☆ PRINCE LUCIFER ☆

ลำดับตอนที่ #6 : ☆ PRINCE LUCIFER ☆THE PRINCE OF SNOW : INTRO

                                       PRINCE OF SNOW

 
 


PRINCE OF SNOW

ตอนนี้ใจของผม ก็นาฬิกาที่ตายแล้ว

ตลอดเวลาผมรอแค่ใครสักคน

คนที่จะทำให้นาฬิกาเรือนนี้ กลับมาเดินอีกครั้ง

LOOK ผมแอบชอบผู้หญิงคนหนึ่งมา 5 ปีและเธอคนนั่นก็ไม่เคยรู้ ผมอยากบอกเธอให้หมดว่าตัวเอง รู้สึกแบบไหน แต่ก็เหมือนโชคชะตาจะเล่นตลกให้ผมกับเธอมาเป็นพี่น้องกัน..แต่ถ้าผมอยากจะฝ่าฝืนมัน..ใครก็หยุดผมไม่ได้ 

DOLLAR ใครๆต่างก็มองว่าฉันน่ะ Play Girl สุดๆฉันก็แค่ยังไม่พร้อมที่จะมีใครต่างหาก แต่ใครจะรู้ว่าความจริงแล้วฉันเองก็มีคนที่ชอบอยู่แล้วในวันที่ฉันจะบอกทุกอย่างกับเขาและอยู่ๆเขาก็มาหายไป...แต่ตอนนี้เขากลับอยู่ข้างๆฉัน!  

Intro

“อะแฮ่ม! หนุ่มๆใจคอพวกเธอจะไม่ทักทายฉันเลยหรอไงย่ะ” ดอลล่าพูดแทรกขึ้นเสียงแหลม

“อ้าวเจ๊ดอล หวัดดีฮ่ะ” ไอ้มินโฮทักคนแรก(อีกแล้ว:ไร)

“หวัดดีดอล...”ฟรานทักเงียบๆ

“หวัดดีครับ....พี่สาว” ลุคทักขึ้นพร้อมกับมองไปที่ดอลล่าอย่างมีเลศนัย...

 “หวัดดีครับ.... ดอลล่า” และเป็นไอ้ต้าหลงที่ทักเธอเป็นคนสุดท้าย

“จร้าๆๆ หวัดดีพวกเธอเหมือนกันน่ะ ไม่เจอกันนานโตเป็นหนุ่มกันหมดเลยน่ะ” ดอลลล่าพูดก่อนจะเดินเข้าไปนั่งลงข้างผมและแล้ววงสนทนาก็เริ่มขึ้น

“เป็นไงกันไม่เจอตั้งนาน”

“เจ็ๆขอกอดหน่อยสิครับ” ไอ้มินโฮพูดพร้อมกับเดินเข้ามากอดดอลล่าแต่ก็ถูกไอ้ลุคถีบตกโซฟาไปซะก่อน หึ..สมน้ำหน้ามันทะลึ่งดีนัก..ทุกคนคนหั่นมามองผมเป็นตาเดี่ยวและต่างทำเป็นเครื่องหมาย ?

 “โอ๊ย...!! ไอ้บ้าลุคแกถีบฉันทำไมหว่ะ”

“โทษทีเส้นมันกระตุก” (กระตุกแรงไปหน่อยไหมค่ะ:ไร)ผมแก้ตัวไป ทั้งที่จริงผมไม่อยากให้ไอ้มินกอดดอล

“หึๆ” ฟรานหัวเราะออกมา

“ไอ้ฟรานหัวเราะแบบนี้หมายความว่าไงหว่ะ” มินโฮบอก

“.....” ฟรานไม่ตอบอะไรแต่ผมว่ามันต้องรู้แน่นว่าผมทำไปทำไม เกียจมันจริง รู้ทันทุกเรื่อง

“เอาหล่ะจร้า ทุกคนฉันว่าเรามาหาอะไรหนุกๆเล่นกันดีไหม....”

“อะไรหล่ะ”ไอ้ซีถามออกไป

“ก็ เป่ายิงชุบไงใครแพ้ต้องกินเหล้าแก้วนี้ให้หมด เคไหม ^^”

“( _ _) (- -) ( _ _)(- -)” ทุกคนพยักหน้าพร้อมกัน

3 ชม. ผ่านไป

นี่เดี๋ยวฉันมาน่ะ ไปเข้าน้ำก่อน ดอลล่าบอกก่อนจะเดินออกไป ท่าทางที่ค่อนข้างจะเดินเริ่มเซๆของยัยขี้เมา ทำให้ผมเริ่มเป็นห่วงขึ้นมา

เฮ๊ย...เดี๋ยวมาน่ะ

แกจะไปไหนหว่ะ ไอ้ซีถามขึ้น

เรื่องของฉันหว่ะ ผมตอบมันแบบไม่ได้ใส่ใจก่อนจะเดินตามหลังยัยนี้ไป ตลอดทางที่เดินผมสังเกตเห็นบ้ากามหลายตัวมองเธออย่างกับจะกินยัยนี้อยู่แล้ว ไหนจะไอ้พวกที่มีแฟนอยู่แล้วอีกเขาพวกมันเริ่มงอกขึ้นมาที่ละนิด เห็นแล้วหงุดหงิดชะมัด สงบไว้ๆ ผมต้องค่อยบอกตัวเองแบบนี้ตลอดไม่ใช่ผมไม่อยากเป็นแฟนกับยัยนี้น่ะ ผมชอบยัยนี้มานาแล้ว ผมแต่ดอลล่ามาตลอดและผมไม่เคยบอกให้เธอรู้เลย เป็นเพราะผมกลัวคำตอบที่จะออกจากปากเธอ ยัยนี้ก็มีผู้ชายหลายล้อม เยอะแยะไปหมดคงไม่มาสนใจคนแบบผมหรอก ผมคิดอย่างนี้มาตลอดหลายปี...

Don’t let say you ain’t beautiful ~

“ฮัลโหล ม๊า”

ฟุ่บ!

“โอ๊ย! ผมต้องสะดุ้งทันทีเมื่อยู่ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งออกมาจากห้องน้ำ ผมคิดก่อนจะหยุดมองเข้าไปในห้องน้ำ

คุณเป็นอะไรหรือป่าว ผมรีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันทีก่อนจะเห็นร่างบางของผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่กับพื้น เธอกำลังกุมข้อเท้าตัวเองอยู่

“ฉันเจ็บขาอ่ะ เสียงยานคาง เธอคงดื่มไปเยอะน่ะ

“ให้ผมช่วยน่ะ

“ไม่เป็นไรฉันไว้อยู่ เธอบอกก่อนจะพยยามลุกขึ้นยืนอีกครั้ง แต่ดูแล้วเหมือนเธอจะล้มอีกแล้ว

“ผมว่าให้ผมช่วยดีกว่าน่ะ โชคดีที่ผมรับยัยนี้ทัน ไม่งั้นได้หัวฟาดพื้นแน่นเลย

“ก็บอกว่าไม่ต้องมายุ่ง ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหราไง ...จะทำอะไรฉันน่ะ เธอร้องด่าผมทันทีเมื่อผมอุ้มตัวเธอไปไว้บนอ่างล้างหน้า โชคดีที่ตอนนี้มีเราอยู่ในห้องน้ำแค่สอง ไม่งั้นผมก็โดนไล่ถีบออกไปนอกห้องแล้ว

“นี่นายจะทำอะไรน่ะ ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้น่ะ เธอตะโกนครั้งเมื่อเห็นว่าผมจะถอดรองเท้าของเธอออก ผมไม่ได้สนใจเยงเธอก่อนจะถอดรองเท้าส้นสูงประมาณ4 นิ้วได้ของเธอออก ผู้หญิงทำไมถึงต้องชอบใส่รองเท้าแบบนี้ด้วยน่ะ ไม่ปวดเท้าบางหรือไง

“นี่ไอ้บ้าหูหนวกหราไง...กรี๊ดด เธอผลักผมออกอย่างแรงและร้องกรี๊ดออกมาเสียงดังหลังจากที่ผมจัดการกับข้อเท้าเธอ

“ทำบ้าอะไรเนี๊ยเจ็บชะมัดเลย เธอตะคอกใส่หน้าผมก่อนอีกครั้ง ผมมองหน้าเธอที่ตอนนี้มีน้ำตาเล็ดออกมาหน่อยๆ

“ก็ทำให้เดินได้ไง ลองลงมายืนสิ ผมบอกเธอไป

“.....

“เป็นไงมั่ง

“ก็โอเคก็เมื่อกี้

“อืม...

“แล้วนี้นายชื่ออะไรอ่ะ

“วินเนอร์

“วินเนอร์ ขอบใจน่ะ

“ไม่เป็นไร ผมขอตัวก่อนน่ะ ผมบอกก่อนจะหั่นเตรียมจะเดินออกจากห้องน้ำ

“นี่คุณ.. เธอเดินมาสะกิดไหล่ผม

“หืม..

“นี่ฉันให้ ฉันชื่อดอลล่าน่ะ ยินดีที่รู้จัก เธอยื่นลูกอมให้ผมก่อนจะยื่นมืออีกครั้งมาข้างหน้า ผมยื่นมือออกไปจับมือเธอเมื่อกี้ยังวีนแตกอยู่เลย แต่ทำไมตอนสงบแบบนี้ถึง...ก็น่ารักดี

“อืมขอบคุณ หวังว่าเราจะเดินพบกันอีก ดอลล่า ผมบอกก่อนจะส่งยิ้มให้เธอและเดินจากไป

( LOOK TAKE )

“แค่นี้น่ะครับม๊า” ผมวางสายจากแม่ตัวเองก่อนจะรีบเดินกลับไปดูห้องน้ำ และไม่เห็นเธอแล้ว

“หายไปไหน คงกลับไปแล้ว”

ผมมองดูร่างเพื่อนผมทั้งไอ้ซีโร่ที่เมาหมดสภาพสุดๆและไอ้มินโฮที่พล่ามอะไรของมันไม่รู้และยัยดอลล่าเฮ้อดูสิเป็นผู้หญิงภาษาอะไรมานั่งกินเหล้ากับผู้ชายถ้าไม่ใช่พวกผมป่านนี้ไม่โดนลากเข้าห้องไปแล้วแล้วดูดิชอบใส่จริงๆอะไรสั้นๆผมเคยบอกเธอหลายครั้งแล้วว่าไม่ควรทำแบบนี้แต่เธอก็ยังเป็นเหมือนเดิมและตอนนี้คงจะมีแค่ผม ไอ้ต้าหลงและไอ้ฟรานที่ได้สติกันอยู่เลยต้องพากันไปส่งไอ้พวกนั่นและยัยขี้เมานี้

“ฉันชนะแกแล้วไอ้ซีโร่ +55” มินโฮพูด

“ฉันต่างหาก” ซีโร่ตอบ

“โอ๊ยปวดหัวชะมัดเลย” ดอลล่าพูดบ้าง

“พอๆกลับห้องกันเถอะหว่ะร้านเขาจะปิดแล้ว” ฟรานบอกพร้อมกับไปลากซีโร่กับมินโฮ

“เห๊ย...เดี๋ยวแกกับไอ้ต้าเอาสองตัวนี้ไปส่งเหอะ ยัยนี้ฉันจัดการเอง”

“เออ” ฟรานรับคำสั้นๆแล้วเดินจากไป

 ผมเดินแยกตัวออกจากไอ้พวกนั่นแบกยัยเพื่อจะให้ไปขึ้นรถ ผู้หญิงอะไรไม่ห่วงเนื้อห่วงตัวเอาซะถ้าผมเป็นแฟนยัยนี้น่ะ เธอไม่ได้เดินออกมาเผ่นผานเป็นอาหารตาผู้ชายแบบนี้แน่นนอนและระหว่างที่ผมกำลังแบกเธอไปนั่นดอลล่าก็เหมือนจะละเมอถึงใครบ้างคนออกมา

“อืม... ไอ้บ้าาา! ไอ้นิสัยไม่ดดดดี ไปลงนรกซะไปปป!” ดอลล่าพูดออกมาท่าทางเหมือนกำลังด่า สาปแช่งใครบ้างคนน่ะ

“ยัยขีเมา กลับได้แล้ว”

“ไม่ฉันจะไปกินต่อ ปล่อยฉันนน”

“ฉันคงทำอย่างนั่นไม่ได้หรอก”

ผมบอกพร้อมกับยัดตัวเธอเข้าไปในรถระหว่างทางเราไม่พูดอะไรสักคำแล้วผมจะรู้ไหมว่าเธอพักอยู่ไหนยังไงก็พาไปห้องพักผมก่อนหล่ะ ผมนั่งเปิดหน้าต่างรถออกพลางสูบบุหรี่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยขณะนั่งรอไฟแดงให้เปลี่ยนสัญญาณสายตาเบ่งไปทางร่างบางที่นอนหลับตาพริ้ม แก้มที่แดงจากพิษแอลกอฮอล สงบดูไม่มีพิษไม่มีภัยผมสีน้ำตาลอ่อนที่ยาวถึงช่วงหลัง ดวงตากลมโตสีน้ำตาล ริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงสด ผมไม่แปลกใจเลยที่ทำไมผู้ชายที่รายล้อมข้างกายเธอไปหมด ทุกคนต่างตกหลุมที่ยัยนี้เป็นคนขุดไว้....และผมเองก็เป็นอีกคนที่ตกหลุมเธอเข้าอย่างจังเลยหล่ะ....

 

ผมขับรถเลี้ยวเข้ามาในที่พักของผมซึ่งเหมือนเพนท์เฮาต์องชั้นผมมาที่นิวยอร์ได้ 3 วันแล้วหล่ะพอดีทำเรื่องที่จะย้ายมาเรียนต่อที่นี่ไอ้ฟรานไอ้มินโฮก็เลยขอตามและก็บังเอิญที่ยัยมัฟฟินแฟนไอ้ซีโร่งอนมันหนีมาที่นี่ทำให้มันและไอ้ต้าหลงตามเธอมาผมตอนที่เห็นไอ้สองคนนี้ตีกันเกือบตายผมไม่รู้หรอกน่ะว่าไอ้สองคนนี้ไปทะเลาะกันเรื่องมัฟฟินได้ไงไอ้ซีโร่ก็เป็นแฟนกับมัฟฟินอยู่แล้วแล้วไอ้ต้ามันมาได้ไงผมก็งงกับพวกมัน....แค่เรื่องความรักทำให้เพื่อนมันต้องมาแตกแยกกันขนาดนี้เลยหราไง

“อืม...”  เสียงดอลล่าครวญออกมาผมลงไปจากรถแล้วไปเปิดประตูฝั่งเธอและอุ้มเธอเพื่อที่จะเข้าไปในบ้าน   ดูยัยนี้สิหลับลึกจริงๆถ้ามีคนมาลากเธอข่มขื่นเธอจะรู้เรื่องไหมผมคิดระหว่างที่พาเธอไปที่ห้อง ผมเปิดประตูห้องออกก่อนที่จะวางดอลล่าลงบนเตียงอย่างเบามือและเอาผ้ามาห่มให้เธอก่อนจะนั่งลงข้างตัวเธอและเกลี่ยผมที่บังหน้าเธอออกและก้มลงจูบที่หน้าผากเธอดอลล่าขยับตัวออกจากผมก่อนจะหลับไป ผมยิ้มมองภาพเธอกำลังนอน ดอลล่าฉันอยากเห็นภาพเธอตอนนอนแบบนี้ทุกคืน อยากตื่นขึ้นมาเห็นภาพเธอนอนข้างๆฉันทุกเช้า อยากเห็นรอยยิ้มของเธออยากจะรักเธอแบบนี้ไปทุกวันได้ไหมน่ะ

ปัง!

ผมค่อยๆปิดประตูลงก่อนจะเดินลงไปข้างล่างทำไมพวกนั่นยังไม่กลับกันอีกนี่แยกกันก็นานแล้วเหมือนกันจะเกิดเรื่องอะไรอีกหรือป่าวผมคิดพลางเดินไปสูบบุหรี่นอกบ้าน...เมื่อวานนี้แม่โทรมาบอกผมท่านจะแต่งงานใหม่ซึ่งผมก็พอจะรู้อยู่แล้วพักหนึ่งผมไม่โกรธแม่ที่จะแต่งงานใหม่น่ะ ถ้าในเมื่อมันเป็นความต้องการของท่านหรือทำให้ท่านมีความสุขผมก็ยินดีแต่แล้วผมก็ถึงกับต้องสะอึกเหมือนกันเมื่อแม่บอกว่าจะแต่งงานกับใคร...แม่บอกว่าท่านจะแต่งงานกับคุณเดวิด แพตทิสัน ผู้จัดการบริษัทแห่งหนึ่งที่อิตาลี่ ตอนแรกผมก็คิดน่ะเหมือนชื่อนี่คุ้นๆแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรจนแม่บอกว่าและเขาก็มีลูกแล้วเหมือนกัน ลูกของเขาเป็นผู้หญิงอายุห่างกับผม 2 ปีและเธอคนนั่นก็คือ....ดอลล่า ใช่นี่แหล่ะสิ่งที่ทำให้ผมพูดอะไรไม่ออกเลย ดอลล่าผู้หญิงที่ผมชอบมา 5 ปีจากนี้เธอกับผมต้องอยู่ในฐานะ พี่สาวกับน้องชายสิน่ะ และคงเป็นไปไม่ได้ที่น้องชายกับพี่สาวจะเป็นแฟนกันหรือคนรัก

“เฮ้อ...ทรมานดีแฮะ”

(END LOOK TAKE)

 

  

 

 ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------            อยากรู้ว่าพออ่านจบแล้วมาเมนให้แค่นี้มันจะตายไหม ใครมีจิตสำนึกก็เมนให้ด้วยค่ะ  ^^