คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2 ภัยร้ายยามวิกาล(รีไรท์รอบสุดท้าย)
ท่ามกลางป่าสีดำในค่ำคืนจันทร์เต็มดวง
ปรากฏความปั่นป่วนบังเกิดขึ้นในป่าเล็กๆแห่งนี้
กองโลหิตที่มีได้ย้อมดอกไม้สีขาวจนแดงฉาน ท่ามกลางร่างที่แตกกระจายกลายไปเป็นไอสีขาวของคนๆหนึ่ง
ซึ่งตัวผู้สังหารได้ยืนประจันหน้ากับกลุ่มคนจำนวนมาก
กรงเล็บเปื้อนเลือดสีดำของผู้ล่า ถูกย่ำมาข้างหน้า
ผู้คนบางคนเห็นดังนั้นก็เผลอก้าวถอยหลังออกห่างจาก “มัน” ผู้นำพาหายนะมาสู่กลุ่มคนกลุ่มนี้
“มัน” ผู้ที่มีระดับชั้นพลังถึงระดับ 5
“มัน” ผู้มีนามว่า “หมาป่าจันทรา”
กรรรร!
คมเขี้ยวสีขาวขยับไปมาตามฝีปากเรียวยาวที่ส่งเสียงเขย่าขวัญ
ขนสีฟ้าทั่วร่างกายของมันประดับประดาไปด้วยเลือดของผู้คนที่มันสังหารไป
ดวงตาดุร้ายสีฟ้าของมันจ้องมองฆ้อนไปที่หญิงสาวตรงหน้ามันเพียงคนเดียว
หญิงสาวผู้ที่ยืนหยัดตัวอยู่ตรงแนวหน้าของผู้เล่นคนอื่น
ผู้ที่ยืนประจันหน้าอย่างกล้าตายกับมันโดยไม่มีแม้กระทั่งร่องรอยการหวั่นไหวในสายตา
ถึงแม้ว่าเธอจะมีช่องว่างระดับชั้นที่ต่างกับมันถึงสี่ขั้นก็ตาม!
ทั้งสองต่างจ้องมองซึ่งกันและกัน ดวงตาทั้งสองที่ผสานกัน ปลดปล่อยความกดดันออกมาอย่างโจ่งแจ้ง
ราวกลับมีความแค้นที่ฝากไว้จำนวนมากเหนือคณาจากชาติปางก่อนเผื่อยันชาติหน้า!
โดยที่หญิงสาวเจ้าของดวงตาสีน้ำตาลมิได้มีความเกลงกลัวอยู่ในดวงตา
หากแต่มีความพิโรธอย่างบ้าคลั่งในแววตาสีน้ำตาลนั้น!
ผู้คนด้านหลังเห็นหญิงสาวประจันหน้าดังนั้นก็พยายามขยับหลบหนีอย่างกล้าๆกลัวๆ
แต่จากการทำอย่างงั้นกลับทำให้เขาเด่นขึ้นมา เขาผู้นั้นจึงกลายเป็นเป้าหมายของหมาป่าจันทรา
และช่วงเวลาที่หมาป่ากระโจนเข้ามา ก็เป็นช่วงเวลาที่ผู้คนด้านหลังนิ่งค้างอย่างทำอะไรไม่ถูก
แง่ง!!
ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน ทันทีที่มันกระโจนเข้าไปนั้น มันก็ถูกหญิงสาวถีบใบหน้าจนถอยไป
หมาป่าจันทราสะบัดหัวสองครั้ง จากนั้นก็หันมาใช้กรงเล็บข่วนเข้าที่หญิงสาวผุ้โจมตีมัน
ซึ่งเธอก็ยกมีดขึ้นมากันได้อย่างทันเวลา
ตัวเลข 15 เด้งออกมาทันทีที่เธอรับกรงเล็บหมาป่าแสงจันทร์ ตัวเลขนั้นปรากฏขึ้นพร้อมกับข้อมือที่ปวดระบมเพราะรับการโจมตี
หญิงสาวเห็นดังนี้ก็กัดฟันพร้อมกับถอยตัวออกมา
ซึ่งพอดีกับตอนที่หมาป่ากระโจนเข้าใส่เธออย่างบ้าคลั่ง
หมาป่าแสงจันทร์จึงเริ่มเข้าห้ำหั่นหญิงสาวอย่างไร้ความเมตตา
“ระ..เริ่มหนีกันดีกว่า”ผู้เล่นชายที่อยู่ด้านหลังเริ่มตั้งสติต้านความกลัวได้ จึงเริ่มเชิญชวนกันหนีตาย โดยไม่สนใจความเป็นไปของหญิงสาวคนนั้น
พวกมันกลับมีความกลัวเหนือกว่าศิลธรรม จึงรีบหนีไปอย่างขี้ขลาดและไร้ยางอาย เหลือแค่บางฝ่ายที่ยังยืนหยัดอยู่หลังหญิงสาว…
ซึ่งเจ้าตัวที่กำลังหัวปั่นกับการรับมือหมาป่าจันทรา ไม่มีเวลาจะมาโกรธพวกไร้น้ำยาพวกนั้น
ยิ่งมีชีวิตตนเองเป็นเดิมพัน ยิ่งไม่มีเวลามาขบคิดอะไรที่นอกเหนือไปจากการหลบหลีก
การต่อสู้ข้ามระดับชั้นของระดับ ไม่ต่างอะไรนักกับการเอาชีวิตไปทิ้ง
หญิงสาวเข้าใจสิ่งๆนี้ดี…
แต่ในสถานการณ์ที่หนีแล้วตายแบบนี้ หญิงสาวผู้นี้ก็ยิ่งพร้อมจะต่อสู้
แถมยิ่งอยู่ในสภาพอารมณ์ที่โกรธจนบ้าคลั่ง มีหรอที่หญิงสาวจะยอมนอนกอดเข่ารอให้ใครมาทุบตี!!
“ฮ่า!!”หญิงสาวตระโกนก้องออกมาขณะปล่อยหมัดเสยหน้าหมาป่าจันทราจนมันถอยออกไป
ความบ้าคลั่งนี้จุดให้หมาป่าจันทรา มีน้ำโหกับหญิงสาวตรงหน้า จนกลายเป็นว่าเธอคือเป้าหมายหลักของการโจมตี
โฮกก กรรร!!
การกระโจนครั้งนี้ มีเป้าหมายตรงมาทีหญิงสาวอย่างแน่แท้
แต่สายตาที่แน่วแน่พอๆกัน กลับปรากฏขึ้นในสายตาหญิงสาว
กรงเล็บกับใบมีดพลันกระทบกันอีกครั้งหลังจากที่หมาป่าจู่โจมอย่างเจาะจงมาที่เธอ
การประทะตรงๆทำให้คนตัวเล็กอย่างหญิงสาวล่าถอยออกมา ตรงข้ามกับหมาป่าจันทราที่ยังยืนอยู่กับที่
แต่ฉับพลันก็มีตัวเลขวัดความเสียหาย ลอยออกมาจากร่างของหมาป่าจันทรา!!
หน้าต่างสีเหลี่ยมผุดขึ้นมาหลังจากนั้น แสดงถึงค่าพลังชีวิตที่ลดลงไป 2 จาก 200
ค่าๆนั้นทำให้คนด้านหลังอ้าปากค้างในทันที
ด้วยการคำนวณคณิตอย่างง่ายจะได้ว่า หญิงสาวต้องออกแรงโจมตีเข้าไปอีกอย่างน้อย หนึ่งร้อยครั้ง ถึงจะทำให้หมาป่าจันทราตัวนี้ตาย!!
ในความหมายง่ายๆก็คือแทบจะเป็นไปไม่ได้ในตอนนี้
ซึ่งเธอไม่ได้ใส่ใจในจุดๆนี้เลย ความพิโรธทำให้เธอเฉยเมยต่อตรรกะและหลักเหตุผล
การต่อสู้ในเวลาต่อมาจึงเต็มไปด้วยความบ้าเลือด ที่มีฝ่ายได้เปรียบเป็นหมาป่าจันทราอย่างไม่มีข้อกังขา
กรงเล็บ คมเขี้ยวและใบมีด พุ่งตวัดพัวพันกันไปมาอย่างไร้ทีท่าจะยุติลง
ความยาวนานเริ่มส่งผลถึงกำลังสมาธิของหญิงสาว ที่ทำการรวบรวมมันจดจ่อกับการหลบกาาโจมตี
การรวมสมาธิจับความเร็วของหมาป่าจันทรานี้ทำให้ขมับเธอเริ่มปวดขึ้นมาอย่างช้าๆ
ความต่างชั้นของระดับพื้นฐานทำให้เธอโจมตีหมาป่าจันทราได้อย่างเบาจนหน้าหงุดหงิด แต่ฝ่ายหมาป่ากับสะกิดเธอทีเดียวพลังชีวิตก็ตกฮวบไปจนใกล้หมดลง
นี่เป็นเหตุผลที่เธอพยายามทุ่มสมาธิทั้งหมดไปกับการหลบการโจมตีที่มีความเร็วระดับปีศาจของหมาป่าจันทรา
แต่ในตอนนี้ ความเสียหายทางจิตกับทวีขึ้นมากกว่าความเสียหายทางกาย สมาธิที่พยายามเพ่งไปที่การหลบหลีกเริ่มสั่นไหวอย่างอ่อนล้า
จนกระทั่งถึงขีดจำกัดขมับก็เหมือนถูกทุบด้วยค้อนเหล็กกล้า
ความทรมานจิตพลั้นพลูขึ้นมา ทำให้เกิดช่องว่างในการป้องกันของหญิงสาวที่อ่อนล้า
นั่นนำพาให้หญิงสาวโดนการโจมตีเต็มที่ขณะที่หมาป่าจันทรากระโจนเข้ามา
55!!
อ้ากกก!! เสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดดังขึ้นมา พร้อมกับคมเขี้ยวที่ฝังลงมาที่ไหล่ขวาของหญิงสาว
เธอกัดฟันและรีบทิ้มแทงมีดเข้าที่ใบหน้าของหมาป่า
ตัวเลขวัดค่าเสียหายพุ่งพลวดออกมาจากการจ้วงแทงของหญิงสาวอย่างถี่ยิบ
แต่ตัวเลขนั้นกลับน้อยนิดเมื่อคิดเที่ยบกับค่าความเสียหายของคมเขี้ยวที่ฝังอยู่ในหัวไหล่ของหญิงสาว
พลังชีวิตของหญิงสาวพลันลดดิ่งลงมาอย่างน่าใจหาย
จนกระทั่งแถบพลังชีวิตเริ่มกลายเป็นสีแดง ที่แสดงถึงความวิกฤฏ!!
เช่นเดียวกับคมมีดที่จ้วงแทงออกไปอย่างมิดด้ามทำให้หมาป่ายอมอ้าปากปล่อยไหล่หญิงสาวออกมา
ก่อนที่จะตวัดกรงเล็บใส่หญิงสาวจนกระเด็นไปในสภาพที่มิอาจต่อต้าน
การมองเห็นเริ่มขุ่นมัวขึ้นอย่างช้าๆ พร้อมทั้งประสาทสัมผัสทั้งห้าที่เริ่มด้านชาไปตามลำดับ จนความรู้สึกถูกเหวี่ยงยังรู้สึกถึงแรงกระแทกเพียงนิดเดียว
ร่างที่หมดพลังถูกสะบัดไปชนกับต้นไม้ พร้อมกับร่างกายของหมาป่าที่ย่ำเข้ามาพร้อมปริดชีพเหยื่อตัวนั้น
ความต่างระดับชั้นทำให้หญิงสาวไม่สามารถตอบโต้อะไรได้ในสภาพพลังชีวิตร่อยหรอเช่นนี้
เรี่ยวแรงที่มีก็ได้ใช้ไปกับการที่จ้วงแทงมีดเมื่อครู่ อาวุธคู่ใจก็ถูกสะบัดหลุดมือไปในตอนที่มาชนต้นไม้ ผู้คนข้างหลังก็ไม่คิดจะช่วยเหลือ แถมหมาป่านี้ก็ดันชอบเล่นกับเหยื่อที่ไม่มีทางสู้
เดี่ยวคอยดู ถ้าระดับสูงกว่านี้ พ่อจะกวาดให้หมดป่าเลยนี่!!
ความคิดหมายจะกลับมาล้างเผ่าพันธ์ปรากฏขึ้น ณ ขณะนั้น
เชี่นเดียวกับเวลาที่หมาป่าจันทราพุ่งตัวกระโจนมา
ความหวาดเสียวทำให้คนด้านหลังถึงกลับหลับตา
นี่เป็นวินาทีที่หญิงสาวรู้สึกว่า เวลาแห่งความเป็นความตายช่างเชื่องช้าและเย็นเฉียบ
ปักก!
สิ่งที่ไม่คาดฟันทำให้ผลแพ้ชนะกลับตาลปัด
ร่างหมาป่าที่ร้อง เอ๋ง! กระเด็นไปไกลหลังจากที่มีคนเข้ามาปล่อยหมัดใส่มัน
นั่นทำให้หญิงสาวเบิกตามองคนๆนั้นอย่างงงงัน แต่สถาณะหมดสติก็พลันเริ่มแสดงผลออกมา
“ผู้เล่นเดธ ได้สังหารหมาป่าจันทรา ได้รับค่าประสบการณ์จำนวน600หน่วยจากโบนัสค่าความต่างระดับชั้น…”
นั่นเป็นเสียงสุดท้ายที่เดธได้ยินก่อนทุกอย่างจะจมดิ่งสู่ความมืดมิด
แน่นอนว่าผู้คนรอบๆก็ได้ยินเสียงประกาศระบบนี้และไม่มีใครคิดสงสัยมันแม้เพียงคนเดียว
มีเพียงเสี้ยวแห่งความสงสัยที่ก่อตัวในจิตใจของคุณ…
เพราะคุณรู้จักชื่อๆนี้ดี… ดีกว่าใครทุกคนในที่ๆนี้
โปรดติดตามตอนต่อไป
ความคิดเห็น