รีวิวนิยายกับอุ้มสม

ลำดับตอนที่ #14 : ๑๓ - นาฬิกาทรายรัก ; ติญญา - คุณมีถนนสายไหน...ที่เดินแล้วรู้สึกเหงาบ้างไหม? -

~ น า ฬิ ก า ท ร า ย รั ก ~

วันวานแห่งหัวใจ...ถูกขังไว้ในรอยทราย

นวนิยายโดย : ติญญา

สำนักพิมพ์ : คำต่อคำ

พิมพ์ครั้งที่ ๑ : กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙

ราคา : ๒๘๐ บาท

รายละเอียด

            ‘คุณหนูทราย’  คือผู้หญิงในฝัน ที่ ‘ดาวฤกษ์’  ไม่กล้าแม้แต่จะนึกถึง  เธอเรียบร้อย  น่ารัก  ฉลาด  และที่สำคัญคือรวยมาก  ในขณะที่เขาเป็นแค่ผู้ชายเกเร  เรียนไม่เก่ง  มีดีอย่างเดียวคือเป็นนักบาสเกตบอลของคณะ

ทว่าราวกับโชคชะตาเล่นตลก  เมื่อเส้นทางของคนสองคนที่ไม่เหมือนกันเลยกลับโคจรมาบรรจบกันที่ “เว็บไซต์วัยรุ่นดอตคอม”  และทั้งๆ ต่างรู้อยู่แก่ใจว่า  “รักนี้เป็นไปไม่ได้”  ทว่าหัวใจสองดวงกลับใกล้ชิดกันมากขึ้นเรื่อยๆ

สองคนที่แตกต่าง...จะรวมเป็นหนึ่งได้อย่างไรและเส้นทางสายนี้จะลงเอยในทิศทางไหน ทุกอย่างเดิมพันด้วยสิ่งเดียว นั่นคือ “หัวใจ”

บันทึกหลังอ่าน

เรื่องนี้เป็นผลงานนิยายเรื่องล่าสุดของเจ้าแม่ดราม่าอย่าง  “ติญญา”  ซึ่งสำหรับ  “นาฬิกาทรายรัก”  ก็จะมาในรูปแบบของโรแมนติกดราม่าพ่วงด้วยสืบสวนนิดๆ  คอเมดี้หน่อยๆ  ให้คนอ่านได้ลุ้นและอมยิ้มกันได้บ้าง  แต่สิ่งที่ไม่เคยหายไปจากงานของติญญาคือความดราม่า

“นาฬิกาทรายรัก”  เป็นเรื่องราวของคนสองคนที่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง  คนหนึ่งคือ  “ดาวฤกษ์”  ผู้ชายธรรมดา  เรียนไม่เก่ง  บ้านไม่รวยเป็นเพียงนักกีฬาเจ้าเสน่ห์คนหนึ่ง  ส่วนอีกคนคือสาวน้อยนามว่า  “รอยทราย”  คุณหนูผู้ร่ำรวยมีชาติตระกูล  เรียนจบปริญญาโทจากเมืองนอกและกลับมาเมืองไทยพร้อมกับการได้รับมรดกมากมายจากผู้เป็นปู่  เมื่อต่างฝ่ายต่างรักกันแต่ไม่ยอมเปิดเผยความในใจให้อีกฝ่ายได้รู้เสียที  รักครั้งนี้จะจบลงอย่างสมหวังได้อย่างไร

“คุณมีถนนสายไหน...ที่เดินแล้วรู้สึกเหงาบ้างไหม?”  ประโยคเปิดเรื่องของติญญาชวนให้ติดตามเป็นอย่างยิ่งครับ  ว่าเรื่องราวจะดำเนินไปในทิศทางใด  และสำหรับแฟนนิยายของติญญาคงจำดาวฤกษ์  พระเอกเรื่องนี้ได้ดี  ว่าเขาคือเพื่อนสนิทผู้อารมณ์ดีขี้เล่นของ  เคมีจาก  หัวใจระบายรัก  นั่นเอง  (แต่สามารถอ่านนาฬิกาทรายรักก่อนได้  รู้เรื่องแน่นอนครับ)

            นาฬิกาทรายรักดำเนินเรื่องโดยเน้นที่อารมณ์และความรู้สึกของตัวละครพระนางเป็นหลัก  ซึ่งสำนวนของติญญา  ลูกเล่น  การบิลด์อารมณ์ดราม่า  ให้ผู้อ่านอินตาม  ติญญาก็ยังคงทำได้ดีตามมาตรฐาน ซึ่งแม้เรื่องนี้จะไม่ดราม่าเท่าเรื่องอื่นๆ  ของผู้เขียนแต่พอได้อ่านแล้ว  แม้ไม่ต้องดูชื่อคนแต่งก็รู้แน่นอนว่าเป็นงานของติญญา  แต่เรื่องนี้นี่นะทั้งดราม่าปวดใจและดราม่าปวดหัวเลยทีเดียว  ฮ่าๆ

          สำหรับคนที่รู้จัก ดาวฤกษ์  มาจากหัวใจระบายรัก...ชายหนุ่มผู้ขี้เล่น  อารมณ์ดีตลอดเวลา  ขอให้ลืมภาพนั้นไปเลยครับ  พอมาถึงเรื่องของตัวเองแทนที่ดาวฤกษ์จะได้มีความสุขมากกว่าการไปขโมยซีนเคมีในหัวใจระบายรัก  แต่ที่ไหนได้เราได้เห็นดาวฤกษ์ในอีกมุม  ชนิดที่ไม่คิดว่าจะได้เห็นเลยครับ  การที่เขาเป็นคนธรรมดา  ที่แม้จะเรียนหนังสือไม่เก่ง  แต่ก็มีความสามารถทางด้านกีฬาชนิดหาตัวจับยาก  มีงานมีการทำที่แน่นอน  ก็อาจจะไม่เท่าให้ดาวฤกษ์ต้องรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่ด้อยค่า  ถ้าหากเขาไม่เผลอใจไปรักผู้หญิงคนนั้น...รักแรกของเขา  ที่แม้เวลาจะผ่านไปสักเท่าไรก็ไม่เคยลืม

          รอยทราย  ดูเหมือนจะเป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบ  น่าอิจฉาในสายตาของผู้หญิงหลายคน  ไม่ว่าจะเป็นความรู้  ความฉลาดดีกรีปริญญาโทวิศวคอมพิวเตอร์จากเมืองนอก  ฐานะชาติตระกูล  ก็เพียบพร้อม  กลับมาจากเมืองนอกก็ได้มรดกจากคุณปู่ผู้ล่วงลับทันที  แต่ถ้ามองไปให้ลึกถึงจิตใจของรอยทรายแล้ว  เธอก็ไม่ได้เป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบไปเสียทุกเรื่อง  ถ้าเลือกได้รอยทรายก็อยากเป็นรอยทรายที่ครอบครัวที่สมบูรณ์  แม้จะสูญเสียแม่ก็ขอให้มีพ่อผู้ใส่ใจลูกสาวคนนี้  พ่อผู้มอบความรักความห่วงใย  มิใช่รอยทรายคนนี้  คนที่พ่อแท้ๆ  ไม่เคยสนใจและไม่รู้สึกผูกพันด้วยเท่าไรนัก  พ่อที่ทุ่มเทความรักและการเอาใจใส่ให้กับภรรยาใหม่และลูกสาวคนเล็ก  ส่วนรอยทรายก็เติบโตมากับคุณปู่ของเธอ

          อุ้มสมรู้สึกว่านางเอกเรื่องนี้น่าสงสาร  เพราะเธอไม่มีโอกาสได้ทำอะไรตามใจตนเองเลย  เรียนเก่งๆ  ก็เพื่อปู่  เลือกเรียนในด้านที่ปู่ปรารถนาให้เรียน  แต่อุ้มสมกลับไม่สัมผัสได้ถึงความรักความผูกพันที่สองปู่หลานคู่นี้มีให้กันสักเท่าไหร่  รู้สึกว่ายังไม่ชัดเจน  ไม่รู้ว่าปู่รักนางเอกจริงมั้ย  หรือแค่อยากให้นางเอกทำทกอย่างเป็นทุกอย่างที่ตัวเองต้องการ  ขนาดตอนที่นางเอกเห็นข้อความที่เป็นปริศนา  แล้วรู้สึกว่าปู่ไม่ได้รักตัวเองมากที่สุดอย่างที่ปู่บอกหรืออย่างที่ใครๆ  คิด  ในจุดนั้นยังไม่มีความรู้สึกนึกคิดของนางเอกเกี่ยวกับความผูกพันปู่หลานในอดีตมาให้คนอ่านได้เห็นเลย (ทำให้คนอ่านสงสัยเหมือนกันนะ  ฮ่าๆ) ซึ่งถ้าเพิ่มเติมรายละเอียดเรื่องราวความสัมพันธ์ของสองปู่หลานเข้าไป  ก็จะทำให้สมบูรณ์มากขึ้นในความรู้สึกของอุ้มสม 

          ในส่วนของความรักระหว่างพระนางก็ดราม่าปวดใจได้ไม่ยากเลยครับ  เมื่อต่างฝ่ายต่างมีความรู้สึกดีให้กัน  แต่กลับไม่มีใครยอมเปิดเผยความในใจให้อีกฝ่ายได้รับรู้เสียที  ดาวฤกษ์คิดว่าตนเองเป็นคนธรรมดาเกินไปไม่ควรคู่กับคุณหนูอย่างรอยทราย  และคิดว่าคนอย่างรอยทรายคงไม่มีวันรักเขา  พ่อเจ้าประคุณก็เล่นทำเมินเฉย  ทำเป็นไม่รู้สึกอะไรกับรอยทราย  ในขณะที่รอยทรายเองก็เข้าใจว่าดาวฤกษ์ไม่ได้รักเธอ  เธอคงรักเขาข้างเดียว  เพราะเขาทั้งไม่แคร์  ทั้งเมินเฉยกับเธอตลอดมิหนำซ้ำยังเชียร์ให้เธอไปรักกับผู้ชายอีกคนที่ดีกว่า  ใครชอบแนวดราม่าแอบรักอุ้มสมขอเชียร์เรื่องนี้เลยครับ

          ในส่วนที่เป็นดราม่าปวดหัว  อุ้มสมอดจะรำคาญทั้งพระเอกทั้งนางเอกไม่ได้ครับ  ฮ่าๆ  ก็ต่างฝ่ายเล่นแง่  เก็บงำความรู้สึกตัวเองเอาไว้ยังไม่พอ  ยังทำไม่ดีให้อีกฝ่ายเข้าใจผิดอีก  แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่พวกเอ็งจะสมหวังกันฮ่าๆ  อ่านแล้วอยากจับพระนางมาฟาดคนละทีสองที  คิดดูสิ  ปิดบังความรู้สึกประสาอะไร  คนรอบข้างเค้ารู้หมดว่าเอ็งสองคนรักกัน  นี่งานนี้ถ้าไม่มีผู้ช่วยกิตติมศักดิ์อย่างเคมีมาช่วย  ก็ไม่รู้เลยครับว่ารักครั้งนี้จะจบสวยงามอย่างไร  แต่ยอมรับว่าสำนวนคนเขียนดีงามจริงๆ  ต่อให้หงุดหงิดพระนางมากแค่ไหน  ก็อ่านจนจบได้เพราะสำนวน  "เอาอยู่"

          ด้วยความที่เรื่องนี้เป็นโรแมนติกดราม่า  ความรักของพระนางจะมีแต่ดราม่าก็ไม่ได้  ซีนหวานๆ  มีแน่นอนครับ  มีกำลังดีให้คนอ่านได้อมยิ้มกันไป  (แม้ว่าดราม่าจะมากกว่าก็ตาม  ฮ่าๆ)  ในแง่ของความโรแมนติกจุดที่อุ้มสมชอบมากที่สุด  ก็คงเป็นตอนที่พระนางไปเที่ยวฮ่องกงด้วยกัน  โดยเฉพาะที่ดิสนีย์แลนด์  กับเรื่องราวของ  "อาละดินกับเจ้าหญิงจัสมิน"  เป็นช่วงที่อุ้มสมชอบมากครับ  รู้สึกว่าทั้งดาวฤกษ์และรอยทรายต่างสลัดปัญหาในใจของตัวเองทิ้ง  คล้ายดังกว่าพออยู่ที่ฮ่องกง  ก็เป็นโลกที่มีแค่เขาและเธอ  เป็นอะไรที่น่ารักและอบอุ่นมากเลยครับ  

          ยังมีหลายส่วนในเรื่องนี้ที่อุ้มสมชอบมาก  ซึ่งเป็นองค์ประกอบขอบเรื่องที่คอยซัพพอร์ตให้  "นาฬิกาทรายรัก"  ออกมาอย่างสมบูรณ์และน่าประทับใจมากขึ้น  อันดับแรกเลยคือเรื่องนี้ติญญาแฝงกลิ่นอาย  Romontic  Suspance  ไว้ด้วยละครับ  เกี่ยวกับข้อความปริศนาของคุณปู่ที่ทำเอานางเอกคิดว่าการตายของปู่ต้องมีเงื่อนงำ  ทั้งยังเหตุการณ์ประหลาดๆ  ที่เกิดขึ้นในบ้านข้องเธอ  ในเรื่องของข้อความปริศนา  สำหรับอุ้มสมแล้วอุ้มสมชอบไอเดียของผู้เขียนมากครับ  พอเฉลยมาแล้วคาดไม่ถึงเลยว่าความจริงเป็นแบบนี้  ซึ่งสำหรับอุ้มสมแล้วถ้าหากผู้เขียนพัฒนาฝีมือให้มากกว่านี้อีกในด้านสืบสวน  ซ่อนปม  รับรองว่าต้องออกมาได้ดีแน่นอนครับ

          อีกส่วนที่จะไม่พูดถึงไม่ได้คือ  "นาฬิกาทราย"  ซึ่งเปรียบเสมือนแก่นเรื่องเลยทีเดียว  เพราะนาฬิกาทรายนี่ละครับที่ทำให้อุ้มสมประทับใจในความรักของดาวฤกษ์กับรอยทราย  ความลับที่ซ่อนอยู่ใน  "นาฬิกาทรายรัก"  ทำให้เราเข้าใจความรู้สึกของรอยทรายมากขึ้นเลยละครับ  ดีงามมาก     

            เรื่องนี้ก็มีตัวร้ายคอยออกมาขัดจังหวะให้น่ารำคาญเหมือนกันครับ  ฮ่าๆ  อุ้มสมรู้สึกว่าป้า  รัตตา  แม่เลี้ยงนางเอกเป็นคนที่น่ารำคาญมาก  มนุษย์ป้าตัวแม่เลยทีเดียว  ป้าโผล่มาทีไรอยากจะเอาป้าไปเก็บไกลๆ  ส่วนพ่อนางเอกก็อ่อนแอมาก  คือไม่สามารถทำให้นางเอกรู้สึกได้ถึงความรักของพ่อ  และไม่สามารถปกป้องนางเอกได้เลย  ในขณะที่  ตามตะวัน  ที่ดูเหมือนจะร้ายตามแม่  แต่สุดท้ายก็เป็นอีกตัวละครที่อุ้มสมชอบ  ชอบเรื่องราวความขัดแย้งของตามตะวันและรอยทราย  ตอนคลายปัญญา  ตอนเปิดใจนั้นเป็นอีกตอนที่ผู้เขียนทำได้ดีมาก  ชักอยากอ่านเรื่องของเธอขึ้นมาแล้วสิ

          ในฐานะที่เป็นแฟนคลับของติญญา  ก็ต้องขอบอกว่าเป็นอีกเรื่องที่ชอบครับ  ใครชอบแนวดราม่าแบบแอบรัก  เก็บงำความรู้สึกตัวเอง  ก็ไม่น่าพลาด  "นาฬิกาทรายรัก"  ครับ

          วันวานแห่งหัวใจ...ถูกขังไว้ในรอยทราย

อุ้มสม

๑๐  สิงหาคม  ๒๕๕๙