รีวิวนิยายกับอุ้มสม

ลำดับตอนที่ #13 : ๑๒ - เกมกาเหว่า ; ภัสรสา - เกมที่ถูกวางหมากด้วยกิเลสในใจคน -

~ เ ก ม ก า เ ห ว่ า ~

เกมที่ถูกวางหมากด้วยกิเลสในใจคน

นวนิยายโดย : ภัสรสา

สำนักพิมพ์ : รักษ์วลี

พิมพ์ครั้งที่ ๑ : ตุลาคม ๒๕๕๘

ราคา : ๓๑๕ บาท

รายละเอียด

'ฟุ้งฟ้า'  กาฝากที่ถูกเลี้ยงมาเพื่อส่งต่อมรดกให้ลูกที่แท้จริง

ตลอดมาเธอเอาตัวรอดด้วยการแกล้งโง่และรอยยิ้มเสแสร้ง

'แสงฉาน'  คือผู้กระชากมันออก  ก่อกวนจนเธอไม่อยากเสวนา

แต่เมื่อเธอถูกปองร้าย  คอกม้าของเขากลับกลายเป็นที่พึ่งพิง

ทรัพย์สมบัติ...จุดเริ่มต้นของแผนร้ายหมายชีวิต

เกมที่ถูกวางหมากด้วยกิเลสในใจคน  แต่เกมนี้แท้จริงเป็นของใคร

มรดก  ความรัก  ความตาย...

ท้าทายให้ตามลุ้นใน  "เกมกาเหว่า"

บันทึกหลังอ่าน

"เจ้านกกาเหว่าเอย  ไข่ไว้ให้แม่กาฟัก  แม่กาก็หลงรัก  คิดว่าลูกในอุทร...ฯ"  บทเพลงกล่อมเด็กเพลงนี้คงเป็นที่คุ้นหูสำหรับทุกๆ  คน  เมื่อกาเหว่าคิดจะเล่นเกม  เกมที่เดิมพันด้วยมรดกและชีวิต  จึงกลายเป็นเรื่องราวสืบสวนผสมผสานโรแมนติกและคอเมดี้ที่น่าติดตาม  จากปลายปากกาของ  "ภัสรสา"

"เกมกาเหว่า"  เป็นเรื่องราวของ  สาวน้อยนามว่า  "ฟุ้งฟ้า"  ใครๆต่างคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงน่าอิจฉา  เป็นลูกสาวของเศรษฐีผู้ร่ำรวยอย่างนายภากร  แต่แท้จริงแล้วความจริงที่ทั้งเธอและพ่อต่างรู้ดีคือ  ฟุ้งฟ้าไม่ใช่ลูกแท้ๆ  ของภากร  แต่ทว่าเธอถูกภากรเลี้ยงดูเพื่อส่งต่อมรดกของพ่อให้กับ  "แสงฉาน"  ลูกชายแท้ๆ  ของภากรต่างหาก  ภารกิจของแสงฉานคือการทำทุกอย่างเมื่อให้มรดกของพ่อตกเป็นของแสงฉาน  ผู้ชายปากร้าย  ผู้ชายอารมณ์ร้าย  ผู้ชายที่ก่อกวนฟุ้งฟ้าตลอดเวลา  ทว่าเขาก็สามารถปกป้องเธอได้ตลอดเวลาเช่นกัน  แล้ว  "เกมกาเหว่า"  จะจบลงอย่างไร  ใครกันที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมด 

อุ้มสมอ่านงานของภัสรสามาหลายเรื่อง  ไม่ว่าจะเป็นงานโรแมนติกคอเมดี้  ฟีลกู๊ด  อ่านแล้วทั้งอมยิ้มทั้งขำไปตลอดเรื่อง  หรือแนวดราม่าบีบคั้นหัวใจอย่าง  บ่วงแสงดาว  ที่อุ้มสมชอบมาก  มาถึงเกมกาเหว่า  ซึ่งภัสรสาจัดเต็มกับแนวสืบสวนสอบสวน  ชวนคนอ่านค้นหาความจริงตั้งแต่ต้นจนจบ  พร้อมกับเรื่องราวดราม่า-โรแมนติก-คอเมดี้ของพระนางและตัวละครที่น่าสนใจมากมาย  ทำให้เนื้อเรื่องมีความสนุกสนานมากขึ้น  กอปรกับเสน่ห์ในการสร้างตัวละครของภัสรสาทำให้เกมกาเหว่าเป็นนิยายอีกเรื่องที่อุ้มสมอ่านสนุกจนวางไม่ลง

เริ่มต้นด้วยเรื่องราวของคู่พระนางของเราเลยละกันครับ  ต้องขอบอกว่าทั้งสองคนเป็นคู่ที่มีความแตกต่างกันสุดขั้ว  แต่ลงตัวสุดขีด  เรียกได้ว่าพออยู่ด้วยกันแล้วเคมีเข้ากั๊นเข้ากันมากเลยครับ

ฟุ้งฟ้า  ใครๆ  ก็คิดว่าเธอคือลูกสาวของเศรษฐีผู้ร่ำรวยอย่างพ่อภากรกับแม่เฟื่องฟ้า  แต่แท้จริงแล้วเธอคือลูกสาวของแม่เฟื่องฟ้าผู้ล่วงลับ  ที่พลาดท่าไปท้องกับผู้ชายคนอื่นต่างหาก  นี่คือความจริงที่มีเพียงฟุ้งฟ้ากับภากรเท่านั้นที่รู้กัน  ดังนั้นชีวิตคุณหนูที่ดูน่าอิจฉา  แต่ถ้าคุณมาเป็นฟุ้งฟ้า  คุณจะไม่รู้สึกอิจฉาเธอเลยครับ  เพราะเธอต้องเติบโตมาในครอบครัวที่พ่อไม่ใช่พ่อแท้ๆ  แม่ก็เสียชีวิตแล้ว  น้องชายของพ่อและภรรยาต่างก็หวังจะฮุบสมบัติอีกด้วย  เรียกได้ว่าไม่สตรองนี่อยู่ไม่ได้เลย  แต่อุ้มสมยอมรับนะครับว่าเธอเป็นนางเอกที่ฉลาดมาก  อุ้มสมก็ชื่นชอบในความฉลาดของเธอ  เพราะตั้งแต่เล็กจนโต  ฟุ้งฟ้าต้องเอาตัวรอดด้วยการทำตัวเป็นคนไร้เดียงสา  ใสซื่อ  ใช้  "รอยยิ้มเสแสร้ง"  ให้เกิดประโยชน์  ทำให้อยู่รอดมาได้ 

แต่ก็ใช่ว่าพ่อภากรจะไม่รักฟุ้งฟ้านะครับ  ฟุ้งฟ้ารู้ดีว่าลูกแท้ๆ  ของภากรคือพระเอก  ซึ่งภากรมีเหตุจำเป็นให้พลัดพลาดจากคนรักและลูกชายซึ่งไม่ได้เจอกันมากว่ายี่สิบปี  ภากรมีบุญคุณต่อฟุ้งฟ้ามาก  และภารกิจที่ฟุ้งฟ้าจำฝังใจตลอดมาก็คือมรดกที่เธอได้รับทั้งหมดนั้นต้องส่งต่อให้กับพระเอกเท่านั้น!  สำหรับอุ้มสมแล้ว  อุ้มสมรู้สึกว่ายังไงฟุ้งฟ้าก็เติบโตมาอย่างไม่มีความสุขนัก  อย่างที่บอกว่าที่ชีวิตเธอมีค่า  ที่ภากรยอมเลี้ยงดูเธอเป็นอย่างดี  ก็เพื่อลูกชายแท้ๆ  อย่างพระเอกเท่านั้น  ถ้าไม่มีพระเอก  บางทีภากรอาจจะไม่ดูแลเธอขนาดนี้ก็ได้  เพราะแม้แต่พ่อแท้ๆ  ของเธอ  ยังทำให้เธอรู้สึกว่าเธอไร้ค่าได้  ดังนั้นนางเอกอย่างฟุ้งฟ้าจึงสมควรมาเจอพระเอกอย่างเขา...

แสงฉาน  หรือ  พี่ซัน  เรียกได้ว่าเป็นผู้ชายที่ตรงข้ามกับฟุ้งฟ้าทุกประการ  เขาโตมาโดยที่ไม่รู้ว่าพ่อแม่แท้ๆ  ของเขาเป็นใคร  เขาเกลียดแม่ตัวเองที่ทิ้งเขาไว้  ณ  สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า  ผู้ใหญ่คนเดียวที่เป็นดั่งร่มโพธิ์ร่มไทรของเขา  เป็นคนที่แสงฉานรักยิ่งกว่าแม่ก็คือป้านภา  ที่เลี้ยงดุเขามาจนโต  ด้วยความที่แสงฉานเติบโตมาในสภาพแวดล้อมเช่นนี้  โตมาในคอกม้าที่เขารัก  โตมาโดยที่ไม่รู้ว่าพ่อแม่แท้ๆ  ของตัวเองคือใคร  ทำให้เขากลายเป็นคนที่ไม่ไว้ใจคนนอก  พี่ซันของเราจะมนุษยสัมพันธ์ติดลบ  พูดน้อย  น่ากลัว  เจ้าอารมณ์  ในสายตาของคนนอกที่ยังไม่รู้จักพี่ซันดีพอ  แต่เมื่อคุณเป็นคนที่พี่ซันยอมรับให้เป็น  "ครอบครัว"  เดียวกันแล้ว  พี่ซันจะกลายเป็นคนเฮฮา  กวนๆ  ขวานผ่าซาก  ชนิดที่ทำเอาคนอ่านอย่างเรายิ้มแก้มปริเลยละครับ   (แต่ด้วยนิสัยของพี่ซันที่พอเปิดใจรับใครเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต  แล้วเปลี่ยนไปเป็นคนละกันนี่ก็เป็นอีกปมที่นำมาซึ่งการหย่าร้างของเขากับภรรยาเก่าเลยนะครับ  ซึ่งในประเด็นนี้ไม่ได้ดราม่ามากแต่ผู้เขียนทำให้เป็นเส้นเรื่องรองที่น่าสนใจมากครับ)

และแสงฉาน  หรือพี่ซันไงครับ  ที่เป็นเป้าหมายของฟุ้งฟ้า  เพราะเขาคือลูกชายของพ่อภากร  ฟุ้งฟ้าจึงต้องพยายามเข้ามาพัวพันที่  "คอกม้าซันแอนด์สกาย"  จนได้รับอันตรายมากมาย  อุ้มสมชอบเคมีของคู่นี้ตั้งแต่แรก  ตั้งแต่พี่ซันยังเป็นพี่ซันภาคปีศาจ  ที่คอยหาเรื่องฟุ้งฟ้าตลอดเวลา  ที่อุ้มสมขำมากคือพี่ซันดันรู้ทันใน  "รอยยิ้มเสแสร้ง"  ของฟุ้งฟ้าและยังพยายามแดกดันให้หล่อนหยุดทำ  ฮ่าๆๆ 

แต่พอเป็นพี่ซันอีกภาคหนึ่ง  ความรักของทั้งคู่ก็หวานปนฮามากเลยครับ  ทั้งที่ทั้งนั้นต้องชื่นชมคนเขียน  ภัสรสารักษามาตรฐานเรื่องการสร้างคาแรคเตอร์ตัวละครให้โดดเด่น  บทสนทนาให้โดนใจได้ดีเสมอมา  อุ้มสมชอบประเด็นความรักของทั้งคู่ตรงที่พี่ซันทำให้ฟุ้งฟ้ารู้สึกได้ว่า  เธอสามารถมีค่าได้ด้วยตัวเอง  เป็น  "ฟุ้งฟ้า"  ก็มีค่าได้...ฟุ้งฟ้าที่พี่ซันรักที่สุด 

นอกจากนี้ยังมีตัวละครอีกมากมายที่จะมาทำให้เรื่องราวของ  "เกมกาเหว่า"  สนุกสนานและมีอรรถรสมากขึ้น  ไม่ว่าจะเป็น  พี่ช้าง  หรือ  ชนัญญู  เพื่อนรักของพี่ซัน  ว่าที่พระเอกใน  เกมกุญชร  นั่นเอง  และที่อุ้มสมชอบมากเป็นพิเศษเห็นจะเป็น  พี่โรม  หรือ  รวิกร  หลานลุงของภากรที่รักฟุ้งฟ้าเหมือนน้องสาวแท้ๆ  พ่อเจ้าประคุณก็เล่นจะมาปะทะกับพี่ซันบ่อยมาก  เวลาสองคนนี้แบทเทิลทีไรนี่แมสมขำตลอดเลย  ก็คนอย่างพี่ซันน่ะจะยอมคนแปลกหน้าเรอะ! 

สำหรับบรรดาตัวละครรุ่นใหญ่ก็ไม่น้อยหน้า ลุงๆ  ป้าๆ  เหล่านี้นี่ละครับ  ที่จะมีส่วนสำคัญในการคลายปมทั้งหมด  ว่าความจริงที่ซ่อนอยู่คืออะไร  ใครกันคือผู้บงการ  และสุดท้าย  "เกมกาเหว่า"  นี้  ใครกันคือหมาก  ใครกันคือผู้เล่น และใครกันคือผู้ชนะ  ต้องติดตามกันครับ!!!  บอกเลยว่ายิ่งในช่วงท้ายเรื่อง  ที่ใกล้จะจบ  ความจริงทุกอย่างจะค่อยๆ เฉลยทีละนิดทีละน้อย  นั่นละฮะท่านผู้ชม...ทำเอาวางไม่ลงเลยครับ 

ในส่วนของการสอดแทรกรายละเอียดเรื่องคอกม้าก็ทำได้ดีครับ  น้องม้าน่ารักทุกตัวเลย

ชวนลองครับ  แนวสืบสวนซับซ้อนซ่อนเงื่อน  ผสมผสานกับเรื่องรักของพระนางที่น่าสนใจได้อย่างลงตัว

.

.

.

ในส่วนที่จะขอพูดถึงต่อไปนี้ที่เป็นตัวอักษรสีขาวคือสปอยล์นะครับ  ใครที่ยังไม่ได้อ่าน  อยากอ่านให้สนุกแนะนำให้ข้ามไปก่อนครับ

(((คือพอเฉลยมาว่าสุดท้ายแล้ว  เกมนี้คนที่ฉลาดที่สุดคือลุงภากร  คนที่ร้ายที่สุดคือลุงภากร  ผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมด  และตบตาทั้งพระเอกนางเอก  ทั้งคนอ่านอย่างเราๆ  มาตลอด  แล้วความจริงพระเอกก็ไม่ใช่ลูกแท้ๆ  ของลุง  ลุงทำเพื่อความรักของลุง  และลุงก็ทำได้ทุกอย่างแม้กระทั่งฆ่าพระเอก  ฆ่าลูกของผู้หญิงที่ลุงรัก  คือจะบอกว่าลุงภากรหลอกอุ้มสมได้เนียนมาก-ก-ก-ก  ทำเอาอุ้มสมเชื่อสนิทใจ และแอบซึ้งไปกับความรักของสองพ่อลูกคู่นี้  โดยเฉพาะตอนได้เจอกัน  ตอนที่ลุงภากรพยายามคุยกับพระเอกเรื่องม้า  พี่ซันที่ไม่เคยสนิทกับใครง่ายดายมาก่อน  ก็สนิทกับลุงภากรโดยง่าย  สองคนนี้ชอบม้าเหมือนกัน...วินาทีนั้นคือชื่นชมคนเขียนมาก  แบบสายสัมพันธ์พ่อลูกคู่นี้มันงดงามจริงๆ  รับรู้ได้ด้วยใจ  ดีงาม  แต่พอรู้ความจริง  โอ้ว-ว-ว-ว  นี่ฉันโดนตบตาเรอะ  เลยแอบเสียความรู้สึกกับเรื่องนี้ไปบ้างครับ  แต่ไม่น่าจะมีใครรู้สึกเหมือนกันอุ้มสมนะ  เพราะเอาจริงแล้ว  ถือว่าผู้เขียนซ่อนปม  และดำเนินเรื่องได้ดี  ชนิดที่ทำเอาเราคาดไม่ถึงเลยทีเดียว  อีกเรื่องที่ชอบมาก  ที่เฉลยแล้วพอจะลบล้างความรู้สึกที่เสียไปกับเรื่องของลุงภากรกับพี่ซัน  ก็คือสายสัมพันธ์ความเป็นพี่น้องของ  พี่ซันกับน้องโรม  ที่ต่อให้ทะเลาะกันตลอดก็มีความผูกพันกันมาตั้งแต่ต้น  ชอบ-บ-บ-บ)))

อุ้มสม

๑๕  มีนาคม  ๒๕๕๙