คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ความกระหาย
หลัาูบสิ้นสุล นพพล็ไม่ไ้พูอะไร่อ เพียแ่เอื้อมมือไปว้าหน้าออเธอ ฝ่ามือให่บีบยำเนินเนื้อนุ่มที่ทำให้เาแ็มาลอทั้วัน
หลัาบีบยำนหนำใแล้ว เา็ถลเสื้อในอเธอลและว้าเ้าเนียนสวยมาูเลีย เาใ้ลิ้นร้อนลาไล้ไปมาที่เนินอาวเนียน เริ่มแทะเล็มรอบเ้านมาวอวบอย่าระหาย เาไล่บูบไปามร่าาวๆ เบื้อหน้าอย่ามัวเมาในอารม์
เบลล์สั่นสะท้านเมื่อรู้สึถึริมฝีปาที่ทับหัวนมอเธอ วามุ่มื้นาน้ำลายอเา และลิ้นที่วัไปมาทำให้เธอรู้สึเสียว่านไปทั่วร่า วามอุ่นาโพรปาทำให้ใอเธอหวิวสั่น ะเาูมันแร ๆ ัวอเธอ็เหมือนเรี่ยวแระหายไปามแรู
นพพลละเลียเลียปลายยอหัวนม ใ้ปลายลิ้นวัเบาๆ เล่นับยอหัวนมทีู่ัน ูุนเล่นอย่าสนุ แ่็เ็มไป้วยวามรุนแร ปาอเาย้ายไปูอี้าูเหมือนแ่้าเียวะไม่สามารถับวามหิวระหายอเาไ้ เาละเลลิ้นลไป วาไล้ไปทั่วเ้า ่อนะระับริมฝีปาสร้าแรูที่ทำให้เธอ้อร้อราอีรอบ
วามรุนแรและวามระหายทีุ่อามอบให้มันระุ้นอารม์อเธอสุ ๆ ริมฝีปาอเาที่สัมผัสับหัวนมอเธอ วามเปียื้นอน้ำลาย และแรูมหาศาลาริมฝีปาที่เยสุม ารระทำอเามันทำให้เธอฟินสุ ๆ ในที่สุเธอ็ไ้รับผลอบแทนหลัายั่วยวนเามาลอทั้วัน
เธอ้อห้ามใัวเอสุ ๆ ไม่ให้่วยัวเอไปเสีย่อน เพราะสายาที่เ็มไป้วยวาม้อารอเาที่มอมาแ่ทำอะไรไม่ไ้ มันไ้เรียน้ำอเธอให้เปียุ่มาเในลอทั้วัน
“อ่าส์…” เบลล์เปล่เสียราออมา ทุรั้ที่เาูุน และเม้มริมฝีปาหนั มันทำให้เธอเสียว่านเหมือนระแสไฟฟ้าไหลผ่านไปทั่วร่า
นพพลพรมบัไปทั่วเนินอาวผ่อูัน เาเลื่อนัวไปหยอล้อับยออ ับเ้าเบา ๆ ที่้า้ายและใ้นิ้วมือบยี้อี้า
เบลล์รู้สึถึารัและูที่รุนแรอเา วามเสียว่านที่ส่มามันทำให้ัวอเธอเร็สั่นภายในโพรสวาทอเธอมิบถี่ ๆ บีบัว้วยวาม้อาร ารระทำที่เร้าอารม์อเามันไ้ระุ้นร่าายอเธอให้พร้อมรับสิ่ที่ะเิึ้นหลัานี้ ภายในโพรนุ่มอเธอูเหมือนะผลิน้ำออมามาว่าเิม
นพพลไม่ไ้หยุเพียแ่นั้น เาไม่เพียบั แ่ยัยำเธอแรึ้น เาบีบมันแรมานเหมือนเนื้ออเธอะหลุิฝ่ามืออเาไป ูเหมือนว่าเธอะไประุ้นเสือร้ายให้ื่นึ้นมาเสียแล้ว น้ำลายอเาเปียุ่มทั่วบริเว เ้านมอเธอมันวาวไปเพราะน้ำลายอเาที่ละเลเลียไปทั่ว
ปาเาูุนอย่ารุนแร ส่วนมือ็เล้นบีบไม่หยุ เายัู เลีย และละเลลิ้นไม่หยุ ใอเธอสั่น และเริ่มสั่นแรว่าเิม เพราะอนนี้เาไ้เลื่อนมือล่ำและถูนิ้วไปมาับร่อเสียวอเธอแล้ว ไม่เพียแ่นั้นเายัถอาเอัวเออออย่ารีบร้อน และนำเอ็นร้อนมาถูบับาเในอเธอ วามร้อนที่ลาผ่านไปมาทำให้ใอเธอเ้นสั่นอย่ารุนแร
“ใส่เ้ามาสิ่ะ..” เบลล์รีบเอ่ยปาบอเาพลาเบียัวเ้าไป เพราะลัวว่าเาะเปลี่ยนใอี เนื่อาุอาแสนรัอเธอนนี้ พอถึั้นอนนี้ทีไรอบลัเลทุที แ่ราวนีู้เหมือนะไม่เป็นแบบนั้น อีฝ่ายแหวาเในอเธอออเอในัหวะที่เธอพู ูเหมือนว่าวามอัอั้นที่เามีะทำให้เาอยาทำมันสุ ๆ เหมือนัน
“อ่าส์..!!” เบลล์ส่เสียร้ออย่าเ็บปวออมา เพราะารันสอเ้ามาที่รวเร็วอเามันทำให้เธอเ็บ
“อโทษ้วยรับุหนู” ายหนุ่มเอ่ย่อนะหยุันสอเอ็นร้อนอเาล เพราะเาลืมไปเลยว่าเมื่อวานมันเป็นรั้แรอเธอ ผ้านหนูที่ใ้ปูรออนทำันเมื่อวานเปรอะไป้วยเลือารั้แรอหิสาว แถมเายััให้เธอไปุให่หลายรอบ้วย พอิ ๆ แล้วเาวรทำมัน้วย้ำ เพื่อให้เธอฟื้นัว พอิไ้แบบนั้นนพพล็พยายามะถอเอ็นเนื้อที่เสียบเ้าไปรึ่หนึ่อัวเอออ
“ไม่เป็นไร่ะอา ใส่เ้ามาเลย มันเ็บแ่หนูทนไ้..” เบลล์ัฟันและส่ายหน้ารีบเอ่ยรั้เาเอาไว้ เพราะสัมผัสไ้ถึสิ่ที่ำลัถอนออไป
“ผมว่าเราวรหยุีว่า ไว้เราทำันอนทีุ่หนูหายี็ไ้รับ” นพพลอบลับหิสาว เพราะใบหน้าอเธอในอนนี้มันูไม่ีเลย แ่เาถอนมันออเธอ็แสสีหน้าเ็บปวออมาแล้ว ถ้าเาทำับเธออนนี้ เธอไม่เ็บนร้อไห้ออมาเลยเหรอ เมื่อืนมันอาะา ๆ เลยไม่รู้สึ แ่วันนี้เธอเ็บมันน่าู
“ไม่เป็นไร่ะ หนูทนไหวริ ๆ” เบลล์เอ่ยพลาสวมอายรหน้า เธออเาแน่น เพราะไม่อยาให้เานำสิ่ที่เสียบอยู่ออไป แม้มันะเ็บ แ่เธอะทน
นพพลับไปที่ไหล่และันเธอออ “อย่าื้อสิรับุหนู ไว้เรา่อยทำันวันอื่น็ไ้ ผมสัาว่าผมะทำมันให้” เาเลื่อนใบหน้าเ้าไปใล้เธอเพื่อให้เธอมั่นใ เพราะเารู้ีว่าที่พยายามะฝืนทำมัน่อ เนื่อาลัวว่าเาะไม่ทำับเธออี
“ริเหรอะ อาพูริไหม” เธอ้อมอเ้าไปนัยน์วาอเา แม้สิ่ที่สะท้อนมาะูเหมือนวามริ แ่เธอ็ไม่แน่ใ เธอลัวว่าหาไม่ทำมัน่อะไม่มีโอาสอี
“ริสิ ผมสัา.. ว่าถ้าุหนูหายเ็บแล้วหนูะทำมันให้อีรอบ แล้วเราะหยุทำันริ ๆ” เาวามือและลูบบนแ้มอเธอเบา ๆ
“้อหยุทำ้วยเหรอะ อาโส หนู็โส เราทำมัน่อไปเรื่อย ๆ ไม่ไ้เหรอะ ให้มันเป็นวามลับอเราสอน” เธอ้อมอเาอย่าไม่เ้าใ
“ุหนู็รู้ว่าวามสัมพันธ์อเรามันเป็นไปไม่ไ้ ผมเป็นเพียแ่บอี้าร์ ส่วนุหนูเป็นลูเ้านายอผม แล้วุหนู็น่าะรู้ว่า ถ้าุท่านับไ้ึ้นมาผมะเป็นยัไ”
“ทำไมอา้อพูับททุอย่า แ่บอว่ามันเป็นไปไ้ให้หนูสบายใไม่ไ้เหรอ” วามหวัภายในวาอเบลล์สลายหายไปทันที เมื่อิภาพาม ถ้าุพอับไ้ เาอาะไม่่าเธอ แ่่าอานพแน่นอน
“ไ้รับ มันมีโอาสเป็นไปไปไ้ แ่…แ่ที่นี่นะรับ”
“ย้ำอีแล้ว.. เอะ” เบลล์ทำสายาไม่พอใ เมื่อถูพูวามริใส่อีรอบ “ั้น็ทำให้มันหายแ็เอแล้วัน่ะุอา อนแรหนูว่าะอมให้สัหน่อย” เธอสะบัหน้าแล้วเินไปนั่ที่โฟา แ้มพอและอนใส่
ายหนุ่มที่ไม่ไ้มีวามรัมานาน็ทำัวไม่ถูเมื่อเอเรื่อแบบนี้ เาหันและหมุนัวไปมา พยายามิหาวิธีที่ะทำให้เธอหายอน
“ผมอโทษรับุหนู” สุท้ายแล้วเา็นั่ลไป้า ๆ และเอ่ยอโทษเธอ เมื่อเห็นว่าเธอยัไม่หายอนเาึเลือนมือุมมืออเธอเอาไว้ “ผมอโทษนะรับ” เาเอ่ยมันออมาอีรั้ านั้น็โน้มใบหน้าลไปูบที่หัวไหล่อเธอเบา ๆ เาไม่ไ้พูอะไร่อเพียพรมูบไปทั่วหัวไหล่นมาถึ้นอ
หัวใอเบลล์เ้นสั่นรัวเร็ว เพราะูบที่อ่อนหวานอเา เธอรู้สึเลิบเลิ้มไปับสัมผัสที่ไ้รับ วามรู้สึที่ไม่พอใ่อนหน้านี้่อย ๆ หายไป แปรเปลี่ยนเป็นวาม้อารทาเพศเ้ามาแทนที่ รนั้นอเธอมันเริ่มลับมาร้อน ๆ อีรั้ เธอไม่เ้าใัวเอเลยว่าทำไมถึเป็นผู้หิแบบนี้ แ่เพียแุ่อาสัมผัสร่าายอเธอ็ถูระุ้นอย่ารุนแร
นพพลเอ็ไม่่าัน เาั้ใเพียแ่ะ้อเธอ แ่เพียไ้ใล้ิเธอ เา็ห้ามัวเอให้ไม่ไ้ เาอยาสัมผัส อยาสูลิ่น เมื่ออยู่ใล้เธอทีไรเารู้สึไม่เป็นัวเอเลยลายมีอะไรบาอย่ารอบำเาอยู่
ริมฝีปาอทั้สอนบเบียเ้าหาัน นพพลบเม้มริมฝีปาหวาน ่อนะูริมฝีปาล่าอเธออย่าหิวระหาย ริมฝีปาอเาบยี้เรียวปาเธออย่าเร่าร้อน น้ำลายสีใสเริ่มเอ่อล้นไปามมุมปา ลิ้นร้อนอเริ่มผลัันเ้าไปเพื่อลิ้มรสน้ำลายหวาน ๆ ในโพรปาอหิสาว
เาแทรลึเ้าไปในโพรปานุ่มื้นอเธอ วัลิ้นไปทั่วโพรปาอเธออย่าำนา ลิ้นร้อนผ่าวอเาวาอนไไปทั่วทั้โพรปาเล็ เ็บเี่ยววามหวาน ูปาแรนเธอเลิบเลิ้ม
เรียวลิ้นเล็อเธอเริ่มรัพันอบรับเา มือเล็อเธอเลื่อนมาับใบหน้าอเาแนบระับริมฝีปาแสวาม้อารที่มีอเธอลับไป แ่มัน็ไม่เพียพอ เธอโอบรอบออเา ึเาลมาูบอบแล้วบบี้ริมฝีปาหนัหน่วึ้น ปลายลิ้นเล็ ๆ อเธอสอเ้าไปในโพรปาอเา ูลืนน้ำลายอเาลออึแล้วอึเล่า
เธอไม่เ้าใัวเอว่าทำไมถึระหายในัวอุอามานานี้ ถ้าไม่ิว่ารนั้นยัไม่หายี เธอ็อยาทำับเาแล้วอนนี้
“เี๋ยวหนูอมให้นะะุอา..” เธอถอนริมฝีปาออมาแล้วเอ่ยบอ ท่าทาแสนเย้ายวนและมีน้ำลายสีใสยืเยิ้มาปลายลิ้น เบลล์เลื่อนัวไปนั่ที่พื้น ับาอุอาที่ยัไม่ใส่าเแยออ านั้น็ว้าับเอ็นเนื้อลำยาวอุอามาไว้ในมือ
เบลล์้มลไปใ้ริมฝีปาในารโลมเลียที่เอ็นเนื้อที่ำลัแ็ร้อนอุอา เธอเริ่มาารใ้ลิ้นเลียไปรอบๆ ปลายหัวบานเป็นหยัๆ ่อนะแลบลิ้นเลียเาะไปามร่อ ารวัลิ้นอเธอในแ่ละรั้ สร้าเสียรา่ำ ๆ ในลำออุอา เธอหยอเย้ามันอยู่สัรู่็เริ่มลาลิ้นเลียไปทั่วท่อนเอ็น ั้แ่โนนถึปลาย
เธอลาลิ้นลับึ้นมาแล้ว อ้าปาอมส่วนหัวสีแสอุอาเ้าไป ั้แ่ส่วน้น ลาลำ นลึถึอหาย วามร้อนและวามับแน่นทำให้เธอรู้สึหายใไม่่อยออ แ่เธอ็ยัทำ่อไป เพราะท่านี่เธอเยอ่านมาว่าผู้ายอบ แม้มันะทำให้เธออึอั็ามแ่เธออยาลอทำมัน
พอเริ่มหายใไม่ออเธอ็ำเป็น้อลายออมา านั้น็เปลี่ยนเป็นอ้าปาอมแบบธรรมาแทน เธอยับโยหัวรูรั้ริมฝีปา ให้หัวมนสีแสผลุบเ้าผลุบออ เบียแนบไปับริมฝีปาอเธอ
เธอไม่เพียแ่อมมัน แ่ยัใ้มือเล็ุมและัมันึ้นลไป้วย เพราะแบบนี้เธออ่านมาว่ามันสร้าวามสุให้ับเาเ่นัน เธอัมือึ้นลไปพร้อมับเล่นหยอเย้าับปลายหัวอเา
แู่เหมือนเอ็นร้อนอุอาะไม่เล่น้วย ยิ่เธอหยอเย้าเท่าไหร่มัน็ยิ่ยายัวและร้อนมา ๆ เธอรู้สึับแน่นภายในปาไปหม แ่เธอ็ไม่หยุอมให้เาอยู่ เพราะลิ่นอลำเนื้อ มันำลัระุ้นอารม์ให้เธอมา เธออยาเอาอเาสอใส่เ้ามาัวเธอแบบเมื่อวานมา าเในอเธออนนี้เปียแะไปหม
“อา่ะ…อนใล้แแล้วใส่เ้ามาในัวหนูไ้ไหม ่วยอยหนูแร ๆ สัหน่อย็ยัี หนูอยาทำมัน” เธอเยหน้าึ้นมาบอเา สายาเ็มไป้วยวาม้อารและปรารถนา านั้นเธอ็ยับมือึ้นลรัว ๆ
ลำเนื้อยาวที่เธอำลัุมอยู่ ยิ่รูรั้มัน็ยิ่ร้อนและระุมายิ่ึ้น ปลายหัวอเาเ็มไป้วยน้ำใส ๆ ที่เริ่มผุึมออมา
“ใส่เ้ามาเลย่ะอา…หนูอยาเสร็ไปพร้อมอา้วย” เบลล์เอ่ยพลาทรุหมอบลับพื้นพร้อมับย้นและใ้สอมือแหวาเในออไป้าน้า
นพพลไม่ลัเลสันิเลยทีะทำมัน เพราะในอนนี้วาม้อารอเาพุ่ึ้นสูและอยาปลปล่อย เาไม่ไ้สนวามเ็บปวอเธออี่อไปแล้ว เมื่อเธอเปิทาให้เาแบบนี้ เาะไม่ทำมันไ้อย่าไร
“อ่าส์…อา่ะ..อ๊าาา…เสียว…หนูเสียว” เบลล์ร้อราเสียัลั่น เธอทั้เ็บและเสียวไปพร้อมัน ยิ่เาอยสะโพแรเท่าไหร่ โพรสวาทอเธอยิ่อรัเาถี่เท่านั้น แม้มันะเ็บอยู่ เพราะพึ่เสียรั้แรไป แ่เธอ็ยินีรับวามทรมานที่แสนเสียว่านนี้
“แรอี่ะ..อา..อ่าส์…แรอี!!!”
ความคิดเห็น