+[ อลวน อลเวง พระเจ้าที่รัก ]+

ลำดับตอนที่ #1 : [บทนำ ] 100% (แก้ไข)

 บทนำ

พระเจ้า.......   คุณให้คำนิยามของพระเจ้าาว่าอะไรกัน ?

 ผู้ทรงอำนาจ ? ผู้เมตตา ? ผู้สร้าง ?  หรือ........ผู้ที่รับคำอธิษฐานของทุกคนและทำให้เป็นจริง ?

คำนิยามของ คำว่า พระเจ้า นั้น  มนุษย์ทั้งโลกให้คำนิยาม ว่า เป็นผู้สร้างสรรค์ชีวิตและมวลมนุษย์ขึ้นมา ทรงเป็นผู้เมตตา ช่วยเหลือคนยากจนอย่างไร้สิ่งตอบแทน
 ทรง มีอำนาจมากมายหลายประการ ที่สามารถทำร้ายล้างโลกในพริบตาเดียว  ทำให้ผู้คนศรัทธาและนับถือ เชื่อ ให้สิ่งที่พระเจ้าพูด เชื่อ ในสิ่งที่พระเจ้าเห็น เชื่อ ว่าพระเจ้าจะไม่ทอดทิ้งพวกเขา


ผู้ที่สิ้นหวังก็มาขอพรแก่พระเจ้า ผู้ที่อดอยากก็มาขอพรแก่พระเจ้า ผู้ที่ร้องไห้เศร้าโศกเสียใจก็มาขอพรแก่พระเจ้า  เพราะพระเจ้าเป็นที่พึ่งแก่พวกเขา พวกเขาเชื่อว่าสิ่งที่พวกเขาขอนั้น พระเจ้าจะทรงเห็นใจ
และทำให้ความปรารถนาของเขาเป็นจริง แม้แต่จะชุบชีวิตคนตาย หรือ     พาพวกเขาไปยังโลกต่างมิติ ..........................

" อ้าว ? หนูเชียร์มาอีกแล้วหรอจ๊ะ"

หญิงสาววัยกลางคนในชุดสีดำขลิบขาวของซิสเตอร์ ถือสร้อยไม้กางเขนประดับอก เอ่ยถามเด็กสาวด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน
ที่นี่คือ โบสถ์เซนต์ออกัส ที่สักการะพระเยซู ของพวกที่นับถือคาทอลิก โบสถ์แห่งนี้ ถือว่าเป็นโบสถ์ที่สวยเป็นอันดับ 3 ของโลกเลยก็ว่าได้
เนื่องจากโบสถ์แห่งนี้มีสถาปัตยกรรมที่สวยงาม ผนังของโบสถ์เต็มไปด้วยงานกระเบื้องโมเสคที่เล่าเรื่องราวของประวัติพระเยซูตั้งแต่ต้นจนจบแล้วยังมีงานกระจกสีรูปพระแม่มาเรีย
เต็มบานกระจกของโบสถ์ ที่ขาดไม่ได้คือ ห้องโถงที่สักการะพระเยซู ที่กว้างขนาดบรรจุได้ เกือบพันคนเลยทีเดียว

แต่  ในวันนี้เป็นวันหยุดเพื่อปรับปรุงจัดสถานที่ของทางโบสถ์  คนที่เข้ามาในนี้ได้มีเพียงแต่คนมาสักการะ ที่นี้เป็นประจำ ถ้าตามภาษาแม่ค้าก็คือ ลูกค้าคนสำคัญนั้นแหละ
ซึ่งหนึ่งในนั้น เป็นเด็กสาวที่มีผมสีน้ำตาลยาวเป็นลอนน้อยๆกลางหลัง ดวงตาสีฟ้าซีดของชาวต่างชาติออกแววซุกซน เธอมีนามว่า เชียร์  หรือชื่อ เต็มๆของเธอคือ เรียลาซิเรียส  ฟิงค์เสปียร์ ลูกสาวของขุนนางชั้นกลาง
ที่ติดนวนิยายมากเสียจน กลายเป็นสาวช่างเผ้อฝันไปเสียแล้ว

" แหม ก็หนูชอบที่นี่นิคะ  ซิสเตอร์เทเซียรา " พร้อมคลี่ยิ้มหวานประจบซิสเตอร์  


ซิสเตอร์เทเซียราเลิกคิ้วมองเด็กสาวด้วยความแปลกใจ  ที่จริงแล้ว เชียร์ไม่ใช่เด็กสาวที่นับถือศาสนาอย่างเคร่งครัด
เนื่องจากเธอชอบหมกตัวอยู่แต่ในบ้านอ่านนวนิยายของเธอมากกว่า จนแทบไม่เคยออกนอกบ้านเลย แต่บัดนี้ เธอดันกลายเป็น ลูกค้าคนสำคัญของโบสถ์ไปซะนี้

' นวนิยาย เรื่องไหนที่ทำให้เธอมาโบสถ์ทุกวันได้กันละนี้ ?  โรมิโอกับจูเลียต ?  แฮมเลค ? หรือว่า.........  '

" ซิสเตอร์ เทเซียรา ค่ะ !  หนูมีเรื่องอยากจะถามหน่อยนะคะ "  เชียร์เอ่ยขัด  ซิสเตอร์เทเซียราหลุดจากภวังค์ความคิดก่อนพยักหน้าเชิงอนุญาต ให้แก่เด็กสาว

"ถ้าหนูขอพร แก่พระเจ้าขอหนึ่ง พระเจ้าจะทำให้คำขอของหนูเป็นจริงมั้ยค่ะ ?"

" แหม แน่นอนสิจ๊ะ พระเจ้า ทรงเมตตาพวกเรา พระองค์ต้องทรงทำให้คำอธิษฐานของหนูเป็นจริงอยู่แล้วละจ๊ะ"   ถ้าหนูไม่ขอมากเกินไปละนะ ซิสเตอร์เทเซียราต่อประโยคหลังในใจ ก่อนส่งรอยยิ้มเป็นมิตร

     อย่างนั้นรึ งั้นก็......... หึ หึ หึ หึ