ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [NoteApp] Love Art รักนี้ ไม่มี ถูก-ผิด

    ลำดับตอนที่ #1 : ในคืนหนึ่ง

    • อัปเดตล่าสุด 17 เม.ย. 54


    ณ เวลาประมาณตีสองกว่าๆ รถสปอร์ตสีดำคันงาม แล่นออกจากสถานบันเทิงแห่งหนึ่งย่านถนนนิมมานต์ด้วยความเร็ว ถนนหนทางในยามวิกาลเช่นนี้ช่างแลดูเงียบเหงาเป็นยิ่งนัก เวลาผ่านไปเพียงไม่นาน รถคันดังกล่าวได้เลี้ยวขึ้นที่จอดรถ ณ คอนโดหรูสร้างใหม่แห่งหนึ่งริมแม่น้ำปิง

    แสงไฟจากลิฟท์หมายเลข 6 กระพริบขึ้น ที่ชั้น 67 ซึ่งเป็นชั้นบนสุดของคอนโดแห่งนี้ ซักพักประตูลิฟท์ก็เปิดออก ปรากฏแห่งร่างของเด็กสาววัยแรกรุ่นสองคนกำลังพยุงกันเดินออกจากลิฟท์ และตรงไปยังประตูห้องพักที่อยู่ด้านหน้าของเธอ

    แอ๊ด ด ด.. เสียงประตูคอนโดเปิดออก ซักพักก็ถูกปิดดังเดิม

    ภายในห้องมืดสนิท มีเพียงแสงจันทร์สีนวลเย็นตา พาดผ่านม่านบางเข้ามาจากผนังที่ติดตั้งด้วยกระจกใสแผ่นยาวจากเพดานจรดพื้น ปรากฏให้เห็นเพียงเงาสลัวๆ ของเด็กสาวตัวเล็กคนหนึ่งที่กำลังโอบพยุงร่างของเด็กสาวอีกคนที่สูงกว่า พากันเดินเข้าไปยังห้องหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลนัก

    ประตูห้องถูกปิดลง ความเงียบสงัดถูกแทนที่ด้วยเสียงหัวเราะต่อกระซิกเบาๆ ของทั้งคู่ที่เล็ดลอดออกมา ตามด้วยเสียงครางที่เริ่มดังถี่ขึ้นเป็นระยะๆ บ่งบอกถึงกิจกรรมบางอย่างของเด็กสาววัยแรกรุ่นสองคนที่กำลังดำเนินไปอย่างสนุกสนาน ภายใต้ค่ำคืนอันมืดมิด อุณหภูมิภายในห้องที่เย็นจัดเริ่มคุกรุ่น ไม่นานนักมีเสียงกรีดร้องดังขึ้นจากเด็กสาวคนหนึ่ง ประดุจว่าเธอกำลังก้าวผ่านช่วงเวลาแห่งความสุขสุดยอดปรารถนา หลังจากนั้น ทุกอย่างก็พลันเงียบสงัดลงเฉกเช่นเดิม

    เช้าวันต่อมา

    เด็กสาวหุ่นเพรียวคนหนึ่งนอนหลับไหลไม่ได้สติอยู่ใต้ผ้านวมผืนใหญ่ที่ปกคลุมร่างกายที่เปลือยเปล่าบนเตียงขนาดคิงไซส์ ผ้าปูที่นอนยับเป็นระลอกคลื่น ชุดแซกสีดำมันวาว ถูกถอดกองอยู่ปลายเตียง ชุดชั้นในครบชิ้นหล่นกระจัดกระจายอยู่บริเวณพื้นข้างเตียง ไม่ปรากฏเห็นร่างของเด็กสาวอีกคนหนึ่งแต่อย่างใด

    เด็กสาวเริ่มรู้สึกตัวเมื่อมีแสงแดดอ่อนๆ แยงเข้าที่ตา เธอลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ มองไปรอบๆ แต่ก็พบเพียงความว่างเปล่า เธอพยายามพยุงร่างเปลือยเปล่าของตัวเองขึ้นเพื่อที่จะให้ตัวเองสามารถมองไปทั่วห้องกว้าง คนที่อยู่กับเธอเมื่อคืนไปไหนกัน!! เธอเหลือบไปเห็นโพสต์อิทสีเหลืองติดอยู่บริเวณหัวเตียง จึงหยิบมันขึ้นมาอ่านช้าๆ

    กรี๊ดดดดดเธอกรีดร้องพลันสบถออกมาด้วยความโกรธ นท ทำอย่างนี้กับชั้นแบบนี้ไม่ได้นะ ชั้นไม่ยอม ม ม

    เธอลุกลงจากเตียง เขวี้ยงกระดาษแผ่นนั้นลงพื้น จัดการใส่เสื้อผ้าให้กับตัวเองอย่างรีบเร่ง

    ปัง ง ง ง.. เสียงประตูห้องหมายเลข 670 ถูกปิดลงโครมใหญ่ พร้อมการจากไปของเด็กสาวหุ่นเพรียวคนนั้น

    -----------------------------------------------

    ไรเตอร์ขอเริ่มเรื่องด้วยบทอีโรติกนิดๆ ให้ดูน่าติดตาม

    ชอบ ไม่ชอบ ยังไง ช่วยเม้นท์กันด้วย

    :D

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×