ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Yaoi] covertness of Love ความรัก (ความลับ...)

    ลำดับตอนที่ #9 : Capter>>7 [Yaoi] covertness of Love ความรัก (ความลับ...)~*

    • อัปเดตล่าสุด 17 ก.ย. 52


    ฝ่ามือแข็งแรงเอื้อมเข้าลูบปลอบประโลมคนตัวเล็กที่สะอื้นไห้ด้วยความเสียใจ อ้อมแขนอบอุ่นไขว่คว้าเอาร่างเล็กตรงหน้าเข้ามาแนบอก ตะกองกอดคนตัวเล็กที่รักยิ่งดั่งอัญมณีล้ำค่า


    “พอใจแล้วใช่มั้ย...คุณทำแบบนี้คุถณหายโกรธแล้วใช่มั้ย....
    ดวงตากลมสีแดงก่ำเพราะพิษของรอยน้ำตา ร่างกายเล็กที่เต็มไปด้วยรอยสีแดงซึ่งเกิดจากการกระทำเมื่อสักครู่

    “ฮยอกแจ...”





    “ผมรู้ว่าผมผิดที่ไม่เชื่อฟังคุณ..ฮึก..แต่ทำไม..คุณไม่เคยทำกับผมแบบนี้...ฮึก...คุณทำกับผม...เหมือน...เหมือนกับว่าผมเป็นเครื่องบำบัดอารมณ์โกรธของคุณ...คุณมัน...คุณมันใจร้าย...”
    คนตัวเล็กเอ่ยตัดพ้อ ก้มหน้าขาวเนียนลงบนฝ่ามือของตนเอง ปลดปล่อยน้ำตาที่แสนเจ็บปวดออกมาอย่างเต็มที่






    “ผมขอโทษ...”
    ฮันเกิงเอ่ยออกมาเมื่อตนเองได้สติ เขาทำเรื่องไม่ดีกับคนตัวเล็กที่ควรจะรักษาเอาไว้ เขาใช้อารมณ์กับร่างบางมากเกินไปจริงๆเรื่องเพียงน้อยนิดเขาเองไม่น่าบันดาลโทษะใส่ร่างบางมากมายถึงเพียงนี้







    “ผมไม่มีสิทธิไปโกรธคุณหรอกฮะ...ผมผิด...มันก็สมควรแล้ว”
    ร่างบางยังไม่วายประชดประชันต่อทั้งน้ำตา ใบหน้าสวยหันหนีคนตัวสูงตรงหน้า เบี้ยงตัวเองลุกขึ้นยืนเดินไปคว้า เสื้อผ้าของตนเองเข้าสวมใส่







    หมอหนุ่มดูท่าว่าจะสำนึกผิด แขนเรียวยกขึ้นคว้าข้อมือเล็กที่เป็นรอยบีบ จากแรงกระทำเมื่อสักครู่เอาไว้ ดึกร่างเล็กหลงจากแต่งตัวเสร็จเข้ามาแนบกายตะกองกอดคนตรงหน้าอย่างวิงวอน






    “ฮยอกแจ...คุณอย่าเป็นแบบนี้...ผมขอโทษ..ขอโทษที่ทำแบบนี้กับคุณ”






    “แล้วตอนผมขอให้คุณหยุดล่ะฮะ...ที่ผมขอให้คุณพอ คุณฟังผมบ้างหรือเปล่า คุณสนใจคำขอของผมบ้างมั้ย”
    ฮยอกแจตัดพ้อน้อยอกน้อยใจ ผลักแผ่นอกกว้างออกห่างตัวเอง เบี่ยงตัวเดินหลบไปยังประตูแล้วก้าวออกไปอย่างไม่สนใจคนตัวสูงในห้องแม้แต่น้อย







    ขาเล็กก้าวออกจากกองอย่างรวดเร็วและเต็มไปด้วยรอยน้ำตา ที่เป็นเช่นนี้ไม่ใช่ว่าเขาโกรธกับสิ่งที่คนตัวสูงทำเพียงแต่มันรู้สึกน้อยใจ ที่ถูกคนรักทำให้น้อยใจเช่นนี้








    “ฮยอกแจ...คุณจะไปไหน...”
    คนตัวโตที่กำลังรู้สึกแย่ เอ่ยถามด้วยสีหน้าสำนึกผิด จริงๆแล้วคนที่สมควรโดนลงโทษ คือเขาไม่ใช่คนตัวเล็กตรงหน้า สิ่งที่เขาทำลงไปมันเกินให้อภัยจริงๆ








    วงแขนแข็งแรงสวมกอดด้านหลังของร่างเล็กเข้าแนบอก กระชับกอดอย่างวิงวอน เพียงเพื่อให้คนตัวเล็กหันกลับมาแล้วยิ้มเช่นเคย ยิ้มเป็นการให้อภัยในสิ่งที่เขาทำผิดพลาดไปสักครั้งเท่านั้น...เท่านั้นจริงๆ








    “บางที...ถ้าเราห่างกันบ้างสักพัก คุณพอรู้ว่าคุณทำผมเสียใจ..มากแค่ไหน...”
    ฮยอกแจตอกกลับมาพร้อมความรู้สึกที่แสนเจ็บปวด เจ็บในความไม่ฟังคำพูดของเขา ไม่ถามแม้แต่น้อยนิดว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเขาบ้าง ใช้อารมณ์เป็นที่ตั้งทำในสิ่งที่ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกแย่...









    “ฮยอกแจอย่าไปเลยนะ อย่าห่างกันเลย ผมขอโทษขอโทษที่ไม่ควบคุมตัวเองผมมันไม่ดีฮยอกแจ ให้โอกาสผมอีกครั้งนะครับ...ที่รัก..”
    เสียงสรรพนามขานชื่อคุ้นหูถูกเอ่ยเน้นเหมือนจงใจกระตุ้นให้ร่างบางยินยอมตามคำขอ อ้อมกอดอบอุ่นกระชับแนบแน่นวิงวอน







    คนตัวเล็กก้มหน้าลง น้ำตาหยดใส เอ่อล้นออกมาจาดวงตาคู่นั้น เหมือนไม่อาจจะเก็บมันไว้ได้อีกต่อไป ร่างกายเล็กสั่นเท่าตามแรงสะอื้น เพียงคำขอโทษจากปากเขาเบาๆเพียงเท่านี้ก็ทำเอาความโกรธแค้นที่มีหายไปเสียจนหมดสิ้น ฮยอกแจหันกลับมาหาทั้งน้ำตาโผเข้ากอดคนตัวโตตรงหน้าเป็นสัญญาณว่าเขาเองยอมให้อภัยคนตัวสูงแล้ว ใบหน้าสวยซุกลงบนแผ่นอกแข็งแรงเพื่อซึมซับหยาดน้ำตา








    “ฮึก...ฮันเกิง..ฮึก...ฮันเกิงใจร้าย...ฮันเกิงคนเมื่อกี้ใจร้าย...ทำไมไม่ฟังฮยอกแจเลย..ฮือ...ไม่ฟังกันเลย...ฮันเกิงคนเมื่อกี้ใจร้าย!!!!~”







    แขนเล็กฟาดลงท้วงติงคนตัวโต ฮันเกิงคลี่ยิ้มน้อยๆเพราะความงอแงของร่างบาง เขาเองก็อดกลัวไม่ได้ว่าคนตัวเล็กจะไปตามที่บอกจริงๆ หากเป็นเช่นนั้น เขาเองจะอยู่ได้อย่างไร เพราะตลอดเวลาที่มีคนตัวเล็กตรงหน้ามาเข้าอยู่ด้วย ก็เหมือนทุกวันมีสีสันมากขึ้นเรื่อยๆ







    “ไม่ร้องไห้นะครับ..ฮันเกิงขอโทษ...ฮันเกิงขอโทษที่ใจร้าย...ต่อไปนี้ ฮันเกิงสัญญา ว่าจะดูแลฮยอกแจ และ ฟังฮยอกแจ...นะครับ”
    เอ่ยพลางลูบไรผมสีน้ำตาลอ่อนนั้นอย่างเอ็นดู คนตัวเล็กตรงหน้านั้นน่าเหลือเหลือเกินไม่ต่างอะไรกับเด็กน้อยที่แสนงอแง








    “สัญญา นะ ฮึก..ฮันเกิงสัญญากับฮยอกนะ...นะสัญญานะ”
    ฮยอกแจสะอึกสะอื้นถาม...แขนเล็กกอดตอบคนตัวสูง ซุกหน้าสวยเข้าสู้แผ่นอกกว้าง





    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    อัพน้อยเนื่องจาก "เบื่อ.." แต่ไรด์เตอร์ได้มีต ชายนี่แหละ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ปลื้มมมมมมม

    ใกล้สอบกันแล้ว หลายๆคนสอบเสร็จแล้วด้วยแหละ ตั้งใจอ่าหนนังสือกันนะคะ ^_^"

    อ่อ..ประกาศ รวมฟิกอีกรอบ!!!~ "ผมยอมตายเพื่อเจ้านายของผม" รวมรอบที่ 5 แล้วค่ะ ^_^"

    สนใจ สั่งจอง แนะ นำ ให้เมลล์ 
    มา ขอ รายระเอียด การโอนเงิน ที่

    ice_jitnadda@hotmail.com

    ปิดรับการโอนและยอดสั่งซื้อ 27 กันยายน นี้นะคะ ^^

    ด่วนนะคะ ^^Y

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×