Necromancer zaki

ตอนที่ 34 : วัดระดับ

   และแล้วในที่สุดก็ถึงวันงานปะลอง งานนี้จะเริ่มตอน9นาฬิกา เอลล่าและซาร์ลก็รีบออกเดินทางแต่เช้ามืดเะื่อที่จะไปรับซากิมาดูงานปะลองพร้อมกับทำบัตรประจำตัวใหม่ ส่วนทางด้านของโทระและแบคเขาทั้งสองก็กำลังเตรียมตัวไปดูงานปะลองพร้อมกับพวกของโทระที่ที่อาศัยอยู่กับพวกโทระเพราะไปเพ่นพ่านไม่ได้ ถ้าถูกพบตัวเข้าก็อาจจะถูกลงโทษอีก

  "เอาล่ะเราต้องรอคุณซาร์ลกับคุณเอลล่าไปรับซากิมาสินะ"คิระพูด พร้อมกับมองไปที่โทระที่ไม่ได้สนใจเขาเลยแม้จะได้ยินเขาพูดถึงซากิก็ตาม

  "ฉันจะออกไปล่ะ"โทระพูด ทุกคนที่ได้ยินก็ต่างตกใจพร้อมกับจะจับโทระไว้แต่ก็ไม่ทันเขานั้นได้กระโดดออกจากหน้าต่างไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

  "ไม่นะ ถ้าโดนเจอตัวเข้าละก็แย่แน่"คิระพูด ในระหว่างนั้นทัสสึเมะก็เดินมาจับไหล่ของเขาพร้อมกับพูด

  "ช่างเถอะ หยุดหมอนั่นไม่ได้หรอก"ทัสสึเมะพูดแล้วถอนหายใจออกมา.....

  ทางด้านของซากิ ตอนนี้เธอกำลังเก็บข้าวของเพราะอีกสักพักเอลล่าจะมารับเขาแล้ว ไม่นานเอลล่ากับซาร์ลก็มาถึงแล้วก็มารับซากิออกมาจาโรงเตี้ยมทันทีแล้วก็รีบพาซากิไปที่อาณาจักรเพื่อให้ทันงานปะลอง

  หลังจากที่มาถึงอาณาจักรแล้วเอลล่าก็พาซากิลงมาจากรถเพื่อที่จะทำบัตรใหม่ ระหว่างที่ยืนรออู่นั้นไม่นานก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินมา อายุเขานั้นราวๆ40

  "คุณคือคนที่จะมาทำบัตรประจำตัวใหม่สินะ"ชายคนนั้นพูด

  "ค่ะ ฉันพาเด็กคนนี้มาทำบัตร"เอลล่าพูดพร้อมกับชี้ไปที่ซากิ เมื่อชายคนนั้นเห็นก็จ้องไปที่ซากิสักพักก่อนจะพูด

  "อืม ท่าทางดูไม่มีพิษมีภัย ไม่น่าจะมีประวัติก่ออาชญากรรม แต่แข็งแกร่งไม่เบานี่น่า"ชายคนนั้นพูดพร้อมกับยิ้มออกมา เอลล่าที่ได้ยินก็งงว่าเขาพูดถึงเรื่องอะไร ซากิจะแข็งแกร่งได้ยังไงเพราะเธอดูบอบบางเอามากๆ

  "ฉันอนุมัติละกัน ตามมา"ชายหนุ่มพูดก่อนที่จะพาทั้งสองไปยังห้องแห่งหนึ่งที่อยู่ไกล้ๆประตูทางเขาเมือง เมื่อทั้งสองเข้าไปก็พบกับลูกแล้วขนาดเท่าลูกบอลอยู่ตรงกลางห้อง แล้วก็มีอุปกรต่างๆเต็มห้องไปหมด

  "เอามือไปแตะที่ลูกแก้วสิ"ชายหนุ่มพูด เมื่อซากิได้ยินก็เอามือไปเตะลูกแล้ว จากนั้นก็มีแสงออกมาจากลูกแก้วเผยให้เห็นสเตตัสของซากิ เมื่อชายหนุ่มกับเอลล่าเห็นสเตตัสของซากิก็ตกใจเพราะมันสูงมากๆ ซากิตอนนี้นั้นได้อยู่ระดับ4เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

  "ซะ..ซากิอยู่ระดับสี่หรอ"เอลล่าพูดด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ ซากิก็พยักหน้าตอบกลับมา

  "มะ..ไม่น่าเชื่อนะ ดะ..เด็กอายุ13อยู่ระดับ4"ชายหนุ่มคนนั้นพูด หลังจากที่อึ้งได้ไม่นานชายหนุ่มก็เดินไปหยิบบัตรที่ออกมาจากอะไรบางอย่างมายื่นให้กับซากิ

  "นี่บัตรเธอ เก็บไว้ให้ดีอย่าทำหายอีกละ"ชายหนุ่มคนนั้นพูด ซากิที่ได้ยินก็พยักหน้าก่อนที่เอลล่าจะพาเธอเข้าไปในเมืองเพื่อไปหาพวกโจเซฟ ไม่พวกเธอก็พบกับเซฟและแบคกำลังยืนรอพวกเธออยู่

  "โทษทีที่มาช้านะ แล้วคนพวกนั้นล่ะ"เอลล่าถามถึงกลุ่มคนที่มาขอซ่อนตัวอยู่กับพวกเขา นั่นก็คือพวกของโทระที่ซ่อนตัวเพื่อไม่ให้ผู้กล้าคนอื่นๆเจอเขา

  "อ้อ คนพวกนั้นเห็นว่าจะไปเดินเล่นนะ"โจเซฟพูด

  "งั้นหรอ เอาล่ะไปงานปะลองกันเถอะ"เอลล่าพูด แต่ทันใดนั้นจู่ๆซากิก็เหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างเข้าเธอก็พูด

  "นี่ฉันขอตัวไปเดินเล่นก่อนนะ ไปดูกันก่อนเลย"ซากิพูดก่อนจะวิ่งหายไปในฝูงคน เอลล่าที่เห็นก็พยายามตามไปเพราะกลัวจะเกิดอันตรายกับซาิแต่เธอก็หยุดเอาไว้ก่อนเพราะเธอนึกได้ว่าซากินั้นอยู่ระดับสี่คงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง แต่เธอก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี

  "ปล่อยเธอไปเถอะ เธอก็น่าจะเห็นระดับของซากิแล้วไม่ใช่หรอ"แบคพูด เอลล่าที่ได้ยินก็ตกใจพร้อมกับพูด

  "นายรู้เรื่องพลังของซากิได้ยังไง"เอลล่าพูด

  "รู้ตั้งแต่แรกเลยล่ะ เด็กคนนั้นมาช่วยเราไว้น่ะ เราเลยรอดมาได้และเห็นพลังของเธอด้วย"โจเซฟพูดพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนที่ โจเซฟแบคและซาร์ลจะเดินตรงไปยังลานปะลองก่อนจะหันมาหาเอลล่าแล้วพูด

  "ไปเถอะเดียวที่เต็มนะ".......

  ทางด้านของซากิ ตอนนี้เธอได้ยืนจ้องหน้ากับโทระตรงทางเดินกลางเมืองอยู่

  "ไงไม่เจอกันนานเลยนะ ที่มาหานี่อยากโดนอัดรึไง"โทระพูด

  "ฉันคิดว่านายทำอย่างนั้นในเมืองไม่ได้หรอกนะ"ซากิพูด โทระที่ได้ยินก็หัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะพูด

  "มาหาฉันมีอะไรล่ะ"โทระพูด ซากิที่ได้ยินก็ยิ้มก่อนจะตอบกลับไป

  "ไปดูงานปะลองด้วยกันไหม"ซากิพูด

  "น่าสนใจนี่"โทระพูด

  "แต่นายต้องจ่ายค่าที่นั่งพิเศษนะ"ซากิพูด โทระที่ได้ยินก็ตกใจทันทีเพราะที่นั่งพิเศษนั้นเป็นที่นั่งที่อยู่ไกล้ที่สุดพร้อมกับมีบาเรียป้องกันลูกหลงที่มาจากการต่อสู้ให้ด้วย แต่ค่าที่นั่งนั้นมันแพงเองมากๆปนะมาณ10เหรียนทองต่อคน

  "จะ..จะบ้ารึไง มันแพงนะ"โทระพูด ก่อนที่ซากิจะหัวเราะออกมาเบาๆ

  "นายต้องจ่ายค่าทำร้ายร่างกายฉันเมื่อวาน"ซากิพูด พร้อมกับชูแขนที่มีรอยถลอกนิดๆให้ดู

  "แล้วไอแผลที่ฉันโดนกระหน่ำแทงจนพรุนล่ะ"โทระพูด

  "อันนั้นฉันไม่ได้ทำนะ ไอตัวอะไรไม่รู้ทำ"ซากิตีหน้าซื่อ โทระที่เห็นก็กุมขมับ เขารู้อยู่แล้วว่าพลังนั่นเป็นของซากิแต่เขาคิดว่าเลี้ยงซากิหน่อยก็คงดี นี่เป็นการเที่ยวด้วยกันในรอบสิบปีของพวกเขา เป็นการเที่ยวส่งท้ายอดีตอันขมขื่นของทั้งสอง

  "ก็ได้ ฉันจะเลี้ยงแค่ครั้งครั้งเดียวนะ"โทระพูด ซากิที่ได้ยินก็ยิ้มก่อนจะเดินนำไป

  "ถึงจะพูดอย่างนั้น แต่เดี๋ยวก็มีครั้งต่อไปแหละน่า"ซากิพูด โทระที่ได้ยินก็ยิ้มออกมา ดูเหมือนซากิยังไม่ลืมเรื่องในอดีต เมื่อก่อนเขาจะเลี้ยงขนมซากิประจำแต่ทุกครั้งเขาก็พูดว่าแค่ครั้งเดียวตลอด เขารู้สึกดีใจที่ซากิยังไม่เคยลืมเรื่องในอดีตแม้เขาจะทำให้ซากินั้นย่ำแย่แค่ไหนก็ตาม

  เมื่อทั้งสองมาถึงสนามปะลองแล้วก็ได้ไปจองที่นั่งพิเศษทำให้ทั้งสองได้ชมการปะลองได้อย่างชัดเจน แต่โทระนั้นต้องเสียยี่สิบเหรียนทองในการนั่งที่นี่สองคน จากนี้ไปเขาคงต้องเริ่มทำเควสอย่างจริงๆจังๆแล้ว ถึ่งแม้ที่ผ่านมาเขาจะไม่เคยทำเควสสำเร็จเลยก็ตาม......

.

.

.

.

จบตอนแล้วครับ55555

#ขอบคุณทุกคนที่ติดตามกันจถถึงตอนนี้ ทุกคนคงสงสัยสินะว่าทำไมผมถึงแทกเรื่องนี้ว่ายูริ เพราะเรื่องนี้มีตัวละครเดินเรื่องสามตัวนะครับ แต่ซากินั้นเป็นตัวละครหลัก ส่วนที่ตั้งเป็นยูริก็เพราะมีคู่หนึ่งเป็นยูริ ทุกคนคงอาจจะรู้แล้วละว่าตัวละครทั้งสามนั้นเป็นใคร ก็คือ 1.ซากิ 2.โทระ 3.มากิ แต่หลักๆก็จะเดินเรื่องของซากิซะส่วนใหญ่

#ที่ต้องมาอธิบายแบบนี้เพราะมีคอมเม้นสงสัย555 ตั้งแต่แรกเขาคงคิดว่าคู่ซากินั้นยูริ แต่จริงๆไม่ใช่ มันเป็นอีกคู่ แล้วก็มีคอมเม้นบ่นกับเรื่องนิยายของผมด้วยว่าซากิกลัวเกินไป แล้วคนติดตามก็ลดลงน้ำตาจะไหล คนติดตามหยุดอยุ่ที่เจ็ดสิบแต่ตอนนี้หกสิบกว่าแล้ว ใจหายเลยเห็นคนเลิกติดตาม รู้สึกท้อเลยแต่ก็จะทนเพื่อคนติดตามที่เหลือ555

#ช่วยวิจารนิยายผมด้วยนะครับ ไม่ดีหรือไม่สมเหตุสมผลตรงไหนก็บอกมาเลยครับจะได้แก้ไข แต่อย่างแรงไปนะ555 เดียวจะท้อ