คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ให้หนูลอง...ได้ไหมคะคุณอา
นพพลสูหายเ้าใลึ ่อนะ่อย ๆ ึาเล เารู้สึระอัระอ่วนใมา แ่สายาที่ำลั้อมอมา มันำลัทำให้ใอเาเ้นสั่นระรัว เาำลัเปิอลับใหุ้หนูรัและเารพู เรื่อมันไม่วรมาถึุนี้
แ่วาอหิสาว ลัษะท่าทาอเธอ ไม่ว่าะเป็นารลืนน้ำลาย หรือวามาหวัในวาอสาวน้อย ทำให้าเในอเา่อย ๆ ถูึรั้ลนสุ และแท่แ็ร้อนอโผล่ออมาี้หน้าเธอ
“หนูอับมันนะะ” เธอเอ่ยพลาเอื้อมมือไป เพราะแรปรารถนาที่ไม่สามารถ้านทานไ้ วามอยารู้อยาเห็น ทำให้เธอว้าับไปที่ลำเนื้ออเา เธอสัมผัสไ้ถึวามนุ่มหยุ่นและแ็ภายในแนลา ารระุและารแผ่วามร้อนอมัน ทำให้หัวใอเธอสั่นแรไปเพราะสัมผัสนั้น
เธอับมันอยู่สัพัหนึ่่อนะเริ่มลูบไล้ท่อนลำนั่นึ้นลเบา ๆ เธอุมมันไว้หลวม ๆ รูรั้มันแบบเนิบ้า วามเสียว่านะมือนุ่มอหิสาว ทำให้เาหายใแรึ้น
เบลล์บเบา ๆ บนริมฝีปา วามร้อนที่แผ่ออมาทำให้ใอเธอเ้นสั่นและเสียวหวิว ยิ่เมื่อเธอถูไปามเส้นเลือที่นูนออมา ใอเธอ็เ้นสั่นโรมรามไม่หยุ
นพพลส่เสียหอบหายใออมา เพราะมือที่แสนนุ่มอุหนูำลับีบมันแรึ้น พร้อมับเลื่อนึ้นลรัว ๆ วามเสียว่านและเพิ่มระายไปทั่วร่าาย เอ็นอเาระุอบรับมืออเธอแรึ้นเรื่อย ๆ ปลายหัวอเาร้อนผ่าวและมันวาวไป้วยน้ำหล่อลื่นที่เปียเยิ้ม
“ให้หนูลออมไ้ไหมะ” เธอเอ่ยถามพลา้อมอไปปลายหัวลมมนสีแึ่เ็มไป้วยน้ำเหนียวสีใส ูเย้ายวนรหน้า เธออยาลอิมรสและสัมผัสมันูสัรั้
ายหนุ่มนิ่และไม่ไ้อบอะไร สายาอเาเ็มไป้วยวามลัเล เพราะอนนี้เธอับเามาไลันมาแล้ว เธอไม่ไ้แ่ับมัน แ่ยัใ้มือัให้เา แล้วอนนี้ยัะมาออมอี
“นะะอา.. เราะไม่เินเลยันไปว่านี้” หิสาวโน้มน้าว “แ่อมเท่านั้น แล้วหนู็ะลายออทันที”
นพพลใ้เวลาิอยู่อีรู่หนึ่่อนะพยัหน้าล “็ไ้” แม้เารู้ีว่าหิสาวไม่ไ้ะอมและลายออแบบที่ั้ใไว้หรอ สุท้ายอารม์็ะพาให้เธอไปไลว่านั้น แ่สุท้ายเา็อบลอยู่ี เพราะสัาาอผู้ายในร่าายมันไ้รอบำเาแล้ว ส่วนลึอเาโหยหาสัมผัสที่ไม่ไ้รู้สึมานาน
เบลล์ยิ้มบา ๆ ่อนะ่อย ๆ เลื่อนใบหน้าเ้าไปใล้ท่อนลำนั้น ปลายลิ้นอเธอแะเบา ๆ ที่หัวลมมนสีแที่ถูเลือบไป้วยน้ำสีใส เธอ่อย ๆ ใ้ปลายลิ้นละเมียเล่มเลียไปามรอยหยัอเา มันื แ่็หวานรวมถึเ็มผสมันเล็น้อย เธอไม่แน่ใว่ามันมีรสาิอย่าไร เนื่อาสิอเธอในอนนี้ไ้เลิไปแล้ว เพราะเธอำลัสัมผัสเอ็นเนื้ออุอาริ ๆ ุอาแสนเร่รึมที่เธอเห็นมาั้แ่ยัเ็ อนนี้ำลัถูเธอวัปลายสิ้นใส่ ้นาอเาเร็สั่นไปพร้อมัหวะารใ้ลิ้นอเธอ เสียราเบา ๆ ในลำออเา ทำให้เธอรีบยับลิ้นอย่ารวเร็ว เธออยาทำให้อาอเธอรู้สึีมาว่านี้
นพพลหายใลึ ๆ ะที่ริมฝีปาอุ่น ๆ อเบลล์อมหัวลมมนอเาเอาไว้ โพรปาที่เธอร้อนและื้นอเธอำลัทำให้เารู้สึเสียว่าน เบลล์เริ่มใ้ปลายลิ้นแหย่ร่อรอยแยบริเวหัวลมมนอเา แ่ลิ้นอเธอสั่นเล็น้อย และารเลื่อนไหวอเธอยัไม่เป็นธรรมาิเท่าไหร่ วามมือใหม่ที่ปราให้เห็นทำให้เธอ้มมอเาอย่าเอ็นู
“แบบนี้ีไหมะอา?” เธอถาม้วยน้ำเสียที่ไม่มั่นใเท่าไหร่ เธอเยเห็น้อมูลแ่ในอินเทอร์เน็หรือเยอ่านแ่ในนิยาย เธอไม่รู้ว่ามันะทำให้เารู้สึีไหม
นพพลพยัหน้า้า ๆ “ีมา” อบอบ้วยเสียทุ้ม่ำ ใบหน้าที่แสวามเลิบเลิ้มเล็ ๆ ทำให้เธอรู้สึมั่นใึ้น และทำมัน่อเธอ่อย ๆ ใ้ลิ้นระุ้นโลมเลียไปทั่วปลายหัว ่อนะแหย่ลิ้นเลียวัไปามเส้นที่บอบบาใ้ปลายหัวที่แสนอ่อนไหว เอ็นร้อนอเาระุเร็รั่ว ๆ เมื่อทำแบบนั้น ูเหมือนว่าที่ในเน็บอะเป็นวามริ ถ้าเลียทีุ่เสียวอเาแบบนี้ ไปพร้อมับัมือึ้นลไป้วยะยิ่ทำให้เารู้สึี โยสิ่ที่ยืนยันือเสีย ราาลำออเาัมาึ้นเรื่อย ๆ
แม้ะทำมันไ้ี แ่วามัวล็ยัไม่หายไปาารเลื่อนไหวอุหนูเบลล์ เมื่อที่รูรั้เอ็นเนื้ออเายัเ้ๆัๆเป็นบารั้
เบลล์โลมเลียลิ้นร้อนวนรอบหัวเห็ แลบลิ้นเลียเหนือปลายหัว่ำวาว แม้ารเลื่อนไหวอลิ้นะไม่ไ้่อเนื่อมาแบบมือใหม่ แ่ถึอย่าั้นมัน็ระุ้นเาไ้มาอยู่ี เพราะุหนูไร้เียสาที่เาเยูแล อนนี้ลับเลียและอมให้เาอย่าร้อนแร
วามเสียว่านแล่นผ่านาบริเวที่ลิ้นสัมผัสไปทั่วทั้ัว ใอเาเ้นแรมาในอนนี้ เายัพยายามุมัวเอไม่ให้แสอารม์มาเินไป เพราะไม่อยาไปไลเินว่านี้
แ่วามอบอุ่นในโพรปาอหิสาว เริ่มทำให้สิ่ที่ิไว้เริ่มสั่นลอน เมื่อเธออ้าปาอมมันเ้าไปแล้ววัลิ้นหยอเย้าับปลายหัวอเา มันทำให้ร่าายอส่เสียรา่ำ ๆ ออมาอย่าห้ามไม่ไ้ วามอุ่นร้อนและนุ่มนวลอปาเธอที่รอบลุมท่อนลำอเา เาหลับาและปล่อยให้วามรู้สึเสียว่านไหลผ่านไปทั่วร่าาย
มือ้าหนึ่อเาลูบไปามเส้นผมอเธอเบา ๆ ะที่มืออี้าลูบไปามแ้มอเธอที่บวมึ้นาารอมแท่เนื้ออเา สายาอเาเ็มไป้วยวามรู้สึผิ่อเ้านายอเา เพราะโพรปาอลูสาวเ้านายทำให้เาเพลิเพลินนไม่สามารถหยุยับเอวไ้เลย
เบลล์พยายามเพิ่มัหวะารเลื่อนไหวอปาและลิ้น เธอใ้มือถอท่อนลำอเาให้หัวสีแส ๆ ัแล้ววัลิ้นเลียมันรัว ๆ
านั้นเธอ็อ้าปาอมแท่ร้อนให่ยาวเ้าไปในโพรปานลึที่สุ เธอผลุบเ้าผลุบออสร้าวามเสียว่านให้เาไม่หยุ นพพลรู้สึถึวามับแน่นที่เพิ่มมาึ้นเรื่อย ๆ หิสาวเริ่มรู้ัารเม้มปา แรูเพิ่มมาึ้นทำให้เธอเารู้สึีมายิ่ึ้นว่าเิม เหมือนับไ้สอเ้าไปในโพรสวาทอหิสาว
เาไม่สามารถลั้นเสียราไ้อี่อไป เมื่อเธอเล่นูเอ็นเนื้ออเารุนแรแบบนี้ นพพลเริ่มประอศีรษะอเบลล์เพื่อให้ัหวะารยับไปามัหวะารอยสะโพอเา เาเริ่มศีรษะอเธอเบา ๆ พร้อมับโยสะโพเ้าหาใบหน้าอเธอ วามรู้สึที่เาไ้รับาารระทำนี้ที่เ็มไป้วยวามผินี้ ทำให้เอ็นเนื้ออเาเร็ระุถี่ ๆ มันรู้สึีเินำบรรยาย
“อ่าส์…” เสียลมหายใหนัถูพ่นออมาหลัาเสียรา เพื่อระบายวามร้อนาไฟราะที่สุมอยู่้านใน เมื่อเธออมลึเ้าไปนสุลำอ เา็ทนไม่ไ้อี่อไป เาเริ่มประอศีรษะอเธออยเอว ร่าายอเาหยุหาวามสุาปาที่แสนนุ่มรหน้าไม่ไ้
แ้มอเบลล์นูนึ้นเมื่อปลายหัวอเอ็นร้อนันเ้าไปภายใน วามแน่นและวามึอแ้มทำให้เห็นรูปทรอมันัเน ราวับะทะลุผ่านผิวหนัที่บา ๆ นั้นออมา เาอยสะโพนทำให้ใบหน้าอเบลล์เปียเลอะไป้วยน้ำลายและน้ำรัผสมรวมัน นล้นทะลัออมา มุมปาและาอเธอ็เลอะเปียไปหม
ความคิดเห็น