คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : ★OUT OF SPΛCE★ [รับสมัครตัวละคร]
REGISTER
FORM
บทที่ต้องการ : AROUND THE WORLD
ชื่อ : มิคาโดะ
นามสกุล : รินโตะ
สัญชาติ : ญี่ปุ่น เกิดเมืองเวส์
นิสัย :ภายนอกเขาดูอ่อนโยน สดใส ร่าเริง ขี้เล่นนิดๆ แถมยังเป็นมิตรอีกตะหาก ทำให้คนที่เห็นเขาหรือแค่คุยกันไม่กี่คำก็รู้สึกชื่นชอบและอยากสนิทสนมกับเขาไปซะหมด แต่ภายในน่ะหรอ เฮอะ! เขาก็ไม่ต่างอะไรกับคนโรคจิตที่ชอบกวนส้นTEENชาวบ้านเขาไปทั่ว ใครดันเผลอตัวไปเล่นสงครามประสาทกับเขาเข้าล่ะก็ ได้ไมเกรนขึ้นสมอง หรือไม่ก็ติดเชื้อบ้าจากเขาจนกับบ้านไม่ถูกกันเลยทีเดียว วันหนึ่งๆอย่างน้อยก็ต้องหาแผนการชั่วร้าย(?)มาทำให้ใครสักคนอารมณ์เสีย ชีวิตไม่เคยอยู่สุข หาเรื่องเล่นสนุกได้ตลอดเวลา แต่เห็นเอ๋อๆแบบนี้ เขาก็เจ้าเล่ห์ แถมยังฉลาดเป็นกรด ฉะนั้นอย่างคิดจะมาทำให้เขาหลงกลเสียให้ยาก เพราะระวังจะเจอเขาเล่นกลับซะเอง และด้วยบุคลิกอันหลุดโลกแบบนี้ ทำให้เขาเป็นคนที่โกรธคนยากมาก(ก็แหงสิ! ไปป่วนชาวบ้านจนได้เรื่องซะขนาดนี้ คนที่โกรธน่ะน่าจะเป็นพวกเขามากกว่า) แต่ถ้าหากเขาโกรธหรือไม่สบอารมณ์ขึ้นมาจริงๆแหละก็ เขาจะกลายเป็นคนเย็นชา เงียบขรึม น่ากลัวและอันตรายเป็นที่สุดเชียว
SPACIAL
1.ในเวลาหนึ่งที่รินโตะรู้สึกเบื่อหน่ายกับการบ่น ก็มีนักวิทยาศาสตร์ชราคนหนึ่งท่าทางใจดี แต่ภาพของเขานั้นเลือนรางเหลือเกินรินโตะกำลังเพ่งมองไปยังชายชราผู้นั้นด้วยความสงสัย นัยน์ตาที่อ่อนโยนของชายชราทอดมาหารินโตะและพูดบางอย่างแต่กลับไม่ได้ยินอะไรเลยรินโตะจึงเกิดความสงสัยขึ้นจึงเอ่ยไปว่า “พูดอะไรนะคับคุณ ผมไม่ค่อยจะได้ยินนะ”//เขยิบเข้าไปใกล้อีกนิด
2.แต่เมื่อรินโตะเอ่ยกับชายชราจบ ชายชรากลับไม่ตอบอะไรและหายไปเผยให้เห็นแต่ภาพของผู้คนที่หลงใหลในเงินทองและเทคโนโลยี บัดนี้ไม่มีใครเลยที่แม้จะสนใจเรื่องบนห้วงอวกาศที่น่าสนใจในอดีต รินโตะเกิดความรู้สึกบางอย่างกับภาพเหล่านั้นจึงพึมพัมออกไป
“นี้มันอะไรกันนะ!! ” และ แสดงสีหน้าอย่างไม่เข้าใจกับสิ่งที่เห็น
3.รินโตะรู้สึกขยะแขยงและสมเพชกับเหล่าผู้คนที่สนใจกับหลงใหลไปกับความรุ่งเรืองของมนุษยชาติและหลงลืมห้วงอวกาศอันกว้างไกลที่เคยสนใจไปรินโตะกำมือแน่นจนเล็บจิกเข้าเนื้อเลือดออกซิบๆอยู่ดีๆก็กลับมีชายชรานักวิทยาศาสตร์คนเดิมโผล่ออกมาและพูดบางอย่างกับรินโตะอีกครั้ง แต่ก็ไม่ได้ยินเช่นเดิม แต่ครั้งนี้กลับสามารถอ่านปากของชายชราได้อย่างชัดเจนว่า นั้นคืออนาคตอันใกล้ที่กำลังจะเกิดไง หนุ่มน้อย
4.รินโตะเมื่ออ่านปากของชายชราได้ก็ถามกลับไปว่า “ผู้คนนะรักห้วงอวกาศอันกว้างใหญ่นี้! ไม่มีทางที่จะเป้นแบบนั้น!!” แต่ชายชรากลับพูดให้ได้ยินเสียงว่า “สิ่งที่เจ้าอยากรู้เจ้าจะรู้เองเมื่อถึงเวลา” ก่อนที่จะหายไป รินโตะรู้สึกฉงนสับสนกับที่มาที่ไปของชายชราแต่ก็รู้สึกขอบคุณชายชรานักวิทยาศาสตร์ที่ (ทำให้เขาได้คิดเรื่องบางอย่างได้ ตอนนี้ความน่าเบื่อหน่ายของรินโตะได้หมดไปแล้วอย่างน่าประหลาด รินโตะตัดสินใจที่จะพัฒนาดาวอังคารที่เขาได้อยู่ เพราะ เพื่อไม่ให้ผู้คนเป็นอย่างภาพที่เห็น
PARENT
สวัสดี ก่อนอื่นต้องขอบคุณที่มาสมัครเรื่องนี้นะ เราชื่อซีอิง ส่วนคุณชื่ออะไรล่ะ?
ANS- ชื่อ อายะ จ้ะ เรียกว่า ยะ ก็ได้นะ
ว่าแต่ทำไมถึงคิดจะสมัครเรื่องนี้ล่ะเพราะใบสมัครยาวมากเลยเห็นไหมฮ่าๆ
ANS- ไม่หรอก ไม่ยาวเลยล่ะ ^^
คุณชอบเรื่องเกี่ยวกับจักรวาลรึเปล่า หรือพอมีความรู้ศึกษาเรื่องนี้ด้วยความสนใจของตัวเองไหม?
ANS-จริงๆ เราก็สนใจเรื่องจักรวาลมาแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้วล่ะ
ถ้าชอบและสนใจคุณชอบเรื่องอะไรเป็นพิเศษล่ะ แต่ถ้าไม่สนใจคุณรู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องบนอวกาศมั่งล่ะ?
ANS- สนใจเรื่อง น้ำแข็งบนดาวพลูโตแข็งกว่าโลหะ กับ เรื่อง ดาวเพชร
อย่าลืมแอดFav.ไว้ด้วยนะ ถ้ายังไม่แอดไปแอดด้วยล่ะยังไงก็ขอบคุณมากๆที่เข้ามาสมัครเรื่องนี้นะ
ANS- จ้ะ ไม่เป็นไร เรื่องนิยาย พยายามเข้านะจ้ะ
S Y D N E Y `
ความคิดเห็น