Necromancer zaki

ตอนที่ 26 : หนีเที่ยว

"ถึงเมืองแล้ว"ซากิพูดเมื่อเธอเห็นเมืองที่อยู่ข้างหน้า

"จ้า นั่นแหละเมืองฟีโอน่า"ซาร์ลพูด ซากิที่ได้ยินก็พยักหน้า จากนั้นซาร์ลก็ขับรถม้าเข้าไปในเมือง แต่ก่อนจะเข้าไปในเมืองนั้นพวกเขาต้องเชคบัตร์เข้าเมื่องของทุกคนเสียก่อนว่ามีประวัติไม่ดีไหม เพราะจะมีงานปะลองต้องเคร่งคัดเรื่องการตรวจสอบกัน หลังจากที่ซาร์ลกับเอลล่าเชคบัตรผ่านแล้วแต่ว่า...

"ฉันไม่มีบัตร"ซากิพูด

"แบบนี้ก็แย่สิ ฉันให้คนไม่มีบัตรเข้าไม่ได้หรอกนะ เพราะอาจจะแกล้งทำบัตรหายก็ได้ พวกแบบนี้ฉันเจอมาเยอะแล้วยามคนนั้นพูด เพราะจะมีพวกที่จะลักลอบเข้ามาโดยแกล้งทำเป็นว่าบัตรหายเพื่อที่จะได้ทำบัตรใหม่ ถ้าทำแบบนั้นก็จะทำให้บัตรใหม่ของพวกเขานั้นไม่มีประวัติการก่ออาชญากรรม ด้วยเหตุนี้พวกเขาเลยไม่กล้าให้ใครทำบัตรใหม่

"ฉันไม่มีจริงๆนะ"ซากิพูด ยามคนนั้นก็มองไปที่ซากิด้วยสีหน้าที่อยากจะให้เข้าไปเลยเพราะดูแล้วไม่น่าจะเคยฆ่าคนหรือก่ออาชญากรรมมาก่อนแต่เขาไม่สามารถทำได้เพราะมันเป็นกฏ

"ขอโทษจริงๆนะ แต่เราไม่สามารถให้เด็กคนนี้เข้าไปได้น่ะ ฉันก็อยากจะช่วยเหมือนกันนะ แต่ถ้าทำแบบนั้นฉันก็จะถูกไล่ออก"ยามคนนั้นพูด ทั้งสองที่พยักหน้าพร้อมกับคิดหาวิธีที่จะให้ซากิได้ไปด้วย

"ไม่มีวิธีอื่นแล้วหรอที่จะให้เด็กคนนี้เข้าไปด้วย"เอลล่าพูดพร้อมกับมองไปที่ซากิด้วยใบหน้าที่เป็นห่วงหากทิ้งซากิไว้ด้านนอก

"มีวิธีเดียวคือต้องไปติดต่อกับหัวหน้าคนเฝ้าระวังเพื่อที่จะขอทำบัตรใหม่ อย่างเด็กคนนี้ก็น่าจะผ่านการทำบัตรได้ง่ายๆเลยล่ะ"ยามพูด

"จริงงั้นหรอ"เอลล่าพูดด้วยท่าทางที่ดีใจ

"แต่ว่าตอนนี้เขาอยู่ดาร์แคนน่ะ คงกลับมาอีกสองวัน"ยามคนนั้นพูด

"แต่ไม่ต้องห่วงหรอกนะ แถวนี้มีหมู่บ้านเล็กๆอยู่ พาเธอไปฝากไว้ที่นั่นก่อนก็ได้นะ แถมที่นั่นมีห้องพักด้วย"ยามพูด เมื่อเอลล่ากับซาร์ลได้ยินก็หันมองหน้ากันสักพักก่อนจะพยักหน้าเพราะมันไม่มีวิธีอื่นอีกแล้ว จากนั้นทั้งสองก็กลับรถม้าแล้วตรงไปหมู่บ้านข้างๆทันที...

ไม่นานทั้งสองก็ได้มาถึงหมู่บ้านเล็กๆ แต่ถึงหมู่บ้านนี้จะเล็กแต่ก็มีร้านขายของและผู้คนเป็นจำนวนมากกำลังจับจ่ายใช้สอยกันอยู่ และดูเหมือนหมู่บ้านนี้จะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเลยทำให้มีโรงเตี้ยมหลายแห่งเปิดที่นี่

"นี่คือหมู่บ้านบ่อน้ำพุร้อนหรอเนี่ย โชคดีจริงๆ"ซาร์ลพูดก่อนจะนำรถม้าไปไว้ในที่จอดที่เขาเว้นไว้ให้เฉพาะรถม้าตรงหน้าโรงเตี้ยมก่อนจะเดินเข้าไป จองห้องพักหนึ่งห้อง พร้อมกับหันมาหาเอลล่า

"เอลล่ะ เดียวเราจะต้องรีบไปรับของในเมืองแล้วนะ ลงสัยคงต้องให้ซากิรออยู่ที่นี่คนเดียวหนึ่งคืน"ซาร์ลพูด เอลล่าที่ได้ยินก็ตกใจทันที

"หมายความว่ายังไงหรอค่ะคุณซาร์ล ฉันจะอยู่ที่นี้กับซากินะ ถ้าปล่อยเธอไว้คนเดียวได้แอบออกไปเล่นข้างนอกแน่ๆ"เอลล่าพูด

"โทษทีนะ แต่ช่วยไม่ได้นี่น่า ฉันมีเรื่องที่ให้เธอต้องช่วยด้วยเพราะฉันทำมันไม่ได้"ซาร์ลพูด เมื่อเอลล่าได้ยินก็ทำท่าทางคิดหนักเล็กน้อยก่อนจะหะนไปมองซากิ

"ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันไม่ออกไปไหนแน่"ซากิพูด้วยท่าทางที่มันใจ

"งั้นหรอ จริงสิ ไกล้มืดแล้วด้วย ถ้ามืดแล้วคงออกไปไหนไม่ได้สินะ"เอลล่าพูด เมื่อซากิได้ยินก็พยักหน้าก่อนที่จะตอบตกลงไปกับซาร์ลที่เมือง หลังจากที่คุยกันเสร็จเรียบร้อยแล้วทั้งสองก็พาซากิตรงไปยังห้องพักทันที เมื่อมาถึงห้องพักแล้วเอลล่าก็พูด

"ซากิ อย่าไปไหนเด็ดขาด ไม่งั้นฉันโกรธนะ"เอลล่าพูดย้ำอีกครั้งเพื่อไม่ให้ซากิแอบหนีไปเล่นข้างนอก ถึงแม้ซากิจะเบื่อหน่อยที่อยู่คนเดียว แต่เพื่อความปลอดภัยของเธอเลยต้องให้เธออยู่แต่ในห้อง ซากิที่ไ้ยินก็พยักหน้าก่อนจะวิ่งไปนอนบนเตียงเอลล่าที่เห็นก็ยิ้มก่อนที่จะปิดประตู

"เอาล่ะ ขอไปบอกยามเฝ้าโรงเตี้ยมก่อนละกันว่าให้จับตาดูซากิไว้"เอลล่าพูด

"เธอนี่เป็นห่วงเด็กคนนั้นจังเลยนะ"ซาร์ลพูด

"มันแน่อยู่แล้ว ฉันเป็นคนเอาเด็กคนนั้นมาเลี้ยงก็ต้องดูแลให้ถึงที่สุดสิ"เอลล่าพูด ซาร์ลที่ได้ยินก็ยิ้มก่อนที่ทั้งสองจะเดินลงไป จากนั้นทั้งสองก็ขึ้นรถม้าไปที่เมืองทันที...

ทางด้านของซากิที่กำลังนอนอยู่บนเตียง เมื่อได้ยินเสียงรถม้าทั้งสองออกไปแล้วก็ค่อยๆเหลือบมองออกไปทางนอกหน้าต่างเพื่อใฟ้แน่ใจว่าทั้งสองไปจริงๆแล้ว หลังจากที่มองดูเธอก็พบว่าภายในเมืองนั้นยังมีคนสันจรเต็มไปหมด เธอดูแปลกใจเป็นอย่างมากปกติเธอไม่เคยเห็นคนเดินไปมาเยอะแยะแบบนี้คอนกลางคนเลยเพราะเมืองที่เธออยู่ก่อนหน้าไม่ใช้สถานที่ท่องเที่ยว

"ทะ..ทำไมคนถึงยังไม่นอนกันล่ะ"ซากิพูดด้วยท่าทางที่สงสัย พร้อมกับวิ่งไปที่หน้าประตูห้อง

"ฉันออกไปพี่สาวคงด่าฉันแน่เลย"ซากิพูดจบก็เดินกลับไปที่เตียงพร้อมกับล้มตัวนอนลงไปบนเตียง

"กลางคืนเขาไม่นอนกันงั้นหรอ"ซากิพูด ก่อนจะนึกถึงเรื่องราวสมัยโลกเก่าของเขาที่ปกติตอนกำลังจะมืดพ่อกับแม่ของเธอก็พาเธอมามาขังในห้องแล้วก็ให้ซากินั้นอยู่ในห้องมืดๆแคบๆจนถึงเช้า พอเช้ามาพ่อกับแม่ของเขาก็มาเปิดห้องให้ เมื่อเขาออกห้องมาก็บพขวดเบียร์หลายสิบขวดจานที่วางอยู่บนโตะพร้อมกับเศษอาหารในจาน แล้วก็มีอวกของคนที่เลอะอยู่บนโตะ เมื่อซากิออกมาหน้าที่ของเขาก็คือทำความสอาด ส่วนอาหารของเขากันก็คงเป็นเศษอาหารที่เหลือในจานเช่นปกติ หลังจากที่มาโลกนี้แล้วเขาก็รู้ว่าความเป็นจริงแล้วทุกสิ่งที่พอแม่เขาบอกว่ามันเป็นเรื่องปกติที่จริงแล้วมันไม่ปกติสักอย่าง ทั้งให้กินเศษอาหาร ใช้งานจนซากิไม่ได้พัก แถมข้าวเที่ยงซากิยังไม่ได้กินเลย หลังจากที่ซากินึกถึงเรื่องเก่าๆได้สักพักเธอก็เหลือบมองออกไปข้างนอกหน้าต่าง

"ฉันไม่อยากถูกขังอีกแล้ว ฉันแอบไปพี่สาวคงไม่รู้หรอกนะ"ซากิพูดก่อนที่จะวิ่งไปเปิดประตูแล้วก็ออกจากห้องไป......

.

.

.

.

จบตอนแล้วครับ55555