ตอนที่ 20 : งานปะลอง
ภายในห้องพักเล็กๆแห่งหนึ่ง ขณะนี้ได้มีหญิงสาวกำลังเดินไปเดินมาอยู่ในห้องเหมือนกับว่ากำลังกังวลเรื่องอะไรอยู่ ทันใดนั้นเธอก็พูดขึ้น
"ซากิหายไปไหนกันนะ นี่มันมืดแล้วนะ"หญิงสาวพูด เธอก็คือเอลล่านั่นเอง ตอนนี้ดูเหมือนว่าเธอกำลังกังวลเรื่อซากิอยู่ เพราะตอนนี้มันมือดแล้ว แถมเธอไปตามหาซากิที่ร้านเลโอแล้วก็ก็พบว่าซากิไม่ได้ไปที่นั้น ตอนนี้เธอรู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก เธอกลังว่าไฮบ้าจะแอบจับซากิไปอีกครั้ง เมื่อเธอคิดแบบนั้นเธอก็รีบแต่งตัวเพื่อที่จะไปหาพวกโจเซฟและแบคเพื่อที่จะให้พวกเขาช่วยไปตามหาซากิ แต่เมื่อเธอเปิดพระตูห้องออกไปก็พบว่าตอนนี้ซากิได้มายืนหน้าห้องของเธอแล้วพร้อมกับลุงแก่ๆคนหนึ่ง เหมือนกับว่าทั้งสองตอนนี้กำลังจะเคาะประตูเรียกเธอ แต่เมื่องเอลล่ามองไปที่ซากิสักพักเธอก็พูด
"ซะ..ซากิ เธอไปเลอะโคลนที่ไหนมาน่ะ"เอลล่าพูด เพราะตอนนี้ตัวของซากินั้นเปื้อนโคลนไปหมด ทันใดนั้นลุงแก่ที่อู่ข้างๆซากิก็ตอบกลับมา
"เด็กคนนี้เดินลื่นตกลงไปในนาข้าวฉันน่ะ แถมเธอยังไม่รู้ทางกลับบ้านอีก ฉันเลยพามาส่งน่ะ"ชายแก่พูด เมื่อเอลล่าได้ยินก็ก้มหัวของคุณลุงแก่คนนั้นทันทีพร้อมกับรีบพาซากิเข้ามาในห้องแล้วตรงดิ่งไปยังห้องอาบน้ำ
"นี่ออกไปนอกเมืองมาใช่ไหม ในเมืองไม่มีนาข้าว"เอลล่าตะคอกใส่ซากิทันที เมื่อซากิได้ยินก็หงอยไปเลยพร้อมกับตัวสั่น
'อะไรกันสกิลนี้ไม่ไม่ได้ผลงันหรอ หรือว่ามันใช้ได้แค่ความกลัวที่เป็นอันตรายกับเราเท่านั้น'ซากิคิดในใจ จากนั้นเอลล่าก็บ่นต่อ
"จากนี้ฉันจะไม่ให้เธอออกไปไหนคนเดียวอีกแล้วนะ"เอลล่าบ่นตะคอกใส่ซากิ
"แล้วก็อย่าออกไปเล่นข้างนอกเมืองอีกล่ะ เข้าใจไหม"เอลล่าตะคอกใส่ซากิด้วยสีหน้าที่โกรธเรื่องที่ซากิออกไปเล่นข้างนอกเมือง แต่ในระหว่างนั้นเอลล่าก็เห็นซากิตัวสั่นก่อนที่จะร้องไห้ออกมา เมื่อเธอเห็นแบบนั้นก็เข้าไปกอดแล้วขอโทษซากิทันที
"ขะ..ขอโทษ พี่สาวขอโทษ พี่สาวจะไม่ด่าซากิอีกแล้ว"เอลล่าพูด
"จะ..จริงหรอ"ซากิตอบกลับมา
"จริงสิ พี่สาวสัญญาเลย แต่ว่า..."เอลล่าพูดพร้อมกับจ้องไปที่หน้าซากิ
"อย่าไปเล่นนอกเมืองคนเดียวเป็นอันขาดนะ เพราะว่ามันอันตราย รู้ไหมพี่สาวเป็นห่วงแค่ไหน"เอลล่าพูด เมื่อซากิได้ยินก็พยักหน้าก่อนที่เอลล่าจะพาซากิไปอาบน้ำพร้อมกับซักชุดให้ซากิทันที หลังจากที่เอลล่าพาซากิอาบน้ำและซักผ้าเสร็จเธอก็พูด
"นี่ซากิ"เอลล่าพูด เมื่อซากิได้ยินก็หันมามองเอลล่า
"ว่าแต่ชุดนี่มันเอามาจากไหนหรอ"เอลล่าพูดพร้อมกับมองไปที่ชุดนักเรียนประถมสีดำที่ที่ตากอยู่ เอลล่าพูดเพราะชุดนี้มันเนื้อผ้าดีมาก มันน่าจะเป็นของพวกระดับขุนนางที่เขาใช้กัน
"ฉันเจอมันในป่าน่ะ"ซากิพูด เมื่อเอลล่าได้ยินเธอก็เข้าใจทันทีเพราะปกติบางครั้งเธอได้ได้ของมาจากในป่าเหมือนกัน โดยปกติแล้วจะมีการปล้นหรือคนถูกมอนเตอฆ่าตายในป่ามันก็เลยมีพวกไอเทมของนักผจนภัยทีตายอยู่บ้างในป่า หลังจากที่คุยกันเสร็จเอลล่าก็พาซากิไปนอนทันที เพราะตอนนี้มันดึกมากแล้ว
"ฝันดีนะซากิ"เอลล่าพูดจบทั้งสองก็หลับไปทันที โดยที่เอลล่านั้นนอนกอดซากิอยู่เหมือนกับว่าตอนนี้ซากิได้เป็นหมอนข้างให้เอลล่าไปแล้ว...
เช้าวันต่อมาเอลล่าตื่นขึ้นมาพร้อมกับบิดขี้เกียจ ก่อนที่เธอจะไปทำธุระส่วนตัว หลังจ่กเสร็จจากธุระแล้วเธอก็มาปลุกซากิทันที
"ตื่นได้แล้วซากิ เราจะไปทำเควสกันแล้วนะ"เอลล่าพูด เมื่อซากิหันหน้ามาเธอก็ตกใจทันทีเพราะว่า...
"ซะ..ชากิ ทำไมตาคล้ำแบบนั้นล่ะ นอนไม่หลับหรอ"เอลล่าพูด เมื่อซากิได้ยินก็พยักหน้ากลับไป เพราะเธอนั้นคิดมากเรื่องที่เอลล่าด่าเธอ ถึงแม้จะทำความเข้าใจกันแล้วก็เถอะเธอก็ยังคิดมากอยู่ดี เมื่อเอลล่าเห็นก็พูด
"นี่นอนอยู่บ้านก่อนไหม ดูเหมือนจะออกไปเควสไม่ไหวแล้ว"เอลล่าพูด เมื่อซากิได้ยินก็ส่ายหน้าพร้อมกับลุกขึ้นทันที จากนั้นเธอก็ไปเปลี่ยนชุดเป็นชุดนักเรียนประถมสีดำ
"ไปกันเถอะ"ซากิพูด
"ไปไหวแน่หรอ"เอลล่าพูด ซากิที่ได้ยินก็พยักหน้า จากนั้นเอลล่าก็พาซากิออกจากห้องพักทันทีเพื่อที่จะไปยังกิล
หลังจากที่ทั้งสองมาถึงกิลแล้วก็พบกับโจเซฟกับแบคที่กำลังยืนรอพวกเธออยู่ เมื่อพวกเขาเห็นเธอโจเซฟก็พูด
"มาแล้วหรอ... ว่าแต่ซากิ ทำไมสภาพเป็นอย่างนั้นล่ะ"โจเซฟพูดเมื่อเขาเห็นตาที่คล้ำของซากิ เมื่อซากิได้ยินก็เชิดหน้าใส่โจเซฟทันที
"เมื่อคืนเราทะเลาะกันนิดหน่อยน่ะ"เอลล่าพูด เมื่อทั้งสองได้ยินก็พยักหน้าทันทีก่อนที่แบคจะพูด
"นี่เราไปดูงานปะลองกันไหม"แบคพูด เมื่อเอลล่าได้ยินก็ทำหน้าสงสัย
"งานปะลองที่ไหนหรอ เมื่อไหร่"เอลล่าพูด
"ที่อาณาจักรฟีโอเล่น่ะ งานจะเริ่มอีกห้าวัน"แบคพูด
"ฉันอยากไปดูมากๆเลยนะ"โจเซฟพูด เมื่อเอลล่าได้ยินก็ทำหน้าคิดหนักเพราะว่าค่าเดินทางไปที่นั้นมันแพงมาก ที่ที่พวกเธออยู่ตอนนี้ก็อยู่ห่างจากอาณาจักรฟีโอเล่ด้วย
"ค่ารถม้าเดินทางสองเหรียญทองต่อคน ถ้าไปสี่คนก็แปดเหรียนทอง เราจะหาแปดเหรียญทองในห้าวันได้ยังไงล่ะ ถ้าจะไปก็ต้องเดินเท้าไปตั้งแต่วันนี้..."เอลล่าพูด เมื่อทั้งสองได้ยินก็ถอนหายใจิอกมาเบาๆ
"นั่นแหละปัญหา เราเดินไปก็ไม่ไหว อันตรายเกินไป ทางเดียวคือต้องขึ้นรถม้าไป แต่ตอนนี้ฉันมีเงินแค่หนึ่งเหรียญทองเอง"โจเซฟพูด
"เราลองรับเควสที่ได้ค่าตอบแทนเยอะๆดีไหม เควสที่ดูแล้วไม่น่าจะอันตราย"แบคพูด เพราะปกคิเควสที่พวกเขาทำจะได้ค่าตอบแทนประมาณ1-2เหรียญทอง เมื่อแบ่งกันสามคนก็ได้ประมาณ5-7เหรียญเงินต่อคนแถมค่ากินค่าอยู่อีกมันเลยทำให้พวกเธอมีแค่พออยู่พอกินเท่านั้น แล้วก็มีเงินเก็บนิดหน่อยแต่เงินเก็บพวกเธอเอามาเลี้ยงดูซากิหมดแล้วก็เลยทำให้พวกเธอไม่มีเงิน หลังจากที่ทั้งสามได้ยินคำพูดของแบคก็หันมองหน้ากันสักพักก่อนจะพูด
"...........
.
.
.
.
จบตอนแล้วครับ55555555
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ขอบคุณสำหรับตอนใหม่ครับบบ