รีวิวนิยายกับอุ้มสม

ลำดับตอนที่ #12 : ๑๑ - หัวใจระบายรัก ; ติญญา - ความรักนั้นเหมือนดอกไม้ เมื่อถึงฤดูกาลก็แย้มกลีบบานสดใส -

หัวใจระบายรัก

นวนิยายโดย : ติญญา

สำนักพิมพ์ : คำต่อคำ

รายละเอียด

อดีตที่ไม่สวยงามของแม่ทำให้หัวใจของ บุษบามินตรา ปิดตาย เธอตั้งใจว่าจะไม่รักใคร ไม่หวังพึ่งใคร เพศชายคือตัวอันตราย!

แต่แล้ววันหนึ่ง เคมี อดีตเพื่อนรักนักบาส เจ้าของรอยยิ้มละลายหัวใจ ก็เดินเข้ามาในชีวิต เขานำความอบอุ่น รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะมาให้หัวใจของเธอกลับมาเต้นได้อีกครั้ง และทำให้เธออยากจะลอง ‘รัก’

ทว่า ‘รักแท้’ ก็ไม่ใช่สิ่งที่หาได้ง่ายดาย และไม่ใช่ความรู้สึกที่เกิดได้ในฉับพลัน หัวใจสองดวงจึงต้องพบกับ ‘บททดสอบแห่งรัก’ หลายต่อหลายครา จนกว่าจะมั่นใจได้ว่ารักนั้นคือ‘ของจริง’ มิใช่เพียงผ่านมา...แล้วเลยผ่านไป

ร่วมเดินทางค้นหา ‘รักแท้’ ไปกับคนทั้งคู่ แล้วคุณจะได้รู้ว่า ‘ความรัก’ นั้นมีคุณค่าและงดงามเพียงใด

บันทึกหลังอ่าน

เห็นกระแสดีเหลือเกินครับ สำหรับความนิยม “เคมี” และ ความนิยม “หัวใจระบายรัก” (คือชื่อพระเอกขึ้นต้นก่อนชื่อนิยายอีกฮ่าๆ) พออุ้มสมชิมลางอ่านเรื่องสั้นความลับของหัวใจจบลงแล้ว ก็อ่าน “หัวใจระบายรัก” เล่มนี้ต่อทันทีเลยครับ

“หัวใจระบายรัก” เป็นเรื่องราวของ “บุษบามินตรา” หรือ สอง ที่เติบโตมาโดยการเลี้ยงดูของแม่ จากความรักที่ไม่สมหวังของแม่ ทำให้เธอเข็ดหลาบกับความรัก จนกระทั่งเธอได้พบกับ “เคมี” อดีตเพื่อนสนิทนักบาสของเธอ ที่ไม่ได้พบกันนาน โลกของบุษบามินตราก็เปลี่ยนไป บุษบามินตราแอบรักเคมีมานานตั้งแต่สิบปีที่แล้ว และเมื่อมาถึงวันนี้รักแท้ของคนสองคนเริ่มก่อตัว แต่บททดสอบรักแท้ก็มีมากเหลือเกิน ทั้งคู่จะต้องฝ่าฟันอุปสรรคไปให้ได้

อุ้มสมจำได้ว่าซื้อนิยายเรื่องนี้ตั้งแต่เพิ่งออกใหม่ๆ (ช่วงต้นเดือนกรกฎาคม) เพราะเป็นแฟนนิยายติญญาอยู่แล้ว แต่กว่าจะมีเวลาอ่าน กว่าจะได้รีวิว นักอ่านหลายท่านก็คงอ่านกันไปหมดแล้ว กระแสนิยายเรื่องนี้ฮอตมากเลยทีเดียว ด้วยนักรีวิวหลายท่านก็รีวิวนิยายเรื่องนี้ไปแล้วเช่นกัน อ่านจบแล้วอุ้มสมเลยไม่รอช้า ขอรีวิวเรื่องนี้รัดคิวเรื่องอื่นที่ดองรีวิวไว้ละกัน ฮ่าๆ

หากได้ยินชื่อ “ติญญา” ทุกท่านคงนึกถึงนักเขียนนิยายแนวดราม่าสะเทือนซางบีบคั้นหัวใจจี๊ดๆ อะไรทำนองนั้น (จะเรียกว่าเจ้าแม่ดราม่าในยุคนี้ก็ว่าได้ ฮ่าๆ) มาคราวนี้ติญญาเปลี่ยนโฉมตัวเองใหม่ครับ แม้ว่าจะคงความดราม่าที่เป็นเอกลักษณ์ของเธออยู่ แต่นิยายเรื่องนี้เป็น “โรแมนติกดราม่า” นั่นหมายความว่าโรแมนติกโดดเด่นนี่เอง ฮ่าๆ

ดึงดูด น่าสนใจ ชวนติดตามตั้งแต่ประโยคแรกของบทที่๑...“ถ้าเราให้ความสนใจกับสิ่งหนึ่ง สังเกตมันบ่อยๆ เราจะตกหลุมรักมัน” อ่านจบแล้วต้องขอบอกเลยว่า...มันใช่เลย!

ประทับใจเนื้อเรื่อง...โรแมนติกดราม่าที่ให้ทั้งอารมณ์เศร้า ซาบซึ้ง สุขใจ อ่านจบแล้วอมยิ้ม อบอุ่นหัวใจอย่างบอกไม่ถูก

ประทับใจสำนวน...ชอบสำนวนภาษาของติญญา สำนวนไหลลื่น ใช้คำเรียบง่าย แต่คมคาย และกินใจ ไม่ว่าจะเป็นบทสนทนา หรือ การบรรยายอารมณ์ ความรู้สึกตัวละคร...ชอบมากครับ

ประทับใจตัวละคร...โดยเฉพาะพระนาง ผู้เขียนสร้างตัวละครออกมาได้น่ารัก มีเสน่ห์ น่าสนใจ สามารถทำให้คนอ่านหลงรักทั้งพระเอกนางเอกได้ (โดยเฉพาะ “เคมี” พระเอก...เป็นที่กล่าวขานยิ่งกว่าเนื้อเรื่องเสียอีก!)

หลังจากอ่านจบแล้ว สามคำที่อุ้มสมจัดให้เป็นนิยามของเรื่องนี้คือ “เศร้า” “ซาบซึ้ง” “สุขใจ” ...สามความรู้สึกที่จะได้รับตั้งแต่เริ่มอ่านจนอ่านจบ

อารมณ์เศร้า...ดราม่าจี๊ดๆ ซึ่งถือเป็นปมใหญ่และปมสำคัญของเรื่องเลย นั่นคืออารมณ์และความรู้สึกของ “บุษบามินตรา” หรือ “สอง” (ชอบทั้งชื่อจริง และชื่อเล่นของเธอ...ที่สอง) สารภาพว่าตอนแรกพอได้ยินชื่อนางเอก อุ้มสมนึกถึงนิยายเรื่อง มายาของว.วินิจฉัยกุล และคิดว่าชื่อเริดๆ แบบนี้นางเอกจะเป็นคุณหนูผู้บอบบางหรือเปล่านะ แต่ไม่เลยครับ...บุษบามินตรา เป็นผู้หญิงที่แข็งนอกอ่อนใน เธอต้องทำตัวเองให้เข้มแข็งเพราะต้องดูแลแม่ และตาก็มาป่วยอีก ภายนอกเธอจึงดูเหมือนผู้หญิงหยิ่ง เย็นชา คาแรคเตอร์แบบนี้ยากที่จะทำให้มีเสน่ห์ ให้คนอ่านหลงรัก แต่ติญญาทำได้ครับ อุ้มสมอินมาก และรักในความเป็นผู้หญิงที่ซุกซ่อนอยู่ในห้วงหัวใจของเธอมาก

ปมปัญหาของเธอคือเรื่องครอบครัว พ่อที่บุษบามินตราไม่เคยจำความได้ว่าเคยพบ พ่อที่ทำให้แม่ต้องเจ็บช้ำ จนเธอพลอยเข็ดหลาบกับความรักไปด้วย ณ จุดนี้สงสารเธอ ยิ่งพอรู้ว่าพ่อที่แท้จริงเป็นใคร ยิ่งสงสาร บอกเลยว่าเส้นเรื่องของนางเอก ตัวละครที่อุ้มสมไม่ค่อยชอบก็คงเป็น “ปฐม” พ่อของนางเอกนี่ละ รู้สึกว่าเห็นแก่ตัวเอาแต่ใจตัวเอง ตั้งแต่หนุ่มยันแก่...แต่อ่านไปก็อดสงสารไม่ได้

ช่วงกลางเรื่องเกือบท้ายเรื่องยิ่งดราม่าหนักหน่วงขึ้น เมื่อนางเอกเรามีความจำเป็นต้องไปเกี่ยวข้องกับ “ที่สาม” (คราวที่แล้วเป็นพระเอกเรื่องสั้น คราวนี้ได้เป็นพระรองเรื่องยาว..อีกตัวละครสำคัญ น่ารักแต่ไม่เท่าเคมี ๕๕๕.) แล้วเคมี พระเอกดันไม่เข้าใจนี่สิ...ดราม่าเอยจงบังเกิด ฮ่าๆ เนื้อเพลงที่ผู้เขียนเอามาใส่ให้อินขึ้น ถึงไม่เคยฟังมากก่อน ด้วยเป็นเพลงฝรั่ง แต่อ่านคำแปลของมันแล้วแบบ...ก็ยิ่งอินเข้าไปอีก

อารมณ์ซาบซึ้ง...ซาบซึ้งในความรักที่บุษบามินตรามีให้พระเอกเรามาตลอดสิบปี และไม่มีวันแปรเปลี่ยนผันไป ซาบซึ้งและประทับใจพระเอกอย่าง “เคมี” ที่น่ารักกว่าพระเอกคนใดๆ ของติญญาทั้งหมดทั้งมวล (เคมีเจียดเวลามาจัดคอร์สสอนแก๊งพระเอกชายโฉดของติญญา เรื่องการเป็นพระเอกที่ดี ได้เงินเยอะแน่ๆ ฮ่าๆ) เขาเป็นผู้ชายในอุดมคติของผู้หญิงทุกคนจริงๆ ผู้ชายแสนดี รอยยิ้มมีเสน่ห์ เรียนเก่ง ดีกรีนักเรียนนอก ชอบเทคแคร์ผู้อื่น เข้ากับทุกคนได้ดี ทำอาหารเก่ง และที่สำคัญ...รักใคร รักจริง รักนาน ทั้งหมดที่กล่าวมาอยู่ในตัวเคมีคนนี้เลยครับ !

ซาบซึ้งกับการกระทำของเคมี ที่ทำทุกอย่างเพื่อให้เขาได้รักกับบุษบามินตรา ไม่ว่าจะเป็นการดูแลเอาใจใส่ บทบรรยายความรู้สึกของเคมีที่มีต่อบุษบามินตรา ซึ่งเริ่มเปลี่ยนจากความเป็นเพื่อนกลายเป็นรัก ทำได้ดีมาก รวมถึงการตัดรอนนางร้ายอย่างนุ่มนวล แต่เส้นเรื่องของเคมีก็ยังมีตัวละครที่อุ้มสมไม่ค่อยชอบเช่นกัน ฮ่าๆ... พอเขียนพระเอกน่ารัก ตัวละครที่น่าหมั่นไส้จึงกลายเป็นนางร้ายแทน “เชิงขวัญ” เป็นตัวละครที่น่ารำคาญมาก อ่านไปหมั่นไส้ไป ผู้เขียนเขียนดี อินจนอยากจะเอานางไปเก็บไกลๆ ๕๕๕.

อารมณ์สุขใจ...จะเป็นอะไรนอกจากฉากหวานๆ ระหว่างพระนางคือ เคมี และ บุษบามินตรา อินกับความรักของคู่นี้มาก เรื่องนี้ไม่หวานเลี่ยน หรือหวานระดับน้ำตาลในเลือดสูงนะครับ เน้นความหวาน โรแมนติกธรรมดา ไม่มากจนเกินไป ไม่น้อยเกินไป หวานในระดับพอดี และมาถูกจังหวะจะโพลนของเรื่องพอดี ไม่ต้องถึงเนื้อถึงตัวก็อินได้ ฮ่าๆ ...ชอบหลายฉากเลยที่พระนางเค้าสวีทกัน แต่ถ้าให้อันดับหนึ่งเลยต้องเป็นฉากสุดท้ายเลยครับ หวานกันในคลอง ไม่เชยนะ จะบอกให้!

ชมมาตั้งเยอะ...ถามว่าเรื่องนี้มีข้อติไหม? มันชอบมาก จนแทบจะเมินข้อติไปแล้วฮ่าๆ มีติติงเบาๆ แต่ไม่ติดใจอะไรมากครับ คืออยากรู้เรื่องราวชีวิตครอบครัวพี่น้อง พ่อแม่ของเคมีของเคมีมากกว่านี้ จะทำให้เรื่องมันสมบูรณ์ยิ่งขึ้นเลยครับ

สรุปว่าชอบมาก แนะนำเลยครับเรื่องนี้ โรแมนติกดราม่า ที่น่าประทับใจ เรียกได้ว่าติญญาสอบผ่าน และทำได้ดีมากกับการเปลี่ยนสไตล์การเขียนครั้งใหม่ (ที่ยังไม่ทิ้งลายเซ็นของตัวเอง) แอบเสียดายเบาๆ ถ้าเรื่องนี้จะเป็น “โรแมนติกดราม่า” เรื่องเดียวของผู้เขียน…

ความรักนั้นเหมือนดอกไม้ เมื่อถึงฤดูกาลก็แย้มกลีบบานสดใส

อุ้มสม

๑๒ มีนาคม ๒๕๕๙