Kimi no hana ha natsu

ข้อมูลเบื้องต้น

FIC
Ko-Ki x I.V 
Reno x Shin x Ryoga

เนื้อเรื่อง

เรื่อง : Kimi no hana ha natsu เธอคือผู้หญิงฤดูใบไม้ผลิ

                คู่ : Ko-Ki x I.V & Reno x Shin x Ryoga

                “คนบังวะ” หนุ่มน้อยร่างางผมสีน้ำตาลพูดขึ้นด้วยสีหน้าบอกบุญไม่รับ

                “คนบังวะ” หนุ่มหน้าหวานกล่าวตอบกลับ

                ภายใต้แสงจันทร์ในฤดูใบไม้ผลิที่ชิมุยะ บ้านหลังหนึ่งเปิดไฟอ้าซ่าเพื่อต้อนรับงานต้อนรับฤดูใบไม้ผลิที่จะมาถึง แต่ทว่าแสงจันทร์ก็กลับหายวับไป

                “สงสัยฝนจะตกละมั้งเนี่ย” หนุ่มร่างบางบอกกับชายหนุ่ม

                “นั่นสิ พวกชินยังไม่มาเลยแฮะ อุส่าห์ซื้อของมาตั้งเยอะ”

                “ใช่” หนุ่มร่างบางผยักหน้า

                เปรี๊ยงงงงงงงงงงงง!!!!!!!

                “อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก” หนุ่มร่างบางร้องลั่นเมื่อมีฟ้าผ่าเกิดขึ้น แล้วรีบวิ่งไปกอดนุ่มหน้าหวานด้วยความเร็วสูง

                “นะ นายจะกลัวทำไมล่ะ คะแค่ฟ้าผะ ผ่าเอง” หนุ่มหน้าหวานพูดเสียงตะกุกตะกัก พร้อมกับกอดหนุ่มร่างบางไว้แน่น ตัวสั่นดุ๊กดิ๊กไปมา

                “เฮ้ย นายกลัวฟ้าหรอกรึห๋า ชั้นไม่น่าไปกอดนายเลยให้ตายสิ” ร่างบางพูดดังนั้นเลยรีบหอบของกินเข้าบ้าน

                “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!! อีฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟรอด้วยดี๊” โคคิร้องลั่นแล้วรีบหอบสำภาระเข้าบ้านนด้วยความเร็วเหนือแมงเม่า และแล้วก็ เปรี๊ยง อีกรอบพร้อมกับไฟที่สว่างก็มืดลง

                “เย้ย! โคคินายมางมนมชั้นทำไมวะ” อีฟตกในแล้วรีบใช้เท้าถีบโคคิจนนอนคลุกกับพื้นห้อง

                “แล้วมาถีชั้นทำม๊ายยยย” โคคิกุมท้องด้วยความเจ็บ

                “โทษที ชั้นตกใจไปหน่อย”

                “T^T”

                “โคคิ นายไม่เป็นไรนะ”

                “…”

                “คะ โคคิ นายยังไม่เดี้ยงใช่มั้ย แล้วนายอยู่ไหนล่ะเนี่ยห๋า” อีฟร้องเรียก แต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับจากโคคิเลยแม้แต่น้อย ฝนก็เริ่มตก และตกแรงเรื่อยๆ พร้อมกับฟ้าร้องดังลั่นจนแผ่นดินสั่นสะเทือน

                “อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก โคคินายตอบชั้นมาเด้โธ่เอ้ย ป๊อตจนเป็นลมไปแล้วรึไงห๋า”

                “อะ อีฟช่วยด้วย ผะผีจับขาช้าน ชะ ช่วยด้วย” โคคิร้องเสียงสั่นเพื่อจะให้อีฟมาช่วย แต่อีฟก็โดนผีดึงด้วยเช่นกัน

                “ชะ ชั้นกะ ก็ โดนผะ ผีจับเหมือนกัน” อีฟก็เสียงสั่นไม่แพ้โคคิเลยเหมือนกัน

                “กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดอาเมนผมไม่เคยฆ่าสัตว์ตัวใหญ่เลยนะครับ มะ มดผมฆ่า ยุงผมก็ฆ่า แต่ผมเอามันฝังอย่างดีเลยนะคร้าบบบบบบ ปะ ปล่อยโผมเถอะครับบบบT^T” โคคิร้องไห้โฮด้วยความกลัว

                “แก แน่ใจนะว่าแก่ไม่เคยฆ่าสัตว์ตังใหญ่ๆ น่ะหือ~” เสียงผีกล่าวขึ้น

                “จะ จริงๆนะครับ ถะ ถามอีฟเลยครับผมไม่เคยจริงๆนะครับ T^T” โคคิยังคงอ้อนวอนต่อไป

                “ใช่ๆ พวกผมเป็นเด็กดีนะครับ จริงๆนะ” อีฟก็อ้อนวอนต่อผีเช่นกัน

                “แล้วรุ่นพี่ทำไมพวกแกไม่ยอมเคารพเลยล่ะหือ~” เสียงผีปริศนาอีกตนพูดขึ้น

                “ทำไมจะไม่เคารพล่ะครับ ผมน่ะยังเคยหอบสังขารไปซื้อมันฟรั่งทอดที่ร้านสะดวกซื้อให้ทานเลย น้ำผมก็เคยซื้อนะครับ ถึงผมจะเคยนินทาว่าร้ายก็เถอะ แต่ผม ผมน่ะ เคารพในตัวรุ่นพี่นะครับ TT” อีฟเริ่มน้ำตาคลอ

                “แล้วแกละ เจ้าหัวแดง ที่แกบอกว่าไม่เคยฆ่าสัตว์ใหญ่ เมื่อ ปีที่แล้วชั้นยังเห็นแกจับหนูไปเป็นเหยื่อตกปลาเซลม่อนอยู่เลย~” เสียงผีกอีกตนกล่าว

                “ระ เรื่องนั้นผมไม่รู้เรื่องเลยนะครับ ผมโดนคนบังคับให้เอาลูกหนูไปเป็นเหยื่อนะครับ”

                “แล้วใครเป็นคนบังคับแกล่ะหือ~”

                “พะ พี่เรโนะครับ เค้าบังคัผมให้ทำ ผมไม่รู้เรื่องจริงๆนะครับ” โคคิก็น้ำตาคลอเช่นกัน พร้อมกับอ้อนวอนผีที่จับขาตนอยู่อย่างน่าเวทนา

                “คิกๆๆๆๆ” ผีตนที่จับขาอีฟอยู่เริ่มหัวเราะคิกๆ ตามด้วยผีที่จัขาโคคิก็เริ่มหัวเราะออกมาเช่นกัน

                “หือ?” อีฟหยุดร้องไห้แล้วรีบงมหัวผีตนที่จับขาตัวเองอยู่ทันที

                “ผมแบบนี้ กลิ่นแบบนี้ พี่เรโนะ” อีฟตะโกนออกมามาด้วยความโล่งอกเพราะบุคคลที่จับขาตนอยู่ไม่ใช่ผี

                “พี่ชิน อย่าแกล้งกันสิครับ ตกใจหมดเลย” โคคิถอนหายใจเฮือกใหญ่

                “ตลกจริงๆ เลยกร๊ากกกกกกกกกกกกกอ๊ากฮ่าๆๆๆๆ” เรโนะหัวเราะลั่นแล้วเอาโทรศัพท์ออกมา เปิดขึ้นเพื่อใช้เป็นไฟส่องหาตะเกียง

                “ทำไมไฟมันดับได้ล่ะเนี่ย” ชินบุ่นเล็กน้อย แต่ก็ยังคงวขำค้างอยู่ ส่วนทางเรียวงะที่ติดฝนอยู่นั้นก็มาถึงบ้านผัก ด้วยสีหน้างงๆ เพราะสงสัยว่าทำไมพวกนี้ไม่ยอมเปิดไฟกัน

                หนึ่งชั่วโมงผ่านไปฝนก็หยุดตก ฟ้าเปิดทำให้มองเห็นดาว และพระจันทร์ได้ เหล่ากลุ่มไอดอลวิวิทก็ได้ออกมารับลมข้างนอก พร้อมกับจัดเตรียมอาหารเสร็จสับ ภายใต้แสงเทียน

                “อีฟ ชั้นอยากจะบอกกับนายว่า พอหน้านายมากระทบกับแสงจันทร์แล้ว นายเหมือนผู้หญิงมากเลยนะ รู้มั้ยว่านายทำให้ชั้นหวั่นไหวนะ” โคคิพูดทั้งๆที่มองหน้าอีฟ

                “งั้นเหรอ ชั้นก็คิดว่า พอหน้านายกระทบกับแสงจันทร์แล้ว เหมือนตัวเอเลี่ยนในการ์ตูนเรื่องฮารุฮิเลยล่ะ ฮ่าๆๆๆๆ” อีฟหัวเราะ ก่อนที่จะโดนโคคิคว้าตัวมากอด

                “อะแฮ่ม แอ๊กๆ กรุ๊กกริ๊ววววว” เรโนะไออึกอั๊กก่อนที่จะคว้าตัวชิน กับเรียวงะมาโอบบ้าง โดยที่ข้าซ้ายเป็นชิน ข้างขวาเป็นเรียวงะ

                “รู้ม้ายยยยพอหน้านายกระทบกับแสงจันทร์แล้วนายสวยเหมือนแร๊กคิวร่าสาวสวยเลยล่ะเรียวจัง”

เรโนะหันทางขวามาพูดกับเรียวงะสีหน้ายั่วยวนกวนโทสะ และหันซ้ายไปพูดกับชินต่อ

                “ชินจ๋า พอหน้านายกระทบกับดวงจันทร์แล้วนายยิ่งเหมือนมดเอ็กโหมดสาวไปทุกทีเลยนะเออ”

                ตุบ!!

                เรโนะหัวคว่ำตกลานหน้าบ้านโดยฝ่าพระบาททั้งสองข้าง ข้างหนึ่งของเรียวงะ และข้างหนึ่งของชินพูดง่ายๆคือ เรียวงะและชินถีบเรโนะตกลานหน้าบ้านนั่นเอง

                “เจ็บ โธ่ๆแม่ยายี๋ทั้งสองใจยักษ์กับสุดหล่ออย่างชั้นจังเลย” เรโนะลุกขึ้นปัดดินออกจากตัว แล้วมานั่งกึ่งกลางระหว่า เรียวงะ และชินต่อ โคคิ กับอีฟก็ยังคงนั่งกอดกันเมือนเดิมเหมือนกับทำเมินไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เรโนะมองหน้าด้วยสีหน้าบึ้งตึงก่อนที่จะลุกขึ้นไปคว้าตัวอีฟมาจากโคคิ

                “นั่นพี่จะทำอะไร” โคคิพูดด้วยสีหน้าร้อนรน

                “อะไร ทำไม ชิ่วๆ ไปไกลเลย ตาพี่แล้ว” เรโนะโบกมือหย๋อยๆให้โคคิ เพื่อบอกให้โคคิไม่ต้องมายุ่งถอยไป

                “อีฟจ๊ะ เดี๋ยวคืนนี้พี่มีบริการพิเศษ เล่นขาอ่อนพี่ให้เต็มที่เลย” เรโนะพูดขึ้น แต่ก็ต้องปล่อยอีฟไป เพราะมีวิญญาณอาฆาตที่จะหมายปองชีวิตตนอยู่สองคนมองตาเขม่น

                “อ่ะจ่ะ ไม่ทำแล้วจ่ะ” เรโนะดันอีฟไปหาโคคิ แล้วกลับมานั่งที่ตามเดิม

                “แหะๆ โธ่เรียวจัง ชินจังเค้าล้อเล่น ก็ดูดิคู่นั้นเค้าวานจนมดขึ้นแบบนั้น อ๊ายเกย์รับไม่ได้” เรโนะพูดเสียงกระเดะ แล้วโอบเรียวงะกับชินตามเดิม

                “ตกลงนายจะเลือกใครวะห๋า” เรียวงะและชินพูดขึ้นมาพร้อมกัน

                “อะ เอ่อ…” เรโนะพูดตะกุกตะกักเล็กน้อย

                “ว่าไงหือ” ชินหักกระดูกจนเป็นเสียงกรอบบบบบบแกรบบบบบบ

                “ตกลงนายจะเลือกใคร” เรียวงะลุกขึ้นมาบิดหัวไหล่

                “แย๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เอาเป็นว่าขอควบสองเลยนะจ๊ะดาร์ลิ้งค์ มายฮันนี่ ^^” เรโนะยิ้มทะเล้น  และยังคงวิ่งหนีต่อไป และต่อไป-

-THE END-