คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : (๓.) ' จูบแรก!
ทางด้านสมาย
“เอ๊ะ! เมื่อกี้เสียงมันมาทางนี้นี่น่า?” สมาย
ตีง ตีง ตึก ตี๋ง ~ (เสียงเปียโน)
“เอ๊ะใช่ๆ! มันมาจากห้องนั้น ^__^” สมายเดินตามเสียงนั้นเข้าไปในห้องหนึ่ง โดยที่ไม่ได้อ่านชื่อหน้าห้องว่ามันเขียนว่า “Kangsom”
กริ๊ก! สมายก้าวเท้าไปในห้องอย่างช้าๆ
“เห้ยยย!!!!!!” สมาย
“เฮ้ยย! เข้ามาได้ไงวะ?” แกงส้มพูดขึ้น ก็จะไม่ให้สมายกรี๊ดได้ไงละ ก็ภาพที่สมายเห็นตรงหน้าคือแกงส้มในสภาพบ็อกเซอร์ตัวจิ๋วกับเสื้อกล้ามสีขาวที่แสนจะบ๊างบาง ปกปิดร่างกายแค่นี้ -/-
“เอ่อ..”
“เงียบทำไม.. เป็นใบ้หรือไง ?”
“…”
“นี่นาย!!!”
“…”
“ปากพูดไม่ได้ใช่มั้ย ? ได้!! หึ”
“กะ…อึก” เสียงสมายถูกกลืนหายไปไหนลำคอทันทีเมื่อแกงส้มประทับรอยจูบลงมาอย่างร้อนแรงและยานานพอสมควร
“อื้อ~” แกงส้มถอนจูบออกช้าๆ
“ไอ้บ้า -/-”
“อ้าวว ปากพูดได้แล้วหรอ ! ว่าแต่นายเป็นใครเข้ามาในห้องฉันได้ไง!!!!!”
“เอ่ออ คือผมมาสมัครเป็นบอดี้การ์ดฮะ แล้วผมหลงทาง -////-”
“ตัวแค่นี้เนี่ยนะ? หึ!”
“ทำไม !! ตัวแค่นี้แล้วทำไม!! ห้ะ?”
“โหดจริงวุ้ย! แต่ว่ามีบอดี้การ์ดแบบนี้ก็น่าสนแหะ!!!” แกงส้มพูดพร้อมกับลูบหน้าสมายไปเบาๆ
“อะ..เอ่ออ -////-”
“แกล้งนายนี่หนุกดีแหะ!”
“ขะ…ขอตัวนะฮะ”
หลังจากที่สมายเดินออกไปแล้ว แกงส้มก็พึมพำกับตัวเองว่า
“นี่กูจูบผู้ชายหรอวะเนี่ย ? ผู้ชายบ้าไร น่าหวานชะมัด - -”
ทางด้านสต็อป
“ไอ้มายนะไอ้มาย! นึกจะเดินไปไหนก็เดิน เดี๋ยวแผนก็แตกกันพอดี แล้วดูซิเนี่ย บ้านก็กว๊างกว้าง ชาตินี้จะหาเจอหรือป่าวก็ไม่รู้ -O-” สต็อปบ่นระหว่างทางที่เดินหาสมาย
…
“ก็นทบอกพี่แคนแล้ว ว่าอย่าใส่พร้อมกันเดี๋ยวมันไหม้ พี่แคนก็ไม่ฟังนท - -”
“ก็ผมไม่ได้ยินนี่คร้าบบบ แค่ก แค่ก ”
เห้ยย เสียงใครวะ มาจากห้องครัวนิ O__O
“เป็นไงละ ดำหมด ปกติก็ดำอยู่แล้ว ตอนนี้กลายเป็นถ่านแล้วเนี่ย ฮ่าๆๆๆ”
“พูดงี้ เดี๋ยวโดนลงโทษนะครับบบ”
“ทำไม..พี่แคนจะทะ.. อื้อ~”
เงียบ? เอ๊ะ! เสียงเงียบไปแล้ว? สต็อปเดินไปที่ห้าห้องครัวและสิ่งที่เค้าเห็นคือ… แคนกำลังจูบกับนท!!!! O__O
“อะ..เอ่อ คือ” สต็อป
“เฮ้ย ใครวะ!!” แคน
“คือ ขอโทษฮะ ผมไม่ได้ตั้งใจมาขัดจังหวะ”
“แล้วนี่นายเป็นใคร? พนักงานใหม่หรอ ทำไมไม่เคยเห็นหน้า?”
“เอ่ออ เดี๋ยวก็คงได้เห็นละฮะ แต่ตอนนี้ผมขอตัวก่อนนะฮะ -/-” สต็อปรีบเดินออกมาจากตรงนั้นทันที
ทางด้านน้ำชา
“อ้าวสมาย ! หายไปไหนมารู้มั้ยว่าพี่เป็นห่วง?” น้ำชา
“เอ่อ คือ สมายหลงทางน่ะ -/-” สมาย
“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว” น้ำชา
“คะ อ้าวแล้วพี่ต็อปหายไปไหนละคะ?” สมาย
“เห็นบอกว่าไปหาตามหาสมาย เดี๋ยวก็คงมา - -” น้ำชา
“แค่กๆ ใครนินทาสต็อปมิซ่าบบบบบบบ” สต็อป
“ใครนินทาอะไร๊ ไม่มี๊!!!” สมาย
“หราาาาา” สต็อป
“แฮ่กๆๆๆ นี่!!!!! พวกแกรู้มั้ยเมื่อกี้เฟรมเจออะไรมา หยี้! นึกแล้วขนลุก” เฟรม
“อะไรๆ เจออะไรยัยเฟรม?” น้ำชา
“เดี๋ยวเฟรมเล่าให้ฟัง!!!” เฟรม
ย้อนไปเมื่อ 30 นาทีที่แล้ว ~
“อู้ยย ปวดท้องไหวแล้วววว ห้องน้ำอยู่ไหนเนี่ยยย บ้านก็ใหญ่เกิน -O-” เฟรมบ่นพึมพำกับตัวเองไปเบาๆระหว่างทางที่เดินหาห้องน้ำ
“เอ๊ะ! นั่นไง เย้ เจอแล้วว” ขณะที่เฟรมกำลังก้าวห้องน้ำ แต่ก็ต้องชะงักทันที เพราะสิ่งที่เห็นตรงหน้าคือ ฮัทกำลังหันหลังแล้วถูๆบริเวณเป้ากางเกงของตัวเองอยู่ -///- (ไรเตอร์;อย่าคิดลึก-.,-)
“เห้ย!” เฟรม
“เฮ้ย!” ฮัท
“อุบาทตาจริงๆทำอะไรเห็นใจคนมองมั่งสิ!!!! -//-” เฟรมต่อว่าฮัทยกใหญ่
“แล้วนายเป็นใคร? มาต่อว่าฉันปาวๆเนี่ยห้ะ!!!!!!” ฮัทค่อยๆก้าวเท้าเข้ามาหาเฟรม จึงทำให้เฟรมฉุกคิดได้ว่าไม่ควรจะทำแบบนี้ เพราะนี้ก็อยู่ในช่วงกำลังทำภารกิจอยู่ เดี๋ยวแผนจะแตกเอาได้!
“อ่อ เอ่อ ผมมาสมัครเป็นบอดี้การ์ดฮะ -/-”
“บอดี้การ์ด ? หึ! หน้ายังกับผู้หญิง” ฮัทพูดพร้อมกับเอามือลูบหน้าเฟรมเบาๆ
“ผะ..ผมเป็นผู้ชายฮะ -/-”
“หุ่นก็เหมือนผู้หญิงอีก!” ฮัทค่อยๆดันตัวเฟรมเข้าหาตัวเองช้าๆ
“…”
“ไอ้นี้ก็เหมือน” ฮัทค่อยๆเอาน้วจิ้มหน้าอกเฟรมเบาๆแต่โชคดีที่เฟรมใส่สเตอยู่
“เห้ยย มากไปแล้วนะ ไอ้หน้ามังกร!!!!!”
“นี่!!! ไม่มีมารยาทเลยนะ! สมบัติผู้ดีน่ะเคยเรียนมั้ย!”
“อะไร!!! คุณนั่นแหละไม่มีมารยาท แล้วเมื่อกี้ทำอะไรอะ หยี้ !! น่าเกลียดด”
“ทำอะไร?”
“ก็ที่นายเอามือลูบๆตรงนั้นน่ะ อย่านึกว่าผมไม่เห็นนะ แหวะ ขนลุก!”
“ก็ซอสมันเปื้อนนี่! หรือคุณจะทำความสะอาดให้ผม?” ฮัทแกล้งจับมือเฟรมแล้วดึงมาหวังว่าจะให้โดนตรงเป้ากางเกง แต่เฟรมดึงมือออกก่อน
“หยี้! สกปรก ชาตินี้ขออย่าได้เจอคนแบบคุณอีกเลย สาธุ” เฟรมพูดจบก็วิ่งออกจากห้องน้ำทันที
ปัจจุบัน
“นี่!! ดูมันสิ มันจิ้มหน๊มนมเฟรมอะแก๊ T__T” เฟรม
“ผู้ชายบ้านนี้น่ากลัวเนอะ” สมาย
“หื้มม สมาย เป็นไรหรือป่าว?” น้ำชา
“อ่อ ป่าวคะ แหะๆ ” สมาย
“โหดไปยัยเฟรม -____-” สต็อป
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ตอนนี้ป่วงมาก โทษทีไรง่วง -O-
ตอนหน้าจะสัญญาว่าจะหื่นกว่านี้? 55555
ไรไปละ บายยยยยยยยย
ความคิดเห็น