คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เปิดใจ
เบลล์ไม่หยุเพียแ่นั้น เธอใ้มือนวลึพวแฝทั้สอ้าอุอาไป้วย ารระทำนี้มันทำให้ส่วนที่แ็และใล้ะแผ่อนลายลเล็น้อย
ลิ่นาวาัหาราะระายฟุ้ลบอบอวล นพพลรู้สึถึารอรัที่รุนแรึ้นเรื่อย ๆ เาเริ่มไม่สามารถวบัวเอไ้อี่อไป หิสาวรหน้าเริ่มไม่ใุ่หนูอเาอี่อไปแล้ว แ่เป็นเพียหิสาวนหนึ่ที่ปล่อยใไปับวามอยารู้อยาเห็นและสัาา
เา้อนล่าอเธอึ้นมานั่บนโฟาแล้วร่อมทับ มือบีบยำไปที่หน้าอนิ่มอหิสาว เาบีบเล้นหน้าออเธอหนัมือึ้นเรื่อย ๆ นเธอร้อรา สอมืออเายำและบีบนวไปที่เ้านมอเธอ้วยวามหื่นระหาย เาบีบมันอย่าเ็มไม้เ็มมือนเนื้ออวบถูบีบปลิ้นามร่อนิ้ว เาสัมผัสไปทุสิ่อเธอรวมถึหัวนม เาล้วมือเ้ายับปลายนิ้วเี่ยหัวนมเม็เล็แสนน่ารัอเธอ สัมผัสที่เาไ้รับาารเี่ยไปมาทำให้เาอเห็นมันแบบเ็มาไม่ไ้
ทำให้ในเวลา่อมา เาเลิเสื้ออเธอึ้นและระามันออมา เผยให้เห็นหน้าอาวนวลที่เ้ระเพื่อมแสนาม เา้มหน้าลไปใ้ลิ้นวัรอบหัวนมอเธอราวับนที่หิวระหาย เาูและบเบา ๆ บนหัวนม เาูมันแรมานเิเสียน่าอาย เบลล์สั่นสะท้านไปทั้ัว
เบลล์อไม่ไ้ที่ะส่เสียราออมา เพราะุอาบอี้าร์อเธอในอนนี้ำลับเม้มเน้นย้ำทีุ่เล็ ๆ ที่หน้าอ ูเลียมันท่าทาเอร็อร่อย เธอเสียวมาเพราะนี่เป็นรั้แรเลยที่เยถูใรูหัวนมแบบนี้
ะปาอเารอบรอหัวนมอเธอ มืออี้า็เล้นลึเ้านมอี้าไป้วย เาบีบนวลึไปมานทำให้เธอรู้สึร้อนรุ่ม สลับับูหัวนมเธออย่ารุนแรและระหาย
เาหยอล้อหัวนมอเธอทั้สอ้าสลับไปมา เบลล์รู้สึร้อนผ่าวเหมือนัวะละลาย เพราะารระทำที่เร่าร้อนอุอาในเวลานี้
เาเลื่อนัวึ้นมาประบปาูบแลลิ้นับเธอ ฝ่ามือให่อุอา็ยันวลึเล้าโลมหน้าออเธออยู่เสมอ เาบีบ้อนเนื้อนุ่มอเธอย่ามันมือ วามหื่นระหายที่เาแสออมา มันทำให้่อทา้านล่าอเธอุ่ม่ำไป้วยน้ำ อารม์อเธอพุ่สูึ้นนหัวนมแ็เป็นไเสียว่านมา เพียแ่เาเลื่อนผ่าน ัวอเธอ็สั่นเร็ถี่ ๆ
หลัาิมน้ำลายแสนหวานนเ็มที่แล้ว ุอาบอี้าร์อเธอ็ลับมาใ้ลิ้นระุ้นหน้าออเธอ่อ เาเลื่อนัวลมาูบพรมไปที่เนินอ วามเสียวหวิวที่เามอบให้าารูบและบีบเล้นหน้าอและยี้ับหัวนมเธอ ทำให้เธอหายใรัวแร ออเธอระเพื่อมึ้นลไม่หยุ ัวร้อนผ่าว และ่อรัเปียแะ
าแ็แร่อุอาเริ่มเบียเสียเ้ามาเสียสีเธออย่าเร่าร้อน าแ็แรพาเรียวาเล็เธอเอาไว้ และเบียส่วนที่ำลัแ็อัวเอไปาม้นาอเธอ เธอรู้สึเสียวนาลอย สิเริ่มิไปไลถึสิ่ที่ะเิึ้น่อานี้ เพราะเอ็นร้อนอเามันใล้ส่วนที่เปียแะอเธอเ้าทุทีแล้ว
ส่วนลาลำัวที่แ็แรออานพพลเริ่มแนบระับและบเบียับหน้าท้ออเธอ เธอสัมผัสไ้ถึวามแ็แรมัล้ามเป็นลอนอุอาำลัเบียระแทเธอ้ำ ๆ ไอร้อนที่แผ่ออมาาารเสียสี ทำให้เธอเริ่มมีเหื่อผุพลายออมา เธอเริ่มถอเสื้ออเธอออและุอา็ทำแบบนั้นเ่นัน
เนื้อายอทั้สอที่แนบิิันเบียเสียันอย่าเร่าร้อน เบลล์ัริมฝีปาอัวเอแน่นอีรั้ เมื่อุอาเริ่มล้วมือเ้าไปใ้าเในที่เปียแะอเธอ เาถูบนิ้วไปมา เาลูบไล้ และเี่ยไปที่ปาทา่อรั ร่าายอเธอสั่นแรเมื่อเาเี่ยโนเม็เล็ที่หลบ่อน เธอัวเร็และราเสียหวานออมา
นพพลลูบไล้ไปทั่วบริเวเนินเสียวที่เปียื้นอเบลล์ ่อนะเริ่มสอนิ้วเ้าไปในภายในร่อแบทีละน้อย สอนิ้วเ้าไปในร่อสาวแล้วยับมันเ้าออเนิบ้า เธอถูรุเร้าทั้้านบน้านล่า เพราะะเาำลัอยนิ้ว เา็ูหัวนมอเธอไป้วย
ัหวะารสอนิ้วที่เร่เร้าึ้นทำให้ภายในอเธอยิ่หลั่น้ำหล่อลื่นออมานเปียุ่มมาเินพอี นเริ่มไหลนอ ปลายนิ้วที่เนียนนุ่ม แ่ว่อไวยับเ้าออไม่หยุ ารเสียสี้ำ ๆ ทำให้่อทาภายในอเธอเริ่มอนิ้วมืออเาแรึ้น เบลล์เม้มริมฝีปาเพราะร่าายอเธอมันเสียว่านมา ๆ เลยในอนนี้ เธอสัมผัสไ้ถึารมิบถี่าโพรสวาทอเธอ
“อา่ะ…ใส่เ้ามาเถอะ่ะ เบลล์ไม่ไหวแล้ว...” เธอราออมาพร้อมับหอบหายใที่หนัหน่วใบหน้าแ่าน ายหนุ่มไ้ยินันั้น็ถอนนิ้วที่เปียเยิ้มออมา านั้นวาับลำเนื้ออัวเอสาวึ้นลเพื่อเรียมมันให้พร้อม ึ่แทบะใ้านมันไ้ทันที เพราะร่อเสียวอหิสาวที่เ็มไป้วยน้ำในเวลานี้ มันระุ้นอารม์เาสุ ๆ
นพพลับาอเธอแยออาันเบา ๆ ่อนพยายามันสอเอ็นร้อนเ้าไปภายในัวเธอ เาถูบที่ปาทาเ้า่อย ๆ ให้วามลื่นอน้ำสีใส พาปลายหัวร้อน่าอเาเ้าไปอย่า้า ๆ แ่เมื่อเ้าไปไ้เพียเล็น้อยเา็หยุลอีรั้ วามลัเลปราึ้นมาในสายาอเา เพราะ้าในอุหนูมันแน่นมา และเาำลัะพรารั้แรอุหนูไป
“ถ้าอาหยุ หนูะไม่พูับอาอี่อไป!” เธอเอ่ยพลา้อมอไปที่เา แววาที่เสียว่านเปลี่ยนเป็นริั เธอับเามาไลันไปแล้ว และถ้าถอยไปอนนี้ เธอะโรธเามาริ ๆ
นพพล้อมอไปที่หิสาว แววาที่ริัอเธอทำให้เารู้สึถึวามเ็เี่ยวอเธอ มันทำให้เา้อิหนั อนนี้อารม์อเาผสมรวมไปหม เพราะวามรู้สึผิับพ่ออเธอยัหน่วอยู่ในใ
"มันะเป็นวามลับอเราริ ๆ" เบลล์พูพลาสัมผัสไปที่แ้มอเาเบา ๆ นิ้วมือที่นุ่มนวลอเธอทำให้เารู้สึอ่อนแอล ำแพำว่าหน้าที่อยุรั้เาเอาไว้เริ่มพัทลายล
นพพลรู้สึอึอัและสับสน เารู้ว่านเอไม่วรทำเ่นนี้ แ่เมื่อเามอไปยัใบหน้าอเธอแววาที่สะท้อนวาม้อารว่าเธอ้อารเ้ามาแ่ไหน รวมถึหน้าอู่ามที่เปลือยเปล่าวนเย้ายวนรหน้า วาม้อารที่ถูทับไว้นาน็พัทลายโยสมบูร์
“็ไ้รับ แ่รั้เียว แล้วเรา็ะไม่พูถึเรื่อวันนี้อี” ใบหน้าอนพพลอนนี้เ็มไป้วยวามรู้สึผิและวาม้อารที่ัแย้ัน
“่ะ..อา เราะไม่พูถึมันอี” หิสาวยิ้มออมา เพราะในที่สุเา็ยอมเปิใให้เธอสัที เธอรู้สึอิ่มเอมไ้ไม่นาน็ถูวามเสียว่านเ้ามาแทนที่ เพราะในอนนีุ้อาำลั่อย ๆ ันปลายหัวแสนร้อนผ่าวอเาเ้ามาในัวเธอ..
ความคิดเห็น