนมีอ่ะครับ ^^" มันเกิดอะไรขึ้น กับ 3 คนนนี้เนี่ย
"รอสักครู่นะจ๊ะ"
อร่อ ย ~
"ไปไหนต่อดี ?"ชอลลีถาม
"ไปช๊อป กันดีกว่า ^^" ซอนมีเสนอ
"แต่ฉั นน .... " ฉันไม่ชอบช๊อปหนิ เอาน่า ๆ ไปก้ไป
"งั้นพวกพี่ไปด้วยนะ" นายเฮนรีนี่พูดมากจัง --*
"ไปด้วยกันก็ดีค่ะ ไปด้วยกันเยอะ ๆ คงสนุก ^^ พี่ว่ามั้ย ?" ยัยซอนมีหันไปพูดกับพี่คยู
"เทอ พูดกับฉันหรอ ..." แป่ วว ~ 55. ยัยซอนมีหน้าแตก แต่ยัยนี่ ดูเศร้า ๆ ไปเลย
"ทำไมพี่พูดแบบนี้หละ T.T ฉันกลับบ้านดีกว่า~ไปละนะ" ยัยนี่พูดเสร็จก็วิ่งไปเลย ดูเหมือนเสียใจมาก
"เดี๋ยวสิ ยัยซอนมี !"
"น้องซอนมี"
"พี่คะ ซอนมี คงเสียใจอ่ะค่ะ ที่พี่พูดแบบนั้น" ฉันบอกพี่คยู พี่คยูก็ทำหน้า งง ๆ ดูเหมือนเค้าไม่เข้าใจผู้หญิงเลย ~
"แล้วน้องซอนมีกลับบ้านยังไงหละครับ ?" เฮนรีถาม
"คงจะเป็นรถเมล์ เพราะวันนิซอนมีไม่ได้ขับรถมา แถมรถเมล์ สายนิ นาน ๆ ผ่านทีด้วยสิ" ฉันไม่ไหวแล้ว ~ยัยติ๋มเอ๊ย !
อยู่ดี ๆ พี่คยูก็วิ่งออกไป ว้า วว สุภาพบุรุษ ^^
"ชอลลีเทอรอฉันอยู่นี่นะ ฉันจะตามไปดูซอนมีน่ะ"
"เอ้า แล้วฉันหละ ?"
"ฉันบอกให้รออยู่นี่ไง พี่เฮนรีคะ ฉันฝากดูเพื่อนฉันด้วยนะ" พี่เฮนรีดูท่าทางอยากจะหาซอนมีกับฉันมากกว่า
"นะคะ" ฉันขอร้อง
"โห! ทำตัวน่ารักแบบนี้พี่ก็ต้องยอมดิ" พูดจบฉันรีบวิ่งไป
"อ่าวว ฮันจะไปไหน ?"
"แกจะให้ยัยนั่น วิ่งไปคนเดียวหรอ ถึงจะเก่งแค่ไหนก็ผู้หญิงนะเว่ย !!~" หืม นายนั่นวิ่งตามฉันมาหรอเนี่ย ?
:::ซอนมี:::
พี่น่ะ ใจร้ายจัง พี่คยู ฉันหวังว่าพี่ คงตามฉันมานะ (ติ๋มมีแผนอ่ะ !) สักพักรถคันหรูก็มาจอดตรงหน้าฉัน สาธุขอให้เป็นพี่คยู
"นี่ ขึ้นมาสิ"
"พี่คยู ! o.o"
"มาเร็ว เดี๋ยวพี่ไปส่ง" มีหรือที่จะปฏิเสธ
:::คริสตัล:::
ฉันยืนแอบมองยัยซอนมีอยู่ สมใจแกสินะ หวังว่าพี่เค้าจะ รักแก ตอบ ^^ เพื่อนฉันเจอความรักแล้วหรอเนี่ย ? อากาศข้างนอกหนาววุ้ย กลับดีกว่า พอหันหลังกลับ โอ๊ยย!! ปรากฏว่าตอนนี้ฉันอยู่อ้อมแขน ของคนตรงหน้าซะแล้ว~
"มาแอบดูคนอื่นเค้าอย่างเนี้ย เสียมารยาทนะ" จากที่เคลิ้ม ๆ สติฉันกลับมาทนที
"ทนหนาวแปป ฉันโทรเรียนให้คนเอารถมาให้แล้ว"
"รถ รถ อะไร ?" เงียบบบบ ~
"มาแล้ว ~ขึ้นไปสิ" ทำไมฉันต้องขึ้นหละ ?
"ไปไหน ? ทำไมต้องไป?" นายนั่นไม่ฟัง ผลักฉันเข้าไปในรถ แล้วปิดประตูทันที
บรื๊ นนนน ~
"แล้วชอลลี หละ?"
"ฉันบอกให้เฮนรีไปส่งแล้ว ~" นายเฮนรีเนี่ยนะไว้ใจได้ไหมเนี่ย ?
"แต่รายนั้นน่ะ กว่าจะยอมขึ้นรถไปกับไอ่เฮนรีได้ เอาซะไอ่เฮนรีเหนื่อยเลย" แน่สิ ยัยนั่นน่ะไม่ไปกับใครง่าย ๆ หรอก ยิ่งไม่ชอบขี้หน้าเฮนรียุ
"เหมือนเทอเลย :) "
"แน่สิ ก็ฉันเพื่อนกันหนิ!"
"นึกว่าจะไม่พูดอะไรซะแล้วว~"
"แล้วนายจะพาฉันไปไหน ?"
"ไปคุยเรื่อง ข้อตกลง" ข้อตกลง ? ข้อตกลงอะไรอีก นายนี่จะเอาอะไรกับฉันอีกเนี่ย
"ข้อตกลงอะไร ?"
"เดี๋ยวก็รู้ ถึงพอดี"
โหววว บ้านหรือคฤหาส สวยมาก !!
"OoO"
"555."
"หัวเราะอะไร ?"
"ขำหน้าเทอไง 55." ไอ่บ้าเอ๊ยก็แค่ลืมตัว
"สวยใช่ไม๊หละ?" สวยดิวะ
"เออ สวย"
"พูดดี ๆ ไม่เป็นรึไง?"
"......"
"ก็ได้ ๆ ไม่ดีก็ไม่ดี"
"แล้วนายพาฉันมาที่บ้านนายทำไม ?"
"ก็บอกแล้วว่ามาคุยเรื่องข้อตกลง" สักพักก็มีคนเปิดประตูให้ฉัน
"ขอบคุณค่ะ ^^"
"พูดดี ๆ ก็เป็นหรอ ?" นายนี่ !! จะว่าฉันก้าวร้าวหรอ ?
"ฉันพูดแค่กับคนที่ดีกับฉัน" พอเข้าไปในบ้านนี่สวยกว่าข้างนอกอีกแฮะ แน่ใจนะว่าเนี่ยบ้าน ?
"ว่ามาสิข้อตกลงอะไร ?"
"เทอโดดเรียน ,เทอสั่งไอติมเลียนแบบฉัน ,เทอบังอาจเกลียดฉัน"
"แล้วไง ?" งง
"ข้อแรก เทอต้องให้ฉันไปรับไปส่งเทอ ทุกวัน ไม่ว่าจะไปไหน"
"ห๊า!" ฉันถูกกักขังชัด ๆ
"เงียบแล้วฟังข้อที่ 2" นายนั่นดุฉัน แล้วพูดต่อ
"เทอต้องไปกินไอติมร้านนั้นกับฉันทุกวัน"
"อะไรคือเหตุผล ?"
"ข้อสุดท้ายนะ เทออยากเกลียดฉันดีนัก ฉะนั้น เทอต้องมาเป็นแฟนฉันโดยไม่มีข้อแม้!"
"ห๊า ? ไม่เห็นจะเกี่ยวเลย นายน่ะขี้โกง" อะรัยว้า ? ไอ่บ้านี่โรคจิตที่สุด !
"สมน้ำหน้า !"
"ไม่ฉันไม่เป็น แล้วก็ ไม่ทำตามขอตกลงอะไรทั้งนั้น" ฉันเสียเปรียบหนิ !
"เทอคงไม่รู้ว่าฉันเป็นเจ้าของโรงเรียน แล้วผอ. เป็นพ่อฉันเอง เด็กทุนอย่างเทอ ถ้าถูกจับได้ว่าโดดเรียน เทอโดนยึดทุน และโดนไล่ออก !! แล้วพ่อแม่ของเทอหละ ? คิดดูดี ๆ นะ"
"โอ๊ ยยย !!~ นี่นายมันขี้โกง พาฉันกลับบ้านเดี๋ยวนี้"
"ถ้าเทอไม่ตกลงก็ไม่ต้องกลับหรอกบ้านอ่ะ แถวบ้านฉันไม่มีรถผ่านด้วยสิ"
"ไปส่งฉันเหอะน้า ๆ ขอร้อง!"
"ตกลงก่อนสิ"
"โอ๊ย ! --* "
"ว่าไง"
"เออ ตกลง !"
***************************************
:::ชอลลี:::
"กว่าจะยอมขึ้นมาได้นะยัยตัวแสบ !"
"ฉันไม่ไว้ใจเว่ ย ~!" ก็หน้าแกมันไม่น่าไว้ใจหนิ
"นี่ทำไมไม่พูดกับฉันดี ๆ ห๊ะ ?"
"ไม่จำเป็น" เรื่องอะไรหละ ? ที่ฉันพูดกับนายดี ๆ
"ฉันน่ะ แก่กว่าเทอนะ ฉันเป็นพี่ เพราะฉะนั้นเทอต้องเรียกฉันว่าพี่" อ้างอายุหรอยะ ? ชิส์ !มีหรือที่คนอย่างยัยชอลลีจะยอมง่าย ๆ
"นายเฮนรี ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ"
"จุ๊ฟฟฟ" O.O ตึก ๆ ๆ ๆ อ๊า ยยย ~เป็นอะไรเนี่ยชอลลี ตั้งสติ ๆ ฉันยังตั้งสติไม่ได้ นายเฮนรี ก็ผละออกไป
"ทีนี้จะเรียก พี่ได้รึยัง"
"ทุเรศที่สุด !" นายนั่นทำท่าเหมือนจะเข้ามาขโมยจูบฉันไปอีกรอบ
"อย่า !! พี่ อย่า ~"
"ดีมาก !! แบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย ~" อี๋~ แหวะ แต่.. ทำไมแกต้องหวั่นไหวด้วยวะ ชอลลี !! ไม่นะ ไม่เด็ดขาด !
*** อ่านแล้วก็ช่วยกันเม้น ช่วยกันวิจารณ์ นะคะ ^^
"ไปกินไอติมกันไหม ?" ฉันเสนอบ้างง ^^
"ร้านเดิ๊ มมม ^^ " พวกเราไปกินไอติมร้านนี้กันเป็นประจำ แต่ทำไมฉันรู้สึกเหมือนว่ามีคนตามเรามาเลยแฮะ หรือว่าที่เฮนรีพูด ไม่น่า ๆ อย่าคิดมาก
** Love Let's ยินดีต้อนรับค่ะ**
"อ่าวน้องคริสตัล ทำไมใส่เครื่องโซวอนหละ ?" พี่แทยอนเป็นเด็กเสริ์ฟร้านนี้ถามขึ้นอย่างแปลกใจ
"ฉันย้าย โรงเรียน แล้วค่ะพี่ ^^!"
"อ่าวหรอ ๆ สู้ ๆ นะจ๊ะ ในการหาเพื่อน ^^" ฉันควรจะขอบคุณกับคำให้กำลังใจนี้ดีไหม ?
**สวัสดีค่า Love Let's ยินดีต้อนรับค่ะ**
"นาย !" เอ๋? ยัยชอลลีเจอคนรู้จักหรอ ? ฉันกับซอนมีจึงหันไปมอง
"ว่าไงจ๊ะบอกแล้วว่าเราต้องเจอกันอีก ^^" นายเฮนรี อยากถามจิง ๆ ว่างานอดิเรกนี่ใช่ บริหารเสน่ห์รึป่า ว?
"ว่าไง ยัยเด็กใหม่ ? แปลกใจล่ะสิ๊ " รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฎอีกแล้วว
"ชอลลี นั่งเถอะฉันไม่อยากมีเรื่อง " ฉันไม่อยากมีเรื่องจริง ๆ ฉันเบื่ออิตานี่เต็มทน
"รุจักกันด้วยหรอจ๊ะ ? ดีแล้ว โต๊ะมันเต็มน่ะ โต๊ะ น้องคริสตัลเป็นโต๊ะใหญ่ รบกวนด้วยนะจ๊ะ" พี่แทยอน !! ตายแน่ ๆ
"ค่าาา" เจ้าของเสียงนั่นไม่ใช่ใคร ยัยซอนมีที่ดูจะตกลงหลุมรักรุ่นพี่คยูซะแล้ว ~
"ซอนมี !" ฉันกะชอลลีเรียกเตือนสติ ยัย ซอนมีพร้อม ๆ กัน
"เอาน่า ๆ ก็พวกพี่เค้าไม่มีที่นั่งหนิ เราต้องแสดงน้ำใจ ไม่เป็นไรหรอกหน่าแก !" ยัยซอนมีเอ๊ ย !
"น้องซอนมีนี่น่ารั๊ก จริง ๆ เลย"เฮนรีพูดขึ้น
"^^" ยัยซอนมีได้แต่ยิ้มรับ
"พี่มารับแมนูแล้วจ้า"
คุ้กกี้&ชิพ" ฉันกับฮันคยองพูดขึ้นพร้อมกัน
"แหม ใจตรงกันเชียว" พี่แทยอน !! ฉันไม่ได้ใจตรงกะหมอนี่ซะหน่อย ~
"สตอ&ช๊อก"ชอลลีสั่งบ้าง
"ร้านนี้มีไอติมรส สตอ ด้วยหรอคับ ^^" 55. อันนี้ฉันขอขำนะ ยัยชอลลี ถูกของเฮนรี
"นี่ !"
"พี่คยูไม่สั่งหรอคะ ?" ซอนมีถามพี่คยู แหมยัยนี่
"เทอหละ ?" พี่คยูเพิ่งพูดประโยคแรกออกจากปาก
"ฉันรอให้พี่สั่งก่อนน่ะ ^^"
"อืม ๆ ก็ได้ คุ้กกี้&มะนาว ครับ" ในที่สุดพี่คยู ก็สั่ง ดูซิว่ายัยซอนมีจะเอาไงต่อ
"งั้นเทอก็สั่งได้แล้ว ฉันสั่งแล้ว"
"สั่งได้แล้วจ้ะน้อง ซอนมี" พี่แทยอนยืนรอยุนานจึงขอให้ซอนมีสั่งซะที
"เอาแบบพี่คยูอ่ะค่ะ ^^" กะเร้วว่ายัยนี่ต้องสั่งแบบนี้
"งั้นผมก็เอาแบบน้องซอนมีอ่ะครับ ^^" มันเกิดอะไรขึ้น กับ 3 คนนนี้เนี่ย
"รอสักครู่นะจ๊ะ"
อร่อ ย ~
"ไปไหนต่อดี ?"ชอลลีถาม
"ไปช๊อป กันดีกว่า ^^" ซอนมีเสนอ
"แต่ฉั นน .... " ฉันไม่ชอบช๊อปหนิ เอาน่า ๆ ไปก้ไป
"งั้นพวกพี่ไปด้วยนะ" นายเฮนรีนี่พูดมากจัง --*
"ไปด้วยกันก็ดีค่ะ ไปด้วยกันเยอะ ๆ คงสนุก ^^ พี่ว่ามั้ย ?" ยัยซอนมีหันไปพูดกับพี่คยู
"เทอ พูดกับฉันหรอ ..." แป่ วว ~ 55. ยัยซอนมีหน้าแตก แต่ยัยนี่ ดูเศร้า ๆ ไปเลย
"ทำไมพี่พูดแบบนี้หละ T.T ฉันกลับบ้านดีกว่า~ไปละนะ" ยัยนี่พูดเสร็จก็วิ่งไปเลย ดูเหมือนเสียใจมาก
"เดี๋ยวสิ ยัยซอนมี !"
"น้องซอนมี"
"พี่คะ ซอนมี คงเสียใจอ่ะค่ะ ที่พี่พูดแบบนั้น" ฉันบอกพี่คยู พี่คยูก็ทำหน้า งง ๆ ดูเหมือนเค้าไม่เข้าใจผู้หญิงเลย ~
"แล้วน้องซอนมีกลับบ้านยังไงหละครับ ?" เฮนรีถาม
"คงจะเป็นรถเมล์ เพราะวันนิซอนมีไม่ได้ขับรถมา แถมรถเมล์ สายนิ นาน ๆ ผ่านทีด้วยสิ" ฉันไม่ไหวแล้ว ~ยัยติ๋มเอ๊ย !
อยู่ดี ๆ พี่คยูก็วิ่งออกไป ว้า วว สุภาพบุรุษ ^^
"ชอลลีเทอรอฉันอยู่นี่นะ ฉันจะตามไปดูซอนมีน่ะ"
"เอ้า แล้วฉันหละ ?"
"ฉันบอกให้รออยู่นี่ไง พี่เฮนรีคะ ฉันฝากดูเพื่อนฉันด้วยนะ" พี่เฮนรีดูท่าทางอยากจะหาซอนมีกับฉันมากกว่า
"นะคะ" ฉันขอร้อง
"โห! ทำตัวน่ารักแบบนี้พี่ก็ต้องยอมดิ" พูดจบฉันรีบวิ่งไป
"อ่าวว ฮันจะไปไหน ?"
"แกจะให้ยัยนั่น วิ่งไปคนเดียวหรอ ถึงจะเก่งแค่ไหนก็ผู้หญิงนะเว่ย !!~" หืม นายนั่นวิ่งตามฉันมาหรอเนี่ย ?
:::ซอนมี:::
พี่น่ะ ใจร้ายจัง พี่คยู ฉันหวังว่าพี่ คงตามฉันมานะ (ติ๋มมีแผนอ่ะ !) สักพักรถคันหรูก็มาจอดตรงหน้าฉัน สาธุขอให้เป็นพี่คยู
"นี่ ขึ้นมาสิ"
"พี่คยู ! o.o"
"มาเร็ว เดี๋ยวพี่ไปส่ง" มีหรือที่จะปฏิเสธ
:::คริสตัล:::
ฉันยืนแอบมองยัยซอนมีอยู่ สมใจแกสินะ หวังว่าพี่เค้าจะ รักแก ตอบ ^^ เพื่อนฉันเจอความรักแล้วหรอเนี่ย ? อากาศข้างนอกหนาววุ้ย กลับดีกว่า พอหันหลังกลับ โอ๊ยย!! ปรากฏว่าตอนนี้ฉันอยู่อ้อมแขน ของคนตรงหน้าซะแล้ว~
"มาแอบดูคนอื่นเค้าอย่างเนี้ย เสียมารยาทนะ" จากที่เคลิ้ม ๆ สติฉันกลับมาทนที
"ทนหนาวแปป ฉันโทรเรียนให้คนเอารถมาให้แล้ว"
"รถ รถ อะไร ?" เงียบบบบ ~
"มาแล้ว ~ขึ้นไปสิ" ทำไมฉันต้องขึ้นหละ ?
"ไปไหน ? ทำไมต้องไป?" นายนั่นไม่ฟัง ผลักฉันเข้าไปในรถ แล้วปิดประตูทันที
บรื๊ นนนน ~
"แล้วชอลลี หละ?"
"ฉันบอกให้เฮนรีไปส่งแล้ว ~" นายเฮนรีเนี่ยนะไว้ใจได้ไหมเนี่ย ?
"แต่รายนั้นน่ะ กว่าจะยอมขึ้นรถไปกับไอ่เฮนรีได้ เอาซะไอ่เฮนรีเหนื่อยเลย" แน่สิ ยัยนั่นน่ะไม่ไปกับใครง่าย ๆ หรอก ยิ่งไม่ชอบขี้หน้าเฮนรียุ
"เหมือนเทอเลย :) "
"แน่สิ ก็ฉันเพื่อนกันหนิ!"
"นึกว่าจะไม่พูดอะไรซะแล้วว~"
"แล้วนายจะพาฉันไปไหน ?"
"ไปคุยเรื่อง ข้อตกลง" ข้อตกลง ? ข้อตกลงอะไรอีก นายนี่จะเอาอะไรกับฉันอีกเนี่ย
"ข้อตกลงอะไร ?"
"เดี๋ยวก็รู้ ถึงพอดี"
โหววว บ้านหรือคฤหาส สวยมาก !!
"OoO"
"555."
"หัวเราะอะไร ?"
"ขำหน้าเทอไง 55." ไอ่บ้าเอ๊ยก็แค่ลืมตัว
"สวยใช่ไม๊หละ?" สวยดิวะ
"เออ สวย"
"พูดดี ๆ ไม่เป็นรึไง?"
"......"
"ก็ได้ ๆ ไม่ดีก็ไม่ดี"
"แล้วนายพาฉันมาที่บ้านนายทำไม ?"
"ก็บอกแล้วว่ามาคุยเรื่องข้อตกลง" สักพักก็มีคนเปิดประตูให้ฉัน
"ขอบคุณค่ะ ^^"
"พูดดี ๆ ก็เป็นหรอ ?" นายนี่ !! จะว่าฉันก้าวร้าวหรอ ?
"ฉันพูดแค่กับคนที่ดีกับฉัน" พอเข้าไปในบ้านนี่สวยกว่าข้างนอกอีกแฮะ แน่ใจนะว่าเนี่ยบ้าน ?
"ว่ามาสิข้อตกลงอะไร ?"
"เทอโดดเรียน ,เทอสั่งไอติมเลียนแบบฉัน ,เทอบังอาจเกลียดฉัน"
"แล้วไง ?" งง
"ข้อแรก เทอต้องให้ฉันไปรับไปส่งเทอ ทุกวัน ไม่ว่าจะไปไหน"
"ห๊า!" ฉันถูกกักขังชัด ๆ
"เงียบแล้วฟังข้อที่ 2" นายนั่นดุฉัน แล้วพูดต่อ
"เทอต้องไปกินไอติมร้านนั้นกับฉันทุกวัน"
"อะไรคือเหตุผล ?"
"ข้อสุดท้ายนะ เทออยากเกลียดฉันดีนัก ฉะนั้น เทอต้องมาเป็นแฟนฉันโดยไม่มีข้อแม้!"
"ห๊า ? ไม่เห็นจะเกี่ยวเลย นายน่ะขี้โกง" อะรัยว้า ? ไอ่บ้านี่โรคจิตที่สุด !
"สมน้ำหน้า !"
"ไม่ฉันไม่เป็น แล้วก็ ไม่ทำตามขอตกลงอะไรทั้งนั้น" ฉันเสียเปรียบหนิ !
"เทอคงไม่รู้ว่าฉันเป็นเจ้าของโรงเรียน แล้วผอ. เป็นพ่อฉันเอง เด็กทุนอย่างเทอ ถ้าถูกจับได้ว่าโดดเรียน เทอโดนยึดทุน และโดนไล่ออก !! แล้วพ่อแม่ของเทอหละ ? คิดดูดี ๆ นะ"
"โอ๊ ยยย !!~ นี่นายมันขี้โกง พาฉันกลับบ้านเดี๋ยวนี้"
"ถ้าเทอไม่ตกลงก็ไม่ต้องกลับหรอกบ้านอ่ะ แถวบ้านฉันไม่มีรถผ่านด้วยสิ"
"ไปส่งฉันเหอะน้า ๆ ขอร้อง!"
"ตกลงก่อนสิ"
"โอ๊ย ! --* "
"ว่าไง"
"เออ ตกลง !"
***************************************
:::ชอลลี:::
"กว่าจะยอมขึ้นมาได้นะยัยตัวแสบ !"
"ฉันไม่ไว้ใจเว่ ย ~!" ก็หน้าแกมันไม่น่าไว้ใจหนิ
"นี่ทำไมไม่พูดกับฉันดี ๆ ห๊ะ ?"
"ไม่จำเป็น" เรื่องอะไรหละ ? ที่ฉันพูดกับนายดี ๆ
"ฉันน่ะ แก่กว่าเทอนะ ฉันเป็นพี่ เพราะฉะนั้นเทอต้องเรียกฉันว่าพี่" อ้างอายุหรอยะ ? ชิส์ !มีหรือที่คนอย่างยัยชอลลีจะยอมง่าย ๆ
"นายเฮนรี ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ"
"จุ๊ฟฟฟ" O.O ตึก ๆ ๆ ๆ อ๊า ยยย ~เป็นอะไรเนี่ยชอลลี ตั้งสติ ๆ ฉันยังตั้งสติไม่ได้ นายเฮนรี ก็ผละออกไป
"ทีนี้จะเรียก พี่ได้รึยัง"
"ทุเรศที่สุด !" นายนั่นทำท่าเหมือนจะเข้ามาขโมยจูบฉันไปอีกรอบ
"อย่า !! พี่ อย่า ~"
"ดีมาก !! แบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย ~" อี๋~ แหวะ แต่.. ทำไมแกต้องหวั่นไหวด้วยวะ ชอลลี !! ไม่นะ ไม่เด็ดขาด !
*** อ่านแล้วก็ช่วยกันเม้น ช่วยกันวิจารณ์ นะคะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น