ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 04 แฟนของเพื่อน MarkBam❤
[Mark]
ผมเปิห้อที่ลับ เปิ 2 ห้ออ่ะ ห้อหนึ่อเพื่อนผม ห้อสออน้อๆส่วนผมนั่ื่ม แมร่ นเียวนี่แหละ ทำไมผมยัไม่ลืมูบเมาๆอน้อว่ะ!! ยิ่ิยิ่อยา.....ฮืมมมมนี่ผมิอะไรเนี่ย โอ้ยยยยปวสมอ ~เธอทำให้ันรู้สึเหมือนอนสิบสี่ อนที่ันมีแฟนนแร~~
อนนี้็ห้าทุ่มละ ทุนเมาหัวลาน่ำั้แ่สี่ทุ่มรึ่แล้วละรับ ผมนั่อยู่นเียวรับอนนี้ ผมยัไม่่วเลย ยัไม่เมา้วย้ำไป...
"ุะ...มานเียวหรอะ" ผมหันไปาม้นเสีย หึหึ สวยนี่หว่า
"รับ" ผมยยิ้มให้เธออย่าพอใ
"นั่เป็นเพื่อนนะะ" เธอเินมานั่้าๆผมแหม๋หน้าอนีู่มๆ แบบผมอบเลยอ่ะ...ผมเอื้อมมือไปอเอวเธอไว้หลวมๆ
"มานั่เป็นอย่าอื่นที่ไม่ใ่เพื่อนไม่ไ้หรอรับ หืมมม" ผม็เป็นอย่านี้แหละรับนสวยๆมาเสนอัวมีหรอที่ผมะไม่อบสนอให้
เธอยยิ้มอย่าภูมิใแล้วเอามือมาล้ออผม
"ื่ออะไระ สุหล่อ" นึว่าะไม่ถามแล้วผม้มลไปีะิบที่หูอเธอ
"ื่อมาร์รับ" ฟอ เธอ้มลมาหอมแ้มผม ลิปสิิแล้วมั้ แ่่าเถอะอนนี้พร้อมที่ะ อึ้บ แล้วละรับ55555+
"เฝยะ" เธอูบเบาๆมาให้ผมผม็้อสนอลับสิรับผมับท้ายทอยอเธอให้ปรับเอียอะไ้รับรสูบไ้สะว ทำไมผมิถึูบอแบมแบมั...
ผมสอลิ้นเ้าไปในโพรปาอเฝย...แล้วมือผมนะิว่าะไม่ทำานหรือยัไ...ผมล้วมทอเ้าไปในเสื้อเอวลอยอเฝยผิวเนียนสะ้วย อย่านี้สิผมอบ ผมถอนูบออแล้วุไรที่ลำอแทน
"อ๊ะ! มาร์ อือออ" นิ้วสวยอเธอุมผมอผมเพื่อระบายอารม์ ผมบเม้มเบาๆที่ลำอระหอเธอ
"ไป่อที่อนโผมนะ" ฟอ ผมหอมแ้มเธอ เธอเพียแ่พยัหน้าแล้วยิ้มให้ผม... ืนนี้อียาวไล
ผมยับัวนิหน่อย หืมมมม ยัยนี่ยัไม่ลับอีหรอผมว่า เมื่อืนผมเอาเ็เินสให้เธอแล้วนะ
"มาร์ะ ื่นแล้วหรอ" ุ้บ. เธอเินมาหาผมที่เียแล้ว้มลมาุ้บปาผม
"ุยัไม่ลับอีหรอ?" ผมไม่ไ้สนใสิ่ที่เธอถามผมหรอนะ ผมหันไปูนาฬิา นี่มัน 11:36 น.
"เฝยยัอยาอยู่ับุนี่ะ" เธออเอวผม
"ผมอเวลาอาบน้ำนะ เี๋ยวผมไปส่" ที่ไปส่นี่อย่าสำััวเอนะ เพราะผมะไปทำหน้าที่แฟนที่ีอแฟนผม่อน เี๋ยวะไปันไ้ไม่นาน แล้วถ้าผมเลิับูเนียร์ แบมแบม้อเรียผมแน่ๆ. ไม่เอาหรอนะผมะ้อทนบับูเนียร์เพื่อไ้เอแบมแบมบ่อยๆสิ....
"ะ ฟอ" ผมเินไปหยิบผ้านหนูมาหนึ่ผืนแล้วเ้าห้อน้ำไป
้านูเนียร์
ผมื่นึ้นมา็เห็นไอ้แบมนอนอยู่้าๆผม แล้วพี่มาร์ละพี่มาร์ไปไหน...ผมหาโทรศัพท์ัวเอแล้วเบอร์ที่ึ้นื่อว่า My Mark. ผมโทรออทันที รอไม่นาน็มีนรับ...
( ฮัลโหล ) นี่มันเสียผู้หินี่
"เอ่ออ พี่มาร์อยู่ไหมรับ" ใเย็นไว้เนียร์อาะเป็นเพื่อนพี่มาร์็ไ้
( อาบน้ำอยู่ะ ) อาบน้ำั้นหรอ นี่เเสว่าพวเาอยู่้วยันที่ห้อหรอ
"ุเป็นใรรับ" นี่ือำถามที่ผม้าาอนนี้
( เมีย มาร์ะ ) เมียั้นหรอมือไม้ผมอ่อนไปหม ุ้บ! โทรศัพท์อผมลพื้นอย่า
แรเพราะผมยืนุยโทรศัพท์ น้ำาผมเริ่เอ่อล้น...อะไรันพี่มาร์ไม่ไ้มีแ่เราหรอหรอ?
"เนียร์เป็นอะไร" แบมแบมเินมาหาผม ผมเห็นเพื่อนสนิทนผม็สวมอแบมแบมทันที
"ฮึ...แบม พี่มาร์ ฮึ" แบมแบมผละอออ แล้วบไหล่ผม
"เนียร์ร้อไห่ทำไม? แล้วพี่มาร์ทำไม" แบมแบมูร้อนรนมา นผมิว่าแบมแบมะเป็นห่วพี่มาร์มาสินะ ที่ริผมรู้มาโยลอแหละว่าแบมแบมิยัไับพี่มาร์ แล้วทำไมละ ใรีใรไ้ ผมไม่แร์ว่านนั้นะเป็นใรเพื่อน็เพื่อนเถอะ ถ้าผมอยาไ้ ไม่ว่าใร็ไม่ไ้!
"พี่มาร์อยู่ับผู้หิอื่นอ่ะแบม ฮือออ" แบมแบมสวมอผม...
"อย่าร้อไห่เลยนะเนียร์" เหอะ ถึพี่มาร์ะบู้แ่ผมไม่เลิับพี่มาร์่ายๆหรอนะ
"แบมพาเนียร์ไปหาพี่มาร์ทีนะ นะแบมนะ" ผมะเ็บในเียวไม่ไ้หรอรับ แบมแบม็้อเ็บใเหมือนันนั่นแหละเพราะนที่ัวเอแอบรัมีอะไรับนอื่น มันเ็บไม่น้อยว่าผมหรอ
"อืมมม" ผมเินออมาาห้อาม้วยแบมแบม.............
อนนี้เราอยู่ที่หน้าอนโพี่มาร์แล้วละรับ อ่อผมลืมบอห้อพี่มาร์อยู่ร้ามับห้อแบมแบมพอี อะไระเหมาะเาะอย่านี้ว่าไหม เหอะ!!
"เนียร์พี่มาร์อยู่อนโนี้หรอ?" ีใล่ะสิ..ผมเินนำหน้าเ้าไปในลิฟ เบ้ปาแรๆ
"ใ่ๆ อยู่ห้อร้ามับแบมนั่นแหละ" ะอยาเ้นระี้ระ้า...ผมหันไปูหน้าแบมๆ ที่อมยิ้มอยู่อีไม่นานแ็ะยิ้มไม่ออแล้วล่ะแบมแบม....
อนนี้ผมหยุอยู่ที่หน้าห้ออพี่มาร์ ๊อๆๆ ผมเาะประูไม่นานผู้หิทีุ่ยโทรศัพท์ับผม็เปิประูอยาใหู้หน้าแบมแบม หน้าเหวอเลยล่ะรับ แ่ผมนะเหรอ? ผม็ไม่ไ้รัพี่มาร์มามายหรอผมแ่ถูใและ็เป็นนที่เพื่อนผมอบะ้วยผม็เลยทำเป็นรัพี่มาร์มามาย และผม็รู้ว่าพี่มาร์ไม่ไ้รัผมแม้แ่นิเลย
"พี่มาร์อยู่ไหน?" ผมถามนาที่ยืนอยู่หน้าประู เหอะหน้าสมเพสริๆผม้อปั้นหน้าหึหวพี่มาร์สินะ
"ันถามว่าพี่มาร์อยู่ไหน หูแไม่ไ้ยินรึไ" แบมแบมเหมือนะใับวาาอผม ใ่สิผมอยู่ับแบมแบมผม็้อปั้นหน้าเป็นนีเพื่อแ้แ้นที่รอบรัวมันทำให้ผมน้อเป็นแบบนี้
"เฝยใรมา?" พี่มาร์เินออมาู ผมว่าพี่มาร์ในะที่เห็นผมแ่ไม่ใเท่าเห็นแบมแบมหรอ แบมแบมรีบเปิห้อัวเอแล้วรีบเ้าไปทันที แ่นี้ทนูไม่ไ้ล่ะสิ
"แบม...." หึ แฟนยืนอยู่รหน้าแ่ถามหาเพื่อนอแฟนมีใให้มันล่ะสิผมัะทนพี่มาร์ไม่ไหวแล้วล่ะผมว่า
"ลืมผมแล้วหรอพี่มาร์" ยัยผู้หิสะแยะยิ้มออมาเี๋ยวมึ็โน
"เนียร์มาไ้ยัไ" มีหน้ามาถามอี
"ถ้าผมไม่มาหาพี่ ผมะรู้ไหมรับ ว่าพี่โสเพนีไว้ในห้อ" ผมหันหน้าไปทายัยผู้หินั่นแล้วเน้นำว่าโสเพนี
"รี๊ แ่ว่าันหรอ" ผมเพียแ่ยิ้ม...
"เฝยเธอลับไป่อนนะ" ยัยนั่นเินออาห้อไปโยีเหลือแ่ผมับพี่มาร์
"ือ...พี่....." ะแ่ัวละสิท่า
"ไม่เป็นไรรับผมเ้าใ ั้นพรุ้นี้็ไปมหาวิทยาลันนะรับ ไปรับเนียร์้วยนะ เนียร์ไปละ" ผมมาแ่นี้แหละรับมาแ่เห็นแบมแบมเสียใ....
"รับ" ผมเินออมาาห้อพี่มาร์ วันนี้มีวามสุั แ่็เ็บอยู่แป๊บๆ ที่นที่ผมถูใมีใรนอาผม
แ่ผมะสนใหรอในเมื่อผมอยาะหาวามสะใมาว่า......
๊า๊านนนน!! เสร็อีอนละ เนียร์เป็นนยัไันแน่....
ิาม้วยนะร๊าบบบ
อ่านแล้วอมเม้นใ้ร่านี้นะ๊ะ ให้ำลัใหรือะิมไ้น๊าาาา
ทวิเอร์ @NOPPARAT_93
ฝาิาม้วยนะแ๊ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น