Fic-SooxNewThe Split- ฉันคิดมากไปใช่ไหม?

ลำดับตอนที่ #3 : Fic-SooxNew(SF)The Split:Special HBD P'Soo:ของที่โซ่อยากได้

         


Titel:Special HBD P'Soo ตอนของขวัญที่โซ่อยากได้
Author:Pingpong
Couple:SooxNew
Update:04/03/2555
------------------------------------------------------------------------------

@ โรงเรียนสารสาสน์วิเทศสายไหม

“พี่โซ่ สุขสันต์วันเกิดน่ะค่ะ นี่ของขวัญค่ะ><”

“ขอบคุณน่ะครับน้อง ต้นข้าว ^^”

“พี่โซ่ นี่ค่ะของขวัญ ขอให้มีความสุขมากๆน่ะค่ะ><”

“ขอบคุณน่ะครับน้อง ฟ้า ^^”

“พี่โซ่ค่ะ ของขวัญจากน้องเคนค่ะ +55” เสียงเคนสมาชิกอีกคนของวง The Split พูดด้วยน้ำ
เสียงล้อเลียนรุ่นน้องที่พึ่งเอาของขวัญมาให้ผมเมื่อกี้นี้

“มึงเป็นFCน้องเบลลา ไม่ใช่หรอไง” 

“คนนั้นขึ้นหิ้ง...ว่าแต่มึงเหอะเดี๋ยวนี้ดังใหญ่แล้วน่ะพี่โซ่><”   

“มึงนี่ก็เวอร์อีกแล้ว - -“

“ป่านนี้ นิวงอนไปไหนแล้วไม่รู้มั่ง ตั้งแต่เช้ากูก็เห็นแต่ผู้หญิงรุมมึงอยู่เป็นกองทัพเลย” เพราะ วันนี้
เป็นวันที่ต้องเตรียมจัดงานให้กับงานโรงเรียนที่จะมีขึ้นในอีกไม่กี่วันนี้แล้ว ทำให้โรงเรียนไม่จัดการ
เรียนการสอนอะไร...พูดถึงนิวตั้งแต่เช้าผมก็ยังไม่เห็นเลยน่ะ นึกขึ้นมาได้ผมก็มองไปทั่วห้องแต่ก็ไม่พบร่างเล็กเลย...

“แล้วนิวอยู่ไหนหว่ะ?” ผมถามขึ้น

“เห็นว่าจะไปซ้อมตีกลองอยู่ห้องชมรมดนตรีนั่นแหละ“ ไปห้องซ้อมหรอ ไม่เห็นมาชวนผมเลยปกติจะไปก็ต้องไปพร้อมกันนิหว่า ไปกับใครหรือป่าวหว่ะ?

“ไปกับใครหว่ะ?”

“ไม่รู้มึงไปดูเอาเอง...ไม่แน่นิวมันอาจนัดกิ๊กไปหาก็ได้น่ะมึง”

ผลั๊วะ!!

“โอ๊ยย เชี่ยโซ่กูเจ็บTT”

“ใครบอกให้มึงว่านิวกูก่อนหล่ะ ฝากดูของด้วยน่ะมึงกูไปหานิวก่อน”

“อย่าจัดหนักน่ะมึงที่นี้มัน โรงเรียน!” เสียงไอ้เคนตะโกนตามมาหลอกหลอนผมถึงข้างนอกห้อง

“มึงอย่ามารู้ดีแทนกู^^” ผมตะโกนกลับไป ก่อนจะรีบวิ่งลงจากอาคารเรียนเพื่อตรงไปยังจุดหมายที่ห้องซ้อมดนตรีของชมรม...ถึงซะทีเหนื่อยชิบเลย ผมบ่นในใจและยกมือขึ้นมาปาดเหงื่อบนหน้าผากตัวเองก่อนจะผลักประตูเข้าไปภายในห้องซ้อม ก็เห็นร่างเล็กกำลังนั่งตีกลองอยู่ในห้องจริงๆด้วย

“อ้าว โซ่...ทำหน้าอยากกับหมาหอบเลยมึง” นิวหยุดตีกลองก่อนจะพูดขึ้น กระแทกแดกดันกูหรือเกิน อุตส่าห์วิ่งมาหาแท้ๆนิวน่ะนิว

 “โอ๊ย! แปปน่ะ เหนื่อยหว่ะ” ผมพูดออกไปในขณะที่ขาทั้งสองข้างก็ล้มพับไปกับพื้นก่อนจะพิงกับประตูห้องทั้งแล้วหอบหายใจเอาออกซิเจนเข้าปอด นิวเดินมาทางผมและถือเอาขวดน้ำที่วางอยู่บนโต๊ะมาด้วยก่อนจะเดินมาทางผมและยื่นขวดน้ำให้

“อ๊ะ..น้ำกินก่อนดิ”

“ขอบคุณครับบ^^” ผมพูดออกมาก่อนจะเอื้อมมือออกไปรับน้ำมาและยกดื่มเกือบหมดขวด

“วิ่งหนี มิส.เกษรา มาหรือไงมึง” 

“ป่าวซะหน่อย...โซ่วิ่งมาหานิวต่างหาก^^” 

“มาหากู ทำไม ?”

“ก็ป่าว...วันนี้วันอะไรเอ๋ย? ^^”

“วันศุกร์ ไงมึงถามแปลกๆ”  นิวลืมวันเกิดกูได้ไง ฮื่ออTT

“นิวอ่ะ...วันนี้วันเกิดโซ่ นิวลืมแล้วหรอ TT.ผมพูดด้วยน้ำเสียงงอนๆก่อนจะสะบัดหน้าหนีไปทางอื่น
เชอะๆวันเกิดแฟนตัวเองแท้ๆลืมได้ไง ผมจำทุกอย่างที่เป็นนิวได้หมดทุกอย่างเลยน่ะ งอนนน

“เออหว่ะ วันเกิดมึงจริงๆด้วย…โกรธกูป่าวนิ”   

“.....” ผมก็เงียบแล้วยังนิ่งอยู่ไม่หันหน้ากลับไปทางนิว

“งั้นมึงอยากได้อะไร บอกกูมาเลย...”    

“....” ผมยังคงเงียบ

“มึงอย่าเป็นแบบนี้ดิ...กูไม่ชอบเลยเวลาที่มึงโกรธ”นิวพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนๆลงเหมือนจะร้องไห้  สิ่งที่นิวพูดทำให้ผมหันหน้ากลับมาในทันที แต่ก็ต้องตีหน้าเข้มเอาไว้ก่อน จนทำให้ผมหันหน้ากลับมา

“ไม่โกรธก็ได้แต่นิวจะต้อง...”  ผมพูดในขณะที่ลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินหาร่างเล็กที่ค่อยๆเดินถอยหลังไปจนชนเข้ากับมุมหนึ่งของห้อง

“ทำ..มึงจะให้กูทำอะไร?” นิวพูดขึ้นก่อนจะดันอกผมไว้ในทันที

“จูบโซ่ก่อนดิ แล้วจะไม่โกรธเลย...”

“จูบมึงนี่น่ะ...จะบ้าหรอ-//-“ 

“งั้นก็ไม่เป็นไร...โซ่ไปก่อนน่ะ” ผมพูดและทำท่าจะเดินหนีไป แต่นิวก็ดึงชายเสื้อผมไว้ซะก่อนในที่สุด ว่ะฮะฮ่า *-* แผนกูก็สำเร็จ ^^

“เชี่ยแมร่งโคตรกดดันกู...ก็ได้หว่ะ”  

“ก็แค่นี้แหละ...” ผมอมยิ้มขึ้นก่อนค่อยๆหันหน้ากลับมาแต่ก็ต้องเก๊กหน้านิ่งไว้ก่อน

“มึง...หลับตาก่อน ดิ”

“หลับทำไม กูอยากเห็นหน้ามึงตอน..”.

“หยุดพูดเลย ถ้ามึงไม่หลับตา...งั้นก็อย่าหวังว่ากูจะจูบมึงเลย...” นิวพูดขึ้นทำท่าจะเดินหนีผมไปซะงั้น เอาหว่ะหลับก็หลับแต่ถ้าคิดว่าจะหนีได้หล่ะก็...ไม่มีทางซะหรอก *-*

“เออๆ ก็ได้หลับก็หลับ” โซ่พูดขึ้นก่อนจะปิดเปลือกตาเรียวเล็กคู่นั่นลง

    (New Talk)  

    ไม่ใช่ว่าผมกับมันไม่เคยจูบกันมาก่อนหรอกน่ะแต่นี่มันครั้งแรกที่ผมต้องมาเป็นฝ่ายเริ่ม...จริงๆที่ผมมาตีกลองที่นี้ แกล้งทำเป็นลืมวันเกิดก็เป็นแผนของไอ้เคน เฟรม โอ๊ตที่จะเซอร์ไพสวันเกิดไอ้โซ่น่ะแหละ...ดูดิแมร่งป่านนี้ยังไม่มาเลย

       เอาหว่ะ ผมหายใจเอาอากาศเข้าปอดอย่างเต็มที่ ก่อนจะโน้มตัวไปข้างหน้าและประทับริมฝีปากลงอย่างเร็ว แต่ขณะที่ผมจะผละออกนั้น มือของไอ้คนร้ายกาจกลับกดหัวผมไว้ก่อนจะบีบที่ค้างผมเบาๆพน้อมแทรกเรียวลิ้นเล็กนั่นเข้ามาภายในปากของผม...ผมทุบที่อกมันเบาๆเชิงจะบอกว่ากูไม่ไหวแล้วแต่มันกลับไม่ปล่อยแถมยังเอามือมาโอบเอวผมให้เข้าไปใกล้มันแทน ทั้งดิ้นแล้วดิ้นอีกก็ไม่ได้ผล... ก่อนที่ผมจะขาดใจตายมันก็ผละออก

“มึงแมร่ง กูเกือบตาย -///-“   ผมด่ามันแต่มือก็ยังกำคอเสื้อของมันไว้แน่นเพื่อไม่ให้ตัวเองล้มลงไปกับพื้น

“ก็แบบที่นิวทำมันเรียกว่าจูบหรือไง ^^”

“เออมันเรื่องของกู ...ปล่อยได้หล่ะ อึดอัด” 

“ไม่ปล่อย ^^” มันพูดยิ้มหน้าระรื่นก่อนจะโอบเอวผมแน่นขึ้นกว่าเดิม เชี่ยเคนเมื่อไรพวกมึงจะมาหว่ะ  เพราะแผนของพวกมันแหละทำผมแมร่งเปลื้องตัวชิบหายเลย--//

“โซ่...แมร่งกูเขิน พอใจมึงยัง ปล่อยกูเหอะ -///-“

ฟอดดด

“แฟนกูแมร่ง น่ารักชิบหายเลย ^^” ในขณะที่ผมกำลังจะตอบโต้มันกลับไปนั่นเสียงของพวกตัวต้นเรื่องก็ดังขึ้นในทันที กว่าพวกมึงจะมาได้น่ะ

(End New Talk)

Happy day to you ~  0o0 >>เคน เฟรม โอ๊ต   

-///->> นิว

^^>>โซ่

ผละ!

นิวที่รู้สึกตัวได้ก่อนคนแรกรีบผละออกจากตัวผมอย่างเร็ว   

“นี่พวกกูเข้ามาขัดจังหวะพวกมึงหรือป่าวหว่ะ” ไอ้เฟรมที่ยืนถือเค้กอยู่ถามขึ้น เออใช่มึงเข้ามาขัดจังหวะมากๆ นิวอุตส่าห์กำลังคล้อยตามกูเลยหล่ะ เพราะพวกมึงน่ะแหละ!

“ใช่มากๆด้วย - -*”

“พวกมึงกำลังจะซาปาเดเฮกันใช่ป่าว”

“ไม่น่าถามเลยมึง ปากไอ้นิวก็ฟ้องอยู่ +55”

ผลั๊วะ ๆๆๆ

“ไอ้เชี่ยโอ๊ต หุบปากเดี๋ยวนี้เลยน่ะมึง...ยังไม่ได้คิดบัญชีที่พวกมึงมาช้าเลยน่ะ”  มาช้าอะไรกันหว่ะ โซ่งงครับผม

“ช่างมันก่อนได้ไหมมึง  เทียนหยดลงบนเค้กหมดแล้ว มึงรีบมาเป่าก่อนเถอะเชี่ยโซ่” ไอ้เฟรมที่ยืนถือเค้กอยู่พูดขึ้น ผมเก็บความสงสัยไว้ก่อนจะเดินเข้าไปหามันและหลับตาลงอธิฐาน....แล้วก็เป่า

“แก่ขึ้นอีกปีหล่ะน่ะมึง   ยังไงก็ขอให้มีความสุขมากๆน่ะเว๊ย ^^” ไอ้เฟรมพูดขึ้น

“ขอให้มึงมี FC เพิ่มขึ้นมากกว่าเดิม  ดังแล้วอย่าลืมกูหล่ะพี่โซ่^^” ไอ้เคนพูดตามขึ้นมาอีกคน

“กูรู้ปีนี้มึงต้องมีความสุขมากแน่ๆ...พวกกูยังมีของขวัญจะให้มึงอีกน่ะ ^^” ไอ้โอ๊ตพูดขึ้นแล้วเดินไปหานิวก่อนล่วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงและหยิบริบบิ้นเส้นหนึ่งขึ้นมาก่อนจะผูกลงบนข้อมือของนิว

“มึงมันอยู่นอกแผนแล้วน่ะ ทำไรนี่?”

“เออแผน แผนอะไรหว่ะ?”

“ก็แผนเซอร์ไพสวันเกิดมึงนี่แหละ...และนี่มึงของขวัญ พวกกูรู้ว่ามึงอยากได้มากที่สุด^^” ไอ้โอ๊ตบอกก่อนจะผลักนิวมาทางผมทำให้ร่างเล็กเซมาโดนอกผมเบาๆ

“เชี่ยโอ๊ต มึงนี่เล่นไม่รู้เรื่อง” นิวพูดขึ้นก่อนจะพยายามแกะริบบิ้นที่ข้อมือออก แต่ผมยกมือไปโอบไหล่ของตัวเล็กแทน พวกมึงแมร่งรู้ใจกูจริงๆ

"ขอบใจมากน่ะพวกมึง^^"

“พวกกูไปก่อนน่ะ ขอให้โชคดี ><”

“อย่าพึ่งไปดิ รอกูด้วย” นิวพูดพร้อมทำท่าจะวิ่งตามพวกไอ้เคน เฟรม โอ๊ตไป คิดว่าจะปล่อยให้ไปได้ง่ายๆหรือไงหล่ะ อุตส่าห์ได้ของขวัญที่พิเศษทั้งที

“ไม่ให้ไปไหนทั้งนั่นแหละ...ไหนขอแกะดูของขวัญหน่อยดิว่าเป็นไงบ้าง ^^” ผมพูดก่อนจะยกมือขึ้นจับที่คอเสื้อนิวและเลื่อนไปที่แถบกระดุมเสื้อแทน

“เชี่ยโซ่มึงไม่ต้องมาเล่นเลย-///-“    นิวยกมือขึ้นมาปัดมือของผมออกก่อนจะเอามือปิดกำคอเสื้อตัวเองไว้แน่น

“แต่โซ่เอาจริง^^”  ผมพูดก่อนจะเดินเข้าไปใกล้นิวมากขึ้นจนตอนนี้ร่างเล็กชนเข้ากับบานประตูห้องซ้อม...ผมยกมือขึ้นเป็นเหมือนปราการไม่ให้คนตัวเล็กหนีไปได้ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปใกล้ร่างเล็กอีกไม่กี่เซนต์ที่ริมฝีปากเราสองคนกำลังจะแตะกันนั่น...คนตัวเล็กก็ผลักอกของผมออกอย่างแรงก่อนจะรีบวิ่งออกไปจากห้องในทันที

“หนีโซ่ไม่ได้หรอกนิว!” ผมตะโกนไล่หลังนิวไปเสียงดัง...วันนี้ผมได้ของขวัญจากรุ่นพี่กับรุ่นน้องมากมายในวันนี้...และผมยังได้ของขวัญชิ้นที่พิเศษกว่าชิ้นไหนๆมาอีกด้วย...พระเจ้าตอบรับคำอธิฐานของผมแล้วจริงๆ ของขวัญชิ้นนี้ผมสัญญาน่ะครับว่าจะดูแลให้ดีที่สุดและจะรักเขาให้มากที่สุดผมจะทำดีกับเขาให้มากๆเท่าที่ชีวิตผมคนนี้จะทำให้เขาได้ วันเกิดของผมปีนี้อยากบอกกับทุกๆคนว่า...

“กูแมร่งโคตรมีความสุขเลยโว๊ย!! นิวรอโซ่ด้วยย><”
-----------------------------------------------------------------------------------------
เนื่องจากวันนี้เป็นวันเกิดของพี่โซ่ ไรเตอร์ก็เลยแต่งเป็นShot Fic ให้ ยังไงใครเข้ามาอ่านก็คอมเม้นให้ไรเตอร์หน่อยน่ะจร้า บายย ม๊วฟฟฟ>3

แถมๆจร้า>< HBD น่ะพี่โซ่ ^^

            

<>