ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รีวิวนิยายกับอุ้มสม

    ลำดับตอนที่ #11 : ๑๐ - เอื้อมอโณทัย ; เนวิกา - แม้เหน็บหนาวเพียงใด ก็พร้อมเดินไปกับเธอ -

    • อัปเดตล่าสุด 10 มี.ค. 59


    เ อื้ อ ม อ โ ณ ทั ย ~

    แม้เหน็บหนาวเพียงใด ก็พร้อมเดินไปกับเธอ

    นวนิยายโดย : เนวิกา

    สำนักพิมพ์ : ที่รัก

    พิมพ์ครั้งที่ ๑ : กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙

    ราคา : ๓๙๕ บาท


     

    รายละเอียด

                กาลครั้งหนึ่ง ณ นครปรากอันงดงามจับใจ กลับมีคนสองคน...ต้องทนทุกข์อยู่ใต้เงารัตติกาล

    ชีวิตของ ศรัณย์ เปรียบดั่งราตรีที่ไร้แสงดาว  เมื่อพ่อของเขาแอบไปสร้างหนี้นับล้านโครูนาโดยไม่ได้บอกคนในครอบครัว  ก่อนจะจากไปด้วยอุบัติเหตุ   ทิ้งความโศกเศร้าและภาระหนักที่ไม่รู้ว่าจะปลดลงได้เมื่อไรไว้ที่เขา  จากหนุ่มอัจฉริยะอนาคตไกล  กลายเป็นผู้ชายที่ต้องปากกัดตีนถีบเพื่อให้ครอบครัวอยู่รอด  แล้วโชคชะตาก็พาให้เขาได้ช่วยเหลือหญิงชาวเอเชีย  ในค่ำคืนฤดูหนาวอันมืดมิด โดยไม่รู้มาก่อนว่าเธอเป็นลูกสาวของเจ้าหนี้เขาเอง !

    อธินา ก็ไม่คิดไม่ฝันว่าจะต้องตกที่นั่งลำบาก  หลังจากมาถึงปรากได้ไม่กี่วัน  เมื่อสมบัติล้ำค่าของชาติและหมอนวดสาว  ภายใต้การปกครองของเธอหายตัวไปอย่างลึกลับ  ด้วยไม่อยากตกอยู่ในข้อกังขาว่าตนอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น  อธินาจึงใช้หนี้นับล้านโครูนา...เป็นข้อต่อรองกับชายผู้มีพระคุณ เจ้าของไอคิวร้อยห้าสิบอย่างศรัณย์  ให้มาเป็นมือขวา ช่วยเธอตามแกะปริศนาในเมืองเทพนิยายแห่งนี้ไปด้วยกัน

    ทั้งสองไม่อาจรู้เลยว่า  นั่นกลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นของแสงแรกแห่งรุ่งอรุณ...ที่จะทอประกายอันอบอุ่นสู่หัวใจของพวกเขานับจากนี้

     

    บันทึกหลังอ่าน

    “เอื้อมอโณทัย”  คือนิยายที่อุ้มสมอ่านเพราะอยากอ่าน  เห็นคำโปรยปกหลังแล้วน่าสนใจ  แต่ไม่คิดเลยครับว่าอ่านจบแล้ว  กลับกลายเป็นนิยายที่อุ้มสมชอบมากจนอยากแนะนำ...บอกกับตัวเองว่ายังไงก็ต้องเขียนรีวิวเรื่องนี้ให้ได้!!!            

              เรื่องนี้เป็นไพรัชนิยาย  ที่บอกเล่าเรื่องรักผสมผสานกับการสืบสวนสอบสวน  (Romantic  Suspense)  และนำเที่ยวชมสาธารณรัฐเช็ก  เมืองปรากได้อย่างน่าสนใจ  ซึ่งทำให้คนที่ไม่ค่อยชอบหรือติดใจไพรัชนิยายกลับรู้สึกอ่านแล้วอยากไปเที่ยวปรากเพื่อตามรอยพระนาง  ตามสถานที่ที่ปรากฏในท้องเรื่องเลยละครับ

              เอื้อมอโณทัย  เป็นเรื่องราวชีวิตของ  “ศรัณย์”  ชายหนุ่มที่จำต้องทิ้งความฝัน  ทิ้งอนาคตที่สวยงามของตนเอง  เพื่อใช้หนี้ที่พ่อผู้วายชนม์เป็นผู้ก่อ  เขาต้องช่วยแม่แบกรับภาระหนี้สิน  และเพื่อให้น้องสาวได้เรียนจบตามที่วาดหวัง  และเจ้าหนี้ของเขาก็ไม่ใช่ใครที่ไหนคือเธอ  “อธินา”  นั่นเอง  อธินาก็ประสบปัญหาของตนเองเช่นกัน  เมื่อหมอนวดสาวที่เธอดูแลหายตัวไป  พร้อมกับความเคลือบแคลงของใครต่อใครว่าหันไปขายตัว  ซึ่งนั่นย่อมทำให้ชื่อเสียงบริษัทเธอเสื่อมเสีย  กอปรกับถูกนำไปเชื่อมโยงกับคดีโจรกรรมเชิงเทียนซึ่งเป็นสมบัติล้ำค่าของชาติ  อธินาจึงจำต้องว่าจ้างชายหนุ่มไอคิวร้อยห้าสิบให้มาช่วยกันสืบหาความจริง  ความรักที่เต็มไปด้วยอันตรายท่ามกลางบรรยากาศหนาวเหน็บจึงอุบัติขึ้น

              อุ้มสมชอบการสร้างตัวละครของผู้เขียนในเรื่องนี้มากครับ  ทั้งพระนางต่างมีคาแรคเตอร์ที่น่าสนใจ  และชวนติดตามมากๆ  ตลอด  ๕๘๔ ทำให้ไม่ทำให้รู้สึกเบื่อเลยสักนิด  กลับรู้สึกอยากติดตามเรื่องราวของทั้งคู่ไปจนจบ  

              ศรัณย์  หรือ  สน  ชายหนุ่มวัยสามสิบปี  ผู้เป็นที่พึ่งของครอบครัว  ชีวิตของศรัณย์ค่อนข้างน่าสงสารตรงที่ต้องทิ้งความฝัน  ทิ้งอนาคตที่สวยงามของตัวเอง  ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตนเองไม่ได้ก่อ  ซึ่งคือหนี้สินจำนวนสิบล้านโครูนาเช็ก  (ประมาณสิบสี่ล้านบาทไทย)  ที่ผู้เป็นพ่อได้ทำไว้  (อาทิตย์  พ่อของศรัณย์เสียชีวิตไปแล้ว)  ถึงแม้ว่าผู้เขียนจะบรรยายเรื่องราวของอาทิตย์  พ่อพระเอกผ่านมุมมอง  ความคิดของพระเอกเป็นส่วนใหญ่  แต่อุ้มสมอ่านแล้วไม่ชอบพ่ออาทิตย์เอาเสียเลย  พ่อเอาแต่ใจตัวเอง  ความคิดพ่อถูกเสมอ  สุดท้ายพ่อนี่แหละที่ทำลายอนาคตของลูกทั้งเป็น  แล้วยังทิ้งภาระให้ลูกอีก

              คุณสมบัติที่สำคัญซึ่งถือว่าเป็นแรไอเท็มของศรัณย์ก็ว่าได้คือ  “ความฉลาด”  ของเขาครับ ศรัณย์ถือเป็นชายหนุ่มที่ฉลาดและอัจฉริยะ  การันตีด้วยไอคิวร้อยห้าสิบเลยละครับ  ซึ่งเพราความอัจฉริยะของเขา  ทำให้เขาได้ไปทำงานกับนางเอก  และความอัจฉริยะของศรัณย์เช่นกันที่ทำให้เรื่องราวของคดีมีความคืบหน้าและคลี่คลายได้อย่างสวยงาม

              ต้องยอมรับว่าพระเอกเป็นคนเข้มแข็งมาก  และถ้าตัดเรื่องหนี้สินออกไป  อุ้มสมรู้สึกว่าครอบครัวนี้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขและอบอุ่น  เพราะความเข้มแข็งของ  สุรีย์  แม่ของพระเอก  ที่ส่งต่อมาถึงลูกชาย  และความน่ารักของน้องสาวจอมแก่นอย่าง  สันธิตา  เป็นครอบครัวที่น่ารักจริงๆ  ครับ  และสิ่งที่อุ้มสมชอบมากคือมุมมอง  ความคิดของพระเอก  เขาจะท้อไม่ได้  เขาจะยอมแพ้ไม่ได้  เพราะชีวิตของเขาทุกวันนี้เขาไม่ได้อยู่เพื่อตัวเอง  ไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง  แต่สิ่งที่ศรัณย์ทำทั้งหมด  เขาทำเพื่อคนที่เขารัก  เพื่อให้คนที่เขารักคือแม่และน้องสาว  (รวมทั้งนางเอก)  มีความสุขที่สุด  อ่านถึงตอนนั้นแล้วอุ้มสมรู้สึกมีกำลังใจที่จะดำเนินชีวิตต่อไปเลยครับ  เป็นอารมณ์ฟีลกู๊ด  อบอุ่นหัวใจท่ามกลางบรรยากาศหนาวเหน็บในเรื่อง  ซึ่งผู้เขียนทำได้ดีมาก

              อธินา  หรือ  คุณเอื้อม  หญิงสาววัยยี่สิบหกปี  เธอคนนี้ก็มีเรื่องราวของตัวเองที่น่าสนใจ  ชอบครับ  คุณเอื้อมเป็นผู้หญิงที่  “เก่ง”  และ  “แกร่ง”  มาก  ซึ่งถือเป็นแรไอเท็มของเธอเช่นกัน  จากการบรรยายของผู้เขียน  จากบทสนทนา  การกระทำ  ความรู้สึกนึกคิด  ทุกอย่างทำให้อุ้มสมเชื่อได้ไม่ยากว่าผู้หญิงคนนี้เก่งจริงๆ  ไม่ง่ายเลยที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะสามารถปกครองลูกน้องนับสิบน้องร้อยคนที่เป็นผู้ชายได้  และทำให้ผู้ชายเหล่านั้นเกรงขามในอำนาจและบารมีของเธอ  เกรงในสิ่งที่เป็นเธอไม่ใช่เพราะพ่อของเธอ...แต่คุณเอื้อมทำได้ครับ 

              หลายคนคงแปลกใจ  บริษัทที่มีแต่ผู้ชาย  อำนาจ  บารมี  น่าเกรงขาม  ทั้งยังเป็นเจ้าหนี้ของพระเอกอีก!  จะใช่มาเฟียมั้ย  ขอบอกว่าไม่ใช่ครับ  ฮ่าๆๆ  บริษัทวรากิตติ์ทำธุรกิจนำเข้าเครื่องจักรและอะไหล่รถยนต์  โดยมีสำนักงานใหญ่อยู่ที่เยอรมนี  นอกจากนี้ยังเป็นแรงงานนำเข้าธุรกิจสปาและอาบอบนวดที่ถูกกฎหมาย(ไม่มีการขายตัว) มายังปราก  และยังรวมไปถึงการปล่อยเงินกู้ด้วย ต้องขอบอกว่าฉากเปิดตัวคุณเอื้อมด้วยการทวงหนี้ในบ่อนนี่ทำได้ดีมาก  ไม่ต้องใช้ความรุนแรงแต่ทำให้ลูกหนี้หวาดเกรงได้ไม่ยากเลยละครับ

              สำหรับปมในใจของคุณเอื้อมนั้นแตกต่างจากพี่สน  สำหรับคุณเอื้อมภายนอกอาจจะดูเก่ง  ดูแกร่ง  เข้มแข็ง  ในสายตาของทุกคน  ไม่จำเป็นที่จะต้องเรียกร้องความสนใจจากใคร  เจ็บป่วยไม่จำเป็นที่คนใช้จะต้องมาประคบประหงม  แต่  “ความอ้างว้าง”  นี่ละครับ  คือปมในใจของผู้หญิงแข็งนอกอ่อนในอย่างคุณเอื้อม  ด้วยความที่แม่เสียชีวิตตั้งแต่คลอดเธอ  คุณเอื้อมจึงเติบโตมากับพ่อที่ทำทุกอย่างเพื่องาน  หายใจเข้าออกก็มีแต่งาน  งาน  งาน  อุ้มสมชอบมากที่สิ่งเหล่านี้ไม่ทำให้คุณเอื้อมกลายเป็นคุณหนูผู้เอาแต่ใจตัวเอง  ผู้โหยหาความรักด้วยการทำตัวร้ายๆ  ไม่ครับ  เนวิกาสร้างคาแรคเตอร์ของนางเอกเรื่องนี้ได้ดีมาก  ชอบที่ถึงแม้จะเหงา  จะอ้างว้างแค่ไหน  แต่คุณเอื้อมเธอก็รับรู้ถึงความรักที่พ่อมีให้เธอ  สิ่งที่พ่อทำทั้งหมดก็เพื่อเธอ  และเมื่อถึงเวลาที่คุณเอื้อมต้องช่วยพ่อ  รับช่วงต่อจากพ่อ  เธอก็ไม่ปฏิเสธ  แล้วใครกันที่จะมาช่วยคลายความหนาวเหน็บในใจของเธอได้...พระเอกของเรานั่นเอง

              เมื่อคุณสัมผัสกับบรรยากาศอันหนาวเหน็บแล้วคุณรู้สึกอย่างไร ?  (หลายคนตอบว่าฉันไมได้สัมผัสมานานแล้ว  เมื่ออยู่เมืองไทย  ฮ่าๆๆ)  แน่นอนว่าหากคุณอยู่กับความหนาวเพียงลำพัง  ไม่มีคนข้างกายคอยให้กำลังใจ  มันย่อมทรมานกว่าปกติแน่นอน  เช่นเดียวกับศรัณย์และอธินา  คู่พระนางในเรื่อง  การอยู่คนเดียวท่ามกลางอากาศหนาวย่อมทำให้คนเราปรารถนาจะ  “เอื้อมอโณทัย”  ซึ่งคือการไขว่คว้าหาความอบอุ่นจากใครสักคนนั่นเอง

              ความรักของศรัณย์กับคุณเอื้อมเป็นอะไรที่งดงามและหวานละมุนมากๆ  สำหรับความหวานในเรื่องนี้อาจจะดูน้อย (ด้วยความที่เป็นนิยายสืบสวนสอบสวน  ซึ่งยิงกันตั้งแต่ต้นจนจบ...แต่ดูสิ  อุ้มสมยังไม่ได้พูดถึงเรื่องคดีเลย  เพราะชอบเรื่องรักของพระนางมาก)  แต่สำหรับอุ้มสมแล้ว...ไม่น้อยไม่มากครับ  ความหวานของพระนางในเรื่องนี้กำลังดี  อ่านแล้วอินมาก  ด้วยความที่พระนางเค้าต้องทำงานร่วมกัน  ใกล้ชิดกันตลอด  ก็ไม่ยากที่จะรู้สึกดีซึ่งกันและกัน  ความรักของทั้งคู่เป็นความรักแบบผู้ใหญ่  ที่ค่อยๆ  เป็นค่อยๆ  ไป  ค่อยๆเติบโตจากต้นกล้าเล็กๆ  กลายเป็นต้นรักที่ยิ่งใหญ่ที่จะทำให้หัวใจของทั้งคู่ไม่เดียวดาย  อ้างว้างท่ามกลางอากาศเหน็บหนาวในปรากอีกต่อไป 

              คือไม่จำเป็นต้องพูดคำว่ารัก  แต่คนอ่านอย่างเราๆ  สามารถรับรู้ได้ว่าสองคนนี้  “รักกัน”  แล้วผ่านการกระทำของทั้งคู่นี่ละ  อย่างตอนที่พระเอกขอให้นางเอกหายป่วยไวๆ  ไม่ทันไรก็กลับมาขอให้หายป่วยไวๆ  แล้วนางเอกก็แซวว่าคุณพูดรอบที่สองแล้ว  ตอนนี้อุ้มสมชอบมาก  สำหรับนิยามความรักของทั้งคู่ก็ชอบเช่นกัน  รู้สึกว่าคุณเอื้อมเป็นผู้หญิงที่สตรองมาก  ความรักบางครั้งไม่ใช่การเสียสละ  บางครั้งเราไม่จำเป็นต้องปล่อยคนที่เรารักไป  เพียงเพราะหวังดีไม่อยากให้คนรักต้องมีอันตรายเพราะเรา...ไม่  ความรักคือการที่คนสองคนก้าวเดินไปพร้อมๆกัน  ไม่มีใครเป็นช้างเท้าหน้าเท้าหลัง  และร่วมกันฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกัน! 

              ถ้าอ่านไปแล้วฟังเพลง  Beauty  and  the  Beast  ไปด้วยจะอินมากๆ  ครับ  เพราะผู้เขียนได้แรงบันดาลใจมาจากบทเพลงนี้  ซึ่งเข้ากั๊นเข้ากันกับความรักของศรัณย์+คุณเอื้อม...ฉลาดกับเจ้าหนี้อสูร

              พูดถึงเรื่องคดีในเรื่อง  ซึ่งก็ถือว่าเข้มข้นและน่าสนใจมากๆ  เลยละครับ  ปฏิเสธไม่ได้ว่าเล่มหนาขนาดนี้  เพราะพระนางพากันเสี่ยงตายทั้งเรื่อง  ฮ่าๆๆ  คดีโจรกรรมทั้งที่เยอรมนีและปราก  คดีฆาตกรรม  คดีหมอนวดหายตัวไป  ล้วนแต่มีความสัมพันธ์กันตรง  “ไพ่เอซ”  ไพเอซเกี่ยวข้องอะไรด้วย  คนร้ายคือใคร  และเป้าหมายของคนร้ายคือพระเอกหรือนางเอกกันแน่  ชวนให้ทุกคนไปติดตามกันครับ 

              สำนวนภาษาของเนวิกา  ไหลลื่นและชวนติดตามมากๆ  ครับ  บิลด์อารมณ์ได้ดีเลยทีเดียว  บรรยายให้ผู้อ่านอินและเข้าถึงบรรยากาศหนาวในเมืองปราก  ซึ่งทำเอาพระนางของเราโหยหาความอบอุ่นได้ไม่ยาก 

              ที่ชอบอีกเช่นกันคือการดำเนินเรื่อง  บทสรุปของเรื่องราวทั้งหมดใน  “เอื้อมอโณทัย”  ให้อารมณ์เทพนิยายเลยละครับ  “ธรรมะย่อมชนะอธรรม”  เรื่องราวทั้งหมดเป็นการต่อสู้ระหว่างตัวละครฝ่ายดีกับตัวละครฝ่ายชั่วที่เห็นได้อย่างชัดเจน  อุ้มสมอ่านเรื่องนี้จบลงอย่างมีความสุข  และรู้สึกว่าตัวเองได้สาระดีๆ  ความคิด  มุมมอง  ทัศนคติที่ดีจากนิยายเรื่องนี้  ผ่านเรื่องราวของพระนาง ผ่านความเป็น  “นิยายรัก”  ในขณะเดียวกับก็ไม่ทิ้งความเข้มข้นทั้งจากตัวละครด้านสว่างและตัวละครด้านมืด  ซึ่งชวนติดตามตั้งแต่ต้นจนจบ  ทำเอาอุ้มสมอยากบอกต่อเรื่องนี้ให้กับนักอ่านทุกคนครับ

              ชมมากก็มาก  มีจุดที่ไม่ชอบมั้ย  ?  ฮ่าๆๆ   จุดที่อุ้มสมไม่ค่อยชอบ  แต่ก็พออะลุ่มอล่วยได้  ขอพูดถึงบทส่งท้ายละกัน  บทส่งท้ายน่ารักมาก  หลังจากที่ฝ่าฟันมรสุม  เกือบตายมาหลายยก  บทส่งท้ายแสนน่ารักแบบนี้นี่แหละดีงามมาก  เรื่องราวความรักของศรัณย์และคุณเอื้อม  ถูกมาเล่าเป็นเทพนิยายให้เด็กๆ ฟังและเข้าใจได้ง่าย  (เจ้าหนูทั้งหลายที่มานั่งฟังนิทานก็น่ารักมากเลย)  แต่อุ้มสมไม่ค่อยชอบสรรพนามการเรียกชื่อพระเอกของนางเอกที่เปลี่ยนไป  จาก  “คุณ”  กลายเป็น  “พี่”  อาจฟังดูสนิทสนมมากขึ้น  เหมาะกับสามีภรรยา  ซึ่งในความรู้สึกของอุ้มสม อุ้มสมอยากให้สรรพนามของทั้งคู่เป็นเหมือนเดิมมากกว่า  ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยน  ด้วยความที่อินกับพระเอกนางเอกที่ใช้สรรพนามนั้นมากว่า  ๕๐๐  หน้าแล้วนะ  แต่นั่นก็เป็นแค่จุดเล็กๆ  ครับ 

              ชวนอ่านเทพนิยายรักสุดเข้มข้นเรื่องนี้ครับ

              ไม่ว่าหิมะแรก  หรือหิมะสุดท้าย

                ไม่ว่ากลางวันหรือกลางคืน  หรือฤดูใดๆ  ก็ตาม

                เธอก็ไม่ต้องเอื้อมหาความอบอุ่นอีกต่อไปแล้ว

    อุ้มสม

    ๑๐  มีนาคม  ๒๕๕๙

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×