ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 ฮันคยองนายอีกแล้ว
กรี๊ งงงงง ออดดังได้เวลาขึ้นห้องเรียน
ฉันรีบวิ่งไปที่ห้องเรียน เพราะกลัวขึ้นเรียนช้า
"หยุด !" ฮันคยองนายอีกแล้ว
"มีอะไรกับฉันอีก!" น่าเบื่อหน่ายที่สุด --^ อะไรกันนักหนา
"มีแน่ !! ตอนเย็นนี้เทอจะไปไหน ?"
"มันก็เรื่องของฉัน ชัดมั้ย ?" ยุ่งจริง ๆ ไอ่บ้านี่
"ถามว่า จะไปไหน ?" ไอ่ ... ไอ่ โอ๊ยย คิดคำด่าไม่ออกแล้วว
"ทำไม จะหาเรื่องไร ฉันอีก "
"ถามว่าจะไปไหน ?" นายนั่นแหกปาก อุ้ ย ! สงสัยจะเอาจริง กลัวนะเนี่ย แต่ก็ต้องฟอร์มไว้ก่อน
"กะ ก้ จะไปหาเพื่อน "�
"ที่ไหน ? " โอ๊ ยย อะรัยนักวะ ?
"ฉันขึ้นห้องช้าแล้วว "
"ที่ไหน ?" มาสเต็ปเดิม ฉันก็ต้องตอบอีกสิ --*
"เออ ๆ หน้าโรงเรียนเว่ ย ฉันไปและ " ฮุ่ ยย หน้ากั วว ><
"หลังโรงเรียน !"
"ฉันบอกว่าหน้าโรงเรียน" หู หรือ� ? ...
"ฉันบอกให้เทอ ไป หลังโรงเรียน " มีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน
"ฉันนัดเพื่อนไว้หน้าโรงเรียน !"
"ก็โทร ไปบอกสิ โทรสับไม่มีรึไง ?" โอ๊ ยย !! อะรายเนี่ย ??????
"เออ ๆ " ฉันพูดเสร็จก็เดินไปเลย นี่เห็นว่าสายแล้วหรอกนะ ไม่งั้นมีเรื่องแน่ !
"ฮัลโหลว ซอนมี ไปรอฉันที่ประตูด้านหลัง โรงเรียนนะ แค่นิก่อนนะอาจารย์มาแล้ว"
ครื่ดดดด ๆ ~ โทรสับฉันสั่น
"ฮัลโหล ถึงแล้วหรอ ?"
(อืม)
"งั้นไปเดี๋ยวนี้แหละ แล้วเจอกัน ๆ" ฉันจะแอบหนีออกไป
:::ฮันคยอง:::
"ป๋าครับ ยัยนั่นกำลังจะไปแล้วครับ"
"นี่มันเวลาเรียนนี่ แสบจริง ๆ "
************************************************************
:::คริสตัล:::
ฉันกำลังจะก้าวขาออกจากห้องเรียนก้พบกับ
"นาย ฮันคยอง"
"ใช่ ฉันเอง !"
"นายมีปันหาไรอีกหละ ?" ไม่จบไม่สิ้นนะ ฮันคยอง
"ปล่า วว ก็แค่จะตามไปดูเด็กหนีเรียนว่าเค้าจะทำอะไรกัน" ไอ่บ้าเอ๊ ยย พูดเบา ๆ ไม่เป็นรึไง
"เออ อยากจะตามก็ตาม" เพื่อตัดปันหาไม่ให้อาจารย์ได้ยินเสียงนายฮันคยอง
"มาแล้ ววว ~" ฉันตะโกนบอกเพื่อนที่กำลังนั่งรอฉันหยุ
"แกใครอ่ะ ?" ซอนมีถาม ด้วยหน้าตาพิศวาส ยฮันคยองเนี่ยนะ น่าพิศวาสตรงไหน?
"อริฉัน น่ะ อย่าไปสนใจ "
"หมดนั่นเรยหรอ ?" ชอลลีถามบ้าง ห๊ะ หมดนั่น ก้มีนายฮันคยองคนดียวไม่ใช่หรอ? ฉันเลยหันไปดู�
"เฮ้ยย มาจากไหนวะ ?" เมื่อหันไปมองก็พบกับ นร.ชายกลุ่มใหญ่ โดยข้างหน้า มี 3 คนที่ดูเหมือนเป็นหัวหน้าแก๊ง 1 ในนั้นคือนาย ฮันคยอง
"อะไรกันเนี่ย ฮันคยอง ?"
"อ่อ ฉันชวนพวกเขามาดูเด็กใหม่โดดเรียนน่ะ" นี่นาย !
นายหน้าหวานที่ยืนหยุข้างฮันคยองซุบซิบกะฮันคยอง ส่วนอีกด้านนึงกลับยืนหน้านิ่ง ไม่พูดไม่จา แต่ดูเท่เป็นบ้า !
"ช่าย เนี่ยแหละ ยัยเด็กใหม่ ที่ฉันเล่าให้ฟัง" นายฮันคยองพูดขึ้นแล้วยิ้มอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม
"ฉันชื่อ เฮนรี่ นะ ส่วนนี่ คยู เรา 2 คนเป็นเพื่อนสนิทของ ฮันคยอง ตั้งแต่ 2 ขวบ แล้วแหละ" นายหน้าหวานเฮนรี พูดแนะนำตัวเอง และ เพื่อนอีกคนที่ไม่พูดไม่จา
"แล้วเขาไม่คิดจะพูดเลยร๋อ ?" ยัยซอนมีถาม เฮนรี
"55. เอ้า นี่เพื่อนเทอหรอ น่ารักจัง ^^" นายเฮนรีนี่ ดูท่าทาง จะเป็นเสือผู้หญิง
"ใช่ฉันเป็นเพื่อนคริสตัล ชื่อ ซอนมี ^^ ยินดีที่รู้จัก " ยัยซอนมีคนซื่อเอ๊ ยย !
"เพื่อนฉันคนนี้เค้าซื่อไม่เข้าใจการกระทำของนายหรอกเฮนรี ! --" ฉันพูดขึ้นฉันรู้ว่านายเฮนรีคิดจะทำไรอยู่
"โอ๊ ยย !! นี่อีกนานไม๊ ? จะหลับแล้วนะเว่ย ~!" ชอลลีพูดขึ้น ยัยนี่ก็ขี้เซาเหมือนเดิม
"อ่าว โทษที ไม่มีมอง แล้วเพื่อนเทอคนนั้นชื่ออะไรหละ ?"
"นายไม่จำเป็นต้องรู้มันหรอก"ชอลลีพูดขึ้น
"ทำไมหละ ?"
"เพราะคงไม่มีครั้งต่อไปที่เราจะเจอกัน และพวกฉันกำลังจะไป" พูดจบชอลลีก็ลากแขนฉันกับยัยซอนมีเดินไปเลย สะใจเป็นบ้า !
"มีแน่ !! 55. " นายเฮนรีตะโกนกลับมา
**********************************************
ฉันรีบวิ่งไปที่ห้องเรียน เพราะกลัวขึ้นเรียนช้า
"หยุด !" ฮันคยองนายอีกแล้ว
"มีอะไรกับฉันอีก!" น่าเบื่อหน่ายที่สุด --^ อะไรกันนักหนา
"มีแน่ !! ตอนเย็นนี้เทอจะไปไหน ?"
"มันก็เรื่องของฉัน ชัดมั้ย ?" ยุ่งจริง ๆ ไอ่บ้านี่
"ถามว่า จะไปไหน ?" ไอ่ ... ไอ่ โอ๊ยย คิดคำด่าไม่ออกแล้วว
"ทำไม จะหาเรื่องไร ฉันอีก "
"ถามว่าจะไปไหน ?" นายนั่นแหกปาก อุ้ ย ! สงสัยจะเอาจริง กลัวนะเนี่ย แต่ก็ต้องฟอร์มไว้ก่อน
"กะ ก้ จะไปหาเพื่อน "�
"ที่ไหน ? " โอ๊ ยย อะรัยนักวะ ?
"ฉันขึ้นห้องช้าแล้วว "
"ที่ไหน ?" มาสเต็ปเดิม ฉันก็ต้องตอบอีกสิ --*
"เออ ๆ หน้าโรงเรียนเว่ ย ฉันไปและ " ฮุ่ ยย หน้ากั วว ><
"หลังโรงเรียน !"
"ฉันบอกว่าหน้าโรงเรียน" หู หรือ� ? ...
"ฉันบอกให้เทอ ไป หลังโรงเรียน " มีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน
"ฉันนัดเพื่อนไว้หน้าโรงเรียน !"
"ก็โทร ไปบอกสิ โทรสับไม่มีรึไง ?" โอ๊ ยย !! อะรายเนี่ย ??????
"เออ ๆ " ฉันพูดเสร็จก็เดินไปเลย นี่เห็นว่าสายแล้วหรอกนะ ไม่งั้นมีเรื่องแน่ !
"ฮัลโหลว ซอนมี ไปรอฉันที่ประตูด้านหลัง โรงเรียนนะ แค่นิก่อนนะอาจารย์มาแล้ว"
ครื่ดดดด ๆ ~ โทรสับฉันสั่น
"ฮัลโหล ถึงแล้วหรอ ?"
(อืม)
"งั้นไปเดี๋ยวนี้แหละ แล้วเจอกัน ๆ" ฉันจะแอบหนีออกไป
:::ฮันคยอง:::
"ป๋าครับ ยัยนั่นกำลังจะไปแล้วครับ"
"นี่มันเวลาเรียนนี่ แสบจริง ๆ "
************************************************************
:::คริสตัล:::
ฉันกำลังจะก้าวขาออกจากห้องเรียนก้พบกับ
"นาย ฮันคยอง"
"ใช่ ฉันเอง !"
"นายมีปันหาไรอีกหละ ?" ไม่จบไม่สิ้นนะ ฮันคยอง
"ปล่า วว ก็แค่จะตามไปดูเด็กหนีเรียนว่าเค้าจะทำอะไรกัน" ไอ่บ้าเอ๊ ยย พูดเบา ๆ ไม่เป็นรึไง
"เออ อยากจะตามก็ตาม" เพื่อตัดปันหาไม่ให้อาจารย์ได้ยินเสียงนายฮันคยอง
"มาแล้ ววว ~" ฉันตะโกนบอกเพื่อนที่กำลังนั่งรอฉันหยุ
"แกใครอ่ะ ?" ซอนมีถาม ด้วยหน้าตาพิศวาส ยฮันคยองเนี่ยนะ น่าพิศวาสตรงไหน?
"อริฉัน น่ะ อย่าไปสนใจ "
"หมดนั่นเรยหรอ ?" ชอลลีถามบ้าง ห๊ะ หมดนั่น ก้มีนายฮันคยองคนดียวไม่ใช่หรอ? ฉันเลยหันไปดู�
"เฮ้ยย มาจากไหนวะ ?" เมื่อหันไปมองก็พบกับ นร.ชายกลุ่มใหญ่ โดยข้างหน้า มี 3 คนที่ดูเหมือนเป็นหัวหน้าแก๊ง 1 ในนั้นคือนาย ฮันคยอง
"อะไรกันเนี่ย ฮันคยอง ?"
"อ่อ ฉันชวนพวกเขามาดูเด็กใหม่โดดเรียนน่ะ" นี่นาย !
นายหน้าหวานที่ยืนหยุข้างฮันคยองซุบซิบกะฮันคยอง ส่วนอีกด้านนึงกลับยืนหน้านิ่ง ไม่พูดไม่จา แต่ดูเท่เป็นบ้า !
"ช่าย เนี่ยแหละ ยัยเด็กใหม่ ที่ฉันเล่าให้ฟัง" นายฮันคยองพูดขึ้นแล้วยิ้มอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม
"ฉันชื่อ เฮนรี่ นะ ส่วนนี่ คยู เรา 2 คนเป็นเพื่อนสนิทของ ฮันคยอง ตั้งแต่ 2 ขวบ แล้วแหละ" นายหน้าหวานเฮนรี พูดแนะนำตัวเอง และ เพื่อนอีกคนที่ไม่พูดไม่จา
"แล้วเขาไม่คิดจะพูดเลยร๋อ ?" ยัยซอนมีถาม เฮนรี
"55. เอ้า นี่เพื่อนเทอหรอ น่ารักจัง ^^" นายเฮนรีนี่ ดูท่าทาง จะเป็นเสือผู้หญิง
"ใช่ฉันเป็นเพื่อนคริสตัล ชื่อ ซอนมี ^^ ยินดีที่รู้จัก " ยัยซอนมีคนซื่อเอ๊ ยย !
"เพื่อนฉันคนนี้เค้าซื่อไม่เข้าใจการกระทำของนายหรอกเฮนรี ! --" ฉันพูดขึ้นฉันรู้ว่านายเฮนรีคิดจะทำไรอยู่
"โอ๊ ยย !! นี่อีกนานไม๊ ? จะหลับแล้วนะเว่ย ~!" ชอลลีพูดขึ้น ยัยนี่ก็ขี้เซาเหมือนเดิม
"อ่าว โทษที ไม่มีมอง แล้วเพื่อนเทอคนนั้นชื่ออะไรหละ ?"
"นายไม่จำเป็นต้องรู้มันหรอก"ชอลลีพูดขึ้น
"ทำไมหละ ?"
"เพราะคงไม่มีครั้งต่อไปที่เราจะเจอกัน และพวกฉันกำลังจะไป" พูดจบชอลลีก็ลากแขนฉันกับยัยซอนมีเดินไปเลย สะใจเป็นบ้า !
"มีแน่ !! 55. " นายเฮนรีตะโกนกลับมา
**********************************************
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น