คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro::พูดไม่ได้
Intro
พูดไม่ได้
Author: Wi Lyn
รอบตัวเรามักจะมีเสียงพูดคุยอยู่ทุกที่
คนทุกคนเรียนรู้การพูดตั้งแต่ยังแบเบาะ ถึงแม้เสียงที่ออกจากปากจะฟังไม่ได้ใจความ แต่มันก็ยังเป็น “คำพูด”
เมื่อเริ่มเข้าสู่วัยเด็ก ทักษะการพูดก็เริ่มพัฒนา พูดคำที่เป็นประโยคยาวๆได้ เรียนรู้คำที่ยากขึ้น
เมื่อเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น การพูดคุยกับเพื่อนฝูงเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ หยอกล้อเล่นสนุกกับเพื่อนเพื่อสีสันของชีวิต
เมื่อเข้าสู่ช่วงวัยทำงาน การพบปะ พูดคุยกับลูกค้าและเพื่อนร่วมงานคือสิ่งจำเป็น
หากสิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดข้างต้น มันไม่สามารถเกิดขึ้นกับคนๆหนึ่งได้ล่ะ?
จะแย่แค่ไหน หากสื่อสารกับมนุษย์ร่วมโลกที่เหลือไม่ได้?
หากสิ่งที่ทำได้มีเพียงแค่ ได้ยินทุกสิ่งรอบข้าง แต่ตอบสนองออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ล่ะ?
หากสิ่งที่ทำได้มีเพียงแค่ การจรดปลายปากกากับกระดาษเพื่อสื่อสารล่ะ?
หากสิ่งที่ทำได้มีเพียงแค่ การใช้ภาษามือล่ะ?
หากทำสิ่งที่ง่ายที่สุดอย่างการพูดไม่ได้ล่ะ? ความฝันที่อยากจะเอ่ยคำว่า “รัก” กับใครซักคน จะยังเป็นไปได้มั้ย?
[คุยกับไรท์เตอร์]
เรื่องนี้ถ้าใครอ่านอินโทรแล้ว อาจจะขมวดคิ้วใส่
เฮ้ย!แบคพูดไม่ได้งั้นหรอ? ถูกแล้วค่ะ
เรื่องนี้มาแนวไม่ดราม่า ชีวิตรันทดมากมายนะ
แต่จะออกแนวเศร้าเสียมากกว่า ซึ่งไรท์เป็นโรคจิตชนิดหนึ่งคือ
ไม่ถนัดมันซักแนว แต่ชอบเขียนมันทุกแนว เออเว้ย!
อินโทรอ่านแล้วเป็นยังไง คอมเม้นท์ติชมด้วยนะคะ
สำหรับใครที่เล่นทวิต รบกวนติดแท็ก #ฟิคเงียบ ให้ไรท์ทีนะคะ จะได้เช็คง่ายหน่อย
ความคิดเห็น