ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic punica] ; คุณหนูหน้าใสกับคุณชายอันตรายทั้ง 7

    ลำดับตอนที่ #1 : >>:: ย้อนความเนื้อเรื่อง Part 1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 729
      13
      11 ต.ค. 57




    ก่อนจะเริ่มเนื้อเรื่อง Part 2 นี้

    ก็อยากจะขอย้อนความเนื้อเรื่องของ Part 1 เสียก่อน


    ไรต์เตอร์คิดว่าการย้อนความพาร์ทแรกก่อนน่าจะเป็นการดี

    เพื่อให้เกิดความเข้าใจต่อเนื้อเรื่องของพาร์ทนี้ที่จะเชื่อมโยงกับพาร์ทแรกด้วย


    และคาดว่าหลายๆ ท่านอาจจะลืมๆ เนื้อเรื่องเดิมไปแล้ว

    หรือบางท่านอ่านจะอ่านข้าม อ่านผ่านๆ มา  ทำให้เก็บรายละเอียดไม่ครบ

    หรือบางท่านอาจจะไม่เคยอ่านพาร์ทแรกเลย


    ดังนั้นหวังว่าการจะย้อนความโดยการสรุปเนื้อเรื่องนี้จะเป็นประโยชน์นะคะ :)










     
    เนื้อเรื่อง


    - ลัลทริมาถูกแม่ขาย  ทำให้เธอต้องออกจากเกาะอันเป็นสถานที่ที่เธอเติบโตมา  แล้วถูกส่งตัวมาเป็นคนรับใช้ยังบ้านของนรินทร์  จินตเมธร

     

    - ลัลทริมาได้พบกับคุณชายตัวแสบทั้ง 7 คน  แทนที่จะเกิดเป็นความประทับใจที่ดีต่อกัน  เธอกลับถูกต่อว่าว่าโง่  ซื่อบื้อ  งี่เง่า  เซ่อ  และสารพัดคำที่พวกคุณชายจะสรรหามาต่อว่าเธอ

     

    - เริ่มงานสาวใช้ได้ไม่ทันไร  ก็โดนกลั่นแกล้งด้วยสารพัดวิธี  ตั้งแต่เรื่องเล็กๆ ไปจนถึงขั้นที่ทำให้เธอต้องบาดเจ็บ

     

    - ได้รับคำท้าทายจากพวกคุณชายว่าถ้าไม่สามารถทำให้เธอลาออกภายในหนึ่งเดือนได้  พวกเขาจะยอมทำตามคำสั่งของเธอทุกอย่าง

     

    - ลัลทริมาได้เข้าเรียนที่โรงเรียนนิศาพาณิชย์เพราะฝีมือของพวกคุณชายที่ต้องการจะกลั่นแกล้งเธอ

     

    - ลัลทริมาได้พบกับลัทธพล  ประธานนักเรียนของโรงเรียนนิศาพาณิชย์ที่มาช่วยเธอเอาไว้จากการถูกพวกคุณชายกลั่นแกล้ง  และนั่นทำให้เธอได้รู้จักกับเขา  แต่กลับมีความรู้สึกคุ้นเคยกันทั้งๆ ที่เพิ่งจะได้รู้จักกัน

     

    - คุณชายชินะ  เป็นคนแรกที่ล้มเลิกแผนการในการกลั่นแกล้งลัลทริมา  เพราะบังเอิญได้ยินเรื่องราวในอดีตของเธอเข้า

     

    - ลัลทริมาโดนอคินแกล้งจนเป็นเหตุให้เธอตกบันได  ทำให้ศีรษะได้รับการกระทบกระเทือนเล็กน้อย  และกระดูกแขนร้าวจนต้องเข้าเฝือก  จากเหตุการณ์นี้เอง  เธอจึงแกล้งพวกคุณชายกลับด้วยการโกหกว่าตัวเองความจำเสื่อม

     

    - พวกคุณชายจึงเลิกกลั่นแกล้งลัลทริมา  แต่แล้วเพราะความคิดแผลงๆ ของเชียร  ทำให้เรื่องราวที่กำลังเป็นไปในทางที่ดีกลับเลวร้ายขึ้นมาทันที เมื่อแผนกลั่นแกล้งกับร้ายแรงยิ่งกว่าเดิม

     

    - พวกคุณชายจับได้ว่าลัลทริมาโกหกเรื่องความจำเสื่อม  การินจึงไล่เธอออก  แม้เธอจะอ้อนวอนขอร้องพวกคุณชาย  แต่กลับไม่มีใครคิดช่วยเธอ  ทำให้มีปากเสียงกันเล็กน้อย  แล้วก็เป็นฝ่ายลัลทริมาเองที่วิ่งหนีออกไป

     

    - เกิดการพูดคุยถกเถียงกันระหว่างพวกคุณชายว่าจะทำอย่างไรกับเรื่องนี้ดี  สุดท้ายชินะกกับภามจึงเป็นฝ่ายนำทีมออกตามหาลัลทริมา  แต่คนที่ไปพบเธอและพาเธอกลับมาที่บ้านจินตเมธรกลับกลายเป็นการินที่เป็นคนไล่เธอออก

     

    - ครบ 1 เดือน  ลัลทริมายังไม่ได้ลาออก  จึงทำให้เธอเป็นฝ่ายชนะ  แต่พวกคุณชายกลับไม่ยอมทำตามข้อตกลง  ทำให้สัญญากลายเป็นโมฆะไป

     

    - โรงเรียนนิศาพาณิชย์มีการจัดการทัศนศึกษาขึ้น  ห้องของพวกคุณชายได้สิทธิพิเศษในการไปทัศนศึกษาที่เกาะส่วนตัวของคุณชายชินะ  มีการจัดกลุ่มโดยที่ลัลทริมาได้อยู่กลุ่มเดียวกับพวกคุณชาย  ทำให้เธอโดนพวกเขากลั่นแกล้งตามประสา  และในขณะเดียวกันนั้น  ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับพวกคุณชายก็เริ่มพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น

     

    - กลับจากการทัศนศึกษา  ลัทธพลชวนลัลทริมาไปรับประทานอาหารที่บ้าน  ทำให้เธอได้พบกับรัศมี  แม่ของลัทธพล  และเป็นอีกครั้งที่เธอเกิดความรู้สึกคุ้นเคยกับผู้ที่เพิ่งจะเคยได้พบหน้ากัน

     

    - ลัลทริมาถูกพวกคุณชายหมายหัวเนื่องจากเธอได้รับรู้เรื่องราวที่ทำให้พวกคุณชายไม่ชอบลัทธพล  เธอจึงวิ่งหนีออกมาหน้าบ้านและได้พบกับแม่ของเธอที่เข้ากรุงเทพมาเพื่อตามหาเธอ

     

    - ลัลทริมากับแม่ของเธอเกิดมีปากเสียงกัน  ทำให้ลัลทริมาโดนทำร้ายร่างกาย  แต่โชคดีที่พวกคุณชายและลัทธพลที่มาบ้านจินตเมธรพอดีเข้ามาช่วยเหลือเอาไว้  และจากเรื่องในคราวนี้  ทำให้ลัลทริมาได้รับรู้ความจริงว่าเธอไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของแม่

     

    - ลัทธพลตัดสินใจพาลัลทริมาไปพบกับรัศมีอีกครั้ง  รัศมีเล่าเรื่องราวที่เธอเคยสูญเสียลูกสาวให้ลัลทริมาฟัง  จากนั้นเธอจึงไปถามกับแม่ผู้เลี้ยงดูเธอมา  ซึ่งเรื่องราวสอดคล้องกันอย่างไม่น่าเชื่อ  และสุดท้ายความจริงก็กระจ่างชัดว่าลัลทริมาเป็นลูกสาวของรัศมีและเป็นน้องสาวของลัทธพล  เธอจึงถูกชักชวนให้ย้ายมาอยู่ที่บ้านวิกรานต์วรสริต

     

    - ลัลทริมาได้มาขออนุญาตกับพวกคุณชายว่าจะขอย้ายไปอยู่บ้านวิกรานต์วรสริต  แต่พวกคุณชายกลับไม่มีใครยอมอนุญาตเลย

     

    - โรงเรียนนิศาพาณิชย์ได้จัดงานนิทรรศการขึ้น  นรินทร์จึงได้ขอร้องให้พวกคุรชายและลัลทริมาช่วยแสดงละครเวทีให้  เนื่องจากอยู่บ้านเดียวกันน่าจะมีเวลาซ้อมค่อนข้างมาก  ซึ่งจากการซ้อมละครเวทีนี้เองที่พวกคุณชายกับลัลทริมาเริ่มเกิดความรู้สึกดีๆ ต่อกันมากขึ้น  แต่แล้วในวันแสดงจริง  ละครกลับล่มไม่เป็นท่าเพราะฝีมือของพวกคุณชาย

     

    - เนื่องจากทำละครเวทีล่ม  ทำให้ลัลทริมาไม่กล้าไปโรงเรียน  ส่วนพวกคุณชายก็ขี้เกียจไปกันอยู่แล้ว  จึงมีการวางแผนไปเที่ยวทะเลกัน  แต่การินกลับปฏิเสธเพราะใกล้ถึงวันครบรอบวันเสียชีววิตของแม่เขา  จึงทำให้พวกคุณชายคนอื่นๆ เลื่อนนัดไปก่อน  เมื่อจบเรื่องนั้นลง  ทั้งหมดก็ตกลงกันไปทะเลอีกครั้ง  ซึ่งจุดหมายก็คือเกาะส่วนตัวของคุณชายชินะที่เพิ่งไปเมื่อช่วงทัศนศึกษาการนั่นเอง 

     

    - เมื่อมาถึงทะเล  พวกคุณชายเกิดอาการเบื่อหน่ายกันขึ้นมา  เรวินจึงเสนอเกมแข่งขันกันจีบลัลทริมา  พวกคุณชายหลายคนเห็นว่าเป็นเกมไร้สาระ  หากแต่ก็ไม่มีใครที่ไม่ยอมเล่น  โดยให้เหตุผลว่าไม่ใช่เพราะคิดอะไรกับลัลทริมา  แต่เป็นเพราะพวกเขาไม่อยากจะยอมแพ้กันเองต่างหาก

     

    - ลัลทริมาถูกแกล้งต่างๆ นานา  เมื่อทนไม่ไหว  เธอจึงท้าพวกคุณชายแข่งว่ายน้ำ  โดยที่ฝ่ายแพ้จะต้องทำตามคำสั่งของผู้ชนะโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น  และลัลทริมาก็เป็นฝ่ายชนะการแข่งขัน  แต่เธอเลือกที่จะเก็บสิทธิ์ครั้งนี้เอาไว้ใช้ในเวลาจำเป็น

     

    - เกมแข่งจีบลัลทริมาเริ่มขึ้น  ซึ่งลัลทริมาต่างก็โดนพวกคุณชายหยอดมุขพูดคำหวานส่เป็นว่าเล่น  เธอทั้งเขินและรู้สึกระแวงพวกคุณชายอย่างบอกไม่ถูก  แต่เรวินก็เป็นฝ่ายบอกความจริงกับเธอว่าแม้เรื่องนี้จะเริ่มจากเกม  แต่ความรู้สึกของพวกคุณชายนั้นเป็นของจริง

     

    - ลัลทริมาได้รับโทรศัพท์จากลัทธพลว่ารัศมีไม่สบาย  ทำให้เธอเป็นห่วงแม่  จึงขอร้องให้พวกคุณชายพากลับทันที

     

    - ลัลทริมาไปดูแลรัศมี  ซึ่งรัศมีบอกเธอไม่ได้เป็นอะไรมาก  จากนั้นสามแม่ลูกจึงออกไปทานข้าวนอกบ้านกัน  แต่ตอนกลับจากร้านอาหารกลับเกิดอุบัติเหตุขึ้นกับพวกเธอ

     

    - รัศมีเสียชีวิต  ลัทธพลกลายเป็นเจ้าชายนิทรา  ลัลทริมาเสียใจมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น  แล้วรสวดีน้าสาวของเธอก็มาปรากฏตัว  และบอกจะพาลัทธพลไปรักษาตัวที่อเมริกา  โดยจะพาลัลทริมาไปด้วย

     

    - ลัลทริมาตัดสินใจมาขอลาออกกับพวกคุณชาย  แต่ไม่มีใครยอมอนุญาต  เธอจึงตัดสินใจใช้สิทธิ์จากเกมที่ชนะเมื่อคราวที่แล้วสั่งพวกคุณชายว่าต้องอนุญาตให้เธอลาออก  ซึ่งพวกเขาก็อาจปฏิเสธอะไรได้

     

    - ก่อนไปอเมริกา  ลัลทริมาจึงชวนพวกคุณชายไปเที่ยวสวนสนุกเพื่อเก็บเป็นความทรงจำดีๆ ต่อกัน  แต่เธอก็ยังโดนกลั่นแกล้งอยู่ดี

     

    - วันออกเดินทาง  พวกคุณชายมาส่งลัลทริมาที่สนามบิน  แล้วเธอก็เอ่ยร่ำลากับพวกคุณชาย  พร้อมทั้งเอ่ยคำขอบคุณสำหรับเรื่องต่างๆ ที่ผ่านมา  เช่นกันกับพวกเขาที่บอกให้เธอดูแลตัวเองให้ดีและห้ามลืมพวกเขาเด็ดขาด 

     

    - หลังจากวันนั้นก็ผ่านไปหนึ่งปีได้  ไม่มีการติดต่อใดๆ จากลัลทริมาเลย  พวกคุณชายก็ยิ่งคิดถึงเธอ  และพวกเขาก็ดูไม่ร่าเริงอย่างเห็นได้ชัด  อธิศเป็นห่วงพวกคุณชายมากจึงพาพวกเขาไปพักผ่อนยังเกาะส่วนตัวของคุณชายชินะอีกครั้ง  เพื่อให้รู้สึกดีขึ้นบ้าง  หากแต่มันกลับดูแย่ยิ่งกว่าเดิม  เพราะมันยิ่งทำให้พวกคุณชายคิดถึงลัลทริมามากยิ่งขึ้น

     

    - มีคนมาขอสมัครเข้าเป็นคนรับใช้ของพวกคุณชาย  แต่พวกเขาก็ปฏิเสธกลับไป  โดยให้เหตุผลว่าไม่ว่าอย่างไรก็ตามพวกเขาก็ไม่ต้องการใครทั้งนั้น  จนกระทั่งเธอคนนั้นปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา  จึงทำให้พวกเขาตกตะลึงทันที...เพราะเธอคือคนที่พวกเขาอยากจะพบมากที่สุด

     

    - ลัลทริมาโดนพวกคุณชายรุมล้อม  แล้วพวกเขาจึงคิดที่จะจัดงานเลี้ยงฉลองที่เธอกลับมา  หากแต่วันนั้นเธอไม่ว่าง  จึงปฏิเสธไปแต่พวกคุณชายกลับไม่ยอมรับฟัง  ลัลทริมาจึงหนีออกมา

     

    - ลัลทริมาได้พบกับชายผู้หนึ่งซึ่งมีหน้าตาคล้ายคลึงอคินราวกับเป็นฝาแฝดกัน

     

    - พวกคุณชายโกรธมากที่ลัลทริมาหนีงานเลี้ยงฉลองไป

     

    - ฝ่ายลัลทริมาเองก็รู้ตัวดีว่าทำให้พวกคุณชายโกรธ  เธอจึงตั้งใจไว้ว่าจะไม่โผล่ไปที่บ้านจินตเมธรสักพักจะดีกว่า     




    ในแง่ความความสัมพันธ์  ความรู้สึก
     

    - ชินะเป็นคุณชายคนแรกที่รู้เรื่องอดีตของลัลทริมา (เนื่องจากแอบฟัง)

    - ชินะคือคนแรกที่ล้มเลิกการกลั่นแกล้งลัลทริมา

    - ชินะคือคุณชายคนแรกที่ได้อุ้มลัลทริมา

    - ภามเป็นคุณชายคนแรกที่ได้จิ้มหน้าผากและลูบหัวของลัลทริมา

    - ภามเป็นคุณชายคนแรกที่ลัลทริมายอมเล่าให้ฟังว่าเธอมารับใช้พวกเขาก็เพราะถูกขายมา

    - ภามรับเป็นที่ปรึกษาในทุกๆ เรื่องให้กับลัลทริมา

    - ภามสนิทกับลัลทริมา

    - อคินรู้สึกผิดมากตอนที่ทำให้ลัลทริมาความจำเสื่อม

    - อคินแพ้น้ำตาของลัลทริมา

    - อคินคือคุณชายคนแรกที่ได้กอดลัลทริมา

    - แคปเปอร์ได้นั่งกุมมือลัลทริมาเป็นครั้งแรกตอนที่เธอเข้าโรงพยาบาล

    - แคปเปอร์คือคนที่แคร์ลัลทริมามากที่สุด

    - เรวินเป็นคนแรกที่เริ่มสนใจลัลทริมา

    - การินบอกว่าอย่างเขาน่ะเหรอจะชอบผู้หญิงไร้เสน่ห์แบบลัลทริมา

    - นานๆ ครั้งลัลทริมาถึงจะได้เห็นชินะยิ้ม

    - ลัลทริมาชอบสีตาของของชินะ

    - ลัลทริมากลัวการินมากที่สุด

    - ลัลทริมาบอกว่าในบรรดาพวกคุณชาย  ภามเป็นคนที่เข้าใจเธอมากที่สุด

    - ลัลทริมาคิดว่ารอยยิ้มของเรวินอันตราย

    - ลัลทริมาตั้งใจเอาไว้ว่าถ้าหากเชียรแกล้งเธอจนหนักข้อไป  เธอก็จะเอาคืนเขาด้วยพวกแมลงที่เขากลัว

    - ลัลทริมาคิดว่าจริงๆ แล้วคุณชายเชียรก็มีมุมที่อ่อนโยนเหมือนกันนะ

    - ลัลทริมาคิดว่าจะว่าไปแล้วคุณชายการินเองก็มีน้ำใจเหมือนกันนะ

    - ลัลทริมามักจะยอมแพ้ให้กับพวกคุณชายในกรณีที่เกิดการถกเถียงกัน  เพราะเธอรู้ว่าไม่มีทางเถียงชนะพวกชอบแถแบบนี้ได้แน่ๆ

    - ลัลทริมาผูกพันกับพวกคุณชายมาก

    - ลัทธพลพอจะดูออกว่าลัลทริมามีความรู้สึกเหมือนจะชอบๆ พวกคุณชาย

    - ถ้าเป็นคนที่พวกคุณชายไม่ชอบขี้หน้าแล้วล่ะก็  ต่อให้พูดอะไรดีสักแค่ไหน  พวกคุณชายก็ไม่พอใจทั้งนั้นแหละ

    - เพราะความเอาแต่ใจไม่ยอมแพ้ของพวกคุณชายทั้ง 7 คน  มักทำให้พวกเขาลืมนึกถึงจิตใจของลัลทริมาเสมอ

    - พวกคุณชายรู้สึกเหงากว่าที่คิดเมื่อไม่มีลัลทริมา

     

    - “ตอนนี้นายอาจจะยังมองไม่เห็น  แต่ถ้าเสียมันไปแล้ว  นายอาจจะต้องเป็นฝ่ายเจ็บเองก็ได้”  ลัทธพลได้กล่าวคำพูดนี้เอาไว้กับพวกคุณชาย

    - “ปากไม่ตรงกับใจแบบนี้  ระวังอกหักนะครับ” เรวินได้กล่าวกับพวกคุณชาย

    - “คนฉลาดนี่ก็แอบเจ้าเล่ห์นะ  น่ากลัวจริงๆ” เรวินได้กล่าวว่าชินะ

    - “บางทีพูดอะไรที่มันตรงกับใจบ้างก็ดีนะครับ” เรวินได้กล่าวว่าพวกคุณชาย

    - “พวกหน้าตาไร้เดียงสานี่มันน่ากลัวจริงๆ นะ” เรวินได้กล่าวว่าภาม

    - “เธอคิดว่าตัวเองสำคัญมากพอที่จะมารับรู้เรื่องครอบครัวของฉันแล้วรึไง” การินได้กล่าวกับลัลทริมา

    - “ฉันไม่อยากให้พวกเรามีอะไรค้างคาใจต่อกันน่ะค่ะ” ลัลทริมาได้กล่าวกับพวกคุณชาย

    - “ไม่ต้องกลัวนะครับ  ยังไงผมก็อยู่ข้างคุณลัลเสมอ” แคปเปอร์ได้กล่าวไว้กับลัลทริมา

    - “ฉันก็แค่ไม่อยากให้บรรยากาศเดิมๆ ระหว่างพวกเรากับยัยนั่นต้องจากหายไป” อคินได้กล่าวกับชินะ

    - “พวกคุณนี่ยังกะตัวร้ายที่กำลังกลั่นแกล้งพระเอกไม่ให้ได้รักกับนางเอกเลยนะครับ” เรวินได้กล่าวกับการิน  อคิน  ชินะ  ภาม

    - “นี่คุณลัล  ถ้าจะเลือกเป็นแฟนกับใครสักคนแล้วล่ะก็  เลือกให้มันดีๆ หน่อยนะครับ  เพราะพวกนั้นแต่ละคนเนี่ย  เจ้าเล่ห์กันทั้งนั้น” เรวินได้กล่าวกับลัลทริมา

    - “นี่ไม่คิดว่าฉันจะชอบคนอื่นที่ไม่ใช่พวกคุณชายบ้างเหรอคะ?” ลัลทริมาได้กล่าวกับเรวิน

    - “ก็แค่...อยากจะจดจำความรู้สึกอบอุ่นนี้ไว้ตลอดไปก็เท่านั้นเองค่ะ” ลัลทริมาได้กล่าวกับพวกคุณชาย

    - “พวกคุณดูผูกพันกับลัลทริมาดีนะครับ” อธิศได้กล่าวกับพวกคุณชาย

    - “ใครจะไปคิดถึงผู้หญิงใจร้ายคนนั้นกัน” อคินกล่าวว่าลัลทริมา

    - “ถ้าไม่กอดเธอเอาไว้ตอนนี้  เกิดเธอหนีพวกเราไปอีกจะทำยังไงล่ะ” พวกคุณชายกล่าวกับลัลทริมา

    - “การอยู่กับพวกคุณ  มันทำให้ฉันรู้สึกสนุกอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ” ลัลทริมาได้กล่าวกับพวกคุณชาย

     

     

    เอาแค่นี้แหละ  ขี้เกียจหาแล้วค่ะ  ตาลาย ๕๕.



    ------------------------------------------------------------------------------



    Writer talk

    ขอแทนตัวเองว่าแมคเซียเลยนะคะ

    พูดคุยกันหน่อยค่ะ  ๕๕.  หายไปนานพอสมควร  เกือบปีเห็นจะได้ 


    เนื่องจากช่วงปิดเทอม 5-6 เดือนที่ผ่านมา ไรต์เตอร์ต้องทำงานเก็บเงินค่ารับน้องที่แพงโขทีเดียว
    ทำให้ไม่มีเวลากับฟิคเลย  เพราะเลิกงานก็สี่ทุ่มแล้ว แถมทำงานทุกวัน ทำให้จัดสรรเวลามาลงกับส่วนนี้ไม่ได้
    พอเปิดเทอมมาก็เรียนหนักพอดู  แถมยังเจอกิจกรรมมากมายก่ายกอง
    ทำให้อะไรๆ มันดูวุ่นวายไปซะหมด

    แต่ช่วงนี้รู้สึกว่าเรียนหนักจนขี้เกียจจะเอาอะไรแล้ว  ก็เลยหันหน้ากลับมาหาฟิคอีกครั้ง 55.

    เลยได้กลับไปอ่านย้อนเรื่องของภาคแรกดู  ก็พบว่า..

    1. พวกคุณชายปากดีมาก  รู้สึกว่าบางคำพูดมันก็ดูจะรุนแรงเกินไปสำหรับลัลทริมา  
    แม้จะไม่มีคำหยาบ แต่มันแสบทรวงจริงๆ
    2. พวกคุณงี่เง่ามาก ทำอะไรแบบไม่ได้คิดถึงจิตใจคนอื่นเลยสักนิด  
    เอาแต่ใจตัวเอง  เจ้าคิดเจ้าแค้น  บ้าบอกว่่าลัลทริมาอีก
    3. ลัลทริมาในช่วงต้นเรื่องกล้าหาญมาก  ทั้งต่อปากต่อคำ จ้องตา ท้าทายใส่พวกคุณชาย
    สุดท้ายก็โดนเล่นงานกลับมาตลอด

    4 .คุณ ผอ.นรินทร์บทน้อยอ่ะ  เอมิกา  มัณฑินีด้วย  และโดยเฉพาะโชติกาล (ที่รักของเค้า) ;<
    5. พี่ลัทธน่ารักจัง (ผิดประเด็นแล้ว ๕๕.)


    รู้สึกแบบ...ก็นะ ไม่รู้จะว่าไงดี  ไม่อยากรีไรต์ด้วย ๕๕.

    แมคเซียพูดอะไรเยอะแยะเนี่ย ไม่ไหวๆ  ลาแค่นี้ดีกว่าค่ะ

    :)




     
     
















    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×